Grydania ⇒ [Pokój na poddaszu] Noc i poranek.

[Niara]

Niara wesz³a powoli do swojego pokoju. Nie mia³a si³y my¶leæ, by³a zbyt wyczerpana. Zamknê³a drzwi na klucz. Rozebra³a siê i po³o¿y³a do ³ó¿ka. Nie trwa³o d³ugo a dziewczyna zasnê³a.

Tej nocy ¶ni³ jej siê Zora, wspomnienie tamtych szczê¶liwych dni spêdzonych z nim, wszystko to czego j± nauczy³. Lekcje zielarstwa, historii, czy magii. Przy¶ni³ jej siê ten dzieñ w którym dosta³a od Niego Smocze Oko. Pewnego ch³odnego poranka Zora przeczuwaj±c, ¿e dziewczyna nied³ugo odejdzie da³ jej smoczy medalion, mówi±c ¿e ma jej go przypominaæ, a w odpowiedniej chwili ujawni siê jego moc. Od tamtej chwili Niara rzadko siê z nim rozstawa³a, srebrny ³añcuszek na którym by³ zawieszony by³ na tyle d³ugi, ze prawie zawsze mog³a chowaæ medalion pod sukni±, nie chcia³a by zosta³ skradziony i przykuwa³ uwagê. Przedmiot by³ do¶æ du¿y, jego g³ówna cze¶æ stanowi³ ¿ó³ty, w³a¶ciwie bursztynowy kamieñ w kszta³cie ³zy, który bardziej jednak przypomina³ kszta³tem wielkie oko. Ca³o¶æ oprawiona by³a w srebro, tak przynajmniej my¶la³a dziewczyna, w rzeczywisto¶ci jednak oprawa wykonana by³a ze smoczej stali, która doskonale imitowa³a srebro. Zora nie chcia³ by dziewczyna dok³adnie wiedzia³a z czego jest zrobiony, gdyby jej powiedzia³ z pewno¶ci± nie przyjê³a by od niego takiego podarunku.
Górê medalionu zdobi³y dwa wielkie li¶cie ³±cz±ce siê na ¶rodku tworz±c zawieszkê dla ³añcuszka, ka¿dy li¶æ wykonany by³ niezwykle precyzyjnie, widaæ by³o ¿e medalion nie by³ zrobiony przez zwyk³a istotê, ka¿dy nawet najdrobniejszy szczegó³ wykonany by³ z najwiêksza precyzj±. Mimo tego, ¿e przedmiot by³ do¶æ du¿y, wa¿y³ niezwykle ma³o, nigdy nie ci±¿y³ dziewczynie na szyi, czasem tylko wydobywa³o siê z niego delikatne ciep³o.

Wiêc tej nocy przyniós³ jej siê w³a¶nie ten dzieñ. Po raz pierwszy od bardzo d³ugiego czasu sen dziewczyny nie przywo³a³ niemi³ych wspomnieñ, nie pokaza³ jej obrazów ¶mierci i bólu.

***

Dziewczyna powoli otwar³a oczy, by³ ju¿ ranek, przeci±gnê³a siê jak kotka le¿±c jeszcze w ³ózko. Po czym szybko wyskoczy³a z niego i otwar³a okno w dachu by móc poczuæ zapach porannego powietrza. Wykona³a wszystkie poranne czynno¶ci, po czym ubra³a siê, zapiê³a w pasie miecz, na nogach zawi±za³a sztylety, a na plecy zarzuci³a ³uk i ko³czan ze strza³ami. Zesz³a na dó³, zap³aci³a karczmarzowi za nocleg, po czym wysz³a na zewn±trz.