Szlak Ziół ⇒ [Przed jaskini±] Ratunek.

[Niara]

Tego ranka Niara czu³a siê znacznie lepiej. Nie my¶la³a ju¿ tyle o swojej samotno¶ci, przy Rizochim czu³a siê bezpieczna, mimo wydarzeñ poprzedniej nocy. Nie mia³a mu niczego za z³e wrêcz przeciwnie, by³a mu wdziêczna za to, ¿e jest.

Przekrêci³a siê na bok k³ad±c g³owê na kurtce która Rizochi pod³o¿y³ jej jako poduszkê. Mimo, ze dusza czu³a siê lepiej, cia³o sta³o siê lekko niepos³uszne. Dziewczyna przez ca³y czas mia³a zawroty g³owy, a kiedy tylko próbowa³a siê podnie¶æ ciemnia³o jej w oczach. Postanowi³a jak na razie nie wstawaæ by nie pogarszaæ swojej sytuacji.

Przez chwile przygl±da³a siê Rizochiemu, na prawdê cieszy³a siê ¿e tutaj jest, po czym przenios³a wzrok na Fauruna. Zastanawia³a siê co on tutaj robi, wiedzia³a, ¿e ma do nich do³±czyæ, ale sk±d on wiedzia³ gdzie s±... i to, ze zjawi³ siê akurat teraz. Czy¿by to on... ich uratowa³... a je¶li tak, to w jaki sposób.

Medalion dziewczyna przez ca³y czas by³ ciep³y, stawa³ siê taki tylko w obecno¶ci Zory, a teraz tak¿e... Fauruna... Niara zastanawia³ siê co to mo¿e znaczyæ, czy¿by Faurun by³... smokiem. Wiedzia³a ¿e smoki potrafi± zmieniaæ swoje oblicze, ale nie s±dzi³a ¿e pustynny elf... Bardzo j± to zastanawia³o.

Spojrza³a na Kyrie, jej oczy posmutnia³y, anielica by³a w ogromnej rozterce i Niara to rozumia³a, martwi³y j± skrzyd³a anielicy, wiedzia³a jednak, ze taka decyzja nie jest ³atwa. Do tej pory nie mia³a czasu zastanowiæ siê nad tym co powiedzia³y sobie przed jaskini±. Nad tym, ¿e Kyrie kocha Meridiona, z jednej strony zastanawia³o j± jak to mo¿liwe z drugiej co bêdzie dalej. Kyrie bêdzie przez niego cierpieæ, niezale¿nie od tego czy mu powie czy nie. Dla niej samej, je¶li wybierze drogê na ziemi by³oby lepiej gdyby zapomnia³a o demonie i ¿y³a z kim¶ kto jest jej wart. Nie sadzi³a by Meridion potrafi³ kochaæ, choæ w g³êbi duszy bardzo chcia³by by Kyrie mog³a spe³niæ swoj± mi³o¶æ.

[Faurun]

Faurun nadal siedz±c po turecku przy anielicy podda³ siê medytacji co pomog³o mu zregenerowaæ czê¶æ si³. Nie musia³ siê ju¿ kryæ przed towarzyszami ale nie chcia³ ich te¿ niepokoiæ niepotrzebnie swoj± osob±. Zbudzi³ siê trochê przed anielic± jak i dwójk± pod drzewem. Z u¶miechem przygl±da³ siê ich relacjom. Widaæ by³o, ze mimo pewnej niezrozumia³ej dla niego do koñca bariery s± ku sobie.. i to bardziej ni¿ my¶l±. Kiedy us³ysza³ i¿ Kyrie siê budzi powita³ j± u¶miechem. By³a dla niego niezmiernie cenna wiec stara³ siê do niej zbli¿yæ. Wiedzia³, ze jest ¼ród³em wiedzy, mocy jak i energii... dziwi³ siê czemu Meridion tak ³atwo j± wypu¶ci³ z d³oni.. jej niestabilne serce by³o teraz bardzo ³atwe do ukierunkowania dla w³asnych celów.. oczywi¶cie nic na si³ê. Ale plan ten siedzia³ tylko w jego g³owie. Podziêkowa³ ch³opakowi za posi³ek. Jednak nie to by³o teraz dla niego potrzebne. Musia³ to zrobiæ niestety przy nich nie mia³ wyj¶cia. Siêgn±³ d³oni± po fiolkê z górnej szufladki. Szybkim ruchem wypi³ zawarto¶æ a jego twarz skrzywi³a siê jakby w grymasie niezmiernego bólu. Szybko jednak uspokoi³ siê chowaj±c pust± buteleczkê do kufra. Dopiero teraz zabra³ siê do spo¿ywania posi³ku przygotowanego przez towarzysza.

[Kyrie]

U¶miechnê³a sie do niego ciep³o.
-Cieszê siê, ze nic ci nie jest..martwi³am siê. Gdyby Niara mia³a jeszcze jakie¶ problemy proszê powiedz mi.. nie omieszkam jej pomóc.- Odpowiedzia³a spokojnie.
-Dziêkujê.. dziêkujê, ¿e o nas dbasz.. bez twojej pomocy pewnie by¶my nie dawa³y sobie rady..szczególnie Niara.. jestem pewna, ze jest ci bardzo wdziêczna za pomoc.- Doda³a niepewnie ale z przyjaznym i pe³nym wdziêczno¶ci u¶miechem. Spojrza³a w stronê Fauruna z tym samym u¶miechem.
-Co.. co u Meridiona? widzia³e¶ siê z nim jak wyruszyli¶my? A co u mojej Tigry? Nie rozrabia zbytnio?- Odezwa³a siê.

[Niara]

Niara s³ucha³a ch³opaka z niedowierzaniem.

- Faurun jest... smokiem? - zapyta³a, to dlatego jej medalion promienia³ - ale jakim cudem... to znaczy wiem... ale dlaczego nie powiedzia³ wcze¶niej? ba³ siê nas?

Dziewczyna nie wiedzia³a co my¶leæ... Faurun jest smokiem...no i Kyrie... zaprzyja¼niona z nim... od kiedy? wszystko dzia³o siê jako¶ za szybko, zdecydowanie za szybko. Kyrie zakochana w Meridionie, teraz przyja¼ni siê z Faurunem, wszystko by³o jakie¶ niewiarygodne.

[Niara]

Niara patrzy³a na Rizochiego s³uchaj±c. Kiedy skoñczy³ mówiæ po³o¿y³a rêkê na jego d³oni, drug± za¶ dotknê³a jego podbródka i podnios³a jego g³owê tak by mog³a spojrzeæ mu w oczy. Zobaczy³a w nich ból i wyrzuty sumienia ¿e nie ochroni³ jej i Kyrie.

Jej oczy by³y jednak pe³nie zrozumienia i... sympatii? patrzy³a na niego, a jej wzrok zdawa³ siê mówiæ wiêcej ni¿ s³owa.

- Proszê Ciê nie mów tak, nie mam Ci niczego za z³e, jeste¶ tutaj, ochraniasz mnie, ale nie mo¿esz mnie uchroniæ przed wszystkim. - dziewczyna westchnê³a cicho czuj±c ¿e jej s³owa nie daj± efektu. Pochyli³a siê do przodu i przytuli³ do Rizochiego - I tak ciesze siê ze jeste¶ - szepnê³a mu do ucha.

[Kyrie]

Dziewczyna siedzia³a spokojnie czuj±c, ze chyba si³y jej wróci³y. By³a zmêczona bo sny nie by³y spokojne. G³osy nie milk³y nawet teraz.
-Napijesz siê czego¶? Ko³o ogniska powinno byæ jeszcze trochê dobrej wody.- Odpowiedzia³a pogodnie i chcia³a siê podnie¶æ ale jej nogi same bezw³adnie siê zgiê³y i znów wyl±dowa³a na ziemi opieraj±c siê plecami o cia³o elfa. Syknê³a lekko czuj±c ból od skrzyde³ a na jej twarz wpe³z³ rumieniec.
-Ja.. przepraszam..- Szepnê³a cicho.

[Faurun]

Elf siedzia³ cicho patrz±c to na parê to na anielicê. Gdy ta odezwa³a siê w sprawie picia kiwn±³ g³ow±.

-Nie k³opocz siê nie jestem...-Nie dokoñczy³ zdania kiedy anielica wpad³a na niego.

-Nic ci nie jest? Jeste¶ jeszcze s³aba, nie powinna¶ siê gwa³townie ruszaæ.- Zapyta³ szeptem obejmuj±c j± ramionami. Jego g³os by³ spokojny i pada³y wprost ko³o ucha dziewczyny. Czu³, ¿e to mo¿e byc jego okazja na okie³znanie jej sko³owanego serca jak i umys³u. Trzyma³ j± w objêciach pewnie ale delikatnie. Nie chcia³ jej zrobiæ krzywdê. Martwi³a go jedynie obecno¶æ dwójki. Oni mogli pokrzy¿owaæ mu plany. Ale nie da rady siê rozdzieliæ.

[Kyrie]

Czuj±c ramiona elfa zaciskaj±ce siê na jej ciele obla³a siê rumieñcem.
-Za..zaczekaj..- Jêk³a cicho. Czemu to robi³? Czemu tak nagle? Obróci³a g³owê by spojrzeæ mu w twarz. Te l¶ni±ce ¼renice. Przebieg³ jej po plecach dreszcz. Czemu czuje siê tak dziwnie. Tak jak przy nim.. w³a¶nie, Meridion.. czu³a to samo kiedy by³a w jego objêciach. czemu to wszystko musi byæ takie trudne? Jednak im d³u¿ej zadawa³a sobie pytania tym bardziej nie mog³a znale¼æ odpowiedzi.
-P..pu¶æ mnie..- Szepnê³a cicho patrz±c w ziemiê.

[Niara]

Niara odsunê³a siê od ch³opaka by spojrzeæ mu w oczy. Podnios³a g³owê i jej wzrok spocz±³ na jego twarzy. W tej chwili dziewczyna zrozumia³a, ¿e nigdy nie uda jej siê przebiæ skorupy jaka otacza jego serce i jedyne co mo¿e dla niego zrobiæ to odej¶æ, by nie przysparzaæ mu kolejnych wyrzutów sumienia.

Usiad³a obok, opieraj±c siê o drzewo i westchnê³a cicho, po czym d³oni± siêgnê³a do nadgarstka drugiej rêki odpinaj±c srebrn± bransoletkê zdobion± wizerunkiem smoka. Spojrza³a na przedmiot z sentymentem, po czym odwróci³a wzrok w stronê Rizochiego, chwyci³a jego d³oñ i wsunê³a w ni± bransoletkê.

- Zwalniam Ciê z obietnicy.... nie bój siê Zory, on nic Ci nie zrobi - mówi±c to jej wzrok by³ tak samo troskliwy jak zwykle - Mam nadziejê, ¿e znajdziesz swoj± drogê i ... przyjació³. Wiem, ¿e w tym ¶wiecie nie jest ³atwo, mnie te¿ na pocz±tku nie by³o, ale nie jest tu tak ¼le jak siê wydaje, z pewno¶ci± z czasem siê przyzwyczaisz i nawet go polubisz. Wiem, ¿e to Ty mia³e¶ mi pomóc, ale... to ja chcia³am pomóc Tobie, teraz wiem, ¿e nie potrafiê, nie umiem nawet w najmniejszym stopniu ukoiæ twojej samotno¶ci, choæ bardzo bym chcia³a - mówi³a spokojnie - Dziêkuje za wszystko co dla mnie zrobi³e¶. Ja muszê ruszaæ dalej, moje plecy nie s± w najlepszym stanie, je¶li bêdziesz chcia³a ruszyæ ze mn±, nie zabroniê Ci, ale nie chcia³abym ju¿ nigdy nikogo nara¿aæ, zw³aszcza Ciebie. Zbyt jeste¶ dla mnie wa¿ny.

[Niara]

Niara s³ucha³a wypowiedzi ch³opaka. Sta³a siê niezwykle powa¿na.

- Dobrze - tylko tyle mog³a powiedzieæ, choæ najchêtniej nie mówi³a by nic, nie chcia³a ju¿ nikogo nara¿aæ. Nikogo, a zw³aszcza jego.

Spojrza³a na Fauruna i Kyrie... musia³a odpêdziæ z³e my¶li.. przecie¿ to by³a anielica, niewinna anielica. No ale zakocha³a siê w demonie. Po chwili ocknê³a siê z zamy¶lenia, nie czas na takie my¶li.

Niara wsta³a powoli, zawroty g³owy w³a¶ciwie minê³y, choæ przy szybkich zmianach pozycji nadal ciemnia³o jej w oczach. Tak siê w³a¶nie sta³o, mroczki przed oczami przyprawi³y j± o lekki zawrót g³owy, dziewczyna opar³a siê o drzewo, musia³a jeszcze chwile odczekaæ. Sta³a oparta o pieñ z zamkniêtymi oczami.

[Niara]

Niara s³ucha³a w os³upieniu. Otwar³a oczy ale nadal by³a oparta o pieñ drzewa.

- Ko... Konie?... Nie... - dziewczyna by³a w szoku, tak bardzo kocha³a zwierzêta... nie mog³a sobie nawet tego wyobraziæ, nie chcia³a... po jej policzkach pop³ynê³y ³zy. Otar³a je szybko.

- Prze... Przepraszam... - wykrztusi³a z siebie. Po chwili jednak oprzytomnia³a.

- Przez góry i tak musieliby¶my i¶æ pieszo, my¶la³am ¿e je wypu¶cimy - spu¶ci³a g³owê - z reszta na bagna te¿ nie mogliby¶my ich zabraæ.... - tylko tyle mog³a powiedzieæ, by³o jej tak przykro, ¿e sama nie potrafi³a tego opisaæ.

[Niara]

Niara nic nie mówi³a, chyb jednak by³± zbyt s³aba na podró¿, ale nie chcia³a tutaj zostawaæ. Osunê³a siê na ziemiê, ca³y czas opieraj±c siê plecami o pieñ. Usiad³a spokojnie podkulaj±c nogi, by³o jej tak smutno z powodu koni, bola³a j± noga, wszystko sta³o siê teraz takie smutne... konie... to o nich my¶la³a. W jednej chwili czu³a siê taka bezradna. Znów ³zy pop³ynê³y po jej policzkach.

[Faurun]

Widz±c zachowanie anielicy cofn±³ siê pos³usznie ale nie traci³ z twarzy u¶miechu.

-Wybacz.. rozumiem, ¿e mog³a¶ siê poczuæ niekomfortowo.. jednak pamiêtaj, ¿e mo¿esz mi ufaæ.- Odpowiedzia³ jej spokojnie i spojrza³ na podchodz±cego ch³opaka. Przygl±da³ mu siê chwile z uwag± a na jego s³owa wsta³.

-Skoro podró¿ gotowa to ja mogê ruszaæ. Kyrie jeste¶ w stanie dalej podró¿owaæ?- Zapyta³ siê jej spokojnie po czym odszed³ kawa³ek. B³ysnê³o o¶lepiaj±ce ¶wiat³o a wasze uszy przeszy³ do¶æ gwa³towny ryk. Gdy ¶wiat³o zniknê³a przed wami sta³ ju¿ z³oty smok machaj±c spokojnie ogonem. Po³o¿y³ siê na ziemi.

-Zapraszam wszystkich... proszê tylko o wskazówki gdzie siê wybieramy.- Jego dono¶ny i niski g³os podszyty by³ zgrzytami niczym tarcia metalu o metal. Czeka³ spokojnie obserwuj±c b³yszcz±cymi ¼renicami towarzyszy.

[Niara]

Dziewczyna zmru¿y³a oczy kiedy Faurun dokonywa³ przemiany. Wsta³a z pomoc± Rizochiego i podesz³a do smoka wsiadaj±c mu na grzbiet równie¿ z pomoc± ch³opaka.

Usadowi³a siê tak by noga nie bola³a.

- Musimy przelecieæ ponad szczytami w stronê pó³nocny - powiedzia³a - Faurunie, uwa¿aj proszê na mg³ê i... inne anomalia, nie mogê Ci powiedzieæ co siê tutaj mo¿e zdarzyæ, bo sama tego nie wiem, wiem jedynie ¿e musimy uwa¿aæ... bardzo uwa¿aæ...

Wszyscy siedzieli ju¿ na grzbiecie ogromnego smoka. Ten rozpostar³ skrzyd³a i uniós³ siê w powietrze. Wzlecia³a nad wierzcho³ki drzew, a pó¼niej wy¿ej ponad szczyty góry.

By³ s³oneczny poranek, lecieli wysoko w chmurach, pogoda wydawa³a siê sprzyjaæ ich podró¿y. Promienie s³oñca ogrzewa³y twarze wszystkich towarzyszy, teraz rozpuszczone w³osy Niary powiewa³y na wietrze, podobnie jak kruczoczarne kosmyki w³osów drugiej dziewczyny. Obie wygl±da³y teraz niezwykle uroczo. Obie by³y teraz niczym wolne ptaki, wolne od bólu i jakichkolwiek przymusów. Wiatr i promienie porannego s³oñca da³y wra¿enie ¿e obie dziewczyny s± szczeliwie. Co dzia³o siê jednak w ich wnêtrzach mog³y wiedzieæ tylko one same.

Rizochi siedzia³ spokojnie na grzbiecie wielkiego stwora, temu cz³owiekowi wiatr na twarzy rzeczywi¶cie sprawia³ niewypowiedzian± przyjemno¶æ, widaæ by³o, ze lubi go czuæ wokó³ siebie.

¯aden z towarzyszy nic nie mówi³, nie by³o takiej potrzeby, wszyscy chcieli jak najszybciej zjawiæ siê u celu wyprawy, a zw³aszcza Niara, której plecy zdawa³y siê byæ w co raz gorszym stanie. Mimo i¿ przeprawa przez góry potrwaæ mia³a tylko kilka godzin i towarzysze pokonywali j± bezpieczni na grzbiecie Fauruna to dalsza cze¶æ wyprawy mog³a nie byæ ju¿ tak prosta.


Zbli¿a³o siê po³udnie, góry zdawa³y siê niemieæ koñca, oczom towarzyszy ukazywa³y siê tylko kolejne szczyty. Pogoda nadal sprzyja³a, s³oñca mocno ¶wieci³o. Ogromny grzbiet smoka by³ jakby wielka platforma unosz±ca siê w powietrzu. Niara siedzia³a miedzy skrzyd³ami z³otej istoty. Wspiê³a siê nieco wy¿ej tak by lekko uniesiona szyja smoka pos³u¿y³a jej za oparcie. U³o¿y³a siê wygodnie tak by plecy opiera³y siê o ³uski na szyi Fauruna. Zawo³a³a do Siebie Kyrie, która wygl±da³a na zmêczon±, wydarzeniami poprzedniej nocy i dzisiejszej podró¿y.

Anielica pos³usznie wspiê³a siê podobnie jak Niara i u³o¿y³a obok dziewczyny. Niara objê³a ramieniem czarnow³os± istotê i okry³a j± szczelniej p³aszczem, obie u³o¿y³y siê tak na grzbiecie smoka, by by³o im wygodnie. Faurun by³ sporo wiêkszy ni¿ Zora, wiêc dziewczyny nie musia³y siê baæ, ¿e spadn±. Wtulone w siebie i bezpiecznie pomiêdzy z³otymi ³uskami zasnê³y.

Minê³o kilka godzin, s³oñce nadal by³o wyskok na niebie kiedy Niara siê obudzi³a. Nadal mia³a przy sobie Kyrie. Rozejrza³a siê dooko³a, od razu spostrzeg³a ¿e zostawiaj± za sob± góry, teraz trzeba by³o tylko znale¼æ odpowiednie miejsce gdzie smok móg³by wyl±dowaæ.


Ci±g dalszy