Dwór Namiestnika ⇒ [Samotny Dwór] Ogród.

[Evanlyn]

Evanlyn zastanawiała się chwilę zaskoczona pytaniem. W zasadzie była jednak rzecz, którą chciała zrobić, jednak do jej zadania należało dotrzymywanie towarzystwa Calisi i nie mogła się przecież zajmować w tym czasie swoimi sprawami, a przynajmniej nie zamierzała. Choć arcyksiężna była dla niej na tyle miła, że odważyła się powiedzieć jej czym się martw, a raczej co chciałaby zrobić jeszcze tego popołudnia.

- Korzystając z tego, że nie ma Elestila chciałam pojechać do domu, porozmawiać z ojcem i zabrać Śliwkę. Od wesela nie pokazałam się we dworze, sądzę, że powinnam porozmawiać z ojcem i wyjaśnić mu kilka spraw osobiście. No i martwię się o Śliwkę, zostawiłam ją samą na klika dwa dni, zupełnie nie wiem czy się nią zajęli, to w końcu mój kot. Wszyscy ją tolerują, ale to co innego niż opieka. Jednak teraz dotrzymuje towarzystwa Tobie Pani – znów się zapomniała, jednak tym razem się nie poprawiła.

[Calisi]

Calisi od razu wiedziała co powinna odpowiedzieć. Uśmiechnęła się łagodnie – ostatnio zdarzało jej się to zadziwiająco często, jakby zupełnie zaczynała zatracać swoją neutralność, która wcześniej ciągle gościła na jej obliczu.

- Co więc stoi na przeszkodzie? Pojadę z Tobą – oświadczyła.
- Ty porozmawiasz z ojcem, ja poznam trochę okolicę i moich poddanych – uśmiechnęła się ponownie.
- Poza tym nie możemy cały dzień siedzieć i rozmawiać o problemach. Eohaid i Elestil są na polowaniu, my też możemy gdzieś pojechać. Sama nie mogę ruszyć się stąd na krok, nie znam okolicy, nawet do pałacu nie potrafiłabym wrócić, ale przecież Ty znasz te tereny.

[Evanlyn]

Evanlyn zdziwiła się słysząc słowa arcyksiężnej, nie spodziewała się zupełnie takiej reakcji. W ogóle była zaskoczona jej zachowaniem, bardzo zaskoczona. Spojrzała na nią, a jej oczy wyrażały zdumienie. Chwilę nie wiedziała co odpowiedzieć, milczała więc. Zastanowiła się jednak po czym odpowiedziała.

- Dobrze, mój dwór jest niedaleko… myślę, że to nie problem. Mam nadzieję, że arcyksiążę, nie będzie miał mi tego za złe.
Wymieniły jeszcze klika zdań, po czym wstały i udały się po swoje konie. Calisi poinformowała jeszcze kasztelana, że obie wyjeżdżają na kilka godzin do dworu Evanlyn i wrócą przed wieczorem.

Bardzo szybko dotarły do rodzinnego dworu Evanlyn. Domownicy byli jednak szczerze zdziwieni, że kobieta nie przyjechała sama, albo raczej, że przyjechała z nową arcyksiężną. Ojciec Iv był równie zdziwiony co pozostali, przekonany był bowiem, że pod pobytem w dworze Elestila kryje się coś więcej niż towarzystwo arcyksiężnej. Teraz jednak nie mógł zaprzeczyć temu co Evanlyn napisała w wiadomości. Kobieta rozmawiała chwilę z ojcem na osobności starając mu się wyjaśnić jak wygląda sytuacja, nie rzekła jednak nic na temat Elestila, opowiedziała jednak krótko o rozmowie z Calisi i jej prośbie. Rzecz jasna ojciec nie miał tak naprawdę nic do powiedzenia, skoro prośba wychodziła do samej arcyksiężnej. Wysłuchał córki, rzekł klika słów i pozwolił jej wracać. Evanlyn wzięła ze stęsknioną Śliwkę i obie kobiety wróciły do dworu Elestila.