Polana Wróżek ⇒ W obronie swoich

[Berni]

        - Sama nic nie wskórasz - powiedział Berni. - Widzisz tę kopułę? - pokazał na niebo. - Ona teoretycznie ma nas chronić. Wszystkie wróżki i wróżowie zbiorą siły. Ja i Dagor - wskazał na panterę - również pomożemy. Jak się uda, to będzie jeszcze kilka leśnych elfów. Teraz ja zadaję pytania. Jak to jest, że jesteś taka duża? Inne wróżki nie dorastają do takich rozmiarów. I bardzo ważne: umiałabyś, w razie konieczności, walczyć nożem? - Berni miał nóż. Mógł go pożyczyć. "Lecz co, gdyby coś się stało z moim łukiem? Byłbym bezbronny." Szybko odrzucił od siebie te ponure myśli.

[Schadow]

        Odnalazła pewien umysł. Należał elfa, w dodatku leśnego, takie rzeczy poznawała od razu, w końcu potrafiła spośród śpiących wyłowić konkretną osobę. Bez trudności nawiązała kontakt. Elf okazał się dość ważną personą w tym ich tutejszym królestwie. Początkowo był zdezorientowany i nieufny, ale Schadow wyjaśniła mu wszystko przy pomocy zarówno snów, jak i obrazów, i w końcu dał się przekonać.
- Wytrzymajcie tak długo, jak się da - powiedział. - Postaram się przybyć jak najszybciej, ale najpierw muszę zebrać jakiś oddział. Nie powinno być trudności, nie lubimy tutaj naszych mrocznych kuzynów, ale to chwilę potrwa.
- Rozumiem. - Z tymi słowami Schadow zakończyła kontakt.

        Po chwili podleciała do Królowej.
- Elfy przyjdą - powiedziała. - Ale to może potrwać. Musimy do tego czasu utrzymać pozycję.
        Postarała się to powiedzieć na tyle głośno, by usłyszały ją też i inne wróżki. Żeby wiedziały, że wciąż jest nadzieja...

[Berni]

        ,,OK, tylko niech się pospieszą, nie ma wiele czasu." Berni odszukał umysłem jakiegoś orła.
Spokojnie. Jestem przyjacielem. Zobacz, jak daleko są mroczne elfy, dobrze?
Ok. Po kilku minutach orzeł się odezwał. Jakieś 10 do 12 dużych orłów.
Czyli jakieś 22 sznury. Dzięki

Lecz jednak znalazł pewien słaby punkt.
- Jak one tu wejdą? Czy będą czatować na zewnątrz?

[Cirno]

-Ja? Taka duża? Hehehe...-Poczuła się dumna. Ona była duża, a inne wróżki nie! I wreszcie ktoś do docenił! Tak się przynajmniej jej wydawało
-Taka już się urodziłam. Byłam malutka... i whoom! Urosłam, i jestem duża!-Za to pytanie o nożu... skrzywiła się. Za kogo on ją uważa? Że niby nie potrafi się bronić? Oj nie... skupiła się by wytworzyć w dłoniach lodowy sopel, po czym wystrzeliła go strumieniem wody w ziemię. Tak dla pokazu.
-Mogę się bronić, nie potrzebuje jakiś tam "nożyków". Bleh...-Wytknęła język w stronę mężczyzny. Ciągle nie wiedziała co i jak, ale mogła się wykazać.

[Schadow]

- To dobrze, bo za niedługo bez umiejętności obrony zginiesz - mrukneła Schadwo zgryźliwie. Niezbyt przypadła jej do gustu duża wróżka, ale co tam, każda para skrzydeł się przyda. Choć te akurat skrzydła były małe i Lynette zastanawiała się przez chwilę, w jaki sposób Cirno może latać. Pewnie dzięki magii. Niby każda wróżka jej odrobinki w skrzydłach miała, ale jakieś tam podstawy z praw fizyki obowiązywały...

        Tymczasem wyczuła zbliżające się osoby. Górowało wśród nich podniecenie, także zimna determinacja. Niektórzy byli też zirytowani, zapewne na swoich kolegów. Nie śpieszyli się, tylko ze spokojną pewnością zdążali do celu.
- Przygotujcie się - powiedziała Schadow. - Nadchodzą.

[Berni]

        Berni wziął kilka strzał i jedną naciągnął na cięciwę. Dagor napiął mięśnie, i obnażył kły, gotowy do walki. Czuć było wiszące w powietrzu napięcie.

        W końcu się zaczęło. Czterech, każdy z innej strony, zaczęli przecinać mur mieczami. Berni ciągle się powoli obracał wokół własnej osi, by móc strzelić do tego, który pierwszy się przedrze. Pierwszemu się to udało temu na południu. Nie uniknął jednak śmiercionośnej strzały. Później ten na wschodzie. Jego również strzała nie oszczędziła. Na południu jeden się przedarł nie świadom czającego się z boku Dagora. Pantera pociągnęła go za nogę, powodując przewrócenie się napastnika. Ściągnęła go za kończynę po za widok mrocznych elfów,i przecięła tchawicę.

[Cirno]

-Łoooooo!-Musiała przyznać, że umiejętności strzelania z łuku ten facet miał całkiem niezłe. Tym bardziej chciała pokazać, że użyteczna z niej bestia. Ale ale, trzeba podzielić się obowiązkami! Ten strzelał, tamta stała, a ona... te dziury były upierdliwe, ale już miała pomysł co z nimi zrobić. O tak, świetny pomysł! Załata dziury lodem! Czym prędzej podleciała do najbliższej dziury. Emanowała wręcz emocjami, radością, zadowoleniem, i zdecydowaniem. Tak, uda jej się! będzie latała koło dziur i będzie je łatać lodem! Grosz do grosza a będzie kokosza, tak i tutaj kropla do kropli i powstała gruba warstwa lodu w miejsce dziury. I w miejscu następnej... z lataniem z miejsca na miejsce nie miała problemu, była cholernie szybka.
-Mamo, jestem genialna!-Zawołała strasznie z siebie zadowolona

[Schadow]

        A więc nawet ta wróżka się na coś przydaje, pomyślała Schadow nie bez zdziwienia. Zaraz jdnak sama zajęła się walką. Otoczyła barierę potężnym prądem powietrznym. Paru nieprzygotowanym elfom miecze wyleciały z dłoni, a inne musiały się cofnąć. Pozostałe wróżki też nie pozostawały bezczynne. Tworzyły pnącza, oplatające elfy niczym węże dusiciele. Jakiś wróż o talencie do MAgii Ognia ciskał ognistymi kulami, ponad minitornadem Schadow. Jednak wśród mrocznych elfów byli też magowie. Jeden z nich wystrzelił cos w rodzaju czarnej sieci, wiążąc kilka wróżek; pozostali natychmiast zaatakowali ten odcinek muru, próbując się przedrzeć.

[Berni]

Berni cały czas był gotowy z łukiem. Z napiętą cięciwą podbiegł do jednego z martwych przeciwników, i zabrał mu miecz. Przedarł się kolejny z mrocznych. Uchylił się przed lecącą w jego kierunku strzałą wystrzeloną w łuku Berniego. Trafiła ona elfa za nim. Lecz chwilową nierównowagę wroga wykorzystał Dagor, rzucając się na niego. Przerwę, Cirno natychmiast załatała lodem. Lecz w tej chwili przedarły się mroczni w trzech miejscach, z każdego weszło po dwóch. Cztery zajęły się elfami, dwa Bernim. Dagor w tym czasie pobiegł na kolejnego, który miał zamiar się przedrzeć. Berni wystrzelił strzałę, lecz wrogowi udało się jej uniknąć. Gdy byli bliżej strzelec trafił jednego z nich. Lecz drugi był już za blisko. Młody Deitwen o mały włos uniknął pchnięcia mieczem. Szybko sięgnął po miecz pożyczony od trupa, i zaczęła się potyczka. Berni zadał cios, lecz przeciwnik go sparował. Stal wciąż zgrzytała, przy kolejnych sparowanych ciosach. Dołączył się drugi przeciwnik. Berni był by zmęczony w normalnych warunkach, lecz przy tej adrenalinie, nie czuł tego. Podciął nogą kończyny jednego z przeciwników, i tamten się przewrócił. Wtem uderzył płazem w jelec miecza drugiego, wytrącając mu broń z ręki. Zabił wroga, odwrócił się i trafił drugiego. Dwóch miał z głowy. W tym czasie zobaczył że dwóch otoczyło jego druha. Strzała ponownie świsnęła i trafiła tego za Dagorem. Pantera z kolei, wykorzystała chwilę rozproszenia drugiego u rzuciła się na niego. Dwóch kolejnych z głowy.

[Cirno]

A wróżka ciągle latała i łatała. Powoli jednak ta zabawa zaczęła ją nudzić, wiec zastanawiała się jakby tutaj utrudnić życie adwersarzy. Zauważyła, jak jeden z nich się przewrócił pod wpływem strzały. Tak wręcz komicznie, jak na skórce od banana... i kolejny genialny pomysł! W przerwach pomiędzy łataniem zmroziła ziemię pod sferą, tworząc gładką, acz śliską powierzchnię. przewrócą się i zrobią sobie krzywdę, genialne! Aż sama nie mogła się doczekać, na co jeszcze wpadnie w czasie tego widowiska!

[Schadow]

        Uderzyła w czarnego magia wiatrem, aż odleciał o parę metrów. Sieć znikła, a uwięzione wcześniej wróżki wróciły do walki. Elfy jednak przedarły się w innym miejscu. Schadow udała się w tamtą stronę, jednak było ich zbyt wiele, by zdołałą wszystkich tak po prostu wywiać. Wpadła za to na inny pomysł.
- Odsuncie się - poprosiła najbliższe wróżki, po czym sięgnęła po magię. Zassała tlen z tamtego obszaru. Elfy zaczęły się diusić. Niestety, w tym momencie z tyłu ugodziło ją czyjeś zaklęcie, powalając na ziemię. Utraciłą przy tym kontrolę nad magią i elfy wyszły z tego bez większych obrażeń.

[Berni]

        Berni zabił strzałami dwóch z ośmiu mrocznych walczących z Schadow. Dagor rzucił się na trzeciego, a Berni zestrzelił kolejnego.
Zostało czterech. Dwóch powaliło wróżów zaklęciami. Były zdezorientowane, atakowane od trzech stron. Z jednej wróże i wróżki, z drugiej Dagor i z trzeciej Berni. Pantera Uporała się z przedostatnim, a wróżki z ósmym.

        Berni rozejrzał się po polu bitwy. To były już rezerwy wrogów, zostało ich około dziesięciu. Przedzierali się w dwóch miejscach. Czekał z bronią w ręku przy jednym z nich, a Dagor przy drugim. Dziury były łatane, więc przeciwnicy musieli robić nowe przejścia. Wszyscy czekali.

[Cirno]

Czekali... wszyscy poza Cirno, która dalej latała zadowolona z siebie jak diabli. Łatała dziury, robiła ślizgawki... ale niestety skończyły się jej na razie pomysły. Jaka szkoda... ale tyle ludzi poupadało przez jej pułapki, nawet się nie ruszają! Matko, ona to miała świetny pomysł z tym, genialne!
Problem w tym, że już się trochę zmęczyła. Wylądowała na ziemi i usiłowała złapać oddech. Mogła latać dość sporo, ale bez przesady! Jeszcze dochodziły do tego te wszystkie łatki... zasłużyła na odpoczynek. Ale z drugiej strony nie powinna tak sobie teraz pójść... całe to widowisko się jeszcze nie skończyło, jeszcze są źli ludzie! Więc musiała też uważać, by żaden jej nie dziabnął, bo mogłoby się to skończyć źle. Uhum!

[Schadow]

        Szybko odzyskała przytomność. Przez chwilę jeszcze leżała, nie zdolna się poruszyć, mogła jedynie nasłuchiwać. Odgłosy walki jednak ustały. Schadow wzbiła się powoli w powietrze; wciąż kręciło jej się w głowie, ale udało jej się utrzymać równowagę. Ciemne elfy stały zbite w grupkę. Wróżka zdziwiła się, że nie atakują, jednak po chwili zorientowała się, jaki jest po temu powód - lasem nadszedł oczekiwany oddział leśnych elfów. Nie było ich wielu - raptem pięciu - jednak wszyscy zdawali się zaprawieni w boju. Ciemne elfy znalazły się potrzasku, między młotem a kowadłem - z jednej strony ich leśni bracia, a z drugiej wróżki, które wciąż były gotowe do walki. Rozgrywka zmierzała już ku końcowi.

[Berni]

        Berni również zauważył leśnych pobratymców. Uznał, że nie ma co robić pochopnych ruchów, lepiej poczekać na resztę. Dagor podszedł do niego, i zamruczał, kiedy jego kompan podrapał go za uchem. Świetnie się spisałeś. Teraz poczekajmy na tamtych. - powiedział w myślach do pantery.

        Kiedy tak stał, zdał sobie uwagę ze zmęczenia i z bólu który czuje na prawej ręce. Spojrzał na nią, u zobaczył że jest ranny. Krew ciekła dość obficie, więc na poczekaniu zrobił szybki bandaża z kawałka swojej koszulki. Za chwilę przybędą posiłki...

[Cirno]

Oho, i tym oto sposobem źli znaleźli się w potrzasku! I to oczywiście dzięki niej! W końcu gdyby nie ona wszyscy zlecieliby się tutaj jak mrówki, a tak to wchodzili pojedynczo! Była z siebie okropnie dumna... ale któż to, ktoś idzie! Ktoś krwawi! Czyżby to były posiłki dla złych? Chyba nie, byli jaśniejsi, a jak wiadomo jej było ze starych bajek, ci ciemni to źli a ci jaśniejsi to dobrzy. Wybornie, robota wykonana! Ale się teraz będzie cenić!
-Hej, jesteś ranny!-Zawołała wróżka podlatując do mężczyzny z panterą-Uważaj, bo to niebezpieczne! Możesz się nawet wykrwawić!-Oczywiście nie zwróciła kompletnej uwagi na to, że właśnie sobie wiązał prowizoryczny opatrunek. Walka dla niej się skończyła.