Demara
Ustrój: Monarchia dziedziczna.
System władzy: Królestwo.
Władca: Król Ildehar.
Rodzina królewska: Współrządząca królowa Anahea; córka: księżniczka Rarda, syn: książę Archentar III – zaręczony z księżniczką z Serenaai.
Siedziba władcy: Zamek z główną sala w kształcie koła, od której biegną wąskie korytarze do mniejszych pomieszczeń. Nad całym kompleksem czuwają trzy wysokie wieże, z których widać podobno pustynię Nanher, co rzecz jasna jest jedynie mitem rozpowszechnionym wśród mieszkańców. Całość budowana z czerwonej cegły - każda z cegieł posiada stempel królewski odciśnięty w czasie budowy pałacu, natomiast każda dobudowana kondygnacja nosi stempel króla, który zdecydował się na jej wzniesienie, dzięki czemu wiadomo, które części pałacu zostały wzniesione za czyjego panowania.
Mieszkańcy: Ludzie.
Handel: Szlak Żółty; Szlak Czerwony.
Produkcje (wyroby eksportowe): Ryby słodkowodne, tytoń, zboża, chmiel, wełna, warzywa.
Stosunki dyplomatyczne: Porozumienie handlowe z Fargoth, porozumienie królewskie, dotyczące przyszłego połączenie rodów królewskich z Serenaą.
Miasta Sojusznicze: Faargoth, Serenaa.
Wojsko: Oddziały lekkiej konnicy w tym konni łucznicy oraz w mniejszym stopniu piechoty. Brak maszyn oblężniczych, oraz pieszych łuczników.
Położenie: Równina Maurat, pobliże trzech Wielkich Jezior.
Architektura: Budynki lepione z gliny lub budowane z czerwonej, wypalanej w specjalnych piecach cegle. Bez wzniosłości, twarde i niskie budowle zapewniające ciepło i wygodę. Przy budowaniu miasta pierwszorzędną rolę grali pragmatycy, co jest widoczne w jego architekturze.
Ciekawostki: Pomimo położenia na wschodzie kontynentu, Demara nazywana jest miastem zachodzącego słońca. Jest to zapewne spowodowane czerwonawym kolorem miasta, gdyż głównym surowcem budowlanym w tym państwie jest właśnie czerwona cegła. Demaria słynie również z doborowych oddziałów konnych, które to nieustannie przemierzają Wschodnie Równiny, trzymając z daleka od miast grasujące tam bandy koczowników.
Herb:
