Oglądasz profil – Isambre

Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Isambre
Rasa:
Smoczyca
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
1 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Jeżeli zechcesz zatrzymać się na moment by poznać tę silną i aksamitnie matową aurę, otulą Cię pięknie wysycone, barachitowe skrzydła. Chociaż barwa przytłumiona jest przez lata, intensywność koloru nie wyblakła ani odrobinę, a brak jego połysku, uzupełnia przepiękny i jasny blask szafiru.
Odcięty od świata początkowo usłyszysz jedynie ciszę, przyjemną, łagodną i kojącą. Dopiero po chwili dołączy do niej trzask iskier, potęgujący ciepłe odczucia.
Oddychając otaczającym Cię powietrzem, poczujesz wiele zapachów i ciężko Ci będzie wyłapać jeden dominujący. Zaniechaj tych prób i zmiast nich, skup się na bogatym bukiecie jako całości, który na myśl przywiedzie swobodne loty pośród gór i lasów, wynoszące Cię ponad wszelkie troski.
Chociaż otaczające Cię skrzydła są jedwabiście gładkie w dotyku i elastyczne, rozpięte są na twardym kostnym szkielecie, którego każdy palec zwieńczony jest ostrym pazurem.
W smaku aura jest przede wszystkim bardzo lepka i kleista, ale znajdzie się w niej też spora doza łagodności. Po za nimi da się też wyczuć subtelnie kwaskowe nuty, przeplecione delikatnie słonawym posmakiem.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Isambre
Grupy:
Płeć gracza:
Kobieta

Skontaktuj się z Isambre

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
7
Rejestracja:
7 lat temu
Ostatnio aktywny:
4 lat temu
Liczba postów:
211
(0.23% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.08)
Najaktywniejszy na forum:
Turmalia
(Posty: 65 / 30.81% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
[Turmalia i okolice] Podróż bezślubna
(Posty: 65 / 30.81% wszystkich postów użytkownika)

Połączone profile


Atrybuty

Krzepa:silny, wytrwały, odporny
Zwinność:bardzo zręczny, bardzo szybki, precyzyjny
Percepcja:wyostrzony wzrok, czuły słuch, niezwykle czuły węch, wyczulony na magię
Umysł:bystry, ineligentny, b. silna wola
Prezencja:piękny, charyzmatyczny

Umiejętności

EtykietaBiegły
PolowanieBiegły
WspinaczkaBiegły
TropienieBiegły
Czytanie AurOpanowany
Czytanie RunOpanowany
TaniecBiegły
PływanieOpanowany
PrzetrwanieBiegły
BestiologiaOpanowany
BotanikaOpanowany
GeografiaOpanowany
Widzenie w ciemnościachBiegły
AnatomiaBiegły
Starsza mowaOpanowany
NaturianizmBiegły
ŚpiewOpanowany
AktorstwoBiegły

Cechy Specjalne

Ciało IluzjiDar
Isambre, choć ma już na karku jedno millenium, nie wykształciła sobie ludzkiego ciała, przez co poruszanie się po ludzkich miastach jest dla niej nie tyle uciążliwe, co praktycznie niemożliwe. Choć nie jest duża, skrzydła, ogon, kolce i ziejąca ogniem paszcza wystarczająco odstrasza ludzi, którzy nie chcą, by bestia chodziła im po ulicach. W tym celu Isambre poświęciła wiele lat swojego życia, by móc stworzyć sobie ciało, wykorzystując przy tym magię iluzji. Dzięki niej smoczyca wytwarza magiczną osłonę, nadającej jej niewinny, kobiecy wygląd, ukrywając tym samym prawdziwą tożsamość. Rozpoznanie w niej smoka jest rzeczą graniczącą z cudem, lecz nie jest niemożliwe. Zdradzić ją może aura i oczy.
LatanieZaleta
Para skrzydeł, które wyrastają jej z pleców to nie tylko broń i ozdoba. To część jej życia. Isambre potrafi i kocha latać, co czyni przy każdej nadarzającej się okazji. Wśród chmur porusza się z nienaganną gracją, a jej narzędzia lotu prawie nie wydają żadnego dźwięku, co czyni ją tak samo cichą, co niebezpieczną.
Zianie ogniemZaleta
Cecha, którą posiada każdy smok, nie zależnie od gatunku, wielkości, czy wieku. Oczywiście chodzi o zianie, bo to, czym zieją, może się stosunkowo różnić. Ogień, gorąca woda, lód, trucizna. Każdy smok może mieć swój, unikalny dar. Isambre jednak posiada ten pierwszy, standardowy, przypisywany smokom w bajkach, legendach i mitach.
Żołądek ze staliZaleta
Isambre, podobnie jak inne smoki, strawi dosłownie wszystko, co wpadnie do jej paszczy. Nie ważne czy to człowiek w pełnym uzbrojeniu, kamień, czy liście. Smoczemu żołądkowi nic nie może zaszkodzić.

Magia: Intuicyjna

PustkiAdept
Isambre korzysta z magii iluzji, by tworzyć przyjemne dla oka ciało. Niemal zawsze przedstawia ono dwudziestoletnią kobietę, lecz smoczyca może przybrać dowolną postać. Nie mniej stara się tego nie robić. Wytworzona struktura jest wytrzymała i rozerwać ją (a tym samym zmusić Isambre do wrócenia do prawdziwej formy) może tylko potężne zaklęcie lub poważne uszkodzenie ciała, jak przebicie mieczem lub spadek z dużej wysokości. Dla smoka to nic, ale kruche, ludzkie ciało się rozpadnie i tym samym Iluzja zniknie. By ją odtworzyć, smoczyca musi zebrać nowe siły.
OgniaAdept
Zianie ogniem to naturalna zdolność, a jego kontrola to magiczny dar, który towarzyszy smoczycy od urodzenia. Isambre potrafi okiełznać niszczycielski żywioł i naginać go do własnej woli.

Przedmioty Magiczne

Mroczny

Charakter

Charakteru smoczycy nie można podpiąć pod „typowe” dla smoków zachowania, gdyż nikt nigdy nie znajdzie dwóch identycznych płatków śniegu. Dlatego rozmawiając lub przebywając z Isambre na pierwszy rzut oka widać, że różni się od swoich łuskowatych braci. Po pierwsze nie jest chciwa i choć lubi czasem pokazać się ze złotą biżuterią w uchu lub na palcu, nie magazynuje jej niczym inne smoki skarbu. Oczywiście zawsze nosi przy sobie kilka złotych monet, którymi płaci w miastach. Nie ucieka się do kradzieży i krzywo spogląda na złodziei, ale jest przy tym neutralna. Dziewczyna nie chce się mieszać w żadne spory i jeśli tylko może, odwraca głowę lub odchodzi od niebezpieczeństwa. Nie znaczy to, że nie umie walczyć. Przyparta do muru, pogryzie, zadrapie, spali na popiół i odleci w bardziej odpowiadające jej, spokojne i bezpieczne miejsce. Zazwyczaj jest to leśna polana lub samotny, górski potok z płytką jaskinią wydrążoną w skale. Isambre uwielbia obcować z naturą i z wszystkim, co z nią związane, co czyni z niej kolejny wyjątek wśród smoków. Lubi zwierzęta, jak się okazuje z wzajemnością i wszelkie rośliny. Najlepiej czuje się pośród ptaków i w pewnym stopniu zazdrości wolności od smutków i przyziemnych zmartwień. Niebo to miejsce, w którym Isambra uwielbia myśleć, uwalniając się od wszystkiego, co trzyma ją na ziemi. Smoczyca jest bardzo spokojna, czasami wręcz cicha, rzadko podnosi głos i bardzo szybko chowa urazy. Nie lubi się kłócić i zawsze szuka kompromisów. Jest rozmowna, lubi żartować i chichotać, co często czyni w towarzystwie mężczyzn, których polubi. Wciąż tkwi w niej mała, szukająca uwagi dziewczynka. Mimo to ciężko zdobyć jej zaufanie, a raczej ciężko zdobyć je niektórym rasom. Isambre ma uraz do krasnoludów i nordów, a także nie za bardzo przepada za piekielnymi. Woli towarzystwo innych smoków (co stanowi regułę, że w etapie dojrzewania smoki wytwarzają do siebie głęboką niechęć) oraz elfów, driad i wszelkich przedstawicieli Naturian, którzy tak jak ona żyją z przyrodą w zgodzie. Do jej niewątpliwych wad można zaliczyć zbytnią ufność. Wystarczy, że kogoś polubi i zaczyna się mocniej angażować, a przypadku odtrącenia wybucha płaczem. Jest wrażliwsza niż inne smoki, co od razu pokazuje, że na jej wychowanie nałożyło się za dużo zmiennych. Smoczyca jednak zawsze stara się chodzić z podniesioną głową i być pozytywnie do wszystkiego nastawiona.

Wygląd

Po nałożeniu na siebie Iluzji, Isambre przyjmuje postać niskiej, czarnowłosej kobiety o smukłej, wątłej sylwetce i łagodnych rysach twarzy. Mierzy około metra siedemdziesięciu i waży jakieś sześćdziesiąt/sześćdziesiąt pięć kilogramów, czego nie widać po niej z powodu długiej, zwiewnej szaty z rozcięciem na boku, w kolorze intensywnej czerni, którą nosi na sobie. Jej brzuch i talię spina szeroki, rzemienny pasek, do którego dziewczyna ma doszyty mieszek, by zapobiec kradzieży. Prawą nogę, tę, którą odsłania luka w ubiorze, opina czarna pończocha w kwieciste motywy, zakończona na drobnej stopie butkami z króliczym futerkiem wokół kostek. Lewa noga swobodnie ukrywa się pod szatą, ciesząc się wolnością. Sięgające ramion, kruczoczarne włosy, Isambre spina w dwa, luźne warkocze lub nosi je rozwiane i zaczesane do tyłu. Można w nich dostrzec prawdziwą sztukę iluzji, bo pojedyncze kosmyki potrafią wypadać jak prawdziwe. Oczy, iluzją zmienione w zielone, są duże, szkliste i roześmiane, przysłonięte rzęsami z przymrużonych powiek. Kształtny nosek i wąskie usta nadają jej wygląd córki bogatego szlachcica i mało kto może dostrzec, że na powierzchni nosa utrzymują się malutkie piegi, będące efektem niedociągnięć w tworzeniu ciała. W końcu nikt nie jest idealny.


W swojej naturalnej postaci, Isambre to nieduża smoczyca, o łuskach czarnych jak heban ze srebrnymi kolcami, umieszczonymi z tylnej strony pyska i całego grzbietu. Wzrostem dorównuje dorosłym i zdrowym koniom, lecz długa jest jak dwa powozy. A to tylko ciało. Dodatkowe cztery metry daje jej elastyczny ogon, zwężony dopiero na ostatnich centymetrach i zakończony czterema, ostrymi ostrzami, przypominającymi zakrzywione noże. Kończyny, przednie jak i tylne kończą srebrne i ostre jak brzytwa szpony. Niestety w każdej ręce i stopie mieszczą się tylko po trzy palce, lecz nie jest to specjalnie utrudniająca życie ułomność. Skrzydła, w pełnym rozłożeniu, prezentują się bardzo okazale. Szkielet czarny, jak reszta ciała, choć ich błona przybrała barwę przysmolonej, ciemnej purpury. Bez większego trudu są w stanie unieść smoczycę w niebo, a ich struktura pozwala jej nawet pływać, używając ich jako wioseł. Na koniec pysk: choć podłużny i trójkątny jak u większości smoków, cechuje go dziobate zakończenie, jakby w Isambre miała w sobie coś z gryfa. Gdyby jednak przyjrzeć się bliżej, dostrzec można szereg białych kłów, pomiędzy którymi tańczy różowy, rozwidlony jak u gadów język. Oczy mają żółtawy odcień, a ich źrenice cały czas mają owalny kształt, zapewniający optymalną widoczność w nocy i uniemożliwiający patrzenie pod słońce, co jest małą wadą dla Isambre, ale jednak wadą. Łeb kończą proste kolce, które zdolne są przebić zbroję jeźdźca i podobnie jak uszy, są regulowane. Najczęściej swobodnie leżą po sobie lub drgają przy każdym, pełnym gracji ruchu dziewczyny.

Historia

Isambre przyszła na świat wśród ostrych i połamanych szczytów Smoczej Przełęczy, która swoją nazwę zawdzięczała właśnie wykutym w skale posągom, przedstawiających największych drapieżników na świecie, potomków Prasmoka. Jednak ci, którzy pracowali przy ich wykluwaniu, wiedzieli, że przełęcz była kiedyś ogromnym terytorium lęgowym tych istot. To tutaj smoki łączyły się w pary, budowały gniazda i wychowywały potomstwo, by później resztę życia spędzić w jaskini ze skarbem (rodzice) lub poszukać szczęścia w wielkim świecie (potomstwo). Lecz teraz, gdy większość tych pradawnych gadów zasnęła, przełęcz stała się najzwyklejszym przejściem przez góry i choć nikt już nie widział tu prawdziwego smoka, ich szczątkowe przykłady wciąż wracają w to miejsce, by przedłużyć gatunek.
Jedną z takich par był Conan, smok z dalekiej północy, rozmiarem przewyższającym swoich braci z kontynentu oraz jego ukochana, Olinea, będąca mniejszym, acz bardziej zadziornym smokiem, pochodzącym z Szepczącego Lasu. O tym, jak i kiedy się poznali, nikt dokładnie nie wie, ale pewne jest, że była to miłość od pierwszego wejrzenia, z której narodziła się Isambre, mała, czarna smoczyca, która jedyne co odziedziczyła po ojcu to kolor łusek i ogromne, żółtawe ślepia. Co do reszty, jak zawsze mawiali przyjaciele Conana, widząc ich razem podczas wspólnych lotów „wykapana matka”.
Lata dzieciństwa, czyli pierwsze czterysta lat, dziewczyna spędziła w leżu i jego najbliższej okolicy, ucząc się od ojca sztuki władania nad ogniem, latania, polowania i przetrwania w najróżniejszych warunkach. Czasami wybierała się z nim poza dom, na pustynię Nanher lub w Góry Druidów, gdzie ojciec związywał jej skrzydła łańcuchem i przez kilka dni obserwował, jak jego córka w praktyce wykorzystuje zdobytą wiedzę. I choć nie szło jej najgorzej, Conan nie mógł w pełni przyznać, że jest z niej dumny. Isambre nie miała zmysłu zabójcy, polowała rzadko, zadowalając się owocami lub, w przypadku pustyń, piaskiem. Smoki trawiły wszystko i we wszystkim znajdywały potrzebne do przeżycia minerały. Jednak smoczyca unikała mięsa, a raczej żywego mięsa. Łagodna natura matki zrobiła z niej potulną istotę, żyjącą w zgodzie z naturą i Conan wiedział, że siłą nic tu nie zmieni. Że na to nie ma żadnego wpływu. Matka natomiast uczyła smoczycę magii. Nie zwykłego machania różdżką i stawania się niewidzialnym na zawołanie, choć to drugie wiązało się z jej umiejętnościami. Isambre uczyła się o iluzji i manipulowaniu najbliższym otoczeniem, by zmylić ludzkie oczy. Kiedy wyszło na jaw, że jej córka nie umie zmienić się w człowieka, ale odziedziczyła jej talent do iluzji, Olinea nauczyła Isambre jak ukrywać łuski i skrzydła pod postacią płaszcza, a pysk i zęby przeobrażać w twarz. Dzięki temu szansa na normalne życie wśród mieszkańców Alaranii była na wyciągnięcie ręki. Wystarczyło tylko wyciągnąć rękę.
Dla smoczycy etap nauki zakończył się, gdy ukończyła czterysta lat. Zabrawszy ze sobą wszystkie miłe wspomnienia i nauki, Isambre poleciała w świat, zostawiając rodziców i ich skarbiec. Czując się wolną i niezależną, wybrała się w podróż dookoła Alaranii, zwiedzając większe miasta i z góry przyglądając się mniejszym. Zawitała do wielu lasów i zagajników, gdzie bratała się z naturą. Zdobywała szczyty i nurkowała w głębinach, wszystko by zbudować więź z otaczającą ją przyrodą.
  • Najnowsze posty napisane przez: Isambre
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data
  • Re: [Las Driad]W poszukiwaniu domu
    - Ale co ty robisz? Przestań! - pisnęła smoczyca, próbując powstrzymać podnoszącego się gada naciskiem łap na jego szeroki tors. Niestety to on w tym związku miał mięśnie i jedyne co Isambre mogła zrobić to moc…
    74 Odpowiedzi
    28976 Odsłony
    Ostatni post 5 lat temu Wyświetl najnowszy post