Oglądasz profil – Thilivern

W tej karcie postaci zostały wprowadzone zmiany i wymagają one ponownej akceptacji
Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Irs "Thilivern (elficki: Śnieżnobiały Świt)"
Rasa:
Jeleniołak
Płeć:
Mężczyzna
Wiek:
21 lat
Wygląda na:
21 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Chociaż wyczulisz swoje zmysły, choćbyś był mistrzem czytania emanacji, aura ta zwinnie niczym spłoszona łania będzie kryła swoją prawdziwą potęgę. W taki sposób, mimo jej znacznej siły, sprytnie umknie w gąszcz drzew, kryjąc się w chaszczach uniemożliwiając Ci zbyt dokładne jej czytanie.
Jedyne co pozwoli Ci dostrzec, to przepiękna wiekowa puszcza. Puki możesz, naciesz oczy wysokimi drzewami, o soczyście barachitowych liściach. Większość z nich ma lśniące cynkowe pnie, ale pośród nich znajdziesz brzozy o platynowej korze i rosłe kobaltowe dęby, kryjące się samotnie pośród innych drzew. Knieję rozświetla jasna i wyraźna szafirowa łuna, odbijająca się radosnymi iskierkami w listach i korze, dając poczucie bezpieczeństwa Tym o pokojowych zamiarach.
Na próżno będziesz szukał szumu wiatry pośród gałęzi. Nie napotkasz tu żadnego dźwięku, ale jego brak zrekompensuje Ci bogactwo zapachów. Poczujesz aromat lasu, ubogacony wonią leśnego kwiecia i płynnego miodu.
Mimo pozornej delikatności, w dotyku emanacja jest giętka i dość twarda, czyniąc drzewa nieustępliwymi, podczas gdy elastyczne gałązki umykają przed dotykiem. Kora drzew w większości jest gładka i aksamitna, ale napotkasz też nieco szorstkie miejsca. Uważaj jednak na liście o niebezpiecznie ostrych krawędziach.
Smak jest raczej jednolity, intensywnie lepki i kleisty, chociaż poczujesz też nuty kwaśne niczym młode leśne borówki.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Thilivern
Wiek:
53
Grupy:
Płeć gracza:
Mężczyzna

Skontaktuj się z Thilivern

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
7
Rejestracja:
7 lat temu
Ostatnio aktywny:
4 lat temu
Liczba postów:
40
(0.04% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.02)
Najaktywniejszy na forum:
Kryształowe Jezioro
(Posty: 26 / 65.00% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
[Granica puszczy] Śladami białego świtu
(Posty: 26 / 65.00% wszystkich postów użytkownika)

Połączone profile


Atrybuty

Krzepa:raczej silny, raczej wytrwały, wytrzymały
Zwinność:zręczny, szybki, dokładny
Percepcja:dobry wzrok, czuły słuch, czuły węch
Umysł:pojętny, silna wola
Prezencja:piękny, nieokrzesany, charyzmatyczny

Umiejętności

PrzetrwanieBiegły
TropienieOpanowany
MeteorologiaOpanowany
UnikiOpanowany
Dialekt naturianOpanowany
Dialekt zmiennokształtnychOpanowany
BestiologiaPodstawowy
BotanikaPodstawowy
Mowa WspólnaPodstawowy

Cechy Specjalne

Strażnik puszczyFenomen
ஐ Związany mocno z naturą przed dwuletnim odosobnieniem, stał się jeszcze bardziej oddany i związany z nią. Wszelkie zwierzęta i rośliny, nawet te najbardziej chaotyczne i złe, odczuwają w jeleniołaku serce oddane bezpodstawnie naturze. ஐ Potrafi porozumiewać się z wszelakimi zwierzętami i roślinami, a nawet wezwać na pomoc te pierwsze.
Przenikliwy rykDar
ஐ Ze względu na gabaryty ryczenie jeleniołaka jest o wiele donioślejsze od pobratymców. Potrafi ono pokryć wiele sznurów, a z nieświadomym wkładaniem magii, nawet parę staj pogłosem. ஐ Istoty o złych intencjach odczuwają po usłyszeniu ryku przejmujący strach i gęsią skórkę, czując respekt wobec właściciela owego głosu. Osoby o dobrych intencjach odczuwają bezpodstawne bezpieczeństwo i rozgrzewające od wewnątrz ciepło.
Leśna auraDar
ஐ Aura jeleniołaka jest tajemnicza i zamaskowana pod charakterystykami kojarzącymi się z dziką, niedostępną puszczą.
Potomek przodkówDar
ஐ Krew płynąca w młodym buntowniku, należy do pierwszych jeleniołaków, odpowiedzialna za jego odmienność – kolor sierści oraz nietypowe rozmiary w formie zwierzęcia. Owe zmiany są znakiem alpha, mającego zjednoczyć jeleniołaki.
ZmiennokształtnyDar
ஐ Dobrowolona przemiana w formę humanoidalną z charakterystykami zwierzęcia lub formę zwierzęcą — tajemniczego, białego jelenia.

Magia:

Nowicjusz

Przedmioty Magiczne

Mroczny

Charakter

ஐ Jest trudnym orzechem do zgryzienia. O ile ze zwierzętami dogaduje się świetnie, o tyle istoty humanoidalne mają z nim ciężej. Dużo czasu spędza w formie zwierzęcia, polegając bardziej na instynkcie niż na czymkolwiek innym. Jak większość dzikich stworzeń bardzo nieufny i trzymający bezpieczny dystans, póki się nie przekona o zamiarach drugiej strony.

ஐ Ogólnie należy do istot pokojowych i życzliwych, śmiertelnie poważnie traktując więzi z innymi istotami. Nie skreśla nikogo, zawsze daje szansę, aby ktoś go przekonał do siebie. Łatwo go urazić nieodpowiednim traktowaniem, po nawiązaniu wartościowej znajomości, ale udobruchać też jest prosto. Nie jest pod tym względem skomplikowany.

ஐ Nie przepada za tematem przeznaczenia i losu. Obarczony wyborem przodków, był traktowany w stadzie jak złote jajko, a członkowie podchodzili do niego z dystansem, ciągle widząc w nim przyszłego alfa stada, a nie indywiduum.

ஐ Mocno związany z naturą i wolnością. Uwiązany i w kajdanach prawdopodobnie umarłby z samej tęsknoty za tym, co mu odebrano. Czuje się najlepiej w gęstwinach lasów, zwłaszcza tych dzikich i pozbawionych czynników zewnętrznych, np.: ludzi. Gdy ktoś wyrządza krzywdę leśnym zwierzętom lub roślinom, mocno to przeżywa i zazwyczaj próbuje wejść w drogę takowym działaniom.
Poza osłoną puszczy doświadcza niepokoju, lekko panikuje i ogólnie się zachowuje jak pozbawiony części siebie. Jest to dla niego dosyć ciężkie i traumatyczne, więc otwarte przestrzenie poza lasami omija szerokim łukiem i najchętniej nie postawiłby tam racic.

ஐ Ze względu na odmienność, nie miał okazji na bliższy kontakt z łaniami. Nietypowe zasady panujące w stadzie, zabraniały kontaktu cielesnego pod ludzką postacią. Jeleniołak jest więc całkowicie niewinny i czysty, niesplamiony myślami cielesnymi. Akcje młodego odmieńca są czasem mało taktowne, bo etykieta mu nieznana, ale nigdy nie dąży do skrzywdzenia drugiej strony i potrafi przyznać się do błędu. Fascynuje go postać humanoidalna każdej rasy, bo sam niewiele wie, gdy sporą część życia spędził jako jeleń.

Wygląd

bHumanoidalalny:/b
ஐ Mierzy około jeden sążeń wysokości (178,2 cm) z umiarkowaną wagą. Nie jest ani za chudy, ani za gruby, odnajdując miejsce pomiędzy dwoma skrajnościami. Nie posiada umięśnionej sylwetki, aczkolwiek zaczątki muskulatury zdradzają, że ruchu mu nie brakuje.

ஐ Twarz gładka, blada z zadartym nosem oraz z jasnymi, seledynowymi oczami wypełnionymi pewnością siebie i zagadkowością. Opadają na nią śnieżnobiałe, długie włosy sięgające młodemu jeleniołakowi do pasa, które są gęste i miękkie w dotyku.

ஐ Uszy długie i kształtem przypominające spiczastego liścia. Prawe ucho ozdobione dwoma prostymi kolczykami w kształcie okręgu. Jeden złoty, a drugi srebrny. Kolczykowanie uszu symbolizuje dojrzałość i samodzielność w stadzie.

ஐ Kredowe poroże z zakrytym przez włosy rozgałęzieniem, dającym mylne wrażenie, iż posiada mniejszy i większy wieniec. Mniejsze niż w zwierzęcej formie i skierowane bardziej w kierunku tyłu głowy niż wzwyż.

ஐ Dłuższa sierść układająca się w kołnierz pomiędzy podstawą szyi a barkami. Zanika w kierunku pleców i karku, a zwęża się w kierunku klatki piersiowej – zatrzymuje się na splocie słonecznym.

ஐ Mowa jeleniołaka jest płynna, wyraźna, ale słychać, iż nie jest zbyt często używana. Wiele słów wymawia z dziwnym lub nieprawidłowym akcentem. Jest to spowodowane tym, że większość czasu spędzą w zwierzęcej formie.


bJelenia:/b
ஐ Rozmiary wyróżniają go wśród innych jeleni czy jeleniołaków z powodu dziedzictwa przodków. W kłębie jeden sążeń i jeden łokieć (237,6 cm), a w najwyższym punkcie o jeden łokieć i jedną piędź więcej (376,2 cm). Długość ciała to około dwa łokcie, jeden sążeń i jedna stopa (326,7 cm). Z przodu szeroki na jeden łokieć i jedną piędź (79,2 cm), co można uznać za smukły rozmiar w porównaniu z resztą. Totalna waga oscyluje przy siedemdziesięciu kamieniach (709,66 kg). Cielsko mocno umięśnione i wysmukłe.
Długie i zgrabne nogi są zakończone wąskimi, zaostrzonymi racicami. Do całości dochodzi niewielki, charakterystyczny dla jeleni kwiat(ogon) o długości jednej stopy i jednego palca (34,7 cm).

ஐ Sierść czysta, śnieżnobiała. Gładka i ciepła w dotyku. Wokół szyi kołnierz z długiej sierści, nadający wysmukłej sylwetce jelenia tajemniczości.

ஐ Poroże kredowe, pnące się ku górze jak ręce rozłożone do modlitwy. Na szczycie łba towarzyszą mu dwa małe rogi, umiejscowione bardziej ku środkowi.


bWspólne:/b
ஐ Bez znaczenia na formę porusza się dumnie i nigdy z opuszczoną głową. Towarzyszy mu zwierzęca gracja, którą ciężko opisać słowami. Każdy ruch jest naturalny i brak w nich zbędności. Żaden mięsień nie wykonuje ani mniej, ani więcej niż powinien. Fakt ten nie zmienia się bez względu na to, jak szybko się porusza.

ஐ Ani jako zwierzę, ani jako humanoid nie używa odzienia, preferując całkowitą naturalność i jedność z naturą. Jednak wraz z większym kontaktem ze światem zewnętrznym poza granicami lasu, stado przyjęło obowiązek noszenia przynajmniej odzienia od pasa w dół, bo goście zbyt często próbowali kłaść dłonie na łaniach pod ludzką postacią. Thili zakupił pierwsze lepsze spodnie, gdy tylko mu się udało. Szare z szorstkiego materiału, którego nazwy nawet nie pamięta. W pasie związane mocno grubym sznurem, przez co daje wrażenie prostego i nieskomplikowanego osobnika. Odzienia stóp nie uznaje i nie lubi.

Historia

ஐ Owoc miłości dwójki kochających rodziców. Wieść o narodzinach młodego jeleniołaka o czystej bieli, niespecjalnie poruszyła stado. Albinosy specjalnie rzadkie nie były. Odmienność nowego członka stada przyjęto błyskawicznie, a z mijającym czasem, stała się ona nieznacząca. Dzieciństwo przebiegało spokojnie, bez większych wydarzeń.<br><br>ஐ Różnica pomiędzy Irsem a resztą rówieśników, nabrała większego rozmachu z wiekiem. Zwierzęca forma jeleniołaka gwałtownie przerosła rozmiarem resztę stada w wieku piętnastu wiosen, nawet starsze osobniki, osiągając aktualne rozmiary cztery wiosny później.<br>ஐ Barwa włosa nie zwracała uwagi, ale po dodaniu nagłych rozmiarów w zwierzęcej formie, stał się istnym fenomenem i materiałem do plotek. Wieść rozeszła się błyskawicznie po stadzie, a z czasem dotarła również do innych stad i dalej. Wystarczył jeden rok, aby plotka o olbrzymim jeleniołaku narodzonym ze śniegu, obiegła sporą część społeczności, zahaczając nawet o inne rasy. Nikt nie traktował szeptanki zbyt poważnie i przyjmowana była z przymrużeniem oka.<br><br>ஐ Główny temat plotki z czasem dowiedział się z różnych źródeł powodu odmienności, która mu doskwiera. Winną okazała się płynąca w nim krew przodków, a również ciężkie brzemię w postaci narzuconego z góry losu. Dziedzicząc owe atrybuty po dawnych praojcach, miał on stać się prawdziwym alpha. Zjednoczyć rozrzucone stada i społeczności jeleniołaków, stanąć na czele jako łączące i najważniejsze ogniwo.<br>ஐ Większość skakałaby z radości na taki obiecujący los, ale nie buntowniczy od najmłodszych lat odmieniec. Usłyszawszy o tym, czego miał dokonać, śmiał się długo i ze łzami w oczach. Nie widział siebie nigdy jako lidera. Nie nadawał się, posiadał zero wiedzy i predyspozycji do tak poważnej i obarczające barki roli.<br>ஐ Starsze pokolenie widziało w nim nadzieje, młodsze dziwadło, a on pragnął tylko normalnego, spokojnego życia. Korzystając z chaosu wokół własnej osoby i za zgodą alpha stada, opuścił je tymczasowo i wyruszył głęboko w puszczę, aby chronić należące do nich tereny z dala od zgiełku i plotek. Miał nadzieję odnaleźć wewnętrzny ład i ukojenie dla duszy, żyjąc z dziką, nietkniętą naturą.<br><br>ஐ Dwa lata minęły bardzo szybko. Plotka dalej krążyła w obiegu, wielu ciekawskich ściągając do rodzinnego stada niezwykłego jeleniołaka. Odchodzili ze spuszczonymi pyskami i skruszonymi nadziejami, bo młodzieniec nie powrócił do stada, pozostając głęboko w leśnych ostępach Szepczącego Lasu.<br>ஐ Starsza opowiastka o śnieżnobiałym jeleniołaku traciła na sile, ale narodziła się nowa, zwłaszcza wśród elfów i ludzi. Legenda głosi, iż aby bezpiecznie przebyć puszczę w okolicach Kryształowego Jeziora, należy złagodzić gniew świętej bestii. Białe widmo, strażnik gaju, nieznający spokoju, diabelski ryk, posłaniec zaświatów, wielkoduszny, białe serce. Lista nie miała końca, ale z czasem przyjęła się jedna nazwa, która stała się jednocześnie nowym imieniem młodego jeleniołaka. Długousi nazwali szlachetne stworzenie Thilivern, co w wolnym tłumaczeniu na wspólną mowę oznaczało: Śnieżnobiały Świt.<br><br>ஐ Intrygująca klechda opanowała tereny na południe od Gór Dasso, sprawiając, iż trudno nie było usłyszeć jej chociaż raz w tawernach. Osobnicy zazwyczaj wychwalali swą odwagę po nieboskłon, gdy stawiali czoła dzikiej, nieokiełznanej bestii. Co znowu ciągnęło innych zaciekawionych, prosto na tereny zajęte przez szlachetną bestię elfów, które jako jedyne żyły ze stworzeniem w zgodzie i przyjaźni, szanując zasady panujące w części lasy należącej do niej.<br><br>ஐ Jedno jest pewne – święta bestia elfów nadal żyje, rozkładając opiekuńcze skrzydła nad puszczą wokół Kryształowego Jeziora. Nocną porą można usłyszeć potężne ryki, przedzierające nocną ciszę, przyprawiające o gęsią skórkę każdego niegodziwca, a kojąc serca bez złych intencji.
  • Najnowsze posty napisane przez: Thilivern
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data
  • Re: [Centrum Menaos] W pogoni za koszulą.
    Po ucieczce od dwójki młodych kobiet skrył się jak zawsze w altanie. Księżniczka pewnie pamiętała o tym, więc spodziewał się, że ktoś jednak pójdzie. Z drugiej strony miał nieznośną ochotę wrócić do puszczy, w …
    20 Odpowiedzi
    9977 Odsłony
    Ostatni post 4 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: [Centrum Menaos] W pogoni za koszulą.
    Yvonne nie umknęło zachowanie Emmy, ale wcale jej to nie przeszkadzało. Przyzwyczajona do takiego zachowania, nie miała zamiaru zmuszać ledwo poznanej kobiety do rozluźnienia. W końcu musiała mieć owe zasady gł…
    20 Odpowiedzi
    9977 Odsłony
    Ostatni post 4 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: [Centrum Menaos] W pogoni za koszulą.
    Irs spodziewał się, że ktoś za nim ruszy w pogoń, prędzej stawiałby na przyjaciela, ale najwidoczniej tym razem historia odbywała się inaczej.         — Naprawdę? A potrafisz ugryźć równie mocno co one — dodał …
    20 Odpowiedzi
    9977 Odsłony
    Ostatni post 4 lat temu Wyświetl najnowszy post