Oglądasz profil – Erian

W tej karcie postaci zostały wprowadzone zmiany i wymagają one ponownej akceptacji
Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Erian Lemane
Rasa:
Człowiek
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
26 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Błyszczącą, jasna aura o średniej sile. Aura ma kolor żelazno - cynowy. Poświata zaś barwi się na szafirowo. Nie roztacza wokół siebie żadnego dźwięku. Pachnie żelazem, krwią, monetami. W dotyku aura jest giętka i twarda. W smaku zaś kwaśna i słodka.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Erian
Grupy:

Skontaktuj się z Erian

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
10
Rejestracja:
10 lat temu
Ostatnio aktywny:
8 lat temu
Liczba postów:
30
(0.03% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.01)
Najaktywniejszy na forum:
Równina Maurat
(Posty: 17 / 56.67% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
Pogoń za szczęściem... i jedzeniem.
(Posty: 17 / 56.67% wszystkich postów użytkownika)

Połączone profile

Brak profili posiadających połączenia.

Atrybuty

Krzepa:silny, raczej wytrwały
Zwinność:zręczny, dokładny
Percepcja:wyostrzony wzrok, dobry słuch
Umysł:ineligentny
Prezencja:przeciętna

Umiejętności

PolowanieBiegły
Kabza nie zawsze jest pełna, a jeść trzeba.
JeździectwoPodstawowy
O tyle o ile by nie spaść z konia. Zdecydowanie nie przynosi to podziwu.
BestiologiaPodstawowy
- P-panie, smok!!! - Co waćpan plecie, toż to Wielkus Jaszczurkus Ognistus. Każdy to wie...
SzermierkaBiegły
Pierwsza lekcja: Uderzaj ostrym końcem!!!
ŁucznictwoOpanowany
Co się stanie jak strzelę tu...
Gra na fujarcePodstawowy
Ciekawe, że znając tylko kilka dźwięków można tworzyć takie symfonie!!!

Cechy Specjalne

PomysłowośćZaleta
Często potrafi znaleźć wyjście z sytuacji... chodź czasem niekonwencjonalne.

Magia: Intuicyjna

Nowicjusz

Przedmioty Magiczne

Mroczny

Charakter

Jest pędziwiatrem. Lubi rozmawiać z innymi i przebywać z nimi. Stara się roztaczać wokół siebie aurę przychylności, lecz wie kiedy odpuścić. Jest waleczny, jak dotąd ma czasem przebłyski młodzieńczej brawury. Jego poczucie humoru objawia się w najmniej spodziewanych momentach. Nie przejmuje się zbytnio krytyką, chodź i jego czasem to boli.

Wygląd

Ma długie sięgające ramion korzenno brązowe włosy, spod których jarzą się ogniki jasnobrązowych oczu, a także lekko wysunięte kości policzkowe i uwydatnione usta. Na prawym policzkiem widnieje małe zadrapanie, bynajmniej od zwierzęcia. Jego kaftan sięga ud; ma serię miedzianych guzików i ramiona podbijane kożuchem. Przez prawe ramię przerzucił sobie skórzaną obręcz z przyczepionym do niej kołczanem oraz mieczem. Przy pasie, opinającym go na wysokości bioder, nosi sztylet oraz kabzę. Bezpośrednio na skórze ma oliwkową koszulę z jasnymi rzemieniami i długimi rękawami. Nosi rękawice z wyciętymi palcami oraz ciemne buty sięgające łydek. Może się także pochwalić dość wysoką posturą, liczącą około metr i siedemdziesiąt osiem centymetrów wzrostu.

Historia

Urodził się jako syn kowala i prząśniczki. Do czternastego roku pomagał ojcu w kuźni, wyrabiając krzepę oraz pracowitość w sobie. Ojciec wysłał go do koszar straży miejskiej, gdzie poznać miał tajniki walki. Od razu poczuł smykałkę do miecza i łuku, broni odpowiedniej dla zwiadowców i morderców, jak określił to jego nauczyciel. Klimat wojska przypadł mu do gustu. Wszyscy byli przyjaciółmi - w niedoli, jak się śmiali często - i panowały tam dobre chodź wymagające warunki. Jednak on czuł zew świata, szepczący mu do ucha opowieści z daleka. Poznał pewnego barda, który w zamian za nocleg w domu jego rodziców nauczył go grać na fletni - małym cacuszku, które łatwo spakować, a daje tyle radości. Gdy Erian odłożył dość pieniędzy by zakupić własne wyposażenie, zdezerterował ze straży i pożegnał się z rodzicami, mówiąc im, że idzie szukać przygód.
Od tamtego czasu wiele wody przelało się w rzekach Alaranii. Erian znalazł ciekawe zatrudnienie jako najemnik. Stróżował karawany, przeprowadzał podróżnych przez nieprzyjazne lasy i góry oraz służył jako strażnik podczas festiwali i dożynek. Pieniądze były z tego uczciwe, chodź niekiedy bieda pukała do drzwi. Nauczył się jednak szybko tropić i zabijać zwierzynę w lasach, a także korzystać z bogactw natury. Nie miał specjalnych planów na przyszłość. Żył z dnia na dzień i takie życie go cieszyło. Był świadomy, że śmierć może przyjść jutro, za kilka lat lub w chwili gdy skończy pisać tę opowieść o sobie. Przestał się jednak bać śmierci - Po co się lękać czegoś, czego uniknąć się nie da? To tylko dodatkowe zmartwienie.
  • Najnowsze posty napisane przez: Erian
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data
  • Re: [Zagajnik w pobliżu miasta]
    Ten cholerny zając musiał go prześladować. Co już ochłonął, co już zapomniał, ten upierdliwy futrzak musiał znowu pojawić się w zasięgu jego wzroku, śmiejąc mu się ostentacyjnie w oczy. Erianowi naturalnie w ta…
    38 Odpowiedzi
    20471 Odsłony
    Ostatni post 9 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: [Zagajnik w pobliżu miasta]
    Cała trójka nie zdawała sobie sprawy, iż oddziela ich od siebie zaledwie jedno puste drzewa. Trwaliby zapewne w nieświadomości gdyby nie niespodziewany gość... Krzaki niedaleko za biegnącymi grzybami poruszyły…
    38 Odpowiedzi
    20471 Odsłony
    Ostatni post 9 lat temu Wyświetl najnowszy post