Oglądasz profil – Dolan

Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Dolan
Rasa:
Anioł Światła
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
120 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Zdecydowanie silniejsza od przeciętnej aura odznaczająca się żywo żelazną barwą i wręcz tryskająca ametystową poświatą. Wypełniają ją przyjemne, przyjazne dźwięki napełniające nadzieją i spokojem każdego kto zajrzy w głąb aury. Jeżeli chodzi o doznania zapachowe, to wszechobecny jest tutaj zapach lilii oraz mirry. W dotyku jest dość twarda, ale przy tym giętka i ostra, dosłownie pomieszanie wszystkiego. W smaku jest drażniąco kwaśna, ale to nic wielkiego, gdyż kolejnym doznaniem smakowym jest nieprzyjemna gorzkość i lepkość.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Dolan
Grupy:

Skontaktuj się z Dolan

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
11
Rejestracja:
11 lat temu
Ostatnio aktywny:
4 lat temu
Liczba postów:
8
(0.01% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.00)
Najaktywniejszy na forum:
Rapsodia
(Posty: 4 / 50.00% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
[Miasto i okolice] Ostatnia misja
(Posty: 4 / 50.00% wszystkich postów użytkownika)

Połączone profile

Brak profili posiadających połączenia.

Atrybuty

Krzepa:silny, wytrwały, delikatny
Zwinność:zręczny, szybki, precyzyjny
Percepcja:wyostrzony wzrok, czuły słuch, wyostrzony zmysł magiczny
Umysł:bystry, silna wola
Prezencja:piękny, charyzmatyczny

Umiejętności

JeździectwoOpanowany
DyplomacjaBiegły
NiebianologiaBiegły
Czytanie aurBiegły
Walka bronią (miecze jednoręczne)Mistrz
UnikiMistrz
TropienieOpanowany
PiekielnologiaBiegły
TkactwoPodstawowy
GotowaniePodstawowy

Cechy Specjalne

RegeneracjaDar
Rany Dolana leczą się o wiele szybciej niż u zwykłych śmiertelników, lecz im większa rana tym potrzeba więcej energii i czasu na jej zagojenie.
LatanieDar
Dzięki swoim skrzydłom Dolan potrafi latać, lecz stara rana na plecach pozwala mu tylko pokonywać w ten sposób małe odległości.
KalectwoZaleta
Niebianin odniósł kiedyś poważną ranę w walce, skutki tego wydarzenia będą mu towarzyszyły do końca życia. Podczas dużych wysiłków fizycznych, lub dłuższych lotów w plecach Dolana, dokładnie nad prawą łopatką promieniuje ból. Jest on tak silny że wręcz obezwładniający, pod jego wpływem anioł najczęściej pada na ziemie i zwija się w potwornych katuszach. Atak trwa przeważnie minutę, bądź dwie.
Mowa zwierzątZaleta
Anioł potrafi rozmawiać ze zwierzętami, ta zdolność przydaje mu się w czasie samotności.

Magia: Rozkazy

Dziedzina DobraUczeń
Zaklęcia z tej dziedziny bardzo się przydają Dolanowi w wypełnianiu zleconych mu zadań.

Przedmioty Magiczne

Miecze NiebaninaZaklęty
Poświęcone ostrza, które anioł otrzymał przed swym pierwszym zadaniem. Ta broń przydaje się szczególnie w walce z piekielnymi, ponieważ te istoty są wrażliwe na rany zadawane błogosławionym orężem.
Medalion z błyskawicąZaklęty
Umożliwia bohaterowi podróżować między Planami Niebiańskimi a Aralanią. Dzięki ozdobie Dolan może również ukryć skrzydła i zmienić kolor swych tęczówek na piwny.

Charakter

Jest bardzo przyjazny dla innych stworzeń, oczywiście w granicach zdrowego rozsądku. Uczucia takie jak zazdrość czy nienawiść są mu 

obce, stara się zawsze postępować tak, ażeby nie mieć wyrzutów sumienia. Wyjątek stanowią niektóre misje zlecane przez Pana
Dolanowi, ponieważ niebianin brzydzi się przemocą. Używa jej wbrew sobie, wie jednak, że to konieczne. Za wszelką cenę chce unikać
walki, jeśli jednak w grę wchodzi obrona niewinnych nie waha się dobyć broni. Skrzydlaty jest na ogół opanowany i bardzo wyrozumiały
względem innych, nawet piekielnych. Widok istot z Czeluści nie wywołuje w, nim gniewu, bo wszak nie rasa czy pochodzenie świadczy o
osobie a jej czyny. Nie toleruje jednak łamania prawa, a tym bardziej już skrzywdzenia innych. Nie potrafi również długo się na kogoś
gniewać, ponieważ uważa, że każdy zasługuję na drugą szansę. Anioł jest bardzo wymagający względem siebie, nie raz stawia sobie
zbyt trudne zadania do wykonania. Jeżeli zbyt mocno zawiedzie się na sobie lub zostanie zraniony przez kogoś innego ucieka w
samotność i zamyka się w sobie. Często, a nawet bardzo często chodzi w swej zbroi. Dolan kocha towarzystwo i rzadko podróżuje
samotnie. Jeśli nie towarzyszą mu ludzie, to niebianin umila sobie podróż rozmawiając ze zwierzętami. Na codzień jest radosny, a na
jego twarzy gości uśmiech. Niebianin jest skromny i nie wywyższa się nad innych. U kompanów ceni szczerość i odpowiedni poziom
zachowywania się. Nie lubi grubiaństwa i chamstwa, szczególnie jest wyczulony na przekleństwa. Dolan żyje w ciągłym strachu, wie, że
może coś zrobić co nie spodoba się Panu, a, wtedy może spotkać go sroga kara. Służba u Pana wymaga od niego ciągłej gotowości i
najlepszej dyspozycji, dlatego niebianin regularnie ćwiczy by pozostać w formie.

Wygląd

Waga: około 65 kg



Wzrost: około 160 cm

Oczy: w naturalnej postaci mają srebrne tęczówki. Po zamaskowaniu cech rasowych anioła tęczówki zmieniają barwę na piwną. Bije od
nich ciepło i przyjazne nastawienie.

Skrzydła: duże, pierzaste, w kolorze śniegu. Na prawym skrzydle jest miejsce gdzie brakuje piór, i widnieje paskudna szrama. To
pozostałość po dawno otrzymanej ranie.

Włosy: krótkie w kolorze słomy. Skryte są najczęściej pod hełmem.

Wygląd fizyczny: Dolan nie wyróżnia się po tym względem zbytnio z tłumu. Jest szczupły, choć ma wysportowaną sylwetkę.

Twarz: ludzie mówią, że anioł ma poczciwą twarz. Podobno bije od niej spokój i dobroć, choć sam bohater uważa to za bzdurę.

Strój: Niebianina można najczęściej zobaczyć noszącego zbroję. Pancerz jest dość prosty i skromny. Jego waga została również
odchudzona tak ażeby, Dolan nie musiał dźwigać zbyt dużych ciężarów. Na specjalne okazje anioł zakłada długą, czerwoną pelerynę.

Historia

Dolan urodził się na Planach Niebiańskich, wychowywał się tam do 21 roku życia. Najczęściej sam zajmował się sobą, jego rodzice prawie 
zawsze przebywali na misjach otrzymanych od Pana. Tak, więc młody anioł sam przygotowywał się do służeniu Najwyższemu. Uczył się
negocjować, odczytywać aury, umiejętności władania mieczami opanował tylko w podstawowym stopniu. W końcu, gdy osiągnął wiek
dojrzały otrzymał swą pierwszą misje w Aralani, jednak nie pamięta już, na czym ona polegała. Większość rozkazów dotyczyła jakiś mało
niebezpiecznych myśli, lecz w końcu trafiło się zlecenie, które przerosło Dolana. Miał on zabić zwykłego łowcę dusz, w walce wyszło jednak,
że piekielny był bardziej potężny niż przewidywano. Niebianin walczył ze wszystkich swych sił i umiejętności, jednak przegrał. O mało nie
przypłacił tej walki życiem, piekielny przebił mu pierś i skrzydło mieczem, który był zatruty. Niebianin w ostatnim geście desperacji chwycił
swój medalion i teleportował się na Plany Niebiańskie. Co było dalej, nie pamięta. Obudził się tydzień później leżąc w łóżku w swoim domu.
Rana została uleczona, lecz Pan nie pozwolił usunąć całkowicie trucizny z organizmu anioła. Była to kara za nie wykonanie zadania, tak też
narodziło się kalectwo skrzydlatego wojownika. Po tamtych wydarzeniach bardzo rozwinął swoje umiejętności w dziedzinie fechtunku.
Dolan przez cały czas wypełnia polecenia Pana. Nikomu się do tego nie przyzna, jednak w duchu nosi nadzieję, że kiedyś zemści się na
łowcy dusz za swe kalectwo.

Dolan siedział w karczmie nad kolejnym kuflem piwa. Powoli zaczynało mu już przyjemnie szumieć w głowie i miał coraz lepszy humor. Do gospody schodziło się coraz więcej ludzi, większość stanowili chłopi, ale była również mała grupa podróżnych. Anioł zbytnio nie zwracał uwagi na to , co dzieje się dookoła, był zbyt zajęty napitkiem. Jak co wieczoru bohater pił „pod” spokojny sen, aby w nocy dręczyły go koszmary. Czy może raczej, koszmary wywołane wyrzutami sumienia.

Wszystkiemu była ostatnia misja zlecona Niebianionowi przez Pana, a zwłaszcza jej zakończenie. Na pierwszy rzut oka nie wydawała się trudna, znaleźć i zabić grupę demonów, która zrobiła trochę zamieszania w „jakieś dziurze na końcu świata” jak to zwykł mawiać anioł. Połowa misji przeszła bez większych przeszkód, wojownik trafił do dużej groty, gdzie ukrywały się przybysze z innego wymiaru. Schody zaczęły się, gdy przyszedł czas konfrontacji, demon był silny i nie ustępował kroku w walce. Ponad to wykazywał ogromną determinację i nawet konając próbował zabić młodzieńca. Nemorianin upadając próbował wbić broń w bok przeciwnika, jednak ten w porę zdążył uskoczyć. Jasnowłosy po upewnieniu się, że przeciwnik jest martwy, udał się do jaskini, aby dokończyć zadanie. Jednak w środku zobaczył coś czego się nie spodziewał. W najciemniejszym kącie groty siedziała kobieta z dwójką dzieci, chłopcem i dziewczynką, jedno wyglądało na ośmioletnie a drugie na najwyżej dwa lata. Matka patrzyła na wojownika błagalnym wzrokiem, tego widoku Dolan nie zapomniał do końca swojego istnienia. Już miał się odwrócić i wyjść, gdy usłyszał w głowie zimny i zdecydowany głos –„Masz wykonywać rozkazy, inaczej spotka Cię kara”. Anioł mimowolnie wzdrygnął się i spojrzał na swój prawy bark. Dobrze pamiętał, czym kończy się niewykonanie zleconej misji, a nie chciał myśleć, co będzie, jeżeli w celowy sposób odmówi wypełnienia zadania. Nie mając czasu na wahanie, wyjął miecz z pochwy i uderzył mieczem. Podczas egzekucji miał zamknięte oczy, brzydził się tego, co zrobił, ale zbyt bał się kary, ażeby sprzeciwić się Panu.

Dolan otrząsnął się z zamyślenia i spostrzegł, że jego kufel jest znów pusty, miał już zamówić kolejny, lecz pieniędzy starczyło tylko na nocleg. To też lekko chwiejnym Niebianin wstał od stolika , podszedł do karczmarza, zapłacił za wynajem pokoju. Po kilku chwilach pokonał schody, wszedł do pomieszczenia i rzucił się na łóżko oddając się zmęczeniu.

Dolan klęczał a przed, nim stał łowca. Z barku anioła lała się krew, a on powoli tracił przytomność. Piekielny trzymał miecz nad głową i czas zaczął zwalniać. Miecz był coraz bliżej głowy Niebianina, a ten krzyczał modlitwy do Pana, aby go uratował. Lecz nic się nie stało a czaszka anioła została roztrzaskana. Później jedyne co widział to jasność. Po chwili był nad oceanem, spienione fale uderzały o nabrzeżne skały. Anioł leżał na jednej z nich, miał przemoczone ubranie i, ledwo oddychał. Walczył z jakimś bandytą i wpadł do wody, przy czym uderzył głową o wystający kawałek skały i stracił przytomność. Z wody wyciągnęła go piękna kobieta, najpewniej, gdyby nie ona wojownik utonąłby. Po chwili jednak z nieba nadleciał jakiś anioł i zabił wybawczynię jasnowłosego. Ten ostatni patrzył na to wszystko z otwartymi ustami nie mogąc uwierzyć w to , co zobaczył. Po krótkiej rozmowie okazało się, że niewiasta była Pokusą, jednak Dolan nadal nie mógł pogodzić się z tym co miało miejsce kilka chwil wcześniej. Drugi anioł wypowiedział słowa, które wbiły się w pamięć młodego wojownika.

Słońce powoli budziło świat do kolejnego ciężkiego dnia, gdy Dolan obudził się po nocy pełnej koszmarów. Anioł jęknął cicho, po czym wstał, przyodział się i ruszył aby wypełnić kolejne polecenie Pana.
  • Najnowsze posty napisane przez: Dolan
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data
  • Re: [Miasto i okolice] Ostatnia misja
    Mężczyzna wyszedł z pokoju, a Dolan był zdezorientowany. Odetchnął głęboko, i starał ułożyć sobie wszystko w głowie. Cała ta sytuacja była co najmniej dziwna, żeby nie powiedzieć: chora. "Nic tylko tajemnice i …
    6 Odpowiedzi
    6179 Odsłony
    Ostatni post 10 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: [Miasto i okolice] Ostatnia misja
            Do Dolana zbliżyła się kobieta ubrana w mlecznobiały habit. Miała delikatne rysy twarzy, wokół, której spływały piękne kasztanowe włosy. Jej ruchy były jednak zbyt odważne jak na kapłankę, tym bardziej …
    6 Odpowiedzi
    6179 Odsłony
    Ostatni post 10 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: [Miasto i okolice] Ostatnia misja
             W karczmie przebywali ludzie różnego pokroju. Widać było, że pomieszczenie było jakby umownie podzielone przez tamtejszych bywalców. Każdy miał swoje miejsce. Drobni rzemieślnicy i średniozamożni miesz…
    6 Odpowiedzi
    6179 Odsłony
    Ostatni post 10 lat temu Wyświetl najnowszy post