Oglądasz profil – Aris

Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Aris Rain
Rasa:
Wampir
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
0 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Słaba żelazno-cynowa aura o topazowej poświacie. Słychać przy niej jedynie głuchą ciszę, lecz bije od niej intensywny zapach krwi i siarki. W dotyku jest ostra i twarda, a w smaku zaś łagodna i kwaśna. Wywołuje uczucie dziwnego strachu, a zbliżenie się do niej może zakończyć się spojrzeniem w oczy samego demon

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Aris
Wiek:
30
Grupy:

Skontaktuj się z Aris

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
13
Rejestracja:
13 lat temu
Ostatnio aktywny:
12 lat temu
Liczba postów:
46
(0.05% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.01)
Najaktywniejszy na forum:
Wrzosowa Polana
(Posty: 33 / 71.74% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
[Polana pośrodku lasu]
(Posty: 33 / 71.74% wszystkich postów użytkownika)

Połączone profile

Brak profili posiadających połączenia.

Atrybuty

Krzepa:raczej silny, wytrwały, odporny
Zwinność:niezwykle zręczny, bardzo szybki, precyzyjny
Percepcja:dobry wzrok, dobry słuch, wyostrzony węch, wyostrzony zmysł magiczny
Umysł:bystry, ineligentny, silna wola
Prezencja:piękny, szarmancki, przekonywujący

Umiejętności

JezdziectwoBiegły
Jezdziectwa w dzieciństwie uczył go ojciec, teraz, kiedy jest wampirem, jego wierzchowcem został Ventis.
TropienieBiegły
Aris specjalizuje się w tropieniu demonów, taka jest jego praca.
Walka mieczem jednoręcznymMistrz
W zasadzie, już od dawna nie było dnia by Aris nie walczył przynajmniej z jednym przeciwnikiem, nie dziwnym jest więc, że jego umiejętności są ogromne.
Walka wieloma mieczami jednocześnieMistrz
W tej dziedzinie Aris dąży do Arcy-mistrzowstwa. Walka nawet całą siódemką mieczy które posiada nie jest dla niego wielkim wyzwaniem.
Czytanie AurBiegły
Umiejętnosc ta przydaje się zarówno przy poszukiwaniu demonów, jak i przy aktywacji magicznych mieczy, które zostawił mu w spadku Ślepy mag.
KreomagowaniePodstawowy
To ta umiejętnośc pozwala mu aktywować magiczne miecze. Dzięki niej potrafi też tworzyć niektóre pomniejsze przedmioty magiczne.
DemonologiaOpanowany
Następna umiejętnosc wymagana w jego pracy.
PiekielnologiaOpanowany
I kolejna.
ŁucznictwoOpanowany
Przydatne w przypadku niektórych demonów.
UnikiMistrz
Jedna z ważniejszych umiejętnosci w walce.

Cechy Specjalne

Przemiana w nietoperzaZaleta
Jak każdy wampir, Aris także otrzymał tę zdolność. Nie przepada jednak za podróżowaniem w tej formie.
Głód krwiDar
Kolejna wampiryczna cecha. Aris nie może żyć bez pokarmu pod postacią krwi.
Wrażliwość na światło, czosnek i srebroDar
Przekleństwo kazdego wampira. Światło dnia, czosnek lub srebro potrafi mocno zranić, lub zabić w kilka sekund spalając Arisa od środka.
LatanieZaleta
Pod postacią nietoperza(lub demona w trzeciej formie) Aris potrafi unosić się w powietrzu.
Ramię DiabłaDar
Prawa dłoń Arisa zamieniona jest na Ramię demona. Jest ono kilkukrotnie silniejsze od zwyczajnej ręki. Dzięki Temu Ramieniu Aris zyskuje kontrolę nad Dante, demonem który je zamieszkuje.
NiszcycielDar
Tuż obok ramienia diabła Arisa pojawia się dwukrotnie większe ramie, które potrafi uderzać, podnosić, rzucać, niszczyć wszystko z wielokrotnie większą siłą. Aris nie otrzymuje żadnych kar za używanie mocy niszczyciela
DanteDar
Druga forma niszczyciela. Już teraz oprócz ramienia, tuż za Arisem pojawia się, trochę większy od niego, Demon, który powtarza dokładnie każdy ruch Arisa, zwielokrotniając siłę i szybkość każdego jego ruchu. Za każdą godzinę używania mocy Dante, Aris traci przytomność na dobę. Nie ma jednak określonego maksymalnego czasu używania tej mocy.
OpętanieFenomen
Najsilniejsza z mocy Arisa. Wampir ma możliwośc poddać się woli Dante, przybierając jednocześnie jego piekielną postać. W tej formie niemal nic nie może ich zatrzymać. Podczas używania tej mocy spod stóp opętanego wampira wypływa lawa, a wszystko wokół zaczyna palić się żywym ogniem. Kiedy tylko Aris pozwoli Dante przejąć kontrolę, demon ma za zadanie zniszczyć jak największy kawałek świata. Używane w tym stanie magiczne miecze zyskują kilkukrotnie większą moc. Aris w tej formie ma pełną świadomośc, jednak nie kontroluje swoich ruchów. Wrócić do swojej pierwotnej postaci może jedynie przez długą walkę mentalną stoczoną z demonem w jego umyśle. Za każdą minutę używania mocy Aris traci przytomność na jedną godzinę. Tutaj takze nie ma ograniczeń co do czasu jego używania, wszystko zależy od siły woli wampira.

Magia: Intuicyjna

Nowicjusz

Przedmioty Magiczne

Sygnet zaćmieniaBaśniowy
Sygnet z symbolem księżyca, który zasłania słońce. Artefakt ten pozwala Arisowi na wychodzenie na światło dzienne, oraz chroni go przed magią światła. Możemy go zauważyć na małym palcu lewej dłoni Arisa.
Złota DamaZaklęty
Miecz jednoręczny, który potrafi władać magią światła i świętości. Niezrównany przeciwko demonom i wampirom. Aris może używać go dzięki sygnetowi zaćmienia.
Sześć Magicznych mieczyZaklęty
Sześć pozostałych mieczy. W każdym z nich zaklęta jest siła odpowiedniego żywiołu. Aby je aktywować, potrzebne jest naładowanie mieczy dzięki skupieniu w nich aury z odpowiedniego miejsca.

Charakter

Charakter Arisa jest ogromnie zmienny. Jednego dnia potrafi być miły i szarmancki nawet dla swoich wrogów, a nieraz rozzłoszczony, zdenerwowany, a w walce brutalny i okrutny. Zazwyczaj jest nieziemsko leniwy, ale do jakiejkolwiek walki będzie rwał się jako pierwszy. Po przemianie w wampira stał się dosc wytrwałym wojownikiem, zawsze niezłomnym, wiernym swoim przekonaniom, przyjaciołom, celom i marzeniom. Jego porywczy i nieufny charakter przeszkadza mu w znalezieniu kogokolwiek, kogo mógłby nazwać prawdziwym przyjacielem. Pomimo jego wybuchowej natury jest inteligentny i często głęboko zamyślony. Na jego twarzy niemal zawsze widnieje smutek, często tęsknota, rozgoryczenie, jeszcze częściej złość. Wywołanie uśmiechu na jego twarzy graniczy z cudem, ale to jak sam sądzi, zależy od osoby która próbowała by to zrobić.


Aris, kiedy ulegnie mocy demona staje się nieobliczalny, nieprzewidywalny, bardziej opanowany w walce, chociaż nie znika jednak jego wybuchowy charakter. Demon, kiedy tylko przejmie kontrolę ma za zadanie zniszczyć jak największy kawałek świata w czasie, przez jaki będzie trzymać Arisa w swojej kontroli. Wampir może odzyskać kontrolę jedynie przez długą walkę mentalną z potworem, który owładnął jego ciało.

Wygląd

Aris jest wysokim na 1,85m mężczyzną o umięśnionym ciele. Kruczoczarne długie włosy opadające do połowy pleców są doskonałym kontrastem dla jego bladej skóry. Krwistoczerwone oczy nierzadko wzbudzają strach i przerażenie. Jest niesamowicie przystojny. Tak przynajmniej słyszał.

Aris chodzi ubrany zazwyczaj w czarny kombinezon, który zapewnia mu ochronę i pełni rolę pancerza, ciężkie buty oraz czerwony płaszcz wyglądający na postrzępiony. Zazwyczaj też na jego prawej dłoni da się zauważyć złotą rękawicę, temblak czy też sam bandaż, zakrywające Ramię Diabła.Samo zaś to ramię przedstawia się jako czarna rękawica z niezniszczalnego materiału, która zbudowana jest z pewnego rodzaju dużych łusek. Ich połączenia są nieco rozwarte, a w ich środku białym światłem żarzy się materia przypominająca lawę. Materia ta ukazuje właśnie siłę demona drzemiącego w Arisie. Dłoń kończy się ostrymi pazurami. Ramię nie świeci jedynie wtedy kiedy Aris śpi(jeżeli zasypia z własnej woli, jeśli nie, wtedy demon próbuje przejąć nad nim kontrolę.)
Na lewej jego dłoni możemy zobaczyć sygnet zaćmienia, ukazujący symbol zasłoniętego przez księżyc słońca.
Aris, gdy nie ma przy nim Ventisa nosi przy sobie siedem mieczy, z których trzy są na plecach, i po dwa u każdego boku.

Podczas używania mocy ramienia diabła, tuż obok niego zjawia się niemal dwukrotnie większe ramię, należące do demona, który zespolił się z wampirem. Ramię to, chociaż wygląda jak duch(jest półprzeźroczyste) ma ogromną moc i potrafi narobić naprawdę dużo szkód.

Na drugim stopniu mocy ramienia tuż za Arisem pojawia się postać demona, wygląda on mniej więcej tak, jak młody wampir po utracie kontroli, jedyną zmianą jest lekko biała poświata i półprzeźroczystość. Pojawiający się demon posiada tylko górną część ciała.

Kiedy już Aris straci na sobą kontrolę zamienia się w demona. W tej postaci cały pokryty jest czarną materią pochodzącą z ramienia diabła. Na jego twarzy widzimy wtedy dwa pęknięcia w pancerzu, biegnące pionowo od oczu aż do klatki piersiowej, na miejsce gdzie znajduje się jego serce. Z jego łopatek wyrasta para nietoperzych skrzydeł opancerzona tą samą materią. Całe ciało wampira po utracie kontroli rośnie i jest o 1,5 raza większe.

Historia

Przemiana, głód, morderstwo, wina, pokuta...
Wszystko zaczęło się w niewielkiej miejscowości, gdzie żyli zwykli ludzie, rzemieślnicy, wieśniacy, mieszczanie, ale także i magowie oraz magiczne stworzenia. W tej miejscowości też dorastał i żył Aris, wielkiej urody młodzieniec, pełen zalet i potencjału magicznego. Chłopka żył w miarę normalnie, jego ojciec był drwalem, a matka krawcową, jednak jego nigdy nie bawiły tego typu zawody. Pewien ślepy mag który dotarł do wioski w której mieszkał Aris, po drodze natrafił właśnie na chłopaka. Podszedł do niego i z otwartymi ustami badał jego aurę. Powiedział, że drzemie w nim jakaś siła, ukryta siła która pewnego dnia może stać się dla niego ogromnym darem, lub jeszcze większą udręką. Aris już następnego dnia wylądował na lekcji magii u miejscowego nauczyciela. Uczył się magicznego fachu jeszcze przez wiele lat, by w przyszłości pomagać ludziom i móc bronić ich przed siłami zła. Przez cały ten czas ciągle był normalnym chłopakiem. Chodził też do normalnej szkoły, pomagał rodzicom, miał przyjaciół, znalazł dziewczynę z którą mieli dalekosiężne plany, cele i marzenia.
I to wszystko padło jak domek z kart. Podczas jednej z lekcji, kiedy to Aris miał uczyć się zaklęcia przyzwania, w lesie, gdzie był wtedy wraz ze swoim nauczycielem, zostali zaatakowani przez młoda wampirzycę. Pierwszym, który miał zginąć był stary mag, widocznie to jego nieśmiertelna kobieta obawiała się najbardziej. Starzec zdołał wypowiedzieć tylko głuche \\\\\\\'uciekaj\\\\\\\'. Aris nie czekał za długo i w strachu pognał przez ciemne knieje lasu, po drodze zastawiając szybko magiczne pułapki, jakie wbił mu do głowy jego mentor. Na samym końcu skrył się w niewielkiej grocie, usuwając wszelakie ślady mogące świadczyć o tym, że to tutaj się schował.
Niestety, zapomniał o wampirzym węchu. Już po chwili czuł jej oddech na karku. Strach go sparaliżował, czemu ona nie ginie w świetle dnia? Przecież to wampir...
Kobieta zatrzymała się na chwilę i stanęła przodem do chłopaka, dotknęła jego twarzy z wielkim podziwem i przyglądała mu się z takim samym wyrazem twarzy, jaki miał ślepy mag, kiedy napotkał Arisa w wiosce.
- Nie zabiję Cię - powiedziała szepcząc swoim pięknym głosem, nachylając się do ucha chłopaka - Nie można zmarnować takiej siły.
Aris odetchnął z ulgą, miał nadzieję, że wampirzyca zostawi go w spokoju. Ta jednak uchyliła się do jego szyi i musnęła ją ustami.
- Jeśli mnie nie zabijesz, to ja znajdę ciebie i zabiję - powiedział przez zaciśnięte zęby, czując wyraźnie kły pod swoją skórą. Usłyszał tylko cichy śmiech, a następnie poczuł opuszczające go siły.
Obudził się następnego dnia. Zdążył zauważyć tylko, że jego skóra stała się jaśniejsza, a długie niemal śnieżnobiałe włosy zmieniły kolor na kruczoczarny. Był w panice, na powierzchni świeciło słońce, więc nie mógł tak po prostu wyjść. Gdy się uspokoił, poczuł swąd rozkładających się zwłok. Mała grota okazała się być mieszkaniem. Mieszkaniem jakiegoś maga, który teraz leżał w kałuży krwi na dziwnym kole rozrysowanym na podłożu. Chłopak szybko zrozumiał, że był to ślepy mag, który powiedział mu o jego wielkiej mocy. Czy waśnie o to mu chodziło? O przemianę w wampira? To miał być ten dar, dar który doszczętnie zniszczył wszystko w co wierzył do tej pory.
Nagle przestał panować nad swoim ciałem, uklęknął przy starcu i zaczął spijać jego krew spływającą małym strumieniem tuż pod jego nogi. Zachowywał się jak bestia, nie mógł jednak opanować głodu. Stanął tuż przy wejściu do groty i zaczął nawoływać pomocy. Wiedział, że na pewno ktoś tutaj będzie, ktoś będzie szukał młodego chłopaka i starego nauczyciela magii. Już po jakimś czasie do groty przyszło kilka osób. Spił z nich całą krew nie bacząc na to, kim byli dani ludzie. Ciała postanowił rozrzucić po lesie w nocy, by nie czuć winy. Powoli tracił całe swoje człowieczeństwo, mając z tego pełną świadomość.
Nastała noc, głód nie dokuczał już tak mocno młodemu wampirowi, wyniósł wszystkie ciała nieopodal osady, by nie pożarły ich zwierzęta i by ludzie mogli sprawić im godny pochówek. Jeszcze tej samej nocy udał się do swojej ukochanej, która zrozumiała go, jednak Aris czuł w niej ogromny strach, smutek i rozgoryczenie. On czuł dokładnie to samo. Powiedziała mu, że na pewno znajdzie sposób, by odczynić tą przemianę i przyrzekła nikomu o tym nie mówić. Aris powrócił do groty, która stała się teraz jego mieszkaniem. Księgi magiczne zajmowały większa połowę wykutych w litej skale pomieszczeń. Studiował jedną za drugą, w nocy spotykał się ze swoją dziewczyną, która coraz to bardziej traktowała go jak potwora. Przeczytał chyba wszystkie księgi o wampirach. W żadnej z nich nie było słowa o cofnięciu przemiany. Wiedział już jednak czego ma unikać, czosnek, srebro i światło dnia nie były jego przyjaciółmi. W jednej z takich ksiąg znalazł wydrążoną skrytkę, w której mag najwidoczniej przetrzymywał swoje skarby. Był tam sygnet, z wizerunkiem księżyca zasłaniającego słońce. Sygnet zaćmienia, jak nazwał to mag w innej swojej księdze. Miał on bronić wampira przed światłem dziennym i magią światła. W skrytce była też mapa groty. Kilka tajnych przejść, które szybko udało się rozpracować prowadziły do laboratoriów, w których to mag przetrzymywał piekielne bestie, wymyślał nowe zaklęcia i pracował nad swoimi mocami. Tam właśnie znalazł siedem mieczy jednoręcznych, i notatki dotyczące tego oręża. Każdy z mieczy oznakowany był jednym z żywiołów, każdy przepełniony magią, do której dostęp zyskamy dopiero po ich aktywacji. Jak narzazie ślepcowi udało się aktywować tylko jeden miecz. Miecz światła, który służy głównie do walki przeciw demonom i wampirom. Tak więc, Aris wsunął na palec sygnet i wyciągnął miecz z pokrowca. Emanował jasnym światłem, i czuć było od niego wielką moc. Tego samego dnia spotkał się się ze swoją dziewczyną, która już teraz była starsza od niego. Zaczęła odzyskiwać wiarę w jego powrót do normalnego życia. Aris naładowany tą nadzieją, zaczął przeszukiwać księgę po księdze. W końcu natrafił na coś co mogło by mu pomóc. Rozrysował na podłożu krąg, ten sam który widział tego samego dnia, kiedy trafił tutaj po raz pierwszy. Odpalił wszystkie świece, rozlał na ziemi święconą wodę, na wypadek ataku ze strony demonów i w jej kałuży uklęknął podpierając się rękoma, przesyłając do kręgu siłę magiczną i wypowiadając słowa zaklęcia z księgi. Nagle z linii zaczęło emanować dziwne światło, dało wyczuć się też swąd siarki. Dziwna powłoka zaczęła obejmować ramię Arisa. To cholerna demoniczna pułapka, woda święcona była tylko przykrywką. Odepchnął się mocno starając się oderwać trzymającą jego prawą dłoń siłę. Już po drugiej próbie zmagania się Arisa z demonem, wampirowi popękała skóra na ręce. Za żadne skarby postanowił nie poddawać się demonom. Szarpał dłoń coraz mocniej jęcząc z bólu i cierpienia, nie dawał już rady, kiedy nagle czarna siła zerwała się, jednak w takim miejscu, że zdołała opleść jeszcze całe jego przedramię. Ból jaki zadał mu demon, był nieopisany nawet dla niego, wampira z wielokrotnie większą siłą od człowieka. Zemdlał i przeleżał tam chyba całą dobę. Następnego dnia gdy się obudził, całe jego ramię było pokryte dziwnym pancerzem. Tej samej godziny zdołał odkryć jej pochodzenia. Ta sama księga w której wyczytał to co chciał wyczytać, była piekielną pułapką. Teraz podpisana była imieniem \\\\\\\'Dante\\\\\\\'. Tak właśnie zginął ślepy mag. Co chciał wyczarować? Co zmienić? To pozostanie tajemnicą piekieł na wieki. Aris postanowił powiadomić jego ukochaną o nieudanej próbie powrotu do ludzkiego życia. Ta gdy tylko zobaczyła jego ramię powiedziała \\\\\\\'Chciałeś zaprzedać duszę diabłu?\\\\\\\', po czym uciekła z płaczem nie słuchając wyjaśnień Chłopaka. Załamany wampir opuścił wioskę, ukrywając przed światem swoją kryjówkę i wyruszył w świat, gdzie żył cicho kochając nadal swoją ukochaną. W tym właśnie czasie odkrył moce Ramienia Diabła...
Wrócił po jednym roku, gdy tylko dowiedział się co stało się z jego miejscem dorastania. Doszczętnie spalone przez demona, którym okazał się być mąż ukochanej młodego wampira. Aris rozgoryczony jej śmiercią nie ruszał się z groty przez rok, wabiąc do siebie przechadzających się ludzi i kupców przejeżdżających przez las. W końcu rozgoryczenie i smutek ustąpiło nienawiści i chęci zemsty. Aris zabrał ze sobą tylko sygnet, siedem magicznych mieczy i wspomnienia, które towarzyszyć mu będą każdego dnia jego nieśmiertelnego życia, po czym wyruszył w nieznane, gdzie stoczył tysiące walk, a i miliony ich ma przed sobą.
  • Najnowsze posty napisane przez: Aris
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data
  • Re: Grota za wodospadem.
    Przemilczał jej słowa o prawdziwości demona. Nie podniósł się z ziemi, zakrył tylko twarz dłońmi. Od prawej ręki biło teraz niewyobrażalne gorąco. Westchnął cicho. Podniósł się, jednak musiał stracić na to dużo…
    7 Odpowiedzi
    7107 Odsłony
    Ostatni post 13 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: Grota za wodospadem.
    Dalsze poczynania Shige wywołały w nim zarówno zawstydzenie, jak i duże podniecenie. To uczucie, którego nie zaznał od wieków... tysiącleci... czuł się dziwnie, dziwnie przyjemnie. Zacisnął jednak zęby. Przez p…
    7 Odpowiedzi
    7107 Odsłony
    Ostatni post 13 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: Grota za wodospadem.
    Reakcja Shige sprawiła mu naprawdę dużą przyjemnośc. Przez chwilę poczuł siłę, która pozoliła utrzymać mu się na nogach. Namiętnie całuąca go wampirzyca wprawiała go w zachwyt, jak i w duże zakłopotanie. Kochał…
    7 Odpowiedzi
    7107 Odsłony
    Ostatni post 13 lat temu Wyświetl najnowszy post