Triana była kiedyś małą, rozpuszczoną złośnicą. Nie interesowało jej nic poza samą sobą. Chciała mieć wszystko czego tylko zapragnęła, jej prośby miały być rozkazami dla służby, a żądania musiałby wykonane natychmiast. Dziewczyna zmieniła się dopiero kiedy zaczęła odkrywać swój dar. Wtedy zamknęła się w sobie. Stała się bojaźliwa i przestraszona. W późniejszym okresie, kiedy powoli zaczęła się przyzwyczajać do tego co się z nią dzieje zaczęła lepiej rozumieć świat i ludzi. Nie była już rozpieszczonym bachorem, zaczęła zauważać potrzeby innych i pomagać im, ponieważ sama potrzebowała pomocy. Lata w lochu zmieniły ją jeszcze bardziej, stała się silniejsza, przestała tak bardzo bać się swojego daru. Zaczęła wiedzieć czego chce i dążyć do tego. Stała się cierpliwa, wytrwała i uparta w dążeniu do celu.

Triana jest dość wątłą osóbką. Dziewczyna dopiero niedawno zaczęła nabierać kobiecych kształtów, ale nadal jest szczupła i bardzo delikatna. Ma wąskie ramiona i biodra, płaski brzuch i małe piersi. Jej włosy są długie i proste w kolorze jasnego blondu. Triana jest bardzo niską dziewczyną, ma zaledwie 156 cm wzrostu. Dziewczyna ma duże, ciemnoniebieskie oczy, które ozdabiają długie, ciemne rzęsy. Ma nie duże, ale pełne usta. Jej rysy są bardzo spokojne, a policzki często zdobi rumieniec, właściwie niezależny od nastroju dziewczyny.

Triana urodziła się jako ostatnie już dziecko Księcia Roberta Andriala. Wychowana na małego rozpieszczanego bachora nic sobie nie robiła ze zdania innych. Jedyną jej bolączką była ignorancja ojca, który nigdy nie zwracał na nią uwagi. Matka z resztą też nie szczególnie okazywała jej uczucia. Dzieciństwo spędziła głównie ze swoim bratem, równie rozpieszczonym i krnąbrnym. Ich głównym celem, a zarazem okrutną zabawą stało się uprzykrzanie życia starszej, przyrodniej siostrze. Triana wychowana głównie przez brata prawdopodobnie wyrosła by na kogoś złego i naprawdę okrutnego, gdyby nie fakt, że któregoś dnia ujawniły się jej magiczne zdolności. Dziewczyna zaczęła słyszeć myśli inny i widzieć zmarłych, duchy, które mieszkały w zamku i poza nim. Wtedy przerażona dziewczynka zamknęła się w swoim świecie i nawet brat nie miał już na nią wpływu. Początkowo nikt nie wiedział co dzieje się z dziewczyną, a ona powoli, bardzo powoli zaczynała rozumieć swoje zdolności i przyzwyczajać się do nich. Kiedy jednak o wyjątkowych zdolnościach dziewczyny dowiedział się jej ojciec, który oszalał na punkcie swojej władzy i przekazania jej swojemu synowi. Przekonany o tym, że dziewczyna jest wiedźmą i będzie próbować zabrać mu tron, albo co gorsza odebrać władze jej bratu, w swoim szaleństwie wtrącił ją do lochu. O tym co stało się z dziewczyną wiedziała tylko jej matka i jedna służąca, która miała przynosić Trianie jedzenie. Cała reszta domowników dowiedziała się bowiem, że Triana została wysłana na nauki do miasta. Nikt nawet nie domyślał się co tak naprawdę stało się z dziewczyną. 

 Dziewczynce nie pozostało nic jak przyzwyczaić się do brudu i pustki małej celi. Nawet służąca przez długi czas nie chciała powiedzieć do niej ani słowa. Wtedy to okazało się, że w lochach mieszka duch, z którym dziewczyna dzięki swoim magiczny zdolnością zaczęła rozmawiać. To właśnie duch przekonał też bohaterkę do tego by nie poddawała się i szukała sposobu ucieczki. Oprócz niego także, w końcu znalazła sojusznika w młodej służącej, która z litości po bardzo długim czasie zaczęła rozmawiać z dziewczyną. 

Kiedy na zamku rozeszła się wieść o tym, że starsza, przyrodnia siostra Triany ma zostać wydana za kogoś z dalekich krain i wyjechać wraz z nim daleko od ojca, Triana dostrzegła możliwość ucieczki. Jej pierwotny plan zakładał jednak powiedzenie siostrze prawdy zaraz po ucieczce, Triana nie spodziewała się jednak, że mężczyzna za którego ma wyjść jej siostra ma ze sobą cały orszak ludzi. Tak czy inaczej dziewczynie udało się uciec, dzięki pomocy służącej, która ukradła klucze od lochu. Do Calisi jednak nie dotarła, odseparowana gdzieś wśród tłumu musiała znaleźć sposób by przetrwać. Długo jednak nie pozostała nie zauważona. Pierwsza zwróciła na nią uwagę pewna kobieta, której dziwna wydała si obecność cudzoziemki. Triana wymyśliła więc kłamstwo, które zdołało przekonać kobietę. Powiedziała jej bowiem, że pochodzi z niedalekiej wioski i uciekła od ojca, który bił ją i matkę, a nie mając ani pieniędzy, ani dokąd pójść wmieszała się w wielki orszak sądząc, że uda jej się jakoś przetrwać. Kobieta okazała się dobrą osobą i po tym co usłyszała postanowiła pomóc Trianie. Dziewczyna w zamian za pomoc przy obowiązkach dostawała jedzenie i kawałek miejsca do spania w namiocie. Mąż kobiety okazał się łaskawym wojownikiem i przystał na taki układ. Po przybyciu do kraju Triana miała stać się po prostu służąca. I tym sposobem dziewczyna podróżowała wiele tygodni rozmyślając nad sposobem, dzięki któremu mogłaby porozmawiać z przyrodnią siostrą, w nadziei, że ta nie znienawidziła jej i otrzyma od niej pomoc.