Tantris nie jest kobietą dumną, choć może czasami sprawiać takie wrażenie. Jest żywą , pełna energii, ognista choć i opanowana, nie określiła jeszcze do 

końca swojego charakteru, czasami kocha tańczyć na łące, rozmawia z wiatrem, śmieje się i śpiewa. Innym razem poważnieje, wtedy staje się poważną , 

stateczną kobietą, żoną. Nie jest jednak jak wiatr, ma swoje cele. do których dąży jest nim przede wszystkim dobro swoje i męża, umie zadbać o swoje. 

Działa zgodnie z prawem i etyką, ufa swoim Bogom i władcy. Raczej zdecyduje się kierować w trudnych wyborach dobrem świata  i moralnością. Często jednak popełnia błędy, chęć odszukania namiętności pcha ją w złą stronę. Z tego też powodu co i rusz przysparza sobie problemów. Nigdy tego nie pragnie, to po prostu się dzieje.

Czarne, lśniące loki, łagodne spojrzenie, lekki, bardziej dziewczęcy uśmiech, taka właśnie jest Tantris.  Do niedawna jeszcze młódka, dziś już kobieta. Ma 

ładne, przyjemne rysy twarzy kiedy się uśmiecha, kiedy zaś poważnieje ujawniają się jej ostre rysy twarzy charakterystyczne dla kobiet z jej kraju. Ubiera 

się w wydekoltowane, zwiewne, czasami zahaczające o prowokacje suknie, jedynie dla męża. Na co dzień lubi wyglądać zwiewnie i raczej skromnie.Często nosi 

kwiaty we włosach, delikatne, lekkie narzutki. Jest ładną kobietą, o pełnych kształtach ciała, młodą, ale urokliwą. Jej skóra jest delikatna i bardzo jasna, 

miękka, pachnąca cytrusami lub lawendą. Ma 170 cm wzrostu.

Urodzona  dokładnie 25 zimy temu, w księstwie Silver , należącym do terenów Kuremooru. Ten lesisty kraj leży w całości na wyspie odciętej od reszty 
kontynentu. Jednocześnie jej mieszkańcy zajmują się głównie handlem i są świetnymi żeglarzami. Urodziła się jako trzecia córka, najmłodsza z sześciorga 
dzieci szlachcica Khelida an Anarthe. Od pierwszych dni marzycielka, biegająca po lasach i spędzająca czas na ''dziko'' jak zwykli nazywać jej zachowanie. 
Miała zostać oddana Bogini Aldrien na posługi, jednak los chciał inaczej, przez intrygę jej kuzynów uciekła ze świątyni, szczęśliwie trafiając do starej 
wiedźmy. Ta uczyniła z niej swą ''córkę'' i nauczyła fachu wiedźmy. 
Kiedy przeżyła już 17 zim, w jej ojczyźnie wybuchła wojna, przez kolejny zbieg okoliczności, została uprowadzona po za granice swojego kraju. Co dziwne, 
karawana znów została zaatakowana przez dzikie ludy. W ten o to dziwny sposób trafiła do ojczyzny swojego przyszłego męża. A poprzez kolejne odbicia i 
napady do niego samego. Całe pół roku spędziła ucząc się Lirieńskiego. Wyszła za mąż za krnąbrnego buntownika, będącego jednocześnie bardzo 
szanowanym za swoje wojenne czyny w wieku 18 lat. Są od 5 lat małżeństwem, choć jej mąż trzy lata  temu wyruszył na wyprawę wojenną do cesarstwa 
Brawen, ona sama spędzała czas w pałacu arcyksięcia. Jest powszechnie szanowana i uchodzi za uczoną wśród wojowników. Niestety jej małżeństwo rozpadło się co kobieta mocno przeżyła, dużo dało jej to do myślenia i mocno zmieniło zachowanie. Niestety nie na lepsze. Jej mąż rozwiódł się z nią. Tantris została sama, stając się jeszcze bardziej dzika i nieokrzesana. Zaczął zabiegać o jej względu kasztelan dworu arcyksięcia Tristan. Przyjęła go, a nawet oddała mu serce. Jednak szybko przysporzyła sobie kolejnych problemów i w ten oto sposób Eohaid rozgniewany na nią za obrazę dworzan, narzucił na nią banicję. 
Tantris znów musiała odejść i szukać swojego miejsca. Przez przypadek los rzucił ją na ścieżki anielicy Niary, z którą zaprzyjaźniła się. Ta jak się okazało udawała się do Rododendronii. Tantris z chęcią przyłączyła się do niej podróżując z nią dalej. Ku zdumieniu wszystkich Niara została królową, Tris zaś zaplątała się w kolejny romans tym razem z ministrem prawa Ronanem. Niedługo po tym obraziła Ais, mistrzynię dyplomacji i o to z jakich powodów trafiła przed sąd króla Elladora. Oczywiście król nie skazał ją na śmierć, wszak była przyjaciółką żony. Jednak Tris poczuła że chcę zmienić swoje zachowanie i życie. Odszukać wreszcie prawdziwej miłości i dobra.