Oglądasz profil – Vena

W tej karcie postaci zostały wprowadzone zmiany i wymagają one ponownej akceptacji
Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Veneficae
Rasa:
Wiedźma
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
23 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Srebrna aura o przeciętnej sile i szmaragdowej poświacie. Wokół niej panuje głęboka cisza, przerywana przez szmer strumienia, zawodzenie wiatru oraz zmysłowe szepty. Towarzyszy jej woń metalu oraz mieszanina zapachów prosto z ulic miast i siół. W dotyku jest gładka i giętka a w smaku kwaśna i ostra.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Vena
Grupy:

Skontaktuj się z Vena

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
12
Rejestracja:
12 lat temu
Ostatnio aktywny:
11 lat temu
Liczba postów:
84
(0.09% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.02)
Najaktywniejszy na forum:
Równina Maurat
(Posty: 27 / 32.14% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
Gdzieś w drodze do Efne
(Posty: 27 / 32.14% wszystkich postów użytkownika)

Połączone profile


Atrybuty

Krzepa:wytrzymały
Zwinność:zręczny, szybki, precyzyjny
Percepcja:dobry wzrok, dobry słuch, wyostrzony węch, przytępiony smak, wyostrzony zmysł magiczny
Umysł:bystry, ineligentny
Prezencja:Ładny, godny, przekonywujący

Umiejętności

Jazda konnaBiegły
ŁucznictwoOpanowany
ŚpiewOpanowany
ArchitekturaPodstawowy
EtykietaOpanowany
MeteorologiaOpanowany
AstronomiaPodstawowy
Znajomość języków obcychPodstawowy

Cechy Specjalne

RegeneracjaDar
Regeneracja następuje dzięki pierścionkowi. Jest jednak procesem raczej długotrwałym.
Mowa ZwierzątZaleta
Zdolność porozumiewania się ze zwierzętami. Bardzo przydatna jeżeli Twoim towarzyszem jest np. koń.

Magia: Inkantacje

Magia WodyAdept
Dziedzina EmocjiUczeń
Magia IluzjiUczeń
Magia PowietrzaNowicjusz

Przedmioty Magiczne

WisiorekBaśniowy
Dostała go od jej przybranego ojca. Nie wie, że ten przedmiot posiada w sobie magię. Wisior ten zapewnia jej spokój podczas snu.
ŁukZaklęty
Ukradła go. Przedmiot ten potrafi bezbłędnie trafić do celu, jeśli tylko jego właścicielka bardzo tego pragnie. Nikt inny nie może go użyć.
PierścionekBaśniowy
Ma go od dziecka. Nie pamięta od kogo. Dzięki niemu u Veny zachodzi proces regeneracji.

Charakter

Vena to dziewczyna z wielkim doświadczeniem życiowym. Jako mała dziewczynka przeżyła śmierć matki i przyszywanego ojca. Dzięki temu stała się 

odporna na widok nieszczęścia. Nie znaczy to jednak, iż nie jest wrażliwa. Och jest. I to bardzo. Potrafi podzielić się ostatnim posiłkiem z głodującym, jeśli
jednak jej misja wymaga od niej dystansu, na pewno zepchnie tę swoją wrażliwość na dalszy plan. Potrafi wspaniale ukrywać uczucia. Z natury jest
uparta (to ją kiedyś zgubi...) nawet jeśli wie, że nie ma racji. Jednak wszyscy, którzy poznają ją bliżej mają ogromny wpływ na to, jak Vena postrzega
świat. Obcym wydaje się nieczuła i chłodna, jednakże jest ona ciepła, lojalna i bardzo przyjazna dla ludzi, których zna. Przede wszystkim jest jednak
straszną gadułą. Potrafi godzinami pleść o niczym.
Dziewczyna jest niezwykle zazdrosna, wybuchowa i ma niską samoocenę.
Vena obawia się koszmarów, pająków i samotności. Nie potrafi podróżować sama. Zawsze wyrusza w towarzystwie swej klaczy i to z nią rozmawia
podczas drogi. Dziewczyna obawia się wyborów. Nie umie wybierać i nie chce nigdy znaleźć się w sytuacji podbramkowej, kiedy będzie musiała pozostać
przy tylko jednej z opcji. Będzie wtedy rozdarta. A to zwiastuje albo wielką depresją, albo ogromnym wybuchem niekontrolowanej złości. A zła Vena, to
niebezpieczna Vena.

Wygląd

Vena jest dość ładna. Dość, gdyż sama tak nie uważa. Jednak wielu mężczyzn z pewnością chętnie na nią spojrzy, kiedy akurat będzie przechodziła obok 

nich. Dziewczyna ma lekko kręcone, brązowe włosy sięgające ramion. Jej cera przyozdobiona jest piegami, które skupiły się głównie w okolicy nosa. Usta
dziewczyny są pełne i mają wspaniały malinowy odcień. Vena ma ciemnobrązowe oczy. Sama uznaje ten kolor za nieco płytki , lecz kiedy natrafiłaby jej
się opcja: zmień kolor swych tęczówek z pewnością nie przystała na nią. Jest raczej drobnej postury z odpowiednimi dla kobiet krągłościami. Porusza się
lekko. Stąpa ostrożnie, jakby cały czas była gotowa uskoczyć przed niespodziewanym atakiem. Jej głosu słucha się bardzo przyjemnie, co nie znaczy, że nie
umie ryknąć na kogoś gardłowo. Vena ubiera się, przede wszystkim, wygodnie. Strój nie może krępować jej ruchów. Jednak jeśli zajdzie taka potrzeba,
potrafi przyodziać wspaniałe suknie i zakręcić mężczyznom w głowach.

Historia

Veneficae- wiedźma. Dla przyjaciół Vena.

Vena urodziła się w dość trudnych dla jej matki chwilach. Otóż biedna kobieta była ciągle wykorzystywana przez swojego pracodawcę (taki jeden
paskudny szlachcic), zaszła w ciążę i musiała ukrywać to co się stało, przed swoim prawdziwym mężem i córką.
Dziewczynka jednak wiodła spokojne dzieciństwo. Niczego jej nie brakowało. Mieszkała w małym domku na krańcu posiadłości szlacheckiej, tuż przy
stajniach. Jej ojciec był głównym stajennym i jednocześnie wspaniałym jeźdźcem, który uczył młodego Panicza, trudnej do opanowania sztuki jazdy konnej.
Vena uwielbiała godzinami przesiadywać w stajni. Pewnego razu zdarzyło się, iż Panicz (mając już 12 lat) zapragnął mieć najwspanialszego rumaka na
świecie. Rozkazano zatem, aby ojciec dziewczynki wyhodował takiego wierzchowca. Los chciał, że zamiast pięknego ogiera na świat przyszła drobna, mała,
kara klaczka. Panicz od razu odrzucił pomysł, aby to ten właśnie koń był jego zwierzęciem do jazd i wydał rozkaz, aby biedne stworzenie zabić. Vena nie
mogła dopuścić to takiego obrotu sprawy, gdyż zakochała się w tej małej, niepozornej kobyłce. Ukryła zatem klacz w starej stodole nieopodal i tam
codziennie doglądała zwierzęcia. W ten sposób, te dwie istoty zostały swoimi najlepszymi przyjaciółkami.

Vena była bardzo spokojnym dzieckiem. Nigdy nie sprawiała problemów swoim rodzicom. Wyrosła na piękną, młodą kobietę.
Kiedy ukończyła 16 rok życia, Panicz miał wtedy 17 lat. No i się stało.
Pewnego poranka, kiedy matka pracowała w polu, a jej ojciec jak co dzień oporządzał konie, Panicz zakradł się do śpiącej jeszcze dziewczyny, zakrył dłonią
jej usta i zaczął powoli rozpinać koszulę nocną Veny. No cóż na takie zachowanie, nawet komuś tak wysoko postawionemu, Vena nie mogła pozwolić.
Szybko wyrwała się z objęć Morfeusza, zacisnęła pięść i udekorowała oko niedoszłego gwałciciela pięknym, dużym siniakiem. Panicz, jak na prawdziwego
mężczyznę przystało, szybciutko pobiegł poskarżyć się swojemu ojcu. A ten, oczywiście, uwierzył w całą historię z palca wyssaną, jaką to zaserwował mu
jego syn. I właśnie przez to zabito matkę Veny. Ojciec dziewczyny, kiedy dowiedział się o losie jaki spotkał jego żonę zapragnął się zemścić. W ten sam
wieczór zabrał Venę do stajni, wyposażył ją w najlepsze siodło jakie posiadał, nakazał by znalazła sobie jakąś broń, zapakował jej prowiant na drogę, a na
koniec podarował jej mały, prześliczny wisiorek w kształcie głowy konia i rozkazał córce uciekać. Dziewczyna szybko dobiegła do starej stodoły, w której
mieszkała jej klacz, osiodłała ją, wspięła się na siodło i nim jeszcze wygodnie usiadła spięła konia łydkami przechodząc w ten sposób w bardzo szybki
galop.
Vena uciekała przez wiele tygodni. Nocowała głównie w lasach i oddalonych od ludzi terenach. Jednak po dość długim czasie (sama nie wie dokładnie ile
uciekała) postanowiła wreszcie powrócić do cywilizacji. Zaszyła się w jakiejś małej wiosce na wschód od jej dawnego miejsca zamieszkania i przez rok
pełniła rolę nauczycielki i piastunki. Nie brakowało jej bowiem niczego, co mogło być potrzebne przy tym zawodzie. Czytać i pisać umiała, znała podstawy
matematyki i astronomii, bez większych problemów porozumiewała się w innych językach, wspaniale dogadywała się z dziećmi. Pewnego razu los i do niej
się uśmiechnął. Któregoś ciepłego, wiosennego dnia w wiosce zatrzymał się mag. Gdy tylko dostrzegł w Venie potencjał i magiczne zdolności,
zaproponował jej naukę tej sztuki. Ta zgodziła się i w ten właśnie sposób rozpoczęła naukę magii. Po dwóch latach studiów stała się pełnoprawną wiedźmą.
I tak mając już kolejny fach, rozpoczęła wędrówkę po tym dziwnym świecie.
  • Najnowsze posty napisane przez: Vena
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data
  • Re: [Dom z ogrodem]Przystanek na drodze
    W teorii wyglądało t łatwo. Ale w teorii zazwyczaj wszystko tak wygląda. Vena niepewnie podeszła do wielbłąda. Ponownie spróbowała nawiązać z nim kontakt, ale na próżno. Albo zwierzę tego nie chciało, albo ona…
    87 Odpowiedzi
    42633 Odsłony
    Ostatni post 11 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: [Dom z ogrodem]Przystanek na drodze
    -Serio? Chciałabyś aby TEN człowiek nas gdzieś teleportował?!- spytała i potrząsnęła głową z dezaprobatą. Jeszcze nie zapomniała jak to naraz przed gankiem pojawił się mag. Nie miała nic do płomieni, czy całej …
    87 Odpowiedzi
    42633 Odsłony
    Ostatni post 11 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: [Dom z ogrodem]Przystanek na drodze
    -To znaczy, że mam ją zostawić?- spytała, wyraźnie przerażona tym pomysłem. Mimo iż kłóciła się ze swoja klaczą nader często, to nigdy nie mogłaby jej ot tak pozostawić gdzieś na dłużej. Dziewczyna nalała sobi…
    87 Odpowiedzi
    42633 Odsłony
    Ostatni post 11 lat temu Wyświetl najnowszy post