Szlak Ziół ⇒ [Druga strona gór] Opuszczony dom.

[Niara]

Smok w koñcu znalaz³ miedzy drzewami polanê na której móg³ wyl±dowaæ. Wielki z³oty stwór usiad³ miedzy drzewami.

Niara odsunê³a siê lekko od Kyrie która zd±¿y³a siê ju¿ obudziæ i jako pierwsza, zesz³a z grzbietu Fauruna. Stanê³a niepewnie na polanie. Jej uwagê od razu przyku³a chata stoj±ca na skraju polanki. Dziewczyna zdziwi³a siê widz±c opuszczony budynek, ale powoli, kulej±c zaczê³a i¶æ w jego kierunku.

[Niara]

- Tam nikogo nie ma - powiedzia³a dziewczyna z pewno¶ci± w g³osie - zbyt blisko jeste¶my bagien, ludzie którzy tutaj mieszkali z pewno¶ci± ju¿ dawno siê wynie¶li - rozejrza³a siê dooko³a - ca³a to okolica tylko zwodzi nas piêknem - mruknê³a.

Podesz³a bli¿ej do drzwi i popchnê³a je, drzwi otworzy³y siê ze zgrzytem. Ich oczom ukaza³o siê do¶æ du¿e pomieszczenie, w rogu widnia³ stary kominek, po prawej stronie za¶ znajdowa³o siê kilka kufrów. Na wprost zauwa¿yli drzwi, by³y otwarte i wyra¼nie prowadzi³y do kuchni. Po lewej stronie sta³ du¿y stó³ i 4 krzes³a. Przy kominku za¶ sta³y dwa fotele. Niedaleko zakurzonych kufrów znajdowa³y siê kolejne drzwi. Wygl±da³o na to, ¿e nie mieszkali tu zwykli wie¶niacy, a wrêcz przeciwnie, wyposa¿enie i wielko¶æ domu wskazywa³y na to, ¿e zamieszkiwali go ludzie zamo¿ni. Pod³oga zrobiona by³a z dobrych desek, a dwa okna znajduj±ce siê w g³ównym pomieszczeniu by³y przeszklone.

Dziewczyna wesz³a do ¶rodka nadal kulej±c. Wszystko pokrywa³ kurz i pajêczyny. Przesz³a przez pomieszczenie i uda³a siê do drzwi na prawo które delikatnie otworzy³a.

Znalaz³a siê w niewielkim korytarzu, na wprost znajdowa³y siê du¿e drzwi, a na lewo schody na górê. Dom z daleka wydawa³ siê byæ niewielk± chata w rzeczywisto¶ci by³ jednak do¶æ spory. dziewczyna otworzy³a drzwi do kolejnego pomieszczenia, znajdowa³ siê tam sypialnia. Ogromne ³o¿e ze starego drewna sta³o na przeciw niej, a ¶ciany zdobi³y najró¿niejsze drewniane ryciny. Niara zamknê³a drzwi i wróci³a do g³ównego pomieszczenia w którym zosta³ Rizochi.

- To du¿y dom - powiedzia³a - jego w³a¶ciciele musieli byæ zamo¿ni i nie przypuszczam by opu¶cili go z w³asnej woli, zw³aszcza zostawiaj±c tutaj tyle sprzêtów, zostaniemy tutaj jednak dopóki nie odzyskami si³. Ja i Kyrie bardzo prze¿y³y¶my poprzedni± noc, moja noga nadal boli, mimo tego ¿e moje plecy s± w coraz gorszym stanie muszê odpocz±æ jaki¶ czas. Tobie z pewno¶ci± tez przyda siê odpoczynek.

[Kyrie]

Dziewczyna obudzi³a siê w koñcu. By³a nadal na grzbiecie Fauruna który spokojnie czeka³ a¿ siê obudzi. anielica zeskoczy³a spokojnie i podesz³a do pyska wielkiego jaszczura. Gdy Faurun by³ w postaci smoka jako¶ bardziej mog³a siê do niego przekonaæ.
-Dziêkujê, za pomoc.. bez koni nie doszliby¶my tak daleko.- Przytuli³a siê do niego z ciep³ym u¶miechem. Wyczuwa³a od ³usk± ciep³o jakie bi³o od smoka. Rozejrza³a siê wko³o. Reszta posz³a do opuszczonego domu. Kyrie wola³a zostawiæ ich samych. W koñcu wiedzia³a co czu³a Niara mia³a nadziejê, ¿e uda siê dziewczynie.. ona.. ju¿ nie mia³a nadziei, ¿e jej mi³o¶æ siê spe³ni.

[Niara]

Dziewczyna u¶miechnê³a siê do towarzysza

- Tak, zamierzam zostaæ tutaj na noc, a nawet na nastêpne kilka nocy. Wszystkie ostatnie dni dzia³y siê zbyt szybko, jeste¶my zmêczeni, musimy uzupe³niæ zapasy. Droga przez bagna bêdzie niebezpieczna i pewnie d³uga, mam nadziejê te¿, ¿e w ci±gu tych dni do³±czy do nas Meridion i Tigra, no i nie bêdziemy miêli tutaj innych niepo¿±danych go¶ci przez ten czas. Poza tym moja noga musi odpocz±æ przed d³ug± podró¿±. Zauwa¿y³am, ¿e zrobi³a siê strasznie sina i spuch³a. Ona musi odpocz±æ inaczej nie dam rady i¶æ dalej.

[Niara]

Niara patrzy³a na Rizochiego kiedy mówi³. Uwa¿nie go obserwowa³a, kiedy rozpala³ ogieñ i siada³ w fotelu. Dziewczyna podesz³a do fotela w którym usadowi³ siê ch³opaka i usiad³a na jego oparciu nie chc± tak bardzo brodziæ sukienki, wszak na wszystkich meblach zaleg³a gruba warstwa kurzu.

- My¶lê, ¿e mogê wytrzymaæ jeszcze sporo czasu bez Artemisu, co prawda plecy bêd± boleæ, otworz± siê rany i... mog± mi siê zdarzaæ omdlenia od utraty krwi, ale tak szybko nie um... nie "zniknê"... - poprawi³a siê.

- Wiem jedno, muszê odpocz±æ, inaczej nie dam rady i nie uratuje w³asnego ¿ycia. Nadal mam cia³o w±t³ej kobiety, mimo silnej psychiki, muszê spaæ i je¶æ jak zwykli ludzie, a moje cia³o jet nawet delikatniejsze ze wzglêdu na... pochodzenie.

[Faurun]

Patrzy³ spokojnie na tul±c± siê anielicê. Czu³ jej jej ma³e cia³ko emanuje ciep³em i dobroci±. Po chwili ponownie przemieni³ siê w blasku ¶wiat³a w zwyk³ego pustynnego elfa. Przytuli³ do siebie anielicê i pog³aska³ po g³owie.

Nie dziêkuj mi.. zrobi³em to bo chcia³em.. chcia³em to zrobiæ dla was.. widzisz jestem raczej stworzeniem pomocnym i pokojowym.. mimo mojego do¶æ niecodziennego wygl±du.- U¶miechn±³ siê lekko i odsun±³. Wiedzia³, ze taka blisko¶æ jeszcze j± krêpuje.

Chod¼my do reszty. Odpoczniemy, nabierzemy si³.. mogê nawet zrobiæ co¶ co rozlu¼ni ca³± atmosferê.- U¶miechn±³ siê tajemniczo i obejmuj±c rêk± jej ramiona skierowali swe kroki w stronê chaty. Weszli do ¶rodka.

[Niara]

Niara wsta³a i powoli uda³a siê do kuchni, znalaz³a tam wiele przydatnych rzeczy. By³y tam równie¿ drzwi na zewn±trz. dziewczyna otworzy³a je i znalaz³a siê za domem, na ich szczê¶cie za domem znajdowa³a siê studnia z czyst± wod±. Dziewczyna nabra³a wody do wiadra i wróci³a do domu. W kuchni zasta³a krz±taj±c± siê Kyrie. Dziewczyn rozmawia³y przez chwile obie doszy³ do wniosku ¿e musz± zabraæ siê za sprz±tanie domu skoro maj± zostaæ tutaj przez kilka dni. Anielica poinformowa³a j± równie¿ ¿e by³a na górze domu. Znajdowa³y siê tam jeszcze dwa pokoje. W jednym sta³y dwa pojedyncze ³ó¿ka, dwa kufry, stolik i krzes³a. W drugim za¶ pokoju, sta³o tylko ³ó¿ko i niewielka skrzynia na ubrania.

Niara wys³ucha³a dziewczyny z uwag±, po czym obie zabra³y siê za sprz±tnie.

Zaczê³y od kuchni. By³o to sporych rozmiarów pomieszczenie z du¿ym paleniskiem w rogu. Pod ¶cian± sta³ rz±d szafek, a nad nimi wisia³y drewniane naczynia. Na przeciwleg³ej ¶cianie przy drzwiach sta³a du¿a balia s³u¿±ca do k±pieli, nad paleniskiem za¶ wisia³ ogromny kocio³, a na ¶cianie miedzy rzêdami naczyñ wbudowane by³o okno.

Dziewczyny szybko uwinê³y siê ze porz±dkowaniem ca³ego pomieszczenia i zabra³y siê za sprz±tnie salonu.

Zgrabnie krz±taj±c siê po pomieszczeniu Kyrie i Niara umy³y okna i wysprz±ta³y ca³y salon, szybciej ni¿ mog³y przypuszczaæ. Pó¼niej Niara uda³a siê do sypialni, a Kyrie na piêtro ze wzglêdu na to ¿e pierwsza z obola³a noga nie powinna wspinaæ siê po schodach.

By³o ju¿ pó¼ne popo³udnie kiedy dziewczyny skoñczy³y sprz±tnie.

Niara wróci³a do salonu który teraz wygl±da³ niezwykle przyjemnie i osunê³a siê na pod³ogê pod ¶cin±. Westchnê³a cicho, ale na jej usta wyp³yn±³ u¶miech.

By³a zmêczona ale zadowolona, w koñcu mia³a zajêcie i nie mia³a czasu na my¶lenie o tym co siê sta³o w poprzednich dniach.

[Kyrie]

Po uprz±tniêciu ca³ego mieszkania razem z Niar± westchnê³a czuj±c, ze to teraz na niej jest wiêcej kurzu ni¿ by³o w domu. Wysz³a do kuchni a potem do studni i nabra³a wiadro wody. Obla³a siê wod± od góry do do³u nie bacz±c na mokre ubrania. Wycisnê³a w³osy jak i ubrania. ¦wieci³o przyjemne popo³udniowe s³oñce wiêc zosta³a na chwilê na dworze by siê osuszyæ. Po d³u¿szej chwili wróci³a jednak do ¶rodka i usiad³a przy kominku by wyschn±æ siê do koñca. Nie odzywa³a siê, wiedzia³a, ¿e rozmowy jako¶ ostatnio w tej grupie nie id± najlepiej.

[Niara]

Niara siedzia³a oparta o ¶cianê, zamknê³a oczy by³a strasznie zmêczona. By³o ju¿ pó¼ne popo³udnie, ale s³once nadal ¶wieci³o do¶æ mocno. Po d³u¿szej chwili odpoczynku Niara wsta³a powoli podtrzymuj±c siê ¶ciany. Bez s³owa otworzy³a drzwi na korytarz i wesz³a do sypialni, wcze¶niej znalaz³a w niej czyste prze¶cierad³o, zabra³a je i wróci³a do salonu przesz³a przez niego i uda³a siê do kuchni. Prze¶cierad³o po³o¿y³a na jednej z szafek po czym uda³a siê za dom, do studni.

Dziewczyna postanowi³a siê wyk±paæ korzystaj±c z okazji ¿e w domu znajdowa³ siê balia do k±pieli i sta³ ona w kuchni, nie s±dzi³a by kto¶ mia³ zamiar tam przychodziæ. Kyrie siedzia³a przy kominku, a Rizochi by³ wraz z ni±, wszyscy byli zmêczeni, wiêc nie powinni krz±taæ siê po domu.

Niara uda³a siê kilka razy po wodê, po czym wla³a j± do wielkiego, czystego teraz kocio³ka, rozpali³a pod nim ogieñ i czeka³ a¿ woda zrobi siê ciep³a.

W tym czasie znów uda³a siê na zewn±trz ju¿ wcze¶niej zauwa¿y³a ze za domem rosn± dzikie zio³a które dzia³aj± leczniczo na ro¿nego rodzaju rany i st³uczenia. Dziewczyna zebra³a je i wróci³a do kuchni.

Woda zd±¿y³a siê ju¿ rozgrzaæ, wla³a j± do bali i wrzuci³a do niej zio³a, które przyjemnie teraz pachnia³y. Mia³y pomóc jej na obola³± nogê, ale wiedzia³a równie¿ ¿e st³umi± trochê ból pleców.

Dziewczyna spojrza³a na drzwi z niepewna min±, nie chcia³a bo kto¶ tutaj teraz przychodzi³. Sta³a chwilê patrz±c na nie po czym otrz±snê³a siê, rozebra³a i wesz³a do ciep³ej wody.

Westchnê³a cicho zanurzaj±c cia³o w przyjemnie pachn±cej od zió³ wodzie. Opar³a delikatnie plecy o ty³ balii i zamknê³a oczy.

Znów dopad³a j± samotno¶æ, takie ¿ycie by³o zwyczajnie ciê¿kie, ¿ycie bez nikogo, w ci±g³ej niepewno¶ci. Odk±d przyzwyczai³a siê do tego ¿e bêdzie musia³a mieszkaæ na ziemi, chcia³a ¿yæ jak normalna kobiet±, ale jako¶ jej siê to nie udawa³o. Skrycie pragnê³a mieæ dom i rodzinê, jednak nikomu nigdy tego nie mówi³a, bo sam nie wierzy³a ze mo¿e to mieæ. S±dzi³a ¿e pisana jest jej samotno¶æ.

Minê³a do¶æ d³u¿sza chwila kiedy to Niara zdo³a³a siê ockn±æ z zamy¶lenia. Umy³a dok³adnie w³osy i ca³e cia³o po czym wsta³a i okry³a siê prze¶cierad³em. Woda w balii ju¿ ostyg³a, dziewczyna jednak nie da³by rady sama jej wylaæ. Postanowi³a ze jutro poprosi o to Fauruna albo Rizochiego. Dzi¶ by³a ju¿ na to za bardzo zmêczona.

Zawiniêta w prze¶cierad³o, z lekkim rumieñcem wstydu na policzkach otwar³a drzwi z kuchni do salonu. Nie chcia³a zak³adaæ brudnej sukni, a musia³a przecie¿ przej¶æ przez to pomieszczenie chc±c znale¼æ siê w sypialni. Wesz³a powoli do salonu w którym siedzieli jej towarzysze. W tej chwili na jej twarz wyp³yn±³ wiêkszy rumieniec, pochyli³a g³owê tak by mokre w³osy zas³oni³y go jak najbardziej siê da³o. Chocia¿ prze¶cierad³o zas³ania³o jej cia³o od ramion a¿ po stopy to dziewczyna czu³a siê naga. Przesz³a przez salon tak cicho jak ma³a kotka, by³a lekka a jej bose stopy nie wydawa³y ¿adnego odg³osu. Szybko znalaz³a siê po drugiej stronie pomieszczenia i zniknê³a za drzwiami korytarza.

[Kyrie]

D³ugo siedzia³a wpatruj±c siê w skrz±ce p³omienie. Zastanawia³a co osi±gnê³a w ¿yciu i jaki jest jej cel. Do tej pory jej jedynym zadaniem by³o s³uchanie Pana. Teraz kiedy jest jednym z wygnañców nie mia³a co robiæ. Nie widzia³a sensu w swoim ¿yciu. Westchnê³a cicho i opar³a brodê o podkulone kolana. Wszystko by³o tak niepewne, ze nawet nie wiedzia³a czy dalej mo¿e siê nazywaæ istot±. Mo¿e by³a ju¿ tylko cieniem, który powoli znika³. Zauwa¿y³a przy studni ¿e pogubi³a pióra. Czu³a, ze ból pleców rozchodzi siê coraz dalej poch³aniaj±c powolutku ca³e jej cia³o. nie wiedzia³a, czy dokonanie wyboru cokolwiek zmieni, czy po prostu nie zniknie przez swoje grzechy. W³osy opad³y jej na twarz zakrywaj±c pustkê w oczach. By³a zmêczona. Powoli zapad³a w lekki sen.

[Kyrie]

Dziewczyna spa³a spokojnie a gdy poczu³a, ze kto¶ j± unosi niczym wystraszony wróbel poruszy³a siê szybko wtulaj±c siê w ch³opaka czuj±c mi³e ciep³o bliskiej osoby. Pu¶ci³a jednak bezw³adnie by po³o¿ono j± na ³ó¿ko. Mimo i¿ spa³a spokojnie jej wargi porusza³y siê co chwila jakby co¶ ci±gle powtarza³y. Spa³a jak±¶ godzinê. Obudzi³a siê nagle zlana potem. Mimo snu nadal czu³a zmêczenie. Pozbiera³a siê jako¶ z ³ó¿ka i chwiejnie dosz³a do drzwi. Uchyli³a je lekko. Wygl±da³a jak zjawa. Blada ca³kowicie co jeszcze bardziej podkre¶la³y kruczo czarne w³osy. Potrzebowa³a powietrza wiêc ruszy³a do kuchni. Po drodze pogubi³a kilka piór które zaraz sta³y siê kupk± popio³u. Wysz³a do studni. By³ ju¿ pó¼ny wieczór i s³oñce ca³kiem ju¿ znik³o za horyzontem zostawiaj±c jeszcze lekk± ³unê. Opar³a siê o zimny mur studni. ch³ód by³ przyjemny. Osunê³a siê przed nim i opar³a czo³em o wilgotn± ¶cianê.

[Kyrie]

Siedzia³a chwile w bezruchu staraj±c siê oddychaæ g³êboko zimnym powietrzem. Poczu³a lekk± ulgê ale i tak by³o to ziarenko w fali bólu. Siêgnê³a d³oni± do skrzyd³a i przeci±gnê³a po nim palcami wyci±gaj±c parê piór. Jednak nim jej d³oñ znalaz³a siê przed twarz± pozostawa³y czarnymi ¶ladami. Jej plecy przy miejscu skrzyde³ ju¿ dawno zsinia³y poch³aniaj±c powoli kolejne kawa³ki skóry. Westchnê³a i zacisnê³a d³onie na kolanach. By³a zmêczona. Zmêczona tym wszystkim. Pragnê³a ju¿ to zakoñczyæ niewa¿ne w jaki sposób. Czu³a jak ³zy cisn± siê jej do oczu a w g³owie coraz g³o¶niej odzywa³y siê szepty. Z³apa³a za swoje skrzyd³a i zaczê³a na si³ê wyrywaæ czarne pióra.
-Niech siê to ju¿ skoñczy...- £ka³a pod nosem czuj±c kolejne fale bólu. Plecy zaczê³y powoli krwawiæ od szarpniêæ.

[Kyrie]

Czuj±c u¶cisk na ramionach zadr¿a³a lekko i zatrzyma³a siê. Oddycha³a szybko i p³ytko.
-Ja ju¿ nie mogê tak d³u¿ej... nie mogê ju¿ byæ anio³em! a jako cz³owiek stoczê siê na samo dno.. da³am siê zwie¶æ tak ³atwo zwie¶æ. Nie wiesz jakie to uczucie kiedy w³asna mi³o¶æ sprowadza ciê do piekielnego dna.- Szepta³a zaciskaj±c teraz d³onie na w³osach.
-Ju¿ dawno siê zrani³am.. teraz to ju¿ nie ma znaczenia. Ty tego nie widzisz.. ja powoli znikam.. z dnia nadzieñ zamieniam siê w proch.. nied³ugo zniknê. Je¶li tak ma siê to skoñczyæ chcê to przy¶pieszyæ.. nie chcê wiêcej bólu.- Jej d³onie opad³y. Siedzia³a pozbawiona si³ patrz±c w ziemiê. Nie wiedzia³a co robiæ.

[Kyrie]

Nie poczu³a u¶cisku. Nie poczu³a od niego ciep³a. Nie czu³a ju¿ nic. Zamknê³a oczy. Na jego s³owa jeszcze bardziej chcia³o siê jej p³akaæ. Wszystkie plagi spadaj± na ni± i jej towarzyszy. Kiedy wsta³a ukry³a twarz w d³onie i schowa³a w ramionach ch³opaka.
-Ja ju¿ znikam! To nie ja powinnam byæ w twoim sercu! Nie pamiêtajcie mnie.. to nie ma sensu. Nie chcê tak ¿yæ. Nie chcê ci±gle s³yszeæ tych g³osów. Nie chcê..- Szepta³a.

[Kyrie]

Dziewczyna lekko siê uspokoi³a. Milcza³a oddychaj±c ciê¿ko. Otar³a jeszcze ³zy i odsunê³a siê od ch³opaka.
-To nie jest strach. To zrezygnowanie... muszê odej¶æ.- U¶miechnê³a siê lekko ale ten sztuczny u¶miech ni jak nie pasowa³ do zap³akanych oczu.
-Pomó¿ Niarze. Ona ciebie bardziej potrzebuje ni¿ ja. Jej jeszcze mo¿na pomóc.. w koñcu to twoje zadanie. Jeste¶ jej obroñc±. Pamiêtaj o tym... jak do³±czy do was Tigra i ..- Tu zamilk³a jakby s³owa ugrzêz³y jej w gardle.
-Meridion.. powiedz, ¿e ruszy³am swoj± drog±... i przepro¶, ze siê nie po¿egna³am.- Zrobi³a kila kroków w ty³.
-Powiedz Meridionowi, ze ja... um.. nie.. nic mu nie mów. Im mniej wie tyle lepiej.. nie wspominaj mu te¿ o skrzyd³ach.- Szepnê³a dalej siê u¶miechaj±c. Obróci³a siê i ruszy³a gdzie¶ przed siebie.

[Kyrie]

Dziewczyna sta³a tak ze spuszczon± g³ow±.
-Rizochi.. ja tu jestem tylko nic nie znacz±cym epizodem. Ludzie przychodz± i odchodz±.. trzeba siê z tym pogodziæ. chcesz zapamiêtaæ mnie tak± i pozwolisz mi odej¶æ czy wolisz patrzeæ jak znikam nêkana bólem i szeptami w g³owie?- Zapyta³a cicho.
-Je¶li ju¿ mam byæ w waszej pamiêci to chcê pozostaæ t± bia³a i niewinn± Kyrie jaka poznali¶cie na pocz±tku.- Doda³a. nie wyrywa³a siê. nie mia³a na to si³y.
-Nie da³abym rady znów podró¿owaæ u jego boku.. bo serce pêk³oby mi z bólu..