Ostatni Bastion ⇒ [Karczma "Pod ślepym Gryfem"] Krótki odpoczynek

[Maelona]

Skrzywiła się boleśnie, gdy usłyszała w głowie głośny, przenikliwy pisk. Instynktownie uniosła dłonie do uszu, choć przecież to nie one przekazywały dźwięk. Zerwała połączenie z chwilą, gdy demon upadł na podłogę. Kaptur zsuną się, pokazując potworną maskę. choć dla niej ten widok nie był obcy, patrzyła na Kaer Natherina ze zdumieniem. Rozejrzała się po karczmie, łowiąc zdumione, przerażone i głupie miny gości. Wszyscy gapili się na niego, Maelona miała ochotę na nich wrzasnąć, by się odczepili. Choć znając ludzi i ich ciekawość to by nie pomogło, a zaszkodziło. Zaciekawił ją fakt, że siedząc na podłodze demon nie okazał żadnych uczuć i patrząc im w oczy skutecznie ich speszył, po kolei odwracali oczy. Po chwili demon skiną jej głową, założył kaptur i z imponującą szybkością wybiegł z karczmy. Upiorzyca przez chwilę siedziała na swoim miejscu, rozmyślając nad losem, co pcha ją w taki niewygodne sytuacje, gdzie czuje, że nie powinna komuś pomagać, a jednak musi. Ona chyba też zbyt długo była w tym wymiarze, bo ludzkie słabości, jak współczucie i litość, coraz częściej górowały nad charakterystycznym dla upiorów samolubstwem. Dopiła spokojnie piwo, założyła płaszcz i chwyciła torbę. Nie mogła się powstrzymać i pomachała oraz uśmiechneła się do karczmarza, skutecznie go pesząc i doprowadzając jego żonę do wściekłości. Zachichotała, po czym skupiła się i teleportowała do demona.


[ciąg dalszy- Maelona, tam gdzie Badhorn, czyli tu]