Kurhany Świętej Krwi ⇒ Powrót nieokrzesanego

[Dolhard]

Wielka czarna bestia otworzy³a oczy i przebudzi³a siê ze snu. Jak zwykle nie by³ w dobrym humorze, jego oczy zazwyczaj maj±ce odcieñ lodowatego b³êkitu, mieni³y siê czerwieni±, a zamiast ¼renic mia³ dwie w±skie pionowe szparki. Rozgl±dn±³ siê na boki, rozpozna³ to miejsce, kiedy¶ stoczy³ tu wiele walk, ale niewielu ju¿ o tym pamiêta. Spa³ w Smoczej Prze³êczy, a dok³adniej w Kurhanach ¦wiêtej Krwi. Co wa¿niejsze, w g³owie mu hucza³o tak bardzo, ¿e jego my¶li pojawia³y siê w rytm uderzeñ. Uci±¿liwe ³up,³up,³up nie dawa³o mu spokoju. Nie pamiêta³ dlaczego tu siê znalaz³ ani dlaczego spa³, jedyne to co pamiêta³, my¶la³ i nie móg³ sobie przypomnieæ. Wiedzia³, ¿e by³o co¶ wa¿nego i tkwi³o to mu jak zadra na sercu, musia³ sobie to przypomnieæ. Po chwili w jego wyobra¼ni pojawi³a siê piêkna elfka w zaawansowanej ci±¿y. Jak tylko przypomnia³ sobie j± wpad³ w straszny gniew i strach. "Co siê sta³o z Aurill ? Co z naszym dzieckiem ?" - tylko te dwa pytania t³uk³y mu siê po obola³ej g³owie. Najpierw musi odnale¼æ Aurill i sprawdziæ czy wszystko w porz±dku, ale raczej zrobi to po chichu, poniewa¿ nie wiedzia³ ile spa³, a przecie¿ elfka mog³a sobie w tym czasie znale¼æ nowego ukochanego. Zale¿nie od sytuacji zostanie z ni± albo zacznie szukaæ istot odpowiedzialnych za jego stan. Na sam± my¶l co z nimi siê stanie wyda³ z siebie z³owrogi pomruk. Mia³ nadziejê, ¿e elfka ostudzi jego zapa³, on ju¿ siê ba³ samego siebie. Nie chcia³ wracaæ do swojej przesz³o¶ci, do walk i ci±g³ym towarzystwie ¶mierci i zapachu krwi. Na razie jednak mia³ co¶ innego do roboty. Po paru sekundach wielki smok szybowa³ po niebie w tylko mu znanym kierunku.



c.d