Elfidrania ⇒ Karczma "Pod toporem" [Chwila wytchnienia]

[Sheridan]

- Dziwne towarzystwo ostatnimi czasy cię nie opuszcza, Sher - westchnął do siebie, obserwując, jak dziewczyna wsiada (tego jeszcze nie grali, musiał przyznać) na swoją wilczycę i rusza w ulice.
Słysząc jej uwagę o utrzymaniu tempa uśmiechnął się tylko pod nosem i szybkim krokiem skierował się do przywiązanej do pobliskiego słupka, wbitego w ziemię specjalnie w tym celu, gniadej klaczy. Wierzchowiec, słysząc kroki jeźdźca, uniósł łeb i zastrzygł uszami, spoglądając na młodzieńca z niejakim zainteresowaniem.
- No, śliczna, w drogę - mruknął, sprawnie usiadłszy w siodle, po odwiązaniu konia, oczywiście.
Zwrócił klacz w odpowiednią stronę i cmoknął na nią, na co od razu ruszyła energicznym kłusem, który zaraz przeszedł w galop. Dokoła rozległ się tętent kopyt i chwilę potem wierzchowiec nadrabiał stracone do wilczycy metry, nastawiając z zainteresowaniem uszy.

Ciąg dalszy: Saeko, Sheridan.