Góry Dasso ⇒ Obserwacja

[Reira]

Reira oddali³a siê na kilkaset metrów. Pragnienie usta³o. Zaczê³a siê zastanawiaæ, jak zareagowa³a Niara, czy naprawdê jest wygnanym anio³em? A mo¿e tylko tak mówi? A mo¿e ma kontakt z dawnymi kolegami i na¶le ich na ni±. Tylko wys³annicy Boga mogliby j± zabiæ... W³a¶ciwie wampirzyca nie wiedzia³a czy jej nowa znajoma rozpozna³a jej rasê... Postanowi³a to sprawdziæ, poobserwowaæ kilka dni, tak by mia³a pewno¶æ. Postanowi³a to dok³adnie obmy¶liæ. W postaci nietoperza nie mo¿e jej obserwowaæ, bo wtedy nici z czasu kiedy na niebie góruje s³oñce...
Zmieni³a wygl±d. Zamieni³a siê w ca³kiem inn± kobietê... Usiad³a na wysokiej skale i rozpali³a ognisko, wprawdzie nie by³o jej zimno, ale pozory musia³a zachowaæ. Zaczê³a obserwowaæ. Z wysoko¶ci doskonale widzia³a dom Niary, a przez du¿e okno mo¿na by³o zobaczyæ co siê dzieje w salonie...

[Meridion]

Piêkna nieprawda¿? - g³os demona ponownie rozbrzmia³ w g³owie Reiry. Z chêci± bym tu z Tob± posiedzia³ i popatrzy³, ale widzisz... muszê zrobiæ co¶ z nasz± obecn± sytuacj±... Wybacz, mi to co za chwilê Ci uczyniê.

Reira poczu³a jak jej usta poruszaj± siê wbrew jej woli i uk³adaj± w s³owo mocy: Area!

Magia która gromadzi³a siê we wnêtrzu dziewczyny od kilku dni, dziêki staraniom demona, teraz zosta³a wyzwolona i uderzy³a niczym obuchem w ¶wiadomo¶æ wampirzycy. Dziewczyna - a raczej jej duch - zatoczy³a siê do ty³u i osunê³a w ciemno¶æ.

Meridion wytê¿aj±c sw± wolê, siêgn±³ do koñczyn dziewczyny. Drgnê³y, opiera³y siê, nie chc±c przyj±æ rozkazów od obcej woli, lecz po chwili ugiê³y siê i zabra³y siê do wykonywania poleceñ, niemniej jednak ca³y czas stawia³y opór, wyczerpuj±c z ka¿d± chwil± demona.

- Cz... khre... czas n..na naukê... chodzenia - wyszepta³a wampirzyca i zataczaj±c siê ruszy³a w stronê domu.

[Reira]

Reira us³ysza³a g³os demona. Przeprosi³ j± za co¶...- dziwne.
Po chwili poczu³a jak traci kontrolê nad swoim cia³em. Czu³a jak ogarnia j± pustka, jak traci ¶wiadomo¶æ. Po chwili znajdowa³a siê w ciemnym pomieszczeniu. Nie wiedzia³a gdzie jest. Zaczê³a wo³aæ o pomoc, ale w zamian nie otrzyma³a nic, nawet echa...
Zrozumia³a co siê sta³o, znalaz³a siê na miejscu demona. To on teraz mia³ nad ni± kontrolê, a ona znajdowa³a siê w jednej z czê¶ci swojego umys³u.
- Kolego mo¿esz mnie wypu¶ciæ? Dam Ci lepszy apartament! - krzyknê³a, ale i to nie da³o rezultatu. Usiad³a po turecku i zaczê³a medytowaæ. Nie wie jak to zrobi³a ale na chwilê odzyska³a w³adzê nad swoim cia³em. Niestety tylko na chwilê... Opad³a bez si³.

[Meridion]

- Spo...ko..jnie. To.. dla... nasz..ego dobra. Nic.. Ci nie bêdzie. - powiedzia³o niewyra¼nie cia³o Reiry, po czym poku¶tyka³o siê dalej w stronê domu zamieszkiwanego przez by³± anielicê.

Ju¿ niedaleko, jeszcze tylko kilka kroków - my¶la³ demon zbli¿aj±c siê do budowli - Opêtanie... zd±¿y³em siê od tego odzwyczaiæ. Chcia³bym swoje Cia³o spowrotem. Mam nadziejê, ¿e nie bêdzie zbytnich opó¼nieñ

Gdy wreszcie dotar³ do drzwi i ju¿ mia³ zabraæ siê za ich otwieranie, z ¶rodka wy³oni³a siê Niara i zatrzasnê³a za sob± drzwi. Cia³o Reiry zatrzyma³o siê w pó³ kroku i omal nie przewróci³o. W ostatnim jednak momencie, demon zdo³a³ je opanowaæ.

- Cze..e¶æ - wykrztusi³ po chwili - Mo¿e Ci... t.. t.. tludno w to uwierzyc, ale... to j...ja... Me-ri-dion.

Ci±g dalszy