Góry Dasso ⇒ [Salon] Odpoczynek.

[Niara]

- Mi³o mi Ciê poznaæ - powiedzia³a dziewczyna - pozwól ¿e na chwilê Ciê zostawiê. - doda³a i wysz³a do kuchni. Wróci³a po chwili w d³oniach trzymaj±c kubek do¶æ z specyficznym napojem. Podesz³a do Vincenta i poda³a mu go.

- To tylko zio³a, wypij je, pomog± goiæ siê ran±. - powiedzia³a, po czym usiad³a na fotelu obok. Helios, który do tej pory siedzia³ spokojnie, dostrzeg³szy ¿e jego pani ju¿ nie zajmuje siê go¶ciem, natychmiast przybieg³ do niej i po³o¿y³ siê jej przy nogach. Niara pochyli³a siê po pog³askaæ swojego pupila.

- Rozumiem, ¿e nie powinnam pytaæ, dok±d zmierzasz Vincencie, ani kim w³a¶ciwie jeste¶? Wydajesz siê do¶æ tajemniczym cz³owiekiem...

[Vincent]

Poci±gn±³ z kubka. Napój mia³ lekko zio³owy posmak. Popijaj±c, k±tem oka zauwa¿y³ ruch psa. Zwierze musia³o byæ przywi±zane do swej pani.

- Mówi³em ju¿ - zmierzam do Nowej Aerii - odpowiedzia³ po czym wzi±³ kolejny ³yk napoju.
- A jestem £owc± Nagród - powiedzia³ z wewnêtrzn± dum±.

On w³a¶ciwie te¿ móg³ siê o niej czego¶ dowiedzieæ. Jednak w³a¶ciwie po co mu te informacje? Jest tu tylko dziêki przypadkowi i nie zamierza tutaj zagrzewaæ miejsca, tak jak wszêdzie. Chocia¿ wypada³oby siê zapytaæ którêdy musi i¶æ, aby doj¶æ do Nowej Aerii. Zgubi³ drogê, a nie ma czasu siê b³±kaæ po rozdro¿ach.

[Niara]

Niara przesta³a drapaæ Heliosa, pysk psa opad³ na stopy dziewczyny przygniataj±c jej suknie, jednak kobiecie nigdy to nie przeszkadza³o, opra³a g³owê o fotel.

- Do Nowej Aeri jakie¶ 7 dni drogi przez góry, mo¿na tez i¶æ przez prze³êcz, ale nie wiem gdzie jest bardziej niebezpiecznie. Te góry rzadko widuj± istoty ludzkie, a szlaki na nich s± nieprzetarte.

[Vincent]

Mówisz masz pomy¶la³ sobie Vincent kiedy us³ysza³ drogi do Nowej Aerii. Nie by³a pewna ich bezpieczeñstwa, ale to akurat nie by³o wa¿ne.
- Która z nich jest szybsza? - zapyta³ siê, po czym dopi³ napar. By³o mu ca³kiem wygodnie w tym miejscu, ale nie mia³ czasu. I tak straci³ ju¿ dzieñ kieruj±c siê z³ym szlakiem.

[Niara]

Niara my¶la³a przez chwilê.

- Có¿... - powiedzia³a w koñcu - droga przez góry wydaje siê krótsza, mo¿na by przej¶æ przez szczeliny, ale nie wiadomo co siê w nich kryje. Piesza wêdrówka przez prze³êcz pewnie trwa³a by d³u¿nej, jednak wiem, ¿e po obu stronach prze³±czy na obrze¿ach Gór Dasso jak i Gór Druidów, maj± swoje siedliska Gryfy. - Zamilk³a na chwilê, znów siê zastanawiaj±c - My¶lê jednak ¿e najszybciej do nowej Aeri mo¿na dotrzeæ konno przez prze³êcz, oczywi¶cie je¶li bêdzie siê mia³o to szczê¶cie nie spotkaæ Gryfów, oczywi¶cie trzeba by tez mieæ dobrego, wytrzyma³ego wierzchowca.

[Vincent]

Prze³êcz. Mimo braku konia bêdzie to dobry szlak. Gryfy nie powinny ju¿ byæ takim problemem, jego uwaga bêdzie skupiona na jego w³asnym bezpieczeñstwie. Musi siê tylko dowiedzieæ którêdy dostanie siê do tej prze³êczy.
- A wiêc, gdzie jest ta prze³êcz? - wsta³ z kubkiem w rêce.

[Niara]

- Trzeba dotrzeæ st±d do Ekradonu, w mie¶cie mo¿na zaopatrzyæ siê we wszystkie rzeczy potrzebne do podró¿y. A z Ekradonu ruszyæ na pó³noc, prosto w stronê Smoczej Prze³êczy.. Pó¼niej nale¿y skierowaæ siê na wschód do Nowej Aerii, podró¿uj±c podnó¿em gór ³atwo idzie tam trafiæ- wyja¶ni³a, po czym zamilk³a na chwilê, jaki¶ dziwny dreszcz przeszed³ jej po plecach. Helios poruszy³ siê niespokojnie, jakby wyczu³ niepokój swej pani, Niara pochyli³a siê do psa i pog³aska³a go po pysku, ten zrozumia³ i na powrót po³o¿y³ siê na nogach swej w³a¶cicielki. Wieczorami wraca³y wspomnienia, nawet tego, kiedy nie by³a sama i musia³a byæ czujna, nawet wtedy wraca³a samotno¶æ i pragnienie czyjej¶ obecno¶ci, jak zwykle przez my¶l przeszed³ jej Zora. Tak, ostatnio, co raz bardziej za nim têskni³a. W koñcu przerwa³a milczenie.

-Kiedy zamierzasz wyruszyæ? – zapyta³a.

[Vincent]

Jej tok my¶lenia by³ prawid³owy, jednak niewykonalny dla niego. Nie mia³ dostatecznie du¿o pieniêdzy, aby zakupiæ odpowiedni ekwipunek. Spowolni go to pewnie jeszcze bardziej, ale skoro i tak siê spó¼ni...
- Teraz - odpowiedzia³ jej odk³adaj±c kubek na pobliskim stoliku.
Teraz dopiero zauwa¿y³, ¿e po potyczce z gryfem jego ubranie jest praktycznie do wyrzucenia. Mo¿e jednak powrót do Ekradonu nie bêdzie takim kiepskim pomys³em jak mog³oby siê wydawaæ.

[Niara]

- Dobrze - powiedzia³a, skoro chcia³ wyruszyæ w nocy, nie mog³a siê temu sprzeciwiæ.

- Potrzebujesz czego¶? - spyta³a jeszcze.

[Vincent]

- Nie - odpowiedzia³ kieruj±c siê w stronê drzwi. Kiedy wychodzi³ rzuci³ po raz kolejny "dziêkuje". Skierowa³ siê w stronê, z której przyby³. Zatrzyma³ siê tylko na chwilê przy martwym gryfie. Wyj±³ miecz i poodcina³ mu pazury. Gdzie¶ us³ysza³, ¿e sproszkowane wykrywaj± trucizny w napitkach. Zakrwawione pazury wrzuci³ do zapasowej sakwy. Szybko wróci³ do Ekradonu, gdy¿ zna³ ju¿ drogê, któr± podró¿owa³. Jego podró¿ zaczyna³a siê na nowo.

[Niara]

Niara nic nie mówi³a, spojrza³a tylko na za wychodz±cym przybyszem. Pomy¶la³am tylko ¿e ca³y ten dzieñ by³ niezwykle dziwny po czym wsta³a i wraz z Heliosem uda³a siê do sypialni.