Wybrzeże Cienia ⇒ Pla¿a

[Xena]

D³ug± drogê przeby³a. Minê³a wst±¿kê rzeki Motyli, góry Dasso zanim morska wieczorna bryza owia³a jej twarz. Nie by³a zmêczona spa³a za dnia.

Teraz jej oczom ukaza³a siê migocz±ca tafla, a powietrze pachnia³o ¶wie¿o¶ci±. Kocha³a ten zapach, tak bardzo przypomina³ jej dzieciñstwo, jej zabawy na wydmach z matk± i ojcem. Piêkne by³y te dni. Przysiad³a na piasku.

Chwilê pó¼niej sta³a niczym noc i dumna niczym paw. Wiatr ³agodnie rozwiewa³ jej w³osy, bryza ³echta³a ka¿dy zak±tek jej cia³a. To by³ instynkt ¶ci±gnê³a buty, a piasek miêkko ³askota³ j± w stopy. Podesz³a do brzegu, gdzie fale uderza³y o l±d. Podkasa³a spódnicê i zamoczy³a stopê. Ch³ód a pó¼niej fala ciep³a wspomnieñ zala³y jej my¶li. Mimowolnie u¶miechnê³a siê i nie bacz±c na to, ¿e siê pomoczy usiad³a na brzegu a woda ³agodnie obmywa³a jej cia³o. Spojrza³a na horyzont, spowity jakby czarnym ca³unem, roziskrzonym tysi±cem bia³ych plam. Demon zmaterializowa³ siê w postaci tego samego ch³opaka i obj±³ j± mocno. Wygl±dali jak zakochana ludzka para, nie bacz±ca na przeciwno¶ci losu i trwaj±ca w swej mi³o¶ci.

- Och Zenkou, przyjacielu. Co Ty tutaj robisz hm ? - powiedzia³a podnosz±c g³owê i przeczesuj±c jego czarne w³osy chudymi palcami.
- Jestem z Tob± droga przyjació³ko i mam zamiar Ciê broniæ do upad³ego. - tu spojrza³ w jej oczy. - to znaczy siê ja ju¿ upad³em. Wiêc do koñca naszego istnienia - roze¶mia³ siê szczerze. Xena tylko ruszy³a k±cikami ust.
- Powtórzymy jeszcze raz tamten poca³unek Xen ? - zapyta³ s³odkim g³osem. Wampirzyca roze¶mia³a siê.
- Ty zbere¼niku z dna piekie³. Nie bêdziemy wiêcej tego robiæ. Chyba, ¿e bêdê zdesperowana brakiem partnera.
- O Ty niegrzeczna ! - powiedzia³ i zacz±³ j± ³askotaæ. ¦mia³a siê do¶æ g³o¶no i wi³a pod jego rêkoma. W koñcu demon uca³owa³ j± w szyjê i znikn±³ pozostawiaj±c j± sam± na pla¿y.
I znów siedzê w Twojej g³owie. Szepn±³ tylko i zamilkn±³. Wampirzyca zdjê³a ubrania i powolnym krokiem niczym jakie¶ bóstwo, które wraca do swych wyznawców wesz³a do wody. Fale non stop uderza³y o jej ja¶niej±ce odbitym ¶wiat³em gwiazd cia³o.

[Aurill]

Sz³a wzd³u¿ morza. Na piasku zauwa¿y³a spódnicê, torbê i gorset. Zapewne przesz³a by dalej gdyby nie zauwa¿y³a czego¶ szczególnego.Widzia³a te rzeczy, tylko gdzie? Próbowa³a sobie przypomnieæ. Sta³a chwilê w zamy¶leniu. Ach tak! ta kobieta w Valladon, która siê tak na ni± dziwnie parzy³a. Ciekawe czy dowiem siê od niej czego¶ ciekawego?

[Xena]

Us³ysza³a bicie dwóch serc. Jedno wiêksze i silniejsze, drugie s³absze i mniejsze - dzieciêce.
S³yszysz ? To matka z dzieckiem... stwierdzi³a smutno w my¶lach.
Ej ej tylko mi siê nie smuæ! odkrzykn±³ jej demon. Odwróci³a siê od horyzontu i od razu rozpozna³a tê postaæ, to by³a elfka, z któr± Dolhard spêdzi³ wieczór w karczmie. Szybko wysz³a z wody i ociekaj±c ni± przysiad³a obok tych rzeczy. Demon zmaterializowa³ siê obok wampirzycy. Spojrza³ na elfkê swymi gorej±cymi oczami. Wyra¼nie przyspieszy³ jej puls. W maleñkim krwiobiegu p³odu, równie¿ podnios³o siê têtno. Xen spojrza³a na elfkê lazurem swoich oczu, chod¼ nienawidzi³a jej za to ¿e mo¿e mieæ dzieci, to jednak chyba równie¿ j± szanowa³a, ¿e ma co¶ czego ona nie mo¿e mieæ.
- Który miesi±c ? I co robisz tutaj o tej porze sama, gdzie Twój ukochany ? - zapyta³a g³osem bez wyrazu i wsta³a otrzepuj±c piasek z mokrego cia³a. Wyprostowana stanê³a przed elfk± by³a wy¿sza od niej. Wyra¼nie pociemnia³y jej w³osy, mo¿e dla zwyk³ych ¶miertelników nie by³o to widoczne pod os³on± nocy, jednak wampiry widzia³y to doskonale.

[Aurill]

Kobieta wysz³a z wody i usiad³a obok swych rzeczy. Obok niej zmaterializowa³ siê demon. Przestraszy³a siê, musia³a byæ bardzo potê¿na. Wyczu³a jej aurê - wampirzyca- pomy¶la³a.
- Który miesi±c ? I co robisz tutaj o tej porze sama, gdzie Twój ukochany ?- zapyta³a.
W pierwszej chwili zdziwi³a siê, sk±d mog³a to wiedzieæ, dopiero po chwili przypomnia³o jej siê, ¿e wampiry s³ysz± bicie serca.
-Pierwszy, a z Dolhardem pok³ócili¶my siê. Sk±d go znasz? Czemu patrzy³a¶ na nas tak w karczmie w Valladon?

[Xena]

- Mieli¶my ma³± - tu siê tajemniczo u¶miechnê³a. - przygodê. Szybko koñczy, za szybko prawda ma³a ? - zachichota³a, zawtórowa³ jej demon i obj±³ j± w pasie. Elfka dziwnie siê na ni± spojrza³a.
- No chodzi o seks ! - podpar³a siê w talii i znów wybuchnê³a ¶miechem.
Ty sobie nie pozwalaj za bardzo kochany Demon znikn±³ zza jej pleców.
Znów tu siedzê wedle pani ¿yczenia sykn±³ z niezadowoleniem i przes³a³ jej obraz jak robi figielka. Migiem siê ubra³a i znów wygl±da³a jak ludzka kobieta.
- A czemu siê tak patrzy³am...Mo¿e dlatego ¿e okaza³o siê ¿e jest nieokrzesanym gburem nie witaj±c siê i w dodatku rzucaj±c karczmarzem o ¶cianê. Nic go nie t³umaczy, jak wie¶niak siê zachowa³. Jak zwyk³y prostak ! - roze¶mia³a siê, gdy¿ by³o to paradoksalne stwierdzenie je¿eli chodzi o smoki, pradawne smoki.

[Aurill]

Kiedy powiedzia³a o ich "ma³ej przygodzie" zastanowi³a siê czy chodzi je o seks czy te¿ przygodê.
Po chwili sprostowa³a. Faktycznie chodzi³o o seks.
A o jego szybkim orgazmie nie chcia³a mówiæ. Pad³a kolejna odpowied¼.
-Có¿ musia³ siê na kim¶ wy¿yæ. Teraz pewnie te¿ kogo¶ bije. Lepiej ¿eby ich, a nie mnie.
- Kim dla Ciebie jest ten demon, który niedawno tu siedzia³?

[Xena]

- ¯eby go kto¶ kiedy¶ nie zbi³ - mruknê³a cicho i lekko opad³a na piasek. Demon zachichota³ w jej g³owie, mogê to zrobiæ je¿eli chcesz przyjació³ko droga ma !
- No i on jest smokiem, no proszê Ciê... Zachowuje siê jak ma³y rozkapryszony smoczek. Chyba siê ze mn± zgodzisz - powiedzia³a i spojrza³a na ni±. Nad wyraz szybkimi ruchami zebra³a trochê trawy. U³o¿y³a j± w ma³± kupkê i strzeli³a energi±. Kupka roznieci³a siê i o¶wietli³a ich cia³a. Morze ³agodnie szumia³o do snu.
- Kim jest demon ? A po có¿ Ci ta wiedza ? Mo¿e jest s³ug±, mo¿e kochankiem, a mo¿e wybrankiem ? Nie widzê potrzeby by¶ posiada³a tak± wiedzê. - skwitowa³a ostro.

[Dolhard]

Ju¿ z daleka zobaczy³ dwie sylwetki siedz±ce na pla¿y. Nie wygl±da³o na to aby Xena mia³a zamiar siê posiliæ krwi± Aurill. Odetchn±³ z ulg±. Elfka by³a bezpieczna. Ju¿ po chwili wyl±dowa³ przed kobietami. Swoj± ukochan± obdarzy³ spojrzeniem pe³nym mi³o¶ci i przeprosin, gdy bêd± sami stosownie j± przeprosi i przez u¶miech próbowa³ przekazaæ te same uczucia ale raczej mu nie wysz³o. Wygl±da³o to jakby tylko wyszczerzy³ swoje du¿e jak ka¿da cze¶æ jego cia³a zêby. Wampirzycê zaszczyci³ tylko przelotny, lecz wzgardliwym i niechêtnym spojrzeniem. Ale nie móg³ siê powstrzymaæ od komentarza.
- Witam bezduszna. Widzê, ¿e nawet pijawki lubi± podziwiaæ morze. - nie czeka³ na komentarz z jej strony i przemieni³ siê w ludzk± pow³okê i usiad³ obok elfki wyci±gaj±c rêkê aby j± obj±æ. Mia³ nadziejê, ¿e nie str±ci jej.

[Aurill]

-Faktycznie czasem tak siê zachowuje. Najgorsza jest w nim ta impulsywno¶æ, niczego nie przemy¶li do koñca i nie umie siê droczyæ. Czemu ja jej to mówiê. Prawie jej nie znam.
- Mam takie pytanie, raczej osobiste. Twoim zdaniem.. dobry jest w sprawach ³ó¿kowych?
Obie siê za¶mia³y, co jej przysz³o do g³owy, ¿e zapyta³a o tak± sprawê...

[Xena]

- Jest cieeeñki jak ¿elazo miecza - dopowiedzia³a rozbawiona i ¶mia³a siê rado¶nie wraz z elfk±.
- Tak w³a¶ciwie to nie pozna³am Twojego imienia. Mnie zw± Xena. - powiedzia³a i u¶miechnê³a siê rado¶nie, zaczyna³a lubiæ t± elfkê. Nagle z mrocznego nieba wy³oni³ siê smok. Rzuci³ w jej kierunku kilka obrzydliwych s³ów
- Jak mnie nazwa³e¶ Ty parszywy stary, chimeryczny smoku ?! - wlepi³a w niego wrogie spojrzenie. Ej, ej spokojnie nie bêdziemy zabijaæ pradawnych uspokaja³ j± demon ³agodnie.
- Zachowujesz siê jak prostak, nieokrzesany stary prostak. Wybacz kochanienka, mam nadziejê ¿e siê kiedy¶ spotkamy, lecz nie w takim towarzystwie. - obrzuci³a go najgorszym spojrzeniem jakie mia³a w swym asortymencie. B³±dzisz g³upi smoku, b³±dzisz! wys³a³a mu tylko tak± ostr± my¶l i powoli zaczê³a oddalaæ siê z miejsca, gdzie wznieci³a ogieñ.

[Aurill]

Chcia³a odpowiedzieæ, ale Xena oddali³a siê. Spojrza³a na Dolharda oczyma pe³nymi wyrzutów.
-Co¶ jeszcze masz do dodania w sprawie maj±tku. - Uwolni³a siê z jego u¶cisku i posz³a za swoj± now± znajom± ,chcia³a j± przeprosiæ za jego bezmy¶lne zachowanie. By³a w¶ciek³a ,mog³a poznaæ jak mówi³y o nim inne istoty, a ten nie dojrzê, ¿e w¶ciek³ siê z niewiadomego powodu to jeszcze odstraszy³ osobê, któr± zaczê³a lubiæ.

[Xena]

Obejrza³a siê za sob± i zobaczy³a elfkê, która wyrwa³a siê z objêæ ch³opaka i zmierza³a w jej kierunku. U¶miechnê³a siê i zatrzyma³a, czekaj±c na ni±. Spojrza³a znów na morze, które falami ko³ysa³o noc.
- A có¿ to czemu go zostawi³a¶ ? - po czym obie siê roze¶mia³y. Smok by³ w¶ciek³y czu³a to w jego aurze. W koñcu zosta³ wystrychniêty na dudka. Demon zadudni³ gromkim ¶miechem w jej g³owie.
- Wiêc chcesz wiedzieæ co¶ o tym moim s³odkim demonie powiadasz, ale to pó¼niej. A Ty zajmujesz siê jak±¶ magi± ? I czego siê spodziewacie ? Ch³opczyka, czy dziewczynki ? Mam trochê pytañ... Jestem cholera taka stara i nadal ciekawa wszystkiego - spojrza³a w dal, gdzie Dolhard siedzia³ i spogl±da³ w ogieñ.G³upi, stary smok pomy¶la³a niemal z trosk±.

[Aurill]

- Nie nie zostawi³am go, po prostu musi przemy¶leæ parê spraw w samotno¶ci. - odpowiedzia³a.
- Pytaj o co chcesz. Spodziewamy siê dziewczynki. A moja moc, hm... - nie chcia³a jej zdradzaæ wszystkiego- nie raczej nie posiadam takiej. Co¶ jeszcze? - sz³y dalej, ch³odna woda obmywa³a jej stopy.

[Dolhard]

"Czyli jestem g³upim starym smokiem." -pomy¶la³ ale zaraz g³os w jego g³owie zaprzczy³. "Dlaczego to ty jeste¶ g³upi ? Teraz niczemu nie zawini³e¶, ona na pewno te¿ Ciê obra¿a³y, wiêc czemu masz siê czuæ winny gdy odpowiedzia³e¶ tym samym ?" - uwierzy³ tym s³owom. Je¶li Aurill tak bardzo lubi towarzystwo innych magicznych istot byle nie jego w³asne, niech i tak bêdzie. Nie bêdzie siê narzuca³ tam gdzie go nie chc±. Znów zamieni³ siê w smoka i odlecia³ do miasta. Po drodze rozmy¶laj±c co bêdzie robi³. To wydarzenie na pla¿y nadw±tli³o jego energiê i zmys³y musia³ siê przespaæ.

Powrót do Trytoni

[Xena]

- Jaki jest ¶wiat...¶wiat, gdy wschodzi s³oñce, gdy rosa opada na Twoje stopy i muska Twoje cia³o...Tak to by³o dawno, kiedy ostatni raz to widzia³am i czu³am. - spojrza³a wyczekuj±co na elfkê.
- Ha! A ja wci±¿ nie znam Twojego imienia. - u¶miechnê³a siê pogodnie. Bryza ³agodnie owiewa³a ich twarze. Przypomnia³a sobie te br±zowe oczy demona, kocha³a takie oczy.Mhmmm...widzê, ¿e Ci siê spodoba³a ta pow³okaszepn±³ jej triumfalnie.Bardzo... Spojrza³a na elfkê, czu³a poranki w jej ruchach i oddechu. Ile by da³a by znów móc zobaczyæ ten cud natury.

Elfka po chwili gdzie¶ zniknê³a. Xena sz³a dalej i zobaczy³a jaki¶ stary opuszczony domek w oddali.
cd

[Aurill]

Przechadza³a siê powoli. Ca³y czas o nim my¶la³a o przysz³o¶ci, o ich córce. Nie wraca³ min±³ tydzieñ od pamiêtnej nocy. Spojrza³a na pier¶cionek zarêczynowy, znów b³yszcza³ w ¶wietle s³oñca. Zdjê³a go z palca i rzuci³a daleko w morze. by³a w z³a wrêcz w¶ciek³a, nie tylko na niego, na ca³y ¶wiat na siebie. Usiad³a na piasku i zaczê³a p³akaæ. Dlaczego ona. Dlaczego znów kto¶ j± opu¶ci³? £zy p³ynê³y jej po policzkach i spada³y na sukienkê, tworz±c ma³e plamki.


Co mam teraz robiæ? Dam sobie radê bez niego? Bêdê dobr± matk±? Zastanawia³a siê bez koñca. Wiedzia³a jedno musi stworzyæ jej godne warunki. Nauczyæ wszystkiego po kolei i nie zawracaæ sobie g³owy jej ojcem.

Postanowi³a. Na pocz±tek musi siê wyrwaæ z Trytonii. A potem odwiedziæ kilka osób, które winne s± jej pieni±dze. Wybuduje dom i bêdzie mieszkaæ w nim beztrosko z ma³±.

Zaczê³o robiæ siê ch³odno. Postanowi³a wróciæ do karczmy, rano wyjedzie.

c.d