Archiwum Alarańskie ⇒ Tajemnicza Karawana - czyli wizja odległych krain

[Ezechiel]

(Za oficjalnym pozwoleniem Niary.)

        Kilka dni temu mała, tajemnicza karawana rozbiła obóz nieopodal miasteczka. Drewniane wozy oraz ludzie ubrani w lniane i wełniane przyodziewki, zajmowali się różnymi prostymi czynnościami. Po ich wyglądzie można było domyślić się, iż nie pochodzą ze zbyt rozwiniętej krainy. Woły które ciągnęły ich masywne wozy obecnie pasły się na polanie obok, skubiąc zieloną trawę, przeżuwając ją z wolna. Prowizoryczne palenisko na środku wydeptanego placu jarzyło się lekkim blaskiem, a języki płomieni owijały się wokół tygla, z którego ulatywała pachnąca mgiełka. Kiedy podchodzisz bliżej, dostrzegasz iż kilka zapracowanych osób na chwilę spojrzało w Twoją stronę. Czym prędzej jednak wrócili do swoich zajęć. Jedynie mężczyzna ubrany w wilcze skóry, którego twarz przysłaniał kaptur, spojrzał w Twym kierunku i przywołał Cię gestem. Zainteresowanie wzięło górę nad ostrożnością i nim dało się zauważyć, Twój zadek siedział już na powalonej kłodzie przy ognisku. Sucha twarz mężczyzny i jego krótka, kozia broda poruszyły się w osobliwym uśmiechu.
- Widzę iż zainteresowała Cię nasza mała społeczność... - ozwał się chrypliwie mężczyzna, po czym wyciągnął w Twoim kierunku małą miskę. Odkrywasz iż w środku znajduje się dziwna, lepka substancja o konsystencji gęstego mleka. Pytasz o zawartość i otrzymujesz odpowiedź.
- To kumys... Pozwala osiągnąć wyższy stan świadomości i zajrzeć w głąb duszy.
        Niepewnie pociągasz nosem, zapach jest osobliwy, ale po chwili pociągasz łyk, a słowa mężczyzny zaczynają nabierać kształtów i barw. Kiedy spoglądasz w ogień, widzisz sceny z innych światów i minionych epok. Dostrzegasz świat zszargany wojnami i niegodziwością. Świat gdzie niewolnictwo jest powszechne, a bandyci czają się na każdym kroku. Czujesz jak Twe trzewia zaczynają płonąć, a serce podchodzi do gardła... Rytm uderzeń jest co raz głośniejszy, czujesz jak krew szumi Ci w głowie, po czym nagle ustępuje błogości. Przemierzasz las, czysty i nieskalany. Gdzieś w oddali majaczą góry, a z oddali słyszysz szept szemrzącej rzeki. Postąpiwszy kilka kroków dalej, docierasz w końcu na skraj ścieżki, która prowadzi do samotnej osady – ukrytej pośród drzew i listowia. Kiedy dostrzegasz to leśne sanktuarium, ogarnia Cię spokój, zaś Twe myśli znów zaczynają ulatywać – tym razem do własnego ciała.

        Kiedy w końcu odzyskujesz władzę nad ciałem i umysłem, widzisz jak zakapturzony mężczyzna odbiera glinianą miseczkę z Twoich rąk i uśmiecha się tajemniczo. W Twej głowie rodzą się pytania o miejsce i wizję, nie rozumiesz co się stało i pytasz, stary wilczarz tylko pokręcił głową i rzekł.
- Nie mam odpowiedzi na wszystkie Twe pytania, jednak... Wiem gdzie możesz je uzyskać. Pójdź z nami, a obiecuje Ci iż dowiesz się wszystkiego w swoim czasie...

Jaka będzie Twoja odpowiedź?

=-=-=

Witajcie, jeżeli zainteresowała Was ta krótka opowieść i podoba wam się klimat, już dziś zapraszamy na nasz reaktywowany PBF – Osada RPG. Postanowiliśmy odtworzyć naszą grę, a korzystając z uprzejmości administracji Granicy, chcieliśmy zadziałać na zasadzie partnerstwa.

Więc jeżeli podoba się wam klimat low fantasy, z przełomu antyku i wczesnego średniowiecza, a wszechobecna, ugłaskana magia jest dla was nużąca – zapraszamy do Osady.

http://osada-rpg.netne.net/

Do zobaczenia wkrótce!