Góry Druidów ⇒ [Graniczna wioska] Śmierć zostawmy za sobą

[Quazar]

Tymczasem lord Invidius oczekiwał na wieści na temat zadania Quazara. Gdy już zaczynał tracić nadzieję nagle do jego uszu dobiegł głos strażnika:
- Panie, czarnoksiężnik Quazar wykonał polecenie, jednak straciliśmy naszych ludzi. - Jednak lord najwyraźniej kompletnie się tym nie przejmował, bo uśmiechnął się tylko i zapytał:
- Jak udało mu się tego dokonać?
- To on zabił ich wszystkich. Położył trupem dwójkę upadłych bohaterów oraz naszych zbrojnych i na dodatek zrobił to w jednej chwili - odrzekł strażnik.
- Wezwijcie go do mnie. Muszę go tu mieć! - Gdy tylko lord zawołał, Quazar zjawił się w drzwiach. Fałszywy mag nie wiedział co tak naprawdę się dzieje i przyszedł po nagrodę. Tuż za nim znajdował się Mantus.
- Witam ponownie lordzie Invidiusie, wykonałem polecenie i teraz chcę swojej zapłaty. - Quazar był zdeterminowany, gdyż po "pokonaniu" Bruna niczego nie otrzymał i nie zamierzał ponownie odejść z niczym.
- Naucz mnie wszystkiego co wiesz, a wtedy nie tylko puszczę cię wolno, ale i dam tyle złota ile tylko zapragniesz. Umowa stoi? - Lord miał wszędzie wokoło siebie różne magiczne artefakty i księgi zaklęć. Dopiero teraz Quazar zauważył, że Invidius prawdopodobnie chciał zostać magiem.
- Skoro chcesz rzucać czary, to dlaczego zakazałeś tego swoim poddanym? - zapytał ostrożnie udawany czarodziej.
- Oni są nieodpowiedzialni i głupi. Wyobrażasz to sobie? Taki prymityw jak Furion Flamers zna magię, a ja nie? To absurd! Próbowałem już wszystkiego, mam potrzebną wiedzę teoretyczną, ale dalej nic mi nie wychodzi.
- Ale z tym trzeba się urodzić, ja rzucałem czary jak byłem jeszcze w kołysce. Niestety nie mogę ci w tym pomóc. To jaką dostanę nagrodę za wykonanie zadania?
- DOŚĆ! Jeśli nie mogę być magiem, to nikt nim nie będzie! Durniu, byłeś tylko marionetką w mych rękach, pozostałych którzy parali się czarami nakazałem stracić. I nie próbuj żadnych sztuczek, mam tyle wojska, że poradzą sobie z wycieńczonym po walce czarodziejem. - Lord miał już zawołać straże, gdy nagle Quazar wpadł na pewien plan.
- A może jednak umiesz czarować. Musisz tylko mnie posłuchać i wykonywać moje polecenia. To co zaczynamy? - Fałszywy mag wyciągnął kamień wielkości pięści dorosłego człowieka i pokazał Invidiusowi.
- I co teraz mam robić? - spytał zdziwiony nagłym obrotem sprawy lord.
- Zamknij oczy, a ja dotknę twego czoła tym magicznym kamieniem. Siła która z niego wypłynie zmieni twój stan świadomości. To technika znana tylko mi, niema tego w żadnych księgach.

Lord Invidius zamknął oczy, a Quazar z całej siły uderzył go w głowę swoim kamieniem. Mężczyzna runął na ziemię z niewątpliwie zmienionym stanem świadomości. Fałszywy mag chwycił szybko sztylet i przebił nim serce lorda pozbawiając go życia.

[Mantus]

Straże wpadły z impetem do pomieszczenia pomijając jakże prozaiczność otwarcia drzwi, po prostu je wyważając. Deski spadły na zwłoki lorda, więc w pierwszej chwili nie dostrzegli nic nadzwyczajnego poza otartym oknem którego związek przyczynowo-skutkowy na szczęście dla Mantusa wyrzucili z głosy.
A były to długie minuty wspinaczki po gzymsie oraz szukania miejsca do zejścia aby stawić człoa nowym wyzwaniom...
Ciąg dalszy: Mantus