Żelazna Twierdza ⇒ [ Żelazna twierdza] Anielica

[Tantris]

- Jak męża będziesz już miała to będzie za późno na wiedzę, Niaro. Uczyć musimy się nim, przyjdzie nam tę naukę wykorzystać. A co ty umiesz i wiesz? Ale tak szczerze, pytam cię jako twoja przyjaciółka
Uśmiechnęła się do niej ciepło, gładząc jej włosy.
- Możesz mówić ze mną szczerze, pytać o co chcesz. Na pewno jest wiele pytań jakie chciałabyś zadać ale nie miał ci kto odpowiedzieć. Idąc do ślubu też niczego nie wiedziałam, a wtedy bardzo tego pragnęłam.
- Powiedz - zmieniła nagle temat - myślisz że król jest ci wierny? Pytam bo widziałam wiele dwórek kręcących się tu i ówdzie. Zastanawiałam się no wiesz... Zamilkła bojąc się powiedzieć prawdę.
- Możesz iść, gdybyś chciała, mogę iść z Tobą. Tak na wszelki wypadek... znaczy żeby nikt nie uznał tego za niewłaściwe zachowanie. A do tego sługa króla mówił że władca i tak nie sypia.
- Zresztą Niaro, nie czerwień się tak. Jak po ślubie będziecie stać w jego sypialni też będziesz taka nieśmiała? To co dopiero jak król się rozbierze - pokręciła głową głaskając włosy anielicy.
- Oj, Niara, Niara - powiedziała cicho.

[Niara]

-Tantris! Przestań… proszę… - wyjęczała zgnębiona takim tematem.
- A jak myślisz… nic nie wiem… Co mam niby wiedzieć… A już tym bardziej umieć… Jakoś to będzie i już. Tak myślę. Chyba… sama nie wiem – to był chyba najgorszy temat o jakim mogły rozmawiać. Krępujący, intymny o którym anielica nie była przyzwyczajona mówić. W dodatku przyjaciółka była taka bezpośrednia. Mówiła wprost, co jeszcze bardziej ją peszyło. Nie mogła być jakoś bardziej… delikatna?
- Wierny? Nie może być mi wierny. Nie jestem jego żoną. Z resztą. To król. Na pewno ma kochanki. Nie jestem głupia. Z pewnością nie spędzał samotnych wieczorów tęskniąc za mną. Z resztą z tego co mówił służący na pewno ma jedną, stałą kochankę. Nie wiem jak będzie potem. Obiecał mi wierność… - powtórzyła słowa króla z nadzieją. Mimo wszystko wolałaby żeby był jej wierny, byłaby nawet wstanie wtedy posłuchać Tantris i dowiedzieć się co nie co o sprawach kobiet i mężczyzn.
- Nieee… nie pójdziemy do króla, ani ja sama, ani ty ze mną. Tak nie można, dwie kobiety, w nocy, idące do króla? Tantris! Czy ty mnie chcesz pozbawić dziewictwa przed ślubem – wymamrotała.
- Będzie ciemno… - mruknęła na pytanie czy też będzie taka nieśmiała w sypialni króla.
- Nie będę musiała nic oglądać. Mam nadzieję. Z resztą… to król… zrobi to szybko i będą mogła wrócić tutaj.

[Tantris]

- Myślisz że to tak idzie? Musi być w takim razie bardzo ohydny skoro chcesz od niego iść do swoich komnat.... - powiedziała nim zdążyła pomyśleć.
- Chodzi o to że miło się sypia koło mężczyzny, kiedy czujesz jak cię obejmuje, jak jest ci miło i bezpiecznie. Twój król też na pewno ma porządne ramiona do przytulania kobiet. Może szeptać ci wiersze, opowiadać o tym jak cię kocha, jak pożąda, że o Tobie śnił. Ty możesz mu mruczeć. Szczęśliwe małżeństwa sypiają w jednej izbie, nie pozwól aby oddał ci jedną z komnat daleko od niego.
- Bo jaj kobieta śpi osobno, jak całe wieczory spędza w innej izbie, to w mężczyznach nastaję taka siła która zmusza ich do pójścia do innej kobiety. Stąd są zdrady, z zwykłego nie spania z mężem. Mąż musi wiedzieć do kogo należy, trzeba go czasami zwodzić, uwieść, od czasu do czasu zrobić coś nieprzyzwoitego w zaciszu komnat małżeńskich. Wtedy nawet gdyby był daleko od domu, w dalekich skutych zimnem krainach w jego myślach będziesz tylko ty. Powinnaś mu też dać coś od siebie, pukiel włosów, wstążkę, materiał z sukni, naszyjnik który lubi jak nosisz coś co będzie mógł mieć ze sobą.
- Możesz też zrobić mu masaż, kiedy będzie zmęczony leżał w komnacie, przynieść coś do picia odpowiednio się schylając. To jest sztuka kochania, sztuka zwodzenia ukochanego by zawsze cię pragnął, byś rozpalała go i tęsknił kiedy nie jesteście razem.

[Niara]

Przecież to tak nie mogła wyglądać. To było zdecydowanie zbyt trudne. Ona nie umiała uwodzić, zwodzić, oczarowywać. Po prostu tego nie potrafiła i już. A co gorsza nie rozumiała na czym to wszystko polega. Niby Tris próbowała jej wyjaśnić, ale to wydawało się takie dziwne. Oburzyła się jednak, kiedy stwierdziła, że król musi być ohydy. Poniosła się i oparła na łokciu.
- Wcale nie jest ohydny – zaprzeczyła szybko.
- Jest bardzo przystojny, ale to przecież nie o to chodzi. Po prostu… Tak chyba robią królowe, prawda? Są z żoną, a potem ona wraca do swoich komnat, albo on przychodzi do niej i to on wraca do siebie. Królewskie małżeństwa przecież sypiają osobno, tak zawsze było na dworach. Myślisz, że on będzie chciał by było inaczej?
- Coś nieprzyzwoitego, to znaczy? Bo moim zdaniem już sama ta rozmowa jest nieprzyzwoita… A masaż nie kojarzy mi się z niczym dobrym, a już na pewno nie czymś przyzwoitym. Wręcz przeciwnie…
Westchnęła i znów oparła głowę o poduszki tak jak wcześniej patrząc na hafty baldachimu łoża. Tris ciągle leżała na jej ramieniu. To było niepojęte o jakich rzeczach przyszło jej rozmawiać i to z tyle młodszą elfką. Nigdy nawet nie przypuszczała, że to się stanie, że ktoś będzie musiał jej wytłumaczyć jak być z mężczyzną, co robić, jak się zachowywać. Gdyby ktoś powiedział jej kiedyś, że odbędzie taką rozmowę powiedziałaby, że to niedorzeczne i niemożliwe.
- To jest chyba dla mnie zbyt trudne – westchnęła.
- Sądzisz, że król naprawdę będzie chciał tego wszystkiego o czym mówisz? Uwodzenia, sztuczek, masaży, cokolwiek to jest, i Najwyższy wie czego jeszcze? To takie… niezrozumiałe. To tak jakbym miała przestać być sobą, a zacząć być kimś innym. Sądzisz, że on może tego właśnie chcieć? Żebym była kimś innym. Bardziej… kochanką, niż żoną? – wzięła oddech i głośno wypuściła powietrze z płuc. Denerwowała się. To było takie trudne.
- Wiem, wiem… Mam mu dać syna, dam mu go, ale czy to rzeczywiście musi tak wyglądać, z tymi wszystkim sztuczkami i całym udziwnieniem, czy nie da się jakoś prościej? Bardziej zwyczajnie?

[Tantris]

- Wszystko zależy czy chcesz by był ci oddany, wierny, kochał ciebie, a na inne kobiety nie zwracał uwagi. Chociaż powiem ci że to wszystko też zależny od mężczyzn. Niektórzy lubią takie delikatne i nieśmiałe kobiety jak ty, inni wolą mnie, bardziej ognistą kochankę niż układną żonę. Musisz go sprawdzić, załóż bardziej wydekoltowaną suknie, przechyl się przez stół do niego by coś mu wyszeptać na ucho i obserwuj jak reaguje. Jeśli się speszy, będzie patrzeć w twoje oczy to woli taką nieśmiałą kobietę. Namiestnik patrzył się w każdy biust kobiet, miał pewnego fioła na punkcie piersi kobiet. Musiały być okrągłe i jędrne. Fanaberia mężczyzny. Ale Eohaid - władca, jest bardziej nieśmiały, woli kiedy to on prowadzi kobietę i ustala co robią. To wszystko zależy od temperamentu mężczyzny. Jaki on jest? Spokojny? Impulsywny? W gorącej wodzie kąpany? czy też ma stalowe nerwy i zawsze wie czego chce? Wszystko zależy od jego charakteru.
- Powinnaś też poszukać miejsca które lubi. Czyli chwyć go kiedyś za włosy, zsuń mu dłonie poniżej pasa, zacznij ocierać się swoją nogą o jego. Upuść chusteczkę, w czasie tańca bądź jak najbliżej żeby czuł zapach twoich perfum. To wszystko powie ci o nim jaki jest, jak się zachowuje, co lubi, czego masz się spodziewać. Zawsze możesz mu podawać owoce z ręki.
- Ja myślę że on będzie lubił spać z Tobą. W moim kraju mąż , król, Lord, nieważne mężczyzna sypia z żoną. Mają wspólne komnaty tak samo jak życie. Kiedy zaś małżonkowie są w osobnych komnatach oznacza to rozpad małżeństwa, to że któreś z nich może zdradzić.
Uśmiechała się łagodnie opowiadając jej o swoim kraju i dawnym życiu.

[Niara]

- Przecież to jest niestosowne! – protestowała uparcie.
- Dlaczego miałabym pokazywać mu swój dekolt przy stole? To nieprzyzwoite. Tak będzie mnie mógł oglądać, ale tylko w sypialni, nie przy stole. Nie pokażę mu moich piersi w wielkim dekolcie. Nie ma mowy. Z resztą ani przez chwilę nie zauważyłam żeby patrzył gdzie indziej niż na moją twarz, czy dłonie. Nie wiedziałam, żeby gapił się na moje piersi, ani inne części ciała. Może nie jest taki jak twój namiestnik. Jest bardzo czuły i troskliwy dlaczego miałby chcieć żebym wyrzucała przed nim swój biust? Widziałam go tylko jak był wściekły na jednego z członków rady, wtedy nie był spokojny. Ale w parku nawet odsunął się kiedy zauważył, że nie chcę go tak blisko. Nie był zły, ani zawiedziony. Obiecał, że nigdy nie zrobi mi krzywdy.
- Cooo? – następne słowa elfki zszokowały ją tak bardzo, że aż się podniosła. Usiadła na łożu, odwróciła się w stronę przyjaciółki i patrzyła na nią z niedowierzaniem. Trudno siedziało się na łożu ze skrzydłami na plecach, zwłaszcza, że sięgały poniżej pośladków, dlatego cofnęła się nieco by siedzieć na brzegu, dzięki temu skrzydła znajdować się mogły poza łóżkiem.
- Mam go chwycić za włosy? To znaczy co? Mam go za nie ciągnąć? Nie rozumiem. I ocierać się? Nogą? Nadal nie rozumiem. Jak… jak… kurtyzana? Mam mu zsunąć dłonie poniżej pasa? Ale po co? To znaczy… - potrząsnęła głową zmieszana – kiedy? W łożu? Mam go tam dotykać? – otwarła szerzej oczy ze zdumienia.
- Oooo nie, nie, nie – broniła się jak mogła – przecież nie muszę go tam dotykać żeby było dobrze? Czy muszę? Na wszelkie stworzenia niebieskie! To nie może być prawda. Nie nadaje się do tego… zupełnie się nie nadaje. Nie mogę być żoną, skoro niczego nie wiem i nic nie rozumiem. A nawet jeśli rozumiem to wcale mi się to nie podoba.
- Och Tris… - wyciągnęła w jej stronę dłonie – myślisz, że go zawiodę? A co jeśli tak i nie będzie mnie chciał? Nie dam mu wtedy syna, a muszę. Chcę. Boję się tego wszystkiego. Naprawdę się boję. Nie chcę żeby było mu ze mną źle. Żeby robił coś tylko po to by mieć dziecko. Chcę żeby był szczęśliwy.

[Tantris]

Tris chwyciła jej dłonie, uśmiechając się delikatnie.
- A ja chcę żebyś ty była szczęśliwa, żebyś uśmiechała się każdego dnia, żebyś się zakochała, ale tak prawdziwie i żeby to trwało. Nie martw się że czegoś nie umiesz, dowiesz się, pokaże ci o co mi chodzi. Sama założę odpowiednią suknie i pokaże ci jak się uwodzi mężczyzn.
- Ależ przestań Niaro, od pokazywania dekoltu jeszcze nikogo nie nazwano kurtyzaną. Prawie każda kobieta to robi, to łatwy sposób by zwrócić uwagę mężczyzny na siebie. Po za tym lepiej się tak wygląda niż w materiale po szyję.
- Nic się nie bój, król na pewno będzie cię kochał i nie zawiedziesz go. Walczył o ciebie w końcu, bronił cię przed radą. Jedyne co musisz zrobić to bardziej się otworzyć, być nieco bardziej śmiała, nie bać się ubrać tak abyś wyglądała przepięknie i zatańczyć dla niego. Taniec w końcu nie jest niczym nie właściwym, to coś pięknego, a będziesz mogła tak pokazać królowi swoją naturę. Każda kobieta chce być piękna, podobać się, przyciągać wzrok ukochanego.
- Zresztą król na pewno się tobą zachwyca i będzie. Jesteś piękna, anielska, dobra i troskliwa. Wystarczy jedynie że dodamy ci... no wiesz - uśmiechnęła się - gorąco które będzie rozpalać mężczyzn.

[Niara]

- Ale co teraz jest źle? – zapytała spoglądając na swój ubiór. Miała suknię sięgającą ziemi, z krótkim trenem, przykrywającą jej nogi po czubki palców u stóp. Była śnieżnobiała, tylko na samym dole wyhaftowano na niej błękitne kwiaty. Miały długi rękaw, rozkloszowany u dołu. Sukienka miała ładny, niewielki łódkowy dekolt. Anielicy się podobała, była stosowna i ładna, dlaczego miałaby chodzić z większym dekoltem, czy to naprawdę było potrzebne?
- Przecież sukienka jest dobra? Co jest złego w tym jak się ubieram? – pytała. Naprawdę chciała wiedzieć.
- Tańczyłam już z królem. I nie miała wtedy na sobie wydekoltowanej sukni, nie była ściągnięta gorsetem, miałam to sobie to, co teraz…
- Oj Tris… ja nie wiem czy chcę odnajdywać w sobie jakieś gorąco, czy płomień. Jestem jaka jestem. Może zadowoli się mną taką? – patrzyła na nią smutno. Bała się, że jednak tak się nie stanie, że będzie musiała się zmienić, żeby król był zadowolony.
Na zewnątrz z minuty na minutę robiło się ciemniej. W pewnym momencie do pokoju ktoś zapukał, a kiedy anielica pozwoliła wejść okazało się, że to służący i dwórki. Dwórki przyniosły ubrania do snu dla anielicy i jej przyjaciółki, służący zaczęli rozpalać w kominku. Zapalono świecie stojące w różnych częściach komnaty. Dwórki zaciągnęła grube zasłony, żeby poranne słońce nie zbudziło przyszłej królowej. Rozmowa Tantris i Niary na jakiś czas została przerwana. Gdy służący napalili w kominku wyszli, a kobity zostały z samymi dwórkami.
Przebranie anielicy i tym samym przyszłej królowej okazało się problematyczne. Bez magii nie mogła dostosować ubrania do skrzydeł. Trzeba było rozciąć na plecach jej nocną suknię, przełożyć przez skrzydła, a potem zszyć aż do miejsca gdzie wyrastały. Dwórki rozplotły anielicy włosy, rozczesały je, zajęły się jej higieną. Podobnie uczyniono z Tantris. W końcu była prawie jak siostra przyszłej królowej. Na szczęście dla służby nie miała skrzydeł, więc przygotowanie jej do snu nie trwało aż tyle. Służące poinformowały też Tantris, gdzie znajduje się jej komnata, a potem opuściły izbę. Przyjaciółki znów zostały same.
W kominku trzaskał ogień, a jego blask i blask świec rozświetlał pomieszczenie. Za oknem świeciło srebrzysty księżyc, którego jednak kobiety siedzące w komnacie nie mogły dostrzec przez grube kotary zasłaniające okno. W izbie panowało teraz przyjemne ciepło. Anielica przygotowana do snu położyła się na łożu. Tantris nie wyszła z komnaty, ulokowała się natomiast w nogach posłania. Siedziała z podkulonymi nogami przyglądając się jasnowłosej kobiecie.
- Jak to jest? – odezwała się nagle kobieta.
- No wiesz… po ślubie, z mężczyzną… Ciągle mówisz mi co ja mam robić, a co on będzie robił? Tego mi nie mówisz. Dlaczego?

[Tantris]

Tris uniosła głowę spoglądając na swoją towarzyszkę. Zastanawiała się jak bardzo Niara nie jest świadoma tego co ją czeka, wychodziło na to że zupełnie nic nie wie. Ona sam też nie wiedziała, bała się tego patrząc w oczy swojego przyszłego męża. Ellestill potrafił być łagodny, miły, czuły, ale przede wszystkim był pożądliwy taką już miał naturę. Nic z tego powodu miłego nie wyszło, pamiętała do dziś że z bólu pazurami wbiła się w jego plecy. Dopiero kiedy jej ciało przyzwyczaiło się do fizycznej bliskości mężczyzny, zaczęła czerpać z tego prawdziwą przyjemność. Usiadła sobie bliżej Niary, żeby łatwiej im się rozmawiało.
- Wiesz... każdy mężczyzna robi to inaczej. Ale myślę że przeniesie cię przez próg pokoju. Postawi delikatnie na ziemi, pocałuję w usta, potem mocniej, potem w szyję, dekolt, ramiona. Jego dłonie będę przesuwać się po twoim ciele, zamknij oczy i wczuj się w to, to miły dotyk. W końcu zacznie zdejmować z ciebie suknie. Zapewne przysunie bliżej siebie i na to mu pozwól. Daj swojemu ciału wolność, ono wie co ma robić, a i ty będziesz bardziej zadowolona. Kiedy rozbierze ciebie, sam też wszystko zdejmie. Teraz zaniesie cię do łóżka, położy się obok ciebie i będzie gładził twoją nagą skórę. To przyjemne, to coś od czego chce się krzyczeć z rozkoszy. A kiedy nadejdzie czas, bo poczujesz to, będziesz wiedzieć kiedy to się stanie, poczujesz go jeszcze bliżej, w sobie. Będzie kołysał biodrami, wraz z twoimi, a ty będziesz czuć jak twoje ciało ucieka gdzieś daleko, myśli stają się lekkie, czujesz rozpływającą się po całym twoim ciele rozkosz, dreszcze niezwykle przyjemne. Będziesz wzdychać i namiętnie jęczeć. Słyszeć jego szybki oddech, czuć jego pocałunki. I to jest coś czego nie ma się co bać, to jest niepowtarzalne i cudowne.
- Pojawi się też krew na pościeli, ale nie przejmuj się, każda z nas tak miała i tylko przy tym wyjątkowym razie. Potem leży się przytulonym i obejmowanym przez mężczyznę, słyszysz swój szybki oddech, czujesz pocałunek na karku, mężczyzna mówi ci piękne słowa, całuję cię. Powiem ci to coś co naprawdę cudownego, gdyby cię coś bolało, bo to się zdarza, poproś by cię całował. Wtedy my kobiety odpływamy, żyjemy jakby w błogostanie. Zobaczysz że nie ma się czego bać, ten dzień będzie wyjątkowy od początku do końca.

[Niara]

Anielica oparła głowę o poduszki i słuchała z zamkniętymi oczami. Jakoś z tej perspektywy wszystko wyglądało łatwiej. Co nie znaczyło jednak, ze w każdym słowie wierzyła Tris. Ona miała czasem tendencję do tego żeby trochę koloryzować, albo raczej nie mówić wszystkiego, żeby kogoś nie przestraszyć. Tak czy inaczej ta wersja wydarzeń nie była taka straszna. Gorzej było z tym całym uwodzeniem, sztuczkami, chwytaniem za włosy i dotykaniem króla od pasa w dół, co rzecz jasna ciągle było przerażające. Ogólnie jednak, jeśli miałoby być tak jak mówił Tris to anielica wiedziała, że nie będzie tak strasznie. Gorzej jeśli król okazałby się mniej czuły niż pokazywał, a bardziej brutalny. Mimo wszystko tego trochę się bała. Zakładając jednak wersję jaką przedstawiła jej Tantris anielica przestała się tak bardzo denerwować. Co nie oznaczało jednak że zupełnie przestała mieć wątpliwości.
- Naprawdę sądzisz, że tak właśnie będzie? – odezwała się.
- Widziałaś króla… jest… no wiesz… - próbowała coś z siebie wydusić.
- Ma chyba z dwa metry, jest ogromny, jego przedramię jest pawie jak moje udo… W jednej dłoni może zamknąć całą moją. Jest zwyczajnie ode mnie dużo większy… Przez to będzie bardzo bolało, prawda? – zapytała w końcu.
- Nie wiem wielu rzeczy, zwłaszcza w tych sprawach. Ale niektórych jestem świadoma. Widziałam już nagich mężczyzn. To, że nie bardzo wiem co dokładnie robią w swoich komnatach nie znaczy, że nie wiem do czego działają ich części ciała i że się od siebie różną.
- Tylko nie kłam Tris, wiem kiedy próbujesz ominąć jakiś temat…

[Tantris]

- Ja nie wiem czy to ma aż taki związek. Ellestill należał do niskich mężczyzn choć był mocno zbudowany a miał... - nawet ona lekko się zarumieniła - co pokazać. Kasztelan wyższy od niego, już... tak dużo tam nie ma.
- No może boleć, ale jeśli król jest rozsądny a na takiego wygląda będzie delikatny i zapomnisz o świecie tak ci zrobi dobrze. Nie przejmuj się niczym, będzie dobrze, po za tym nie spinaj się, rozluźnij i pozwól żeby ciało decydowało.
Uśmiechnęła się, na wspomnienie nocy z jednym i drugim mężczyzną. Brakowało jej tego i w jej głowie już pojawił się pewien plan. Tutaj w zamku było wielu mężczyzn, postanowiła przyjrzeć się im i zobaczyć jak oni zareagują na nią.
- No cóż, niczym się nie martw moja kochana będzie dobrze - powiedziała jednak po chwili ziewnęła - na mnie już czas, jutro przyjdę po ciebie. No chyba że król zwinie ciebie na śniadanie.
- A teraz dobrej nocy kochana - pocałowała ją w czoło.

[Niara]

- Jesteś okropna – zaśmiała się głośno anielica.
- Ale dziękuję. Za to, że jesteś, że starasz się pomóc, za wszystko – chwyciła ją za rękę i uśmiechnęła się.
- Mam tylko nadzieję, że nikt nas nie podsłuchuje i nie doniesie królowi, jaką będzie miał nieświadomą żonę – zaśmiała się już ciszej, żartując.
- Dobrze, że tu ze mną jesteś Tris. Dziękuję, że przyjechałaś. Pewnie jest ci ciężko z dala od domu, ale i tak dziękuję, że jednak zdecydowałaś się zostać i przyjechać tu ze mną. Naprawdę – uśmiechnęła jeszcze raz. Kiedy Tris pocałowała ją w czoło i chciała wyjść anielica usiadła niezgrabnie na pościeli, co rzecz jasna było winą skrzydeł. Ach jakież one były nie wygodne w normalnym życiu. Były jej nieodłączną częścią, ale naprawdę wolała je ukrywać, tak było bardziej poręcznie.
- Zostań Tris. Śpij dzisiaj ze mną – jeszcze raz chwyciła ją za rękę prosząc.
- Zamek jest taki obcy. Niebezpieczny. Zostań. Będę się czuła bardziej bezpieczniej – poprosiła raz jeszcze.
- Zostaniesz? Proszę – spojrzała na nią błagalnie. No tak, ona miała prawo czuć się w zamku obco, zwłaszcza po tym co usłyszała od rady. Wiedziała już jaki mają do niej stosunek, jak bardzo wierzą w to, że jest ich zgubą. Miała tylko nadzieję, że choć część z nich zmieniła zdanie, widząc, że po założeniu bransolety nic się nie zmieniło, w końcu nadal była aniołem, wszyscy to widzieli.

Ciąg Dalszy: Niara

[Tantris]

Tris chwilę się zastanawiała, oczywiście że mogłaby zostać, sama wiedziała jak okropnie jest być samemu. Była jeszcze kwestia taka że Niara musiała mieć idealną opinię. A spanie z kobietą w jednym łóżku mogło by ją pogorszyć. Strasznie się tym przejmowała. Z drugiej strony jej przyjaciółka potrzebowała jej, właśnie teraz.
- Dobrze moja droga - powiedziała miękko, usiadła na brzegu łoża, potem wsunęła się pod pościel.
- Zatem dobrej nocy Niaro - powiedziała cicho, wtuliła się w poduszkę i leżała bezruchu zastanawiając się nad dworem, swoim życiem, starym życiem. Potem zamknęła oczy i nagle zniknął jej świat.
Niara odszukała dłoni przyjaciółki pod pościelą, splotła z nią dłonie i zasnęła. Ona w odróżnieniu od Tantris nie myślała, że to może przynieść jej złą opinię. Zwyczajnie nie widziała nic złego w spaniu dwóch kobiet w jednym łożu. Może dlatego, że tak mało wiedziała o intymnych sprawach ludzi w ogóle.

Ciąg Dalszy: Tantris