Żelazna Twierdza ⇒ [ Żelazna twierdza] Ciężki dzień

[Ellador]

- Doszły mnie jednak pogłoski jakobym miał się czym martwić. Podobno potwory są bliżej niż zwykle? Stały się bardziej agresywne i znacznie bardziej bystre?
Wbił badawczy wzrok w rozmówcę, nie był jednak zły, a ciekawy czy wieści jakie usłyszał zostaną potwierdzone.
- Jutro o czym zapewne już wiesz wyruszam do Rapsodii. Chcę abyś wyznaczył mi liczny odział dobrych i wyszkolonych rycerzy. Wyślij także odział w pogoni za moją siostrą, gdziekolwiek by nie była, nawet chociażby w zakazanym lesie muszę ją mieć. Mam mieć ją żywą i zamkniętą w wieży wraz z synem. Reeagana mi pilnuj zresztą, ma do czasu wyroku nie widzieć świata przez sekundę.
- Przez czas kiedy mnie nie będzie w Rododendroni, pilnuj uważnie miasta i miej oczy i uszy szeroko otwarte.

[Pani Losu]

- Nie panie - rzekł stanowczo krasnolud - to pogłoski, którym nikt nie powinien dawać wiary. Owszem jeden z oddziałów został zaatakowany, ale nikt nie zginał. I dobrze wiesz Panie, że to zdarza się od zawsze. Po to tu jesteśmy. Nawet jeśli w atakach mieliby zginać nasi ludzie, ich śmierć nie poszła by na marne.
- Nie dzieje się nic o czym byś nie wiedział Panie i czym musiałbyś się niepokoić - zapewnił.
- Pogoń na Lady Eileen została wysłana w południe. Szukają ja moi rycerze. Zwiadowcy Lorda Davetha i szpiedzy Ais. Nie sądzę by znalazła miejsce, w którym będzie mogła się ukryć.
- Moi rycerze zostaną poinstruowani i jutro przed wschodem słońca będą gotowi do wymarszu - rzekł konkretnie.
- Zawsze pilnuję - zapewnił króla, gdy ten kazał mu pilnować miasta podczas jego nieobecności.

[Ellador]

- To dobrze że plotki nadal nimi są. Jestem ci za to wdzięczny - pokiwał głową splątując palce w piramidkę.
- Jeśli którykolwiek z oddziałów ją odszuka, mam natychmiast o tym wiedzieć - powiedział to nieco mocniej, żeby było9 wiadomo że natychmiast, faktycznie to znaczy.
- Chcę też, być podwoił straże na dzisiejszą noc, cała ta sytuacja ze zniknięciem mojej siostry bardzo mnie martwi.
Od wielu dni nie czuł się pewnie, dziś jednak obawa osiągnęła największy stopień.
- Wiem że czuwasz nad miastem i nie zostanie ci to zapomniane.
Uśmiechnął się kątem ust i sięgnął do dużej szkatułki stojącej na biurku. Wyciągnął z niej monety w woreczku ze skóry i przesunął po stole.
- Dbaj jednak o miasto bardziej niż zwykle. A to za twoje dobre oko i starania Lordzie. Ja widzę jak dużo robisz.


Ciąg dalszy:Ellador