Wodospad Snów ⇒ [Skały przy wodospadzie] Ponowne spotkanie.

[Kyrie]

-Nie martw się tym Meridionie. Ważniejsze jest to, że jesteś... zdrów.- uśmiechnęła się lekko chodź wiedziała, ze jej słowa mogły zabrzmieć dość zabawnie.
-Przybywam tu z Bożą misją, pomagam okolicznym chorym... zawsze się pojawiam tam gdzie dzieje się źle.. przecież mnie znasz.. znaczy.. um..- no tak przecież tak naprawdę to nie znali się tak dobrze. Zmieszała się lekko ale ukryła to pod uśmiechem. Spojrzała na uradowaną Niarę. cieszyła się, że mogła jej pomóc. nie wiedziała czemu ale czuła od tej dziewczyny coś ciekawego, nie potrafiła tego zdefiniować ale coś w niej było.

[Tigra]

Jej oczy zalśniły w mroku. Spostrzegawczy by to zauważył. Uśmiechnęła się pod nosem wsłuchując w rozmowy. Podróż? czegoś poszukują, miau, to okazja do wzbogacenia się. Nie może tego przegapić. Zwinnym ruchem zeskoczyła z gałęzi nieopodal zebranych. Poprawiła włosy i ukłoniła się teatralnie wystawiając nogę do tyłu i w skłonie rozkładając na bok rozłożone ręce.

-Niespodzianka.. Tigra pojawia się. Do usług..- zamruczała a jej melodyjny koci głos za wibrował. Podeszła do zebranych zwinnie.

-No no no cóż za spotkanie...

[Meridion]

- Jak widać, znów miałaś ku temu okazję - powiedział do Kyrie - Wcale nie je... - urwał gdy coś spadło z Nieba, rzucił się do przodu w stronę najbliższej postaci i przeturlał razem z Nią przez ziemę, po drodze wyciągając swojego obrzyna i celując nim w stronę intruza, zerkając między czasie na drugą z postaci. Działał instynktownie. ...Niara... a więc to na Kyrie się rzuciłem... Prześliznął wzrokiem od dziewczyny w stronę intruza i ocenił, że na szczęście znajduje się dość daleko by nie paść ofiarą drapieżnika. Jego palec delikatnie nacisnął spust.

- Stój psiamać! Znam ją! - krzyknął na całe gardło, po niewczasie zdając sobie dopiero sprawę z tego, że powiedział to głośno.
Uoeee... - zawyły głosy w jego głowie, a jego ciałem szarpnęło do tyłu. Broń wypaliła, rzucając go na ziemię i boleśnie wbijając jego bark w twardy kamień. Przez powietrze ze gwizdem przeleciała kula czarnej energii i pomknęła gdzieś w niebo.

Meridion, leżał chwilę z wyciągniętą w górę ręką, a z jednej z luf jego broni unosił się niebieski dym. Po chwili jego ręka opadła na ziemię i stękną z bólu. Uniósł się do pozycji siedzącej, podpierając się na zdrowej kończynie i wrzasną w stronę Kotołaka:
- Na Otchłań, nigdy więcej tak nie rób! Mogliśmy... mogłem Cię zabić - poprawił się po chwili, a jego głos przycichł.

[Niara]

Niara stała spokojnie patrząc na towarzysza rozmawiającego z dziewczyna. Nagle coś huknęło... dziewczyna jednym sprawnym skokiem znalazła się na pobliskiej skale stojącej tuz nad woda. najszybciej jak umiała zeskoczyła z niej do wody tak by stała się dla niej kryjówką. Zeskakując rozdarła sobie sukienkę. Dziewczyna instynktownie kucnęła w wodzie opierając się delikatnie plecami o głaz. Nagle usłyszała strzał... co się tam... dzieje do.. przestraszona skuliła się przy skale. Nie była lękliwa, ale od czasów tamtej nocy, bała się strzałów. Siedziała teraz cicho schowana za wielkim głazem, z nadzieją , ze to już ostatnie strzały jakie w życiu słyszy.

[Tigra]

Kotołaczka widząc całe zamieszanie, lekko się skuliła na dźwięk strzału ale zaraz spojrzała chłodno na Meridiona. Skrzyżowała ręce na biuście. Jak zwykle musiała mieć wejście z hukiem.

-To tak sie teraz wita znajomych?- mruknęła zła. Popatrzyła na Kyrie, która leżała gdzieś obok mężczyzny. Zaraz... a gdzie pojawiła sie ta trzecia. Rozejrzała się uważnie.

-Skarbie tak szybko byś mnie nie zabił nie martw się, poza tym widzę, że dalej uganiasz się za anielicami, dałam ci okazję byś się z nią trochę poprzytulał, bądź mi wdzięczny.. a gdzie uciekła spłoszona ptaszyna?- na jej twarzy widniała teraz obojętność.

[Kyrie]

Wszystko działo się tak szybko. Czuła jak mężczyzna łapie ją i razem gdzieś się turlają. Wydała z siebie cichy pisk, a słysząc strzał wtuliła się wystraszona w Meridiona. Dopiero po chwili gdy wszystko ucicho puściła go zdezorientowana i spojrzała na kotołaczkę. Kojrzyła ją.
-Co.. się stało?- jedyne co na razie była w stanie wydusić. Jej czarne włosy rozsiały się po trawie. Oblał ją rumieniec gdy po chwili wszystko do niej doszło. Tak samo słowa kotołaczki. Milczała zmieszana patrząc gdzieś w bok.

[Meridion]

Meridion spojrzał na swoją broń i już miał coś powiedzieć, ale chyba zrezygnował z pomysłu bo jedynie westchnął i schował ją spowrotem pod płaszcz, a potem zerknął w stronę Tigry i przewrócił oczami. Wstał, otrzepał się z piasku i gestem wskazał w stronę Kotołaczki.

- Przedstawiam wam Tigre, damę znaną z skłonności do... hmm... dobrej zabawy. Oczywiście na tyle na ile potrafię to ocenić po naszej krótkiej znajomości, ale wydawała mi się wtedy dość sugestywna - tu niespodziewanie mrugną okiem w Jej stronę, a następnie wskazał w stronę anielicy - Nie wiem czy miałaś przyjemność Tigro. W każdym bądź razie to jest Kyrie i z moich doświadczeń wynika, że jest hmm... dobra służebnicą Pana - przy ostatnim słowie skrzywił się, ale szybko dodał - jest dobrą osobą. A ta tutaj - ręką wskazał w miejsce gdzie niedawno stała trzecia dziewczyna - to Nia... - dopiero teraz zdał sobie sprawę, że jej tam nie ma - ..raa... - Rozejrzał się po otoczeniu, a mięśnie pod płaszczem wyraźnie drgnęły - Niara? - zawołał.

[Tigra]

Kotołaczka ponownie teatralnie się ukłoniła.
-Owszem zdołałam już anielicę poznać.- uśmiechnęła się i teraz podeszła do nich spokojnie i zgrabnie. Pomogła anielicy wstać a Meridiona pogłaskała po policzku z uroczym uśmiechem.
-Stęskniłeś się za mną Meridionie?- zapytała ze śmiechem i rozejrzała za drugą dziewczyną.
-Ano widziałam ją jak was obserwowałam. Coś kiepsko z waszą czujnością skoro mogłam bez obaw was obserwować.. i usłyszałam tyle ile potrzebowałam. Powiedz mi, nie potrzebujecie czasem usług kotołaczki? wiesz nadal wspominam nasza niedoszłą podróż..- puściła mu oczko i znów poprawiła włosy. Jej ogon falował spokojnie.

[Niara]

Niara nadal stała przykucnięta w wodzie, w głowie miała huk wystrzelonej kuli. Nagle usłyszała, ze ktoś ja woła. Nie potrafiła w tej chwili zidentyfikować głosu który wywiedział jej imię. spokojnie, spokojnie... to się nie dzieje naprawdę, to już minęło dziewczyna jednak nie zdołała się ruszyć. Nie chciał stamtąd wychodzić, chciała pozostać w ukryci. Bała się. Wspomnienia tamtej nocy nagle wróciły.

[Kyrie]

Kyrie wstała z uśmiechem dzięki pomocy Tigry. Otrzepała szaty i powyciągała trawę z włosów.
-Tak, już się poznałyśmy... um gdzie jest Niara?- rozejrzała się dookoła. Podeszła do wody i dopiero po chwili zauważyła skrytą dziewczynę. Podeszła do niej spokojnie i objęła.
-Już spokojnie, nic ci nie grozi.- szepnęłam ciepłym głosem. Pomogła jej wstać.
-Tu jest.. cała i zdrowa.- uśmiechnęła się do mężczyzny. W sumie zastanawiała się czemu tak spłoszona uciekła. ale pewnie znając siebie zrobiłaby to samo gdyby nie to, ze zwalono ją z nóg.

[Niara]

Dziewczyna nadal przestraszona wstał dzięki pomocy anielicy. - Dziękuje - powiedział cicho - nic mi nie jest. Ja... po prostu... to znaczy... - nie mogła wykrztusić z siebie nic więcej. Nie mogła, a raczej nie chciała, wszystko było jeszcze zbyt świeże, a tych ludzi przecież nie znała.

[Meridion]

- Tak, wielce się za Tobą stęskniłem Tigro - rzucił od niechcenia, a potem dodał z namysłem - Wiesz, co do nasze wyprawy, to jeszcze nie wszystko stracone. Zaistniały pewne, nowe okoliczności - tu ukradkiem pokazał w stronę Niary.

Demon odkaszlnął i powiedział głośno - Cóż, wygląda na to, że trochę mnie poniosło. Na swoje usprawiedliwienie mam jeno to, że przez długi czas mi przyszło żyć w niesprzyjających okolicznościach i... chyba trochę się zmieniłem. - W jego oczach błysnęło coś złowieszczego, ale szybko zniknęło. Spojrzał na Niarę. - Nie bój się, to... hmm... przyjaciele.

- O ile mi wiadomo - dodał po chwili i zapadł w zadumę.

[Niara]

Niara uspokoiła się nieco, w jej oczach jak zwykle zapanował smutek, ale wróciła tez pewność siebie jaka starała się zachowywać na co dzień. Poprawiła sukienkę i zauważyła że jest rozdarta od stup aż po kolano. nie chciał teraz myśleć co z tym zrobi. Przegarnęła włosy i pewnym krokiem podeszła do kotołaczki. - Witaj Tigro -powiedziała spokojnie -jestem Niara - po czym uśmiechnęła się do dziewczyny.

[Tigra]

-hmm rozumiem rozumiem.-zamruczała z uśmiechem i spojrzała w stronę dziewczyn.
-Przepraszam niezmiernie za zamieszanie, tak to już bywa z kotami. Przyjmij przeprosiny od Tigry kociej złodziejki.- Ukłoniła się ponownie. Lubiła zamieszanie wkoło swojej osoby.
-Przyjaciel.. Doprawdy Meridionie jak mógłbyś sądzić inaczej?- Tu uśmiechnęła się złośliwie.
-Przyda wam się dodatkowa para zdolnych oczy i uszu.. takie moje skromne zdanie.- Przeciągnęła się i odeszła kawałek od reszty by mogli spokojnie się naradzić co do jej osoby. Przyzwyczaiła się, ze mało kto darzy ją zaufaniem.

[Kyrie]

Podeszła razem z dziewczyną do reszty. Milczała gdyż w sumie sama nie wiedziała co tu robi. Znalazła sie tu przypadkiem przecież. Uśmiechała się tylko uprzejmie lekko zamyślona. Zaraz jednak otrząsnęła się by odegnać to wszystko.
-Głupia..- Zganiła sie w myślach kręcąc głową. Słuchała rozmowy, zachowanie Tigry lekko ją smuciło, sama nie wiedziała czemu. Może dlatego, że ona sama oddała się w posłudze panu. ale tego chciała takie było jej zadanie. Spojrzała lekko z obawą w niebo. W końcu on słyszy wszystko. Nie czas i miejsce teraz popadać w zwątpienie.

[Meridion]

- Kocia złodziejka - Meridion zachichotał cicho - Czy nie uważasz, że to niezbyt roztropne by chwalić się takimi umiejętnościami - rzucił, za oddalając się postacią.

- Przepraszam, ze Cię przestraszyliśmy Kyrie tym nagłym pojawieniem się, ale celowałem na ślepo... co chyba nie było zbyt mądre. Ostatnio tracę na czujności, zbyt się rozleniwiłem, ale czas z tym skończyć. Widzisz... tej oto tu damie - ostatnie słowo wypowiedział wymownie, wskazując gestem ręki w stronę Niary - skradziono pewną rzecz i teraz szukamy "kogoś" kto by znał przybliżone miejsce jego położenia - mówiąc to nie martwił się, że będzie musiał jeszcze raz wszystko tłumaczyć Kotołakowi. Wiedział, że ta ma czuły słuch i znając życie pewnie teraz podsłuchiwała. - Pewne przesłanki wskazują na to, że przebywa gdzieś w tej okolicy. Z chęcią powitalibyśmy pomoc... zwłaszcza, że to dość niezwykła istota.