Siedmiodniowy tydzień
Jak powszechnie wiadomo siedmiodniowy tydzień ustanowiły Magnus Ediktus Alaranius (Wielkie Edykty Alarańskie) w 102 Roku Ery Alarańskiej. Przed wprowadzeniem Edyktów tydzień trwał dziesięć dni i przewidywał osiem dni pracy. Edykty zmieniły to ustanawiając pięciodniowy tydzień pracy i dwa dni odpoczynku. Ustawa wprowadziła też nowe nazwy dla dni tygodnia, pochodzące od nazw roślin.
Nastria - pierwszy dzień tygodnia. Pochodzi od nazwy rośliny polnej, której kwiaty otwierają się tylko na godzinę, kiedy słońce zaczyna wstawać. Ich kielichy zamykają się w momencie, gdy słońce zawiśnie tuż nad horyzontem. Rada celowo wybrała nazwę tego kwiatu, uznając, że wstaje on razem ze słońcem, alegorycznie do tego jak pierwszy dzień tygodnia wstaje razem z nim. Nastria jest rośliną pnącą, oplata wszystko po czym może rosnąć w górę, ku słońcu, ma drobne serduszkowate liście, a jej otwarte kwiaty przypominają jasnoróżowe kielichy.
Deria - drugi dzień tygodnia. Jego nazwa, to jednocześnie nazwa kwiatu polnego, który najlepiej czuje się rano. Jego znaczny wzrost obserwuje się w momencie, gdy powoli zaczyna wysychać rosa. Charakteryzują go drobne, ciemnozielone listki i żółte kwiatki rosnące na krótkich, wątłych łodyżkach. Najczęściej spotykany na łąkach przylegających do jezior, lub stawów.
Leria - trzeci dzień tygodnia, uznawany powszechnie za dzień środkowy. Jedno nazwa pochodzi od kwiatu, który rośnie najczęściej na skrajach lasu. Jest to lilia o bardzo grubej, jasnozielonej łodydze i długich, wąskich liściach. Charakteryzuje się tym, że jej białe kielichy otwierają się najmocniej w południe i kierują "głowy" ku górującemu słońcu.
Untria - czwarty dzień tygodnia, przedostatni dzień tygodnia pracującego. Rada nazwała go imieniem kwiatu, który kwitnie najintensywniej wczesnym popołudniem. Jest to niska roślina, o delikatnych, krótkich i bardzo licznych listkach, pokrytych swego rodzaju "puszkiem". Płatki kwiatów Untrii mają okrągły kształt i zawsze jest ich pięć, otaczają one intensywnie żółty środek. Każda łodyżka obsypana jest mnogością kwiecia.
Firia - piąty i ostatni dzień tygodnia pracującego. Jego symbolem i zarazem nazwą jest roślina o intensywnie zielonych, długich liściach, trochę przypominająca trawę. Jednak rośnie zawsze w dużych i pojedynczych kępach i jest od trawy znacznie wyższa. Jej kwiaty znajdują się na dłuższych od liści łodygach i są to pojedyncze czerwone kwiatostany przypominające swoim kształtem, powszechnie znany kształt serca. Jej długie liście chylą się mocno ku ziemi, zawsze kiedy słońce zaczyna chylić się ku zachodowi.
Sunria - szósty dzień tygodnia, a zarazem pierwszy dzień w siedmiodniowym tygodniu powszechnie wolny od pracy. Nazwa tego dnia tygodnia nawiązuje do rośliny, która zaczyna kwitnąć zawsze o zmierzchu. W ciągu dnia, jej pomarańczowe kwiaty są zamknięte i mają "główki" pochylone ku ziemi. Zaczynają podnosić się dopiero, kiedy słońce chowa się za horyzont, a o zmierzchu kwiatostany zaczynają się otwierać. Sunria charakteryzuje się bladozielonymi, podłużnymi liśćmi, przyczepionymi do znacznie ciemniejszych łodyg.
Sandria - ostatni, siódmy dzień tygodnia, nazywany również dniem odpoczynku lub dniem spokoju. Dzień, który starają się świętować nawet mieszkańcy wsi, jako dzień, w którym należy zakończyć tydzień chwilą oddechu, mimo codziennych prac w gospodarstwie i polu. Jego nazwa pochodzi od rośliny, która kwitnie tylko w nocy. Jej liście są drobne i z postrzępionymi zakończeniami, mają bardzo ciemny kolor, kwiatostany natomiast charakteryzują się długimi, szpiczastymi płatkami. Małe, jasnożółte środki, otacza kila warstw ciemnogranatowych aksamitnych płatków.
