Karczma Pośród Mgieł ⇒ [Pokój na poddaszu] Niespodziewana znajomo¶æ

[Meridion]

Meridion, spokojnie pyka³ fajkê, spogl±daj±c gdzie¶ przez okno i dumaj±c w zamy¶leniu. Obok niego, na ³ó¿ku spoczywa³a owiniêta w banda¿e i przykryta grubym, szorstkim kocem dziewczyna, któr± spotka³ na dole. Spogl±dn± w jej stronê, sprawdzaj±c czy przypadkiem siê nie przebudzi³a, a potem odprê¿y³ siê w bujanym fotelu na którym siedzia³ i powróci³ do kontemplacji.

[Niara]

Dziewczyna poruszy³a siê delikatnie le¿±ca na ³ó¿ku. ... aaa... co za ból, a jednak.... to znowu siê sta³o.... ech... Dziewczyna delikatnie próbowa³a otworzyæ oczy, gdy ju¿ je otworzy³a spostrzega³a ¿e w pomieszczeniu w którym siê znajduje panuje pó³mrok. W rogu pokoju sta³ ma³y stolik z pal±c siê na nim ma³a lampk±. Po prawej stronie ³ó¿ka znajdowa³o siê okno przez które wpada³o delikatne ¶wiat³o ksiê¿yca. Pokój by³ surowy, ale do¶æ przytulny. Niarze powoli wraca³a ¶wiadomo¶æ Gdzie ja w³a¶ciwie jestem? ... zaraz... Karczma... tamten cz³owiek... i ból... ju¿ rozumiem... ale? Niara rozejrza³a siê spiesznie po pokoju, po jej lewej stronie sta³ bujany fotel, w którym siedzia³ ten sam mê¿czyzna który przysiada³ siê do jej stolika.
Dziewczyna próbowa³a siê podnie¶æ. Ból by³ silny, ale do pokonania. Po chwili uda³o jej siê usiaæ na ³ó¿ku. Koc którym by³a przykryta osun±³ siê i dziewczyna spostrzeg³a, ze jest owiniêta banda¿em. natychmiast chwyci³a okrycie i zakry³a siê nim. Bo¿e... co siê w³a¶ciwie sta³o? Spojrza³a jeszcze raz na mê¿czyznê siedz±cego obok ³ó¿ka, a jej twarz pokry³a siê rumieñcem.
- Ja... przepraszam... - powiedzia³ tym samym uprzejmym i d¼wiêcznym g³osem jakim go przywita³a. Tym razem by³ on jednak niesamowicie smutny.
- Ja... - powtórzy³a - Co siê w³a¶ciwie sta³o? - zapyta³a, spuszczaj±c g³owê.

[Meridion]

Demon drgn±³ wyrwany z zamy¶lenia i spogl±dn±³ na dziewczynê siedz±c± na ³ó¿ku. Przez chwile patrzy³ nañ pustym wzrokiem i dopiero po chwili, jego ¼renice zogniskowa³y siê na Jej twarzy, a na jego ustach, zago¶ci³ uprzejmy u¶miech.

- Wygl±da na to, ¿e trochê "zas³ab³a¶". Pomy¶la³em wiêc, ¿e dla takiej osoby jak Ty, odpowiedniejszym miejscem do odpoczynku bêdzie miêkkie ³ózko, ni¼li pod³oga karczmy. Noo... i nie chcia³em Ciê zostawiaæ z... hmm... przemoczon± sukienk±, wiêc zaj±³em siê i tym problemem. Mam nadziejê, ¿e nie bêdziesz mi mia³a tego za z³e. - Meridion przeniós³ wzrok, na sznurek wisz±cy pod jedn± ze ¶cian, na którym suszy³a siê wyprana uprzednio sukienka Niary. Pokiwa³ g³ow± w zamy¶leniu, a potem przypominaj±c sobie o czym¶ siêgn±³, do stoj±cego obok fotela stolika i wzi±³ z niego drewniany kubek, z jak±¶ paruj±c± ciecz± i poda³ dziewczynie. - Trzymaj. Zmiesza³em Ci trochê zió³, powinny pomóc na... ból i inne dolegliwo¶ci. Dobrze Ci zrobi. Uprzedzam, ¿e smakuje paskudnie, ale to w³a¶nie w zielarstwie jest najlepsze. - u¶miechn±³ siê znowu, a nastêpnie wsadzi³ sobie koñcówkê fajki do ust i weso³o pykn±³ dymowym kó³kiem, które unios³o siê w stronê okna, trac±c na formie z ka¿dym przebytym centymetrem.

Napój w rêkach Niary by³, gêsty i mêtny, a zapachem przywodzi³ na my¶l... mokr± mg³ê. Je¶li, smakowa³ równie "dobrze" jak wygl±da³, to Meridion z pewno¶ci± mówi³ prawdê.

[Niara]

Dziewczyna patrzy³a na Meridiona lekko zak³opotana. Mia³a mêtlik w g³owie, przecie¿ to ten sam mê¿czyzna który chcia³ ja poderwaæ na tanie wino. Z drugiej strony to pewnie on zabra³ ja z zat³oczonej karczmy i przeniós³ tutaj. Uratowa³... Nie wiedzia³ co my¶leæ, nie wiedzia³a czy mo¿e mu ufaæ.

Patrzy³a na niego mêtnym wzrokiem gdy ten podawa³ jej kubek z do¶æ "ciekawo" wygl±daj±ca ciecz±. Po chwili namys³ wziê³a od niego napój i wypi³a. By³ ohydny, ale có¿, teoretycznie zio³a powinny tak smakowaæ.

- Jestem Niara - powiedzia³ cicho wpatruj± siê w zawarto¶æ kubka. Pewno¶æ siebie, która mia³a w karczmie gdzie¶ zniknê³a. - "To" zdarza mi siê nie pierwszy raz, rzadko jednak dopada mnie w zat³oczonych miejscach. - Powiedzia³ tajemniczo, jakby t³umacz±c siê z tego co siê sta³o.

[Meridion]

- Zaiste ciekawa to przypad³o¶æ. - rzek³ Meridion, spogl±daj±c na owiniête banda¿em plecy. - Zapewne do¶æ k³opotliwa, chocia¿ je¶li - jak twierdzisz - nie zdarza Ci siê w miejscach zat³oczonych, nie taka znowu z³a, no... mo¿e "trochê" nieprzyjemna.

Twarz mê¿czyzny nagle posmutnia³a, a jego usta wykrzywi³o wspomnienie jakiego¶ odleg³ego bólu. Trwa³ tak chwilê, po czym potrz±sn± g³ow±, spojrza³ na Niarê i u¶miechn± siê z zak³opotaniem.
- Có¿, mo¿na by rzec, ¿e mam pewne do¶wiadczenia w przypadkach jak ten, dlatego nie zaskoczy³a¶ mnie tak, jakby to siê mog³o wydawaæ.

Krzes³o zaskrzypia³o, gdy wêdrowiec siê z niego podniós³ i przeci±gn±³.
- Có¿, wygl±da na to, ¿e ju¿ wszystko w porz±dku. W takim razie nie bêdê ju¿ potrzebny. Twoje ubranie wisi tam - gestem wskaza³ na jej sukniê, gdyby wcze¶niej jej nie zauwa¿y³a, po czym uprzejmie kiwn± g³ow± Niarze i ruszy³ nie¶piesznym krokiem w stronê drzwi.

[Niara]

- Zaczekaj - powiedzia³a dziewczyna spokojnie - dziêkuje za pomoc. Pewnie gdyby nie Ty, ludzie zbiegli by siê wokó³ mnie i nie wiadomo co by³o by dalej... a tego bym nie chcia³a.
Dziewczyna spróbowa³a siê podnie¶æ, jednak nie by³a jeszcze na tyle silna by wstaæ, z jej ust wydoby³ siê cichy jêk. Po czym na powrót usiad³a na ³ó¿ku. Delikatnie przekrêci³a siê delikatnie i po³o¿y³a na boku. - Nie znam ani tutejszych ludzi, ani okolic. Mówi±c szczerze potrzebuje pomocy. To co widzia³e¶ w karczmie zdarza mnie siê ostatnio co raz czê¶ciej. Staram siê nad tym panowaæ, niestety ka¿dy kolejny "atak" jest co raz gorszym, a ja jestem co raz s³absza. To nie wa¿ne co mi jest wa¿ne , ¿e potrzebuje pomocy. A jedyna osob± która tu pozna³am jeste¶ Ty. Wiem, ze ludzie tacy jak ty nie robi± nic bezinteresownie dlatego mam dla Ciebie propozycje...

[Meridion]

Meridion zatrzyma³ siê w pó³ kroku i spojrza³ przez ramiê, na siedz±c± na ³ó¿ku Niarê.

Tak, tak, tak... niech nam odda w zamian, niech nam odda! - chichoty rozbrzmia³y w jego g³owie.
Nie, nie bêdziemy Tego brali od Niej. Ju¿ wam t³umaczy³em, ¿e do tego celu u¿ywamy jedynie ...
Prosimy... - nie da³y za wygran± g³osy, lecz postanowi³ je ignorowaæ.

Demon sta³ tak chwilê, zastanawiaj±c siê nad tym co uczyniæ, po czym z westchnieniem opu¶ci³ d³oñ, któr± ju¿ zd±¿y³ wyci±gn±æ w stronê klamki i odwróci³ siê.

- Có¿... chyba faktycznie potrzebujesz pomocy. Twoje... "plecy" nie wygl±daj± dobrze, a skoro to powtarza siê coraz czê¶ciej, to Twoja sytuacja nie wygl±da najlepiej - odezwa³ siê do dziewczyny, a jego g³os zabrzmia³ wyj±tkowo mi³o.

Nagle jaki¶ pomys³ wpad³ mu do g³owy, bo u¶miechn±³ siê do siebie, a potem w zamy¶leniu potar³ brodê - Tak... to mo¿e siê udaæ - jego oczy powêdrowa³y za okno, lecz po chwili skupi³ wzrok z powrotem na chorej. - Có¿, wygl±da na to, ¿e mam pewien pomys³ jak Ci pomóc, ale to bêdzie wymaga³o pewnego po¶wiêcenia i... poszukiwañ.

Cholera, czemu ja sobie znów robiê nadziejê?
Bo jeste¶ uparty niczym osio³, ch³opcze - odezwa³ siê starczy g³os
Dziêki za przypomnienie - pomy¶la³ kwa¶no, po czym odezwa³ siê:
- To jaka jest Twoja propozycja?

[Niara]

Niara le¿a³a na ³ó¿ku bez ruchu. Czu³a, ¿e krew zaczyna przesi±kaæ przez banda¿e. Zamknê³a na chwile oczy. Otwar³a je i powiedzia³a ze smutkiem w g³osie
- Zosta³a mi odebrana pewna rzecz, rzecz która jest mi potrzeba aby wyleczyæ moja "chorobê". Jedyna osoba która wie gdzie mogê j± odnale¼æ jest... smok. Nazywa siê Zora, pozna³am go wile lat temu, kiedy potrzebowa³ mojej pomocy. Nie martw siê nie bêdziesz musia³ z nimi walczyæ, jest bardzo przyjazny. Problem w tym, ¿e nie mam pojêcia gdzie on teraz jest. Wiem, ¿e kiedy¶ ukrywa³ siê gdzie¶ pod ziemi±, ale musia³ stamt±d uciekaæ i nie mam pojêcia gdzie siê teraz znajduje. Zora posiada wiedzê jakiej wielu po¿±da, jednak niewielu mo¿e posi±¶æ, sadze, ¿e gdybym go poprosi³a mog³yby Cie wiele nauczyæ.

dziewczyna ponownie zamknê³a oczy, czu³a, ¿e s³abnie, jednak nie mia³a pojêcia dlaczego tak siê dzieje. By³o jej ciê¿ko prosiæ o pomoc kogokolwiek, ale nie mia³a wyboru. Musia³a komu¶ zaufaæ Sama nigdy nie zdo³am odnale¼æ...
Oczy dziewczyny znów siê otworzy³y, tym razem by³o w nich wiêcej pewno¶ci siebie ni¿ wcze¶niej. Spojrza³a nimi na fotel w którym siedzia³ mê¿czyzna Dziwne uczucie... Lepiej ¿eby tak nie by³o...

[Meridion]

...wiedzê jakiej wielu po¿±da... Noo, to brzmi interesuj±co.
My chcemy wiedza, duu¿o wiedza - odezwa³y siê g³osy
I ja te¿
Hihihihi

- Hmm... wiêc twierdzisz, ¿e istnieje lekarstwo na Tw± chorobê i o nim wie smok imieniem Zora. Do¶æ osobliwe. Tak. Zora - powtórzy³ w zastanowieniu, po czym zamilk³.

Smok. My znamy smoka. Wiemy gdzie smok jest?
Wy, jakim cudem WY wiecie cokolwiek? - zdziwi³ siê Meridion.
...
No dobra, przepraszam. A teraz powiedzcie mi co o nim wiecie, a zobaczê co da siê zrobiæ w sprawie... sami wiecie czego.

...

Meridion drgn±³, gdy Niara zd±¿y³a ju¿ pomy¶leæ, ¿e zamieni³ siê nagle w pos±g. Przeniós³ wzrok na Ni± i odchrz±kn±. - Mmmm... przepraszam, czasami tak mam, ¿e siê trochê "zawieszam". Chyba mam pewne domys³y gdzie mo¿e przebywaæ smok. Ubierz siê i chod¼my. Skoro choroba siê nasila to powinni¶my siê po¶pieszyæ. Bêdê czeka³, na zewn±trz. Zabiorê Nas w tamto miejsce, tylko poczyniê pewne przygotowania.

[Niara]

Meridion wyszed³ z pokoju, dziewczyna le¿a³a jeszcze chwile na ³ó¿ku Ech... trzeba wierzyæ ¿e siê uda inaczej bêdzie ju¿ po mnie. Ale w³a¶ciwie nadal nie wiem czy mogê mu ufaæ. Niara podnios³a siê powoli z ³ózka. Plecy nadal ja bola³y, banda¿e lekko przesi±k³y ju¿ krwi±. Wsta³a i powoli za³o¿y³a suknie. Wziê³a g³êboki wdech i wszy³a z pokoju. By³a w karczmie od dwóch dni, mieszka³a w ma³ym pokoju na zapleczu. Zesz³a powoli schodami w dó³, przesz³a przez zat³oczona sale i uda³a siê wprost do karczmiennej kuchni. Gdy przez ni± przechodzi³a u¶miechnê³a siê znacz±co do karczmarza. Przecisnê³a siê miedzy pó³kami stoj±cymi bardzo blisko siebie, a¿ dotar³a do ma³ych drzwiczek. Otworzy³a i wesz³a do w±skiego korytarza prowadz±cego wprost do jej pokoju. Delikatnie dotknê³a klamki i bezszelestnie wesz³a do ¶rodka. Pokój by³a naprawdê ma³y, mie¶ci³o siê w nim jedynie ³ózko i niewielka szafa. Na stoliku obok ³ózka sta³a oliwna lampa. Nara podesz³a do stolika by j± zapaliæ. wziê³a kolejny g³êboki oddech i podesz³a do szafy, otworzy³a j± wyci±gaj± szaroniebieski p³aszcz z kapturem. Dziewczyna po³o¿y³a p³aszcz na ³ó¿ko, po czym westchnê³a. Podesz³a cicho do stolika, pochyli³a siê i wyci±gnê³a z niego dwa sztylety, które równie¿ po³o¿y³a na ³ó¿ku. Wydawa³o jej siê ¿e wszystko dzieje siê w zwolnionym tempie. Niara unios³a praw± nogê, opar³a j± na skraju ³ó¿ka ods³aniaj±c udo na którym zawi±za³a pas ze sztyletem, zdjê³a nogê i to samo zrobi³a z drugim sztyletem zawi±zuj± go na lewej nodze. Potem pochyli³a siê i wyjê³a co¶ spod poduszki lez±cej na ³ó¿ku, po czym zawi±za³ to na swojej szyi. Dziewczyna za³o¿y³a p³aszcz i uda³a siê do wyj¶cia z karczmy. Wychodz±c zap³aci³a w³a¶cicielowi za pokój i jedzenie. W karczmie panowa³ ha³as, kobieta powoli podesz³a do drzwi. Schowa³a w³osy pod p³aszczem i za³o¿y³a na g³owê kaptur po czym wysz³a na zewn±trz. Wia³ zimny i z³owieszczy wiatr, zesz³a schodami w dó³ i znalaz³a siê na miêkkiej trawie, podnios³a g³owê i zobaczy³a Meridiona stoj±cego przy ogrodzeniu otaczaj±cym budynek. U¶miechnê³a siê po czym podesz³± do mê¿czyzny.[/quote]

[Meridion]

Meridion patrzy³ pustym wzrokiem gdzie¶ w niebo i zdawa³ siê nie zwracaæ uwagi na otoczenie. Wokó³ niego na ziemi wyrysowany by³ kr±g. Wiatr wirowa³ lekko wokó³ krêgu, unosz±c z sob± mlecznobia³± mg³ê. Demon czeka³...

Jego rêka wystrzeli³a nagle w stronê Niary i poci±gnê³a J± silnie do ¶rodka. Meridion obj±³ J± rêkami i przycisn± mocno do piersi niemal pozbawiaj±c Jej tchu. - ARAE! - wrzasn±³ z ca³ych si³, a wokó³ zawy³ wiatr i szarpn±³ ich cia³ami. Ziemia nagle usunê³a siê spod ich stóp a ¿o³±dki wywróci³y do góry nogami. ¦wiat zawirowa³ wokó³ i straci³ wyrazisto¶æ.

Po chwili wszystko siê uspokoi³o i jedynie odleg³e wycie wiatru wskazywa³o na to, ¿e cokolwiek siê tu wydarzy³o.

[Niara]

Dziewczyna poczu³a jak co¶ j± ci±gnie. Nagle znalaz³a siê w jakim¶ dziwnym krêgu i to w dodatku w ramionach Meridiona. Ze zdziwienia o tworzy³a oczy najszerzej jak mogla Co on... Ne zd±¿y³a pomy¶leæ nic wiêcej kiedy poczu³a jak ¶wiat wokó³ niej wiruje, nie mia³a pojêcia co siê dzieje, zamknê³a oczy i ze strachu przesta³a zupe³nie my¶leæ.