Ekradon ⇒ [Salon]

[Meridion]

Meridion zrobi³ obra¿on± minê, ale uleg³. ¯yczy³ Niarze spokojnej nocy, po czym wyszed³, uprzedzaj±c, i¿ je¶li pójdzie po konie bez niego, to bêdzie wielce, niepocieszony. Gdy opu¶ci³ jej pokój, opar³ siê plecami o drzwi i uniós³ do twarzy d³oñ. Wci±¿ czu³ na niej ciep³o dotyku anielicy. ”Co siê ze mn± ostatnio dzieje?” – zapyta³ sam siebie i potrz±sn±³ g³ow±, chc±c oddaliæ od siebie natrêtne my¶li.

Wêdrowiec uda³ siê do pokoju przeznaczonego dla niego i po³o¿y³ w ubraniu na ³ó¿ku. Nie odczuwa³ potrzeby snu, mimo tego z³o¿y³ rêce na piersi i wprawi³ siê w medytacyjny trans. Tym razem przysz³o mu jednak to z trudem, pod powiekami, bowiem wci±¿ widzia³ twarz wpatrzonej w niego Niary.

[Niara]

Noc minê³a Niarze bardzo spokojnie, nie mia³a koszmarów, nie drêczy³y jej te¿ inne dolegliwo¶ci. Po¿egnawszy Meridiona zasnê³a spokojnie, z u¶miechem na ustach. Tak jak planowa³a obudzi³a siê wczesnym rankiem. Szybko odprawi³a poranna toaletê i pobieg³a do salonu. Tak jak my¶la³a Meridion ju¿ na ni± czeka³. Ubrana by³a w ciemnozielon± d³uga suknie, a na jej ramionach spoczywa³ jasny szal. W³osy odrzuci³a do ty³u. Wygl±da³o na to, ¿e by³a gotowa ruszaæ. Spojrza³a z u¶miechem na Meridiona siedz±cego w fotelu.
-Dzieñ dobry – rzek³a spokojnym, radosnym g³osem – Wiedzia³am, ¿e Ciê tu zastane. „Demony nigdy nie ¶pi±”– doda³a ¶miej±c siê perli¶cie. Po czym podesz³a do Meridiona. Mê¿czyzna wsta³ i poda³ kobiecie ramiê. Nastêpnie oboje wyszli z mieszkania.