Nie jest on ani dobry, ani zły. Jak dla każdego najemnika, najważniejsze są dla niego pieniądze. Za odpowiednią sumę miedziaków, jest w stanie zrobić niemal wszytko. Nigdy nie przyjmie zlecenia wymagającego od niego zabicia kobiety lub dziecka, uważa takie poczynania za niegodne. Taki mały paradoks, najemnik z dumą... To nie jedyna sprzeczność, jaka w nim zachodzi, otóż jak na najemnika jest, miły. Gdyby nie brać pod uwagę jego fachu i ogromnej żądzy pieniędzy, wydaje się sympatyczną i pogodną osobą. Taki jest tylko na podłożu prywatnym, jednak gdy trzeba wykonać zlecenie, jego osobowość zmienia się diametralnie. Spojrzenie staje się chłodne, wszelkie emocje znikają, a na twarzy widać zdecydowanie. Pieniądze to nie jedyne korzyści, które czerpie ze swego fachu. Innym, bardzo ważnym profitem są walki. Mimo, że jest najemnikiem, nigdy nie atakuje znienacka. Lubi wyzwania i zawsze stara się iść pod prąd. Stawiając sobie coraz wyżej poprzeczkę, dąży do ciągłego samo udoskonalania się.

Nusair jako człowiek nie różni się zbytnio od swych pobratymców. Czarne włosy, piwne oczy, nieco ciemnawa karnacja skóry. Wielu ludzi uważa go za szczupłą osobę, jest wysoki, mierzy 3,5 łokcia (około 2 metry). Skórzane spodnie nie krępują jego ruchów i są w miarę wytrzymałe, tors i ręce chronione są przez srebrzystą zbroję. W porównaniu do innych zbroi, jest ona lżejsza i mniej wytrzymalsza, ale podczas bojów zdaje egzamin. Znakiem rozpoznawczym Nusair'a, jest hełm wyglądający jak łeb wilka.

Urodził się w małej ludzkiej osadzie, rodzice byli typowymi rolnikami. Rodzina była wielodzietna, a Nusair był najstarszy ze wszystkich. Z roku na rok sytuacja finansowa jego rodziny, jak i całej wioski była kiepska. Ziemia stawała się jałowa, rzeka powoli zaczynała wysychać. Jakby ciążyła klątwa nad osadą. Rodzice Nusair'a, aby nie poumierać z głodu, zapożyczali się, gdzie da. Po pewnym czasie lichwiarze zaczęli się upominać o swoje. Niestety biedna, wiejska rodzina nie miała jak oddać pieniędzy, więc sprzedali swego najstarszego syna. Tak więc chłopak trafił do handlarzy niewolników. Ci za to sprzedali go jakiemuś typkowi spod ciemnej gwiazdy, który organizował nielegalne walki. Nusair z początku miał posłużyć jako mięso armatnie dla doświadczonych zawodników, jednak okazało się, że nie da się tak łatwo zabić. Aby przetrwać kolejne walki, zaczął ćwiczyć walkę mieczem i za czasem wykreował swój własny styl, nazwany później Stylem Burzy. Po paru latach walki na arenie, zdobył wystarczającą ilość pieniędzy i wykupił się. Jako wolny człowiek postanowił zająć się pracą najemnika i zarabiając pieniądze, nigdy nie żyć jak nędzarz.