Oglądasz profil – Saura
















- Brak Avatara -

Ogólne

Godność:
Saura
Rasa:
Elf
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
0 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Potężna, matowo-srebrna aura o ametystowej poświacie, emanuje lekkim chłodem. Pachnie lasem. Słychać od niej liczne głosy, tworzące harmonijny śpiew. W smaku bardzo łagodna i gorzka. Dotyk wywołuje uczucie doskonałości.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Saura
Ranga:
Mieszkaniec Sennej Krainy
Wiek:
54
Grupy:

Skontaktuj się z Saura

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
14
Rejestracja:
14 lat temu
Ostatnio aktywny:
7 lat temu
Liczba postów:
131
(0.14% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.03)
Najaktywniejszy na forum:
Piaski Czasu
(Posty: 34 / 25.95% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
Piaskowa równina - splot ziemi.
(Posty: 34 / 25.95% wszystkich postów użytkownika)

Podpis

- A jeśli cię zabiję?
- Jeśli mam umrzeć, chcę umrzeć z twojej ręki. Twoja nieobecność będzie jak trucizna, ale mnie nie zabije. Zostań, proszę, zostań ze mną. Nie chcę innej kobiety. Nie chcę innego mordercy.
Obrazek

Połączone profile

Brak profili posiadających połączenia.

Atrybuty

Krzepa:raczej wytrwały, wytrzymały
Zwinność:zręczny, szybki, precyzyjny
Percepcja:wyostrzony wzrok, dobry słuch, wyostrzone czucie, wyczulony na magię
Umysł:pojętny, ineligentny, silna wola
Prezencja:piękny, szarmancki, charyzmatyczny

Umiejętności

JeździectwoOpanowany
PływanieOpanowany
EtykietaMistrz
Opatrywanie ranOpanowany
Wiedza tajemnaPodstawowy
ZielarstwoBiegły
Walka wręczOpanowany
Miecze jednoręczneBiegły
ŁukiMistrz
Gra na flecieBiegły
Pismo runiczneBiegły
PrawoOpanowany
ŁucznictwoBiegły
UnikiOpanowany

Cechy Specjalne

Mowa zwierzątZaleta
Potrafi porozumiewać się ze zwierzętami.
TelepatiaZaleta
Posiada możliwość porozumiewania się z innymi za pomocą wysyłania i przechwytywania myśli.
AuraZaleta
Jest bardzo wrażliwa na aurę innych istot a także pomieszczeń i miejsc w których przebywa a także może manipulować własną aurą.
CzakramDar
Może nawiazywać łączność z energią skupioną pod powierzchnią ziemi

Magia: Inkantacje

Magia ŻyciaMistrz
Magia PorządkuMistrz
Magia DuchaAdept
Magia MocyUczeń

Przedmioty Magiczne

KriZaklęty
Szeroka bransoleta ze srebra, pokryta misternym wzorem. Ma chronić przed mentalnym atakiem, niezdrową energią i ogólnie poprawiać samopoczucie. Czasami zdaje się emitować własne ciepło niczym żywa istota. Trudno powiedzieć czy zbiera ciepło z ciała lub od słońca czy rzeczywiście jest czymś więcej niż martwym kawałkiem metalu.

Charakter

Wydaje się nazbyt dojrzała, jak na swój wiek. Bardzo spokojna i opanowana, nie daje się łatwo ponieść emocjom. Swoich rozmówców oraz towarzyszy automatycznie obdarza pewną dozą szacunku, zaś jeśli ktoś słowami bądź zachowaniem straci w jej oczach, da mu to odczuć w chłodnym podejściu i zmianach w aurze a nie wybuchach złości i otwartej antypatii.

Sprawia wrażenie konkretnej, trzeźwo myślącej osoby, lecz niekiedy popada również w romantyczny nastrój. Romantyczna Saura jest bardziej przystępniejsza niż praktyczna Saura. Ktoś mógłby opatrznie wywnioskować, że jej skrytość wynika z nieśmiałości, podczas gdy w rzeczywistości bierze się z tego, że nie od razu obdarza pełnym zaufaniem osoby, które zna od bardzo niedawna. Co prawda duszą towarzystwa nie jest. Nie lubi zatłoczonych miejsc. Woli za to nieliczną, ale miłą kompanię, dobrze znosi też samotność.
Chroni tych na których jej zależy i w tym celu gotowa jest posunąć się bardzo daleko, co niekoniecznie musi im się podobać.
Mocną a zarazem słabą stroną Saury jest jej upór, dzięki któremu konsekwentnie dąży do swoich celów, niestety ten sam upór sprawia, że bez solidnej argumentacji trudno ją do czegoś przekonać. W żadnym razie nie pójdzie na żywioł.
Bardzo ceni sobie słowo pisane i wiedzę, wychodząc z założenia, że na naukę nigdy nie jest za późno. Bywa refleksyjna i filozoficzna.
Z wcześniejszych lat pozostało jej dobre wychowanie oraz znajomość etykiety, tak, że potrafi odgrywać prawdziwą damę. Jednocześnie zdarza się, że wraca do dziwnego zwyczaju zwracania się do kogoś w trzeciej osobie.
Kiedy trzeba walczy, na ogół jednak stara się unikać niepotrzebnej przemocy, żyjąc zgodnie z dewizą „nie musisz od razu atakować, wystarczy, że pokażesz, iż potrafisz się bronić”.
Nie ma zbyt mocnej głowy do alkoholu, dlatego gdy za dużo wypije, zdarza się jej mówić i robić rzeczy, których później bardzo się wstydzi.

Wygląd

Średniego wzrostu, szczupła i wiotka, jak każdy elf. Długie czarne włosy zwykle opadają luzem na plecy, chociaż od czasu do czasu są plecione w warkocz. Duże, przypominające kolorem szafir oczy mają ciepły a zarazem wnikliwy wyraz. Rzadko się uśmiecha a gdy już to robi, jej uśmiech jest bardziej melancholijny niż radosny. Preferuje wygodne stroje, takie w których czuje się swobodnie. Zazwyczaj są to kompozycje- długa tunika, luźne spodnie albo spodnie, koszula oraz opończa, które odpowiednio dopasowane mogą ukrywać jej kobiecą sylwetkę. Od święta założy też suknię, jednak wybiera te w bardziej konserwatywnym stylu- chociażby z długimi rękawami czy stójką; może nie rzuca się w oczy, ale ma w sobie pewną klasę.

Woli te ciemniejsze niż jaśniejsze kolory- czerń, ciemną zieleń, niebieski, burgundowy, chociaż gdy ma akurat taki kaprys wystąpi w bieli.

Historia

Urodziła się w starym, szlacheckim rodzie elfów, który od setek lat zajmował się strzeżeniem oraz utrzymywaniem równowagi zarówno w materialnym, jak i duchowym świecie przyrody. Stąd w tych dziedzinach wiedzy oraz magii się specjalizuje.
Jej matka- jedyna córka przywódczyni rodu nigdy nie cieszyła się dobrym zdrowiem, stąd nie mogła w pełni podejmować się swoich obowiązków. Jednak los zrekompensował jej to niezłomną siłą woli, dzięki której umiała postawić na swoim. Wbrew życzeniom głowy rodu i starszyzny wyszła za mąż za elfa z pospólstwa, którego darzyła głęboką miłością. Owa miłość kazała jej towarzyszyć mężowi, kiedy wyruszył bronić elfich ziem przed ludźmi. Oboje zginęli w jednej z potyczek, pozostawiając Saurę pod opieką reszty rodziny. Chociaż babka nigdy nie wykluczyła jej z rodu, to wyraźnie dawała odczuwać Saurze, że względu na swojego nisko urodzonego ojca jest kimś gorszym. Wstawiennictwo wuja sprawiło jednak, że odebrała takie same wykształcenie, jak jej kuzyni i mogła uchodzić za pełnoprawnego członka rodu.
W miarę upływu lat dziewczyna czuła się jednak coraz bardziej samotna i nie rozumiana wśród swoich. Despotyczna i bezwzględna babcia ostatecznie przyczyniła się do tego, że Saura postanowiła opuścić swój dom. Poszukać swojego miejsca w świecie.
Przez długi czas włóczyła się po różnych miejscach, spotykając rozmaite istoty- zarówno o dobrych, jak i złych intencjach. Jeśli się osiedlała, to tylko na krótki czas. W końcu zawsze ruszała dalej. Podczas tych krótkich, „ustatkowanych” epizodów wykorzystywała wiedzę oraz magię do leczenia ludzi a zarazem uczyła się doceniać prostotę życia. Z dala od rodzinnych ziem była wolna od zepsucia, skorumpowania, jakim coraz bardziej ulegał jej ród.
Wreszcie w swoich podróżach trafiła do Warowni Nandan-Ther. Jak na ironię, to właśnie wśród przedstawicieli gatunku, który przyczynił się do śmierci jej rodziców, znalazła akceptację i zrozumienie. Być może lata patrolowania granicznych przełęczy i wypraw na obce tereny pozwoliła strażnikom akceptować wiele rzeczy a być może były jeszcze jakieś inne powody przyjęcia dziewczyny pod dach ich domu i obdarzenia jej ojcowsko- braterskimi uczuciami. Pośród nowych towarzyszy Saura nauczyła się o walce o wiele więcej niż mogłaby nauczyć się w lasach. Z kolei tamtejsze tereny uchodziły za ruchliwe a zarazem niekoniecznie bezpieczne, więc dla wygody zaczęła ubierać się bardziej po męsku i odgrywać przed postronnymi osobami mężczyznę czy jak kto woli „ładnego chłopca”. Od tego czasu nie ma już oporów przed nakładaniem mało kobiecych strojów.
Saura gotowa by była spędzić w Warowni resztę życia, gdyby pewnego dnia nie otrzymała wiadomości wiadomości z prośbą o powrót do domu. Babcia jakoby zrozumiała swój błąd, pragnęła pojednania i wybaczenia ze strony wnuczki. Odczuwająca coraz większą tęsknotę za rodzinnymi stronami Saura nie wahała się zbyt długo i stawiła na wezwanie. Tym razem przywódczyni rodu zachowała się wobec niej w porządku, przyjmując ją jak pełnoprawnego członka rodziny. Saura zaczęła więc pomagać w dbaniu o dobro świata natury, posługując się kiedy wymagała tego sytuacja magią a gdy trzeba było także walcząc. Nie była już jednak tak naiwną, mało doświadczoną, jak wcześniej dziewczyną, dzięki czemu powoli zaczynała orientować się, że w rodzie nie dzieje się najlepiej. Ciotki, wujowie, kuzyni coraz bardziej skłaniali ku poglądom, iż siły, jakimi dysponują nie zawsze muszą służyć równowadze a i pojęcie samej równowagi należałoby zrewidować. Do Saury dotarło to w pełni, kiedy odkryła, że „nawrócona” babcia zwyczajnie ją manipuluje i wykorzystuje w realizacji swoich ambitnych planów. Nie chcąc być kolejnym pionkiem, jaki można poświęcić dla chwały rodu, załamana Saura postanowiła odejść na dobre.
Chcąc odizolować się od świata, osiedliła się w jakiejś podupadłej okolicy, gdzie przyszło wieść jej życie pustelnicy. Przez dłuższy czas pozostawała samotna, nieufna, zamknięta w sobie. Aż do czasu przypadkowego spotkania z utalentowanym rzemieślnikiem z pobliskiego miasteczka. Z pierwszego spotkania niewiele wynikło, jednak te następne, również „przypadkowe”przyczyniały się do przełamywania lodów. Ostatecznie zaczęli spędzać ze sobą coraz więcej czasu, tocząc długie rozmowy, najpierw na progu jej chaty, później w jego pracowni wśród pięknych wyrobów. Mężczyzna pomógł Saurze odzyskać spokój rozmawiając z nią o wszystkim- życiu, świecie, sztuce, filozofii(która była jego drugą pasją), historii. Dla Saury był człowiekiem zarówno szlachetnym, jak fascynującym. Tym bardziej, że cierpiał na ciężkie schorzenie, któremu nie mogła zaradzić żadna magia ani lekarstwa. Jego pogodzenie się z losem oraz rychłą śmiercią zrobiło ogromne wrażenie na dziewczynie. Mocno przeżyła pewien zimowy poranek,w którym na zawsze opuścił ziemską materię. Jednak dzięki tej lekcji nauczyła się akceptować naturę świata i to co ona ze sobą niesie.

W trakcie podróży po Alarnii, natrafiła do miasta Burdana, gdzie znalazła pracę jako tłumacz starodawnych inskrypcji. W tej okolica spotkała wkrótce smoka Anosaia i przybysza z Piekielnej Otchłani- Kaibę. Na skutek ataku nieznanych blizej oddziałów, cała trójka udała się na pustynię Nanher. Tam, po długiej dyskusji, Kaiba przekonał ją do nawiązania łączności z pobliskim czakramem. Głównym efektem tego kontaktu było otrzymanie duchowego zwierzęcia, jastrzębia Shady. Owe zdarzenia dały Saurze sporo do myślenia i postanowiła w nowo poznanym towarzystwie odwiedzić swojego Mistrza, który zamieszkuje nad Kryształowym Jeziorem. W trakcie krótkiego przystanku w Efne, Saura i Kaiba poznali przybyszkę z innego planu astralnego, noszącą imię Tavarunya oraz odkryli, że w mieście dzieją się bardzo dziwne rzeczy, między innymi związane z pewną małą dziewczynką.
  • Najnowsze posty napisane przez: Saura
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data
  • Re: Szafranowa Dzielnica
    Saura słuchała w milczeniu opowieści Mii. Dla niej rodzina zawsze stanowiła niewygodny, krępujący temat. Przez te wszystkie lata, zdołała się od niej uniezależnić. Przytłoczona codziennymi sprawami, mało kiedy …
    13 Odpowiedzi
    9229 Odsłony
    Ostatni post 13 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: Szafranowa Dzielnica
    Saura wzięła kęs jedzenia do ust. Smakowało nieźle. Było warte tych kilku monet, które przyjdzie jej za nie zapłacić. W sumie nie było czemu się dziwić. Dobra karczma pozostawała dobrą karczmą. Musiała mieć poż…
    13 Odpowiedzi
    9229 Odsłony
    Ostatni post 13 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: Szafranowa Dzielnica
    - Rozumiem – czarnowłosa powoli skinęła głową. Coś czuła, że nie było sensu w przekonywaniu dziewczyny, że nie jest jej nic dłużna. Kryło się w tym jakiś upór, poczucie honoru i godność, z którymi trudno było w…
    13 Odpowiedzi
    9229 Odsłony
    Ostatni post 13 lat temu Wyświetl najnowszy post