Nearia jest spokojna,wytrwała i dzielna. Jest jednak nieśmiała i nie umie rozmawiać z ludźmi. Lepiej czuje się w lesie, gdzie jest cicho i spokojnie. Lubi też siedzieć nad wodą, gdzie szlifowała magię. Nie lubi, miast i ruchliwych dróg.Widzi swoje błędy i chce coś z nimi zrobić. Ćwiczy codziennie zielarstwo. Eksperymentuje, przyrządza leki i mikstury. Umie bardzo dobrze strzelać z łuku. Trochę gorzej włada mieczem.Używa broni tylko dla obrony. Najbardziej boi się pająków. Marzy o tym ,by  uczyć od potężnego maga, do który zmierza od utraty domu. Motywuje się tym marzeniem.Ma poczucie humoru.

Nearia nie jest zbyt wysoka, ma jakieś 170 cm. Jest chuda, zwinna, szybka i wysportowana. Skurę ma jasną, włosy białe a oczy niebieskie.
Na pierwszy rzut oka wygląda groźnie, ale naprawdę jest przyjazna. Głos ma spokojny.  

Nearia urodziła się w małej wiosce w górach. Była to wioska uzdrowicieli.  Jej ojciec, Gallar, był wodzem osady, a matka, Aerandir, zajmowała się domem. Nearia miała przyjaciół ,Kidę i Akasa. Razem się bawili i spędzali czas. Nearia lubiła jedna samotne wędrówki, po lasach i górach. Lubiła las ,bo było tam cicho, spokojnie. Podczas jednej z wędrówek, Nearia spotkała ranną sowę, sowę. Zabrała ją do wioski i zaopiekowała się nią. Sowa jak się okazało była magiczna i przemawiała wszystkich językach i ma na imię Nina. By się odwdzięczyć Nearinie, powiedziała, że będzie jej pomagać. W wiosce mieszkała do 15 ludzkich lat, a potem wszystko się zmieniało.
Pewnego dnia na wioskę najechali wrogowie.Matka spakowała najpotrzebniejsze rzeczy i kazała Nearinie uciekać do lasu z  Niną. Powiedziała, żeby szła do znajomego maga, który może ją uczyć i chronić. Biegnąc przez las usłyszała za sobą głosy, gdy się odwróciła zobaczyła kto napadł wioskę, były to zmiennokształtni, zmieniający się w wielkie tarantule. Gdy wszystko ucichło chciała wrócić do woski, ale zastała tylko ruiny.
  Po utracie domu Nearina pod okiem Niny ćwiczyła sztuki walki, zielarstwo i magie. Czasem szła do miasta do sprzedać lub wymienić na jedzenie zioła. Nigdy jednak nie zostawała na dłużej. Jedynym przyjacielem była Nina. Tak spędziła 5 (ludzkich) lat. 
Wędrowała na północ, szukając maga, który ją przyjmie. 

Ale kiedy to będzie?

Pewnego dnia Nearia spacerując po lesie zobaczyła ranną sowę, a ponieważ mała dar rozmowy z zwierzętami, Uspokoiła ją i przygarnęła. Nadała jej imię Nina. Gdy wyzdrowiała Nearina ją wypuściła, po paro godzinach Nina wryciła. Odtąd Nina pomagała Nearii ćwiczyć, uczyć się i rozwijać swoje dary.