Królowa Rapsodia Asena VII Kryształowa z rodu Dinah miała pięć córek. Jej pierworodną była Rapsodia VIII Wspaniała i to ona miała wstąpić na tron w odpowiednim momencie. W rapsodyjskich rodach królewskich rzadko rodzili się mężczyźni. Królewskie córki wychodziły za mąż za możnych z okolicznych rodów, ale wyłącznie za czarodziejów. Kobiety o dalszym pokrewieństwie miały prawo wyjść za elfa, ale zdarzało się to niezwykle rzadko. Magiczne miasto – Rapsodia – od wieków starało się by władza niepodzielnie panowała wśród rodów czystej krwi. Królowe bardzo rzadko przyjmowały nazwisko męża i tak od setek lat na tronie rpasodyjskim, aż do dziś panuje stary ród Dinah. Tradycja mówiła, że królowa powinna abdykować, kiedy jej najstarsza córka skończy 301 lat. Rapsodia Kryształowa urodziła swoją pierwszą córkę mając 123 lata, kolejne pojawiały się dopiero po długich dziesięcioleciach. Co i tak było oznaką wyjątkowej płodności królowej i jej małżonka Księcia Eherna IV z rodu Argaya. Pięć córek w ciągu stulecia było wyjątkowym wyczynem. Mimo iż Asena miała już następczynie tronu, a także córki, które miały zasiąść w Wielkiej Radzie Czarodziejek bardzo pragnęła mieć syna. Wiedziała jednak, że urodzenie chłopca w jej rodzie zdarzyło się tylko dwa razy w przeciągu setek lat. Mimo to chciała próbować. Niestety Książę Ehernan zaginął podczas wyprawy na południe, do Nowej Aerii i nigdy się nie odnalazł. Szukano go dziesięć lat, ale nie odnaleziono nawet jednego śladu po wyprawie. W końcu zaniechano poszukiwań. Królowa Asena nie wyszła ponownie za mąż, godząc się z losem, który miał nigdy nie dać jej syna.
Wszystko zmieniło się pewnego dnia, gdy pod wejściem dla służby znaleziono niemowlę. Służba nie bardzo wiedziała co zrobić z niemowlakiem i najpewniej chłopiec zostałby oddany do sierocińca gdyby nie jego czarne włosy, szpiczaste uszy i oczy... Oczy granatowe niczym nocne niebo. Większość niemowląt, nawet wśród elfów rodziło się z niebieskimi tęczówkami, które dopiero z czasem zmieniały swój kolor, ale nie dzieci czystej krwi górskich elfów. One przychodziły na świat z oczami, w których szło zatonąć. Kiedy maleństwo uchyliło powieki nawet służba wiedziała, że nie jest to zwykły elf. Sprawa była tajemnicza. Niemowlę znaleziono wczesnym rankiem i choć pałac strzegło wielu strażników nikt nie zauważył nic niepokojącego. Pałac Czarów był pilnie strzeżoną fortecą, nawet służba musiała przejść obok wartowników, by znaleźć się na terenie wyspy. Pojawienie się niemowlęcia i nie zauważenie podrzucającej go osoby graniczyło z cudem, zwłaszcza, że pałacu strzegły także zaklęcia ochronne. Mimo to chłopiec pojawił się właśnie w tym miejscu, w nieznanych okolicznościach. Sprawa była tak niezwykła, że w mgnieniu oka dotarła do królowej.
Gdy Asena zobaczyła maleńkiego chłopca wiedziała, że jest niezwykły. Jego aura była silniejsza niż u zwyczajnych dzieci, w jego granatowych tęczówkach mieniły się maleńkie, srebrne cienie. Nie był zwykłym dzieckiem, nie był też przeciętnym górskiem elfem, miał w sobie więcej magii niż można było przypuszczać. Asena niezastanawiała się długo. Wreszcie otrzymała od losu syna, którego zawsze pragnęła. Choć wszyscy, włącznie z Aseną zdawali sobie sprawę, że chłopiec w matriarchalnym państwie, nie będzie pełnił żadnej znaczącej roli, to i tak został adoptowany przez królową. Nadano mu imię Ithil, co w języku elfów oznaczało księżyc, lub światło gwiazd, ze względu na cienie w jego oczach. A dokładnie: Ithil Hagan "Pierwszy Książę Rapsodii" z rodu Dinah.
