Targa nim nieokiełznana chęć do podróżowania oraz nauki. Uważa, że nie ma rzeczy niemożliwych, dla osoby posiadającej odpowiednią wiedzę.

W porównaniu do reszty z lichy, nie przeszkadza mu towarzystwo innych. Różni go również to, że lubi rozmawiać i dzielić się tym, czego się nauczył. Oczywiście jeśli słuchacze nie mają złych (tzn. nie zaszkodzą jemu i jego interesom) zamiarów. Mimo to i tak zazwyczaj podróżuje samotnie, żywe stworzenia zwyczajnie się go boją.

Jest bardzo spokojną i opanowaną istotą. Praktycznie cały swój czas stara się zagłębiać tajniki arkanów, posiąść jeszcze większą wiedzę niż obecnie. Rzadko komuś wadzi, pojawia się, po czym za jakiś znika z tylko sobie znanych pobudek. 

Stara się korzystać ze swych mocy rozważnie, nie robiąc krzywdy tym, którzy traktują go jak równego sobie i nie wchodzą mu w drogę.

Pomimo tej "miłej" (jak na licha) otoczki, nie warto zaczynać z nim jakiejkolwiek potyczki. Z całkowitą premedytacją cię zabije i wskrzesi jako swego sługę.

Wysoki na jakieś sześć stóp, odziany w czarną szatę z peleryną. Ubiór ten wyróżniają na tle innych - ludzkie i krucze czaszki, pióra oraz zwisające paski materiału, zakończone żelaznymi kółkami.

Dłonie odziane ma w czarne rękawice, sięgające do łokci. Od nadgarstka do ramienia ręce są obwiązane paskami materiału.

Jest oburęczny, lecz swoją kościaną kosę nosi zazwyczaj w lewej dłoni, podpiera się nią.

Mimo tego, że jest lichem, jego chód wygląda jak normalnego człowieka, nie jest w żadnym stopniu upośledzony. Chodzi wyprostowany. 

Rzeczą, która jest najbardziej zaskakująca w jego wyglądzie, to jego twarz. Wiecznie ukryta w odmętach kaptura, trupia czaszka bez nosodołu i oczodołów. Jest to spowodowane, oczywiście, magią iluzji. Kiedy zdejmuje czar (co zdarza się bardzo rzadko), ukazują się świecące bladym światłem, zapadnięte oczy.

Rayek urodził się zimową porą w wiosce nieopodal Rapsodii. Nie znał swojego ojca. Zajmowała się nim jego matka, Eva. Niewysoka, białowłosa i z wiecznym uśmiechem goszczącym na jej twarzy. Była ona wybitną iluzjonistką. Kochał kiedy opowiadała mu o czymś, uzupełniając tę opowieść obrazami, czy to zwierząt, czy to miejsc. Czasami przygrywała w międzyczasie na lutni. Przekazała mu całą swoją wiedzę na temat tego rodzaju magii. Jak zmylić przeciwnika, ukryć się przed nim, czy nawet sprowadzić na niego zgubę ukrywając jakąś przepaść lub potwora.
Całe dzieciństwo Rayek'a minęło na podróżach po Alaranii. Zwiedził ją od północy do południa, od wschodnich do zachodnich krańców. Nie narzekał, kochał podróżować i pogłębiać swoją wiedzę, matka mu to wszystko dawała.
Opuściła go kiedy skończył 25 lat, twierdząc, że jest już gotowy, aby objąć własną drogę. Nie spotkał jej już nigdy więcej. Do tej pory w jego głowie pojawia się pytanie - dlaczego?
Po tym smutnym dla niego zdarzeniu, nie zmienił za bardzo swojego trybu życia. Podróżował, pobierał nauki, zwiedzał świątynie, lecz tym razem samotnie.
Odkąd pamięta, bał się śmierci. Dlatego wieku 37 lat zaczął uczyć się tajemnych sztuk pozwalających "żyć wiecznie". Zaczął brnąć coraz bardziej w tajniki panowania nad śmiercią, zwiedzał katakumby, uczęszczał na tajne spotkania czarodziejów i starając się osiągnąć długowieczność.
Musiał sobie zasłużyć na każdą rozmowę, wskazówkę czy informacje. Często wykonując za kogoś "brudną robotę". Stąd jego znajomość magii zła i pustki, bardzo je sobie w tej kwestii upodobał.
Po wielu latach starań udało mu się osiągnąć jego wymarzony cel. Miał wtedy jakieś 56 lat, władał biegle magią pustki i zła, był na poziomie adepta w magii śmierci.
Rytuał przemiany był dla niego bardzo bolesny i zmienił go nie do poznania. Z trochę roztrzepanego młodzieńca, mającego wiecznie rozrzucone włosy i na którego twarzy nierzadko widniał uśmiech, zamienił się w kościstą istotę o krystalicznym umyśle. Ludzkie emocje już nim nie rządziły, mógł zająć się spokojnie swoimi dalszymi celami. Zadowolony, został potencjalnie nieśmiertelny.
Artefakt - kościaną kosę -, który służy mu od setek lat, odnalazł badając ruinach jakiegoś dworu. Znajdując się w jego piwnicach, runął przez spróchniałe deski do ukrytego pomieszczenia, gdzie leżał on w skrzyni wyłożonej jedwabiem. Około 100 lat zajęło mu zbadanie jego właściwości, od tamtej pory zawszę ma go przy sobie. 
Aktualnie jego życiowy cel nie zmienia się od wielu lat - jest nim zwiększanie swojej wiedzy oraz zachowanie wieczystego życia.
Mieszka w starej wieży zrobionej z czarnych cegieł i kości. Mieści się ona w Mrocznych Dolinach, na co dzień pilnują jej jego słudzy oraz iluzoryczne potwory. Samą wieżę przykrywa również czar kamuflujący ją. Sam Rayek nie przebywa w niej za często, zdecydowanie woli podróżować po Alaranii i zbierać potrzebną mu wiedzę.