Ogólne
| Potęga: | |
| Imię: | Kiraie Suala Awerker |
| Rasa: | Leśna elfka |
| Wiek: | 204 wiosny (wygląda na 19) |
Aura
Aura o przeciętnej sile w słońcu mieni się w odcieniu barachitu, efekt potęguje szmaragdowe światło, które wręcz oślepia. Gdy wzrok przywyknie, można dostrzec rtęciowe symbole alchemiczne, losowo rozsiane po całości. Na górze wiruje, delikatnie lewitując nad powłoką, miedziany pyłek. Na dole zaś kobaltowa wstęga oplątująca emanacje delikatnie wije się nawet przy delikatnym wietrze. Słychać śmiech dzieci i liczne głosy jakby w pobliżu ktoś urządził huczne przyjęcie. Typowo leśna woń sprawia, iż nawet będąc w na rynku w mieście można mieć wrażenie pobytu wśród drzew. W dotyku miękka i przyjemna jak aksamit. Jednocześnie też niebywale ostra na ząbkowatych krańcach i zaskakująco elastyczna. W smaku uporczywie lepka pozostawia po sobie łagodny posmak.
Wygląd
Spacerując ulicami miasta nie raz czuła na sobie pełne pożądania spojrzenia kawalerów i zdarzało jej się słyszeć tanie a zarazem żałosne komplementy porównujące ją do anioła. Fakt, że jest bardzo urodziwa i ma jasne, płowe włosy, wcale nie musi oznaczać, iż została zesłana na ziemię przez Najwyższego. Niewątpliwie długie i szpiczaste, elfie uszy psują wizję o niej, jako niebiance, ale Kiraie wcale się tym nie przejmuje, a nawet ją bawi zakłopotanie na twarzach tych co jej nie znają, kiedy ujrzą tę dziewczynę mającą naciągany sążeń wzrostu odwróconą w ich stronę. Demonstracyjnie wtedy zgarnia kosmyki za charakterystyczne ucho, ozdobione kilkoma niewielkimi kolczykami z białego złota. Jej szczupła sylwetka zaokrąglona tam gdzie powinna, aby pobudzić wyobraźnię mężczyzn, podkreślana jest za każdym razem kiedy długoucha postanowi zmienić swoje obecne położenie, poruszając się przy tym z wrodzoną gracją i miękkością chodu.
Naturalnie płowe włosy są niecodziennym uzupełnieniem delikatnie opalonej skóry, która na twarzy tworzy piękne tło dla pistacjowych oczu oraz pełnych ust. Okalające tę buźkę proste, aksamitne w dotyku, kosmyki zawsze ma rozpuszczone, przez co byle podmuch wiatru sprawia, że niektóre z nich spadają jej na twarz i oczy. Niekiedy zaplata sobie niewielkie warkoczyki po jednej stronie, rzadkością jest, że zrobi to samo po drugiej. Bywają także momenty (przeważnie przy pracach w ogrodzie lub przy zwierzętach), kiedy zawiązuje na głowie czerwoną chustkę, dzięki której jasne pukle nie przeszkadzają jej w wykonywanej czynności.
Ma całą masę różnorakich ubrań i kreacji na każdą sytuację jednak jej ubiór jest uzależniony od kilku czynników. Pierwszym z nich jest obecność jej ojca w domu kiedy to musi nosić się jak prawdziwa kobieta o wysokim statucie społecznym. Wtedy też tony materiału więżą pod sobą jej zgrabne ciało, nieprzyjemne gorsety boleśnie robią z niej jeszcze szczuplejszą pannę, co rusz potyka się o fałdy ekstrawaganckich i "modnych" krojów, nie mówiąc już o tym, że opadające jej na ramiona, aż do połowy pleców, proste włosy brutalnie spinane są w równie dziwaczne fryzury, których głowy zdobią większość kobiet wyższej sfery w mieście.
Drugim jest zestaw o pieszczotliwej nazwie "nie ma taty w domu". Choć kocha swojego rodzica z całego serca, jest prze szczęśliwa kiedy nie ma go dłużej, niż jeden dzień w ich dworku. Wtedy elfa zmienia duszące ją stroje na białą koszulę z długim rękawem (czasami podwijanym do łokci) związaną u dołu rogami, odsłaniającą jedynie niewielką część jej czarnego, wiązanego między piersiami biustonosza. Poniżej odsłoniętego brzucha, od bioder w dół ubiera zwykle szyte na miarę jasno brązowe spodnie, okalające jej nogi o zwężającej się nogawce, ale mimo to nie krępujące ruchów; które wpuszczone są w sięgającą połowę łydek cholewę czarnych kozaków na płaskiej podeszwie. Dodatkowo na szyi nosi parę gogli, które bardzo jej się przydają przy jej majsterkowaniu. Talię otoczoną ma kilkoma pasami. Jedne podtrzymują dla pewności spodnie w jednym miejscu, drugie - niewielką sakwę spoczywającą twardo na lewym biodrze dziewczyny. Zauważyła, że dzięki temu trudniej ukraść rabusiom jej własność.
Jest jeszcze trzeci rodzaj dobierania przez nią (albo raczej przez służbę) tego w co ma się ubrać. Nie różni się to zbytnio tym pierwszym, jednakże to jest jeszcze bogatsze przeznaczone oczywiście na bale i różnego rodzaju wieczorki towarzyskie.
Do ogrodu i zajęciach przy zwierzętach ubiera starą skromną sukienkę, na którą nakłada jeszcze charakterystyczny fartuszek.
Choć od jakiegoś czasu nie mieszka już w środku lasu, nie zanikł charakterystyczny dla niej ziołowy zapach, przetykany wonią nadmorskiego słońca.
Charakter
W pierwszej chwili zostanie uznana, za miłą i ciekawą otaczającego ją świata, nieprzejmującą się niebezpieczeństwami jakie mogą ją otaczać. Chce uchodzić za przede wszystkim wolną i niezależną kobietę, która jest świadoma słabości swoich mięśni, ale to nie przeszkadza jej w postawieniu na swoimi uważnego poznania tego co ją obecnie zainteresowało. Głośno mówi o tym co myśli nie przejmując się konsekwencjami, ponieważ wie, że ktoś z jej służby ją ochroni, o ile nie zjawi się jej ojciec, widzący w niej swój najcenniejszy na świecie skarb. Jemu jedynemu nie umie się sprzeciwić i z niechętną pokorą robi to co on powie, jednakże pomijając ten fakt, nienawidzi wykonywać poleceń innych. Jeśli zajdzie taka konieczność to ona rozstawia po kątach innych, wbrew swojej cichej, spokojnej i łagodnej zazwyczaj naturze. Jeszcze nigdy nie była w nikim zakochana dlatego, kiedy słyszy za sobą chór wzdychnięć, trudno jej ukryć swoje rozbawienie, ale nie jest okrutna, szybko gasi nadzieje niedoszłych adoratorów informując ich po prostu, że nie jest zainteresowana żadnym z nich. Ma pogodne usposobienie i jest pomocna zarówno zwierzętom, jak i ludziom. Lubi otaczać się bliskimi, łatwo też nawiązuje znajomości. Jest bardzo wyrozumiała i cierpliwa, ale do czasu...
Oczywiście nikt nie jest idealny, ona wiedząc o swojej nikłej sile fizycznej unika konfrontacji siłowej, ale gdy nie da się temu zapobiec, wtedy korzystając ze swojej wrodzonej zwinności i własnych nóg ucieka czym prędzej od zagrożenia do pierwszej kryjówki jaką uzna za odpowiednią. Nie prowokuje typów spod ciemnej gwiazdy, nie zapuszcza się samotnie w podejrzane okolice. Jest uparta przez co ciężko jej zrezygnować z raz podjętego działania, które zakończyło się fiaskiem. Należy do grupy osób, które najpierw robią i mówią, a dopiero po tym myślą, dlatego niektórzy uważają ją za złośliwą przez wyrzucanie z siebie tego co ślina na język przytoczy. Może się także poszczycić lekkomyślnością i przesadną pewnością siebie, przez swoją wiarę, iż zawsze znajdzie się ktoś, kto uratuje ją z opresji.
Nie ma dla niej cenniejszej wartości na świecie niż wolność, a przy tym chęć przygód i, jak każda kobieta, pragnienie odnalezienia prawdziwej miłości i bogactwa.
Umie się bardzo szybko dostosować do warunków w jakich przyszło jej żyć, nawet jeśli etykieta, sztywne zasady i uroczyste bale ją nudzą, uwielbia za to bawić się na miejskich festiwalach nawet z zupełnie obcymi sobie osobami.