Eldarrin to postać bardzo lubiąca towarzystwo, dosyć szybko dopada go uczucie samotności. Zazwyczaj stara się być szarmancki, choć dobrej bójki sobie nie odmówi. Pomaga biednnym i potrzebującym. Stara się unikać rozlewu krwi, choć przeszłość daje o sobie znać. Nie stara się być na opak z prawem, ale jednocześnie nie będzie miał problemów moralnych gdy to co robi będzie służyć dobru. Można ogólnie powiedzieć, że stara się postępować prawo i z honorem. Jest dosyć ufny i mając jedynie zapewnienia może postawić wszystko na jedną kartę. Uwielbia sztukę, a dokładnie muzykę i darzy szacunkiem osoby władające którąś z jej odmian. Nie przepada za brakiem porządku, dlatego na przykład pakuje się starannie i schludnie. Darzy szacunkiem żołnierzy, gdyż sam nim kiedyś był. Nie potrafi wysiedzieć zbyt długo w jednym miejscu, więc cały czas podróżuje.

Ludzka forma:

Jestem średniego wzrostu mężczyzną. Facjatę zdobi krótko ogolona broda i dłuższa kozia bródka. Poziome źrenice przypominają gadzie a tęczówka ubarwiona jest ciemno-zielono. Włosy są tak jak broda ciemnobrązowe i w wiecznym nieładzie. Z lewej strony zawiązałem sobie pasmo włosów. Pod włosami schowane są lekko spiczaste uszy. Można zauważyć że opuszki palców po latach zrobiły się twarde i suche. Zbudowany jestem całkiem masywnie, ale nie przypominam typowego osiłka, raczej atletę. Ubieram się w skórzano-bawełniane stroje, najczęściej niebieskie i białe. W zimę i w górach zakładam dodatkowo ubranie ocieplone futrem. Chód mam pewny siebie i stanowczy.

Smocza forma:

W smokopodobnej formie przypominam bardziej dużą wyvernę niż smoka. Osiągam długość około 6 metrów i wysokość 4,5 metra. Skórę zdobią łuski koloru śnieżnej bieli. Za szmaragdowymi oczami wyrastają dwie pary długich rogów. W długiej paszczy widoczne są rzędy ostrych zębów. Z szyi wyrastają mi kolczaste grzebienie. Brzegi skrzydeł są lekko nadszarpane. Na kolanach i łokciach widoczne są wytrzymałe lodowe kolce. Ogon sądzę że średniej długości i ostro zakończony.

Forma hybrydy:

W tej formie ciało pokrywa niezwykle wytrzymała biała łuska. Twarz wydłuża się gadopodobnie i również wyrastają na niej łuski. Z palców wyrastają ostre jak brzytwa pazury, pomiędzy nimi (palcami) tworzą się błony. Na barkach kształtują się nadzwyczaj umięśnione skrzydła zdolne do szybkiego lotu unosząc duży ciężar.

Eldarrin urodził się na łusce Elax, w państwie Hagronia. Jego rodzicami byli członkowie elitarnego oddziału smokołaków cesarza, w związku z czym sam został przeznaczony do dołączenia do niego. W wieku 10 lat rozpoczął swój nie miłosierny trening mający rozwinąć jego naturalne zdolności i wypaczyć wolną wolę. Na szczęście znalazł sposób na walkę z tym - muzykę. Pozwoliła mu ona na odzyskiwanie pewności w siebie, kiedy inni ją przydeptywali. Musiał jednak zdobywać na to czas, a to nie było łatwe. Uczył się więc sztuki oszukiwania innych. Perswazją słowną, groźbami, przekupstwami i podawaniem się za innych. Po wielu latach stał się człowiekiem zdolnym do zmuszenia do wszystkiego. Potrafił wyzyskiwać nawet swoich przełożonych. i ciągle szlifował ten atrybut. Niedługo potem z uwagi na dużą charyzmę został mianowany drużynowym grupy 15 żółtodziobów. Rodzice byli z niego dumni i snuli wiele planów co do jego kariery wojennej.
     
Przy przekroczeniu 60 roku życia zakończył naukę z umiejętnościami takimi jak walka w formie hybrydy czy uniki. W trakcie ceremonii pasowania otrzymał również Smoczy pierścień. Został przydzielony do gwardii cesarskiej, ale on postanowił uciec od tyranii cesarza Fortimaxa. 
Podczas pierwszej z wypraw miał za zadanie zniszczyć jedną z silniejszych rebelii w akcie potęgi. Kupując sobie trochę czasu podpalając namioty uciekł z oddziału. Wędrował przez siedem dni na północ do ukrytego portu między górami połączonego rzeką z oceanem. W tym zbiorowisku bandytów i szumów in znalazł kapitana Ewy, statku zdolnego do przepływania między łuskami prasmoka. Przekupił go żeby zabrał go do kontynentu na zachodzie, a dokładnie sławnej z dobrobytu i bohaterów Alaranii. 

   Po dotarciu pomógł mu inny uciekinier z Hagroni, który dał mu dach nad głową, strawę, poinformował o zasadach występujących w tym kraju i uczył języków, czytania i pisania oraz podstaw przetrwania. Po roku poczuł się gotowy do drogi i wyruszył w podróż. Nauczył się tu również magii ognia, ale nie miał zbyt dużo czasu żeby ją ćwiczyć. 

    Spotkał wiele bardów i grajków którzy dali się przekonać na naukę. Przez dłuższy czas towarzyszył bardowi Tesusilowi, którego dosyć polubił i zaczerpnął od niego trochę stylu. Po przejściu całego kraju wzdłuż i wszerz zdobył poziom mistrzowski w sztuce śpiewu i niemałą sławę w świecie. Jednakże do Eldarrina dochodzą ostatnio słuchy że w Alaranii pojawili się żołnierze cesarscy poszukujący dezertera.