Asael jest niezwykle spokojnym i miłym osobnikiem. Wygnanie z wioski i lata na pustkowiach przygasiły jego młodzieńcze zapędy, zrozumiał że na siłę nie można zmienić świata. Uwielbia prowadzić długie debaty, zajmować się sztuką i grami, zwłaszcza karcianymi i słownymi. Swoich silnych umiejętności magicznych używa niemal wyłącznie do pomocy innym, a otrzymane za to darowizny są jednym z jego dwóch głównych źródeł utrzymania. Drugim jest handel - podróżując po Alaranii przewozi różne towary i sprzedaje je tam gdzie najbardziej ich brak. Mimo łagodnego charakteru, nie jest wrażliwą osobą - widział i sam przeżył wiele okrutnych chwil, które umocniły jego charakter. Nie jest też jakimś strażnikiem pokoju i harmonii - mimo że gardzi stosowaniu przemocy wobec niewinnych, sam posiada przyjaciół wśród złodziei czy rabusiów, rozumiejąc iż każdy ma swój sposób aby zarobić na życie. Nie toleruje jedynie zabijania czy torturowania dla czystej przyjemności. Lubi przebywać w towarzystwie i pomimo ciągłych podróży czasami udaje mu się nawiązać trwałe przyjaźnie. Posiada specyficzne poczucie humoru i często łamie różne normy moralne, jednak jeśli trzeba potrafi się zachowywać z wręcz dworską uprzejmością.

Wysoki mężczyzna o piwnych oczach i sięgających ramion lekko kręconych, kasztanowych włosach. Tego samego koloru są pióra na jego skrzydłach, które zazwyczaj są "schowane". Zawsze nosi ten sam strój - wysokie, idealne na długie podróże buty, brązowe spodnie, zielony płaszcz i kapelusz z szerokim rondlem, czasami zakłada także szal. Mimo, że wśród swych pobratymców jest uważany za brzydkiego dla innych ras może wydawać się przeciętny a nawet trochę przystojny. Tak jak większość Fellarian, nie posiada nawet najmniejszego zarostu co trochę go odmładza - wygląda na niespełna trzydzieści wiosen. Nie przywiązuje większej uwagi do swego wyglądu czy stroju, dlatego jego włosy wiecznie sterczą na wszystkie strony a ubranie wygląda na naprawdę zużyte i wypłowiałe. Nieodłącznym elementem jego wyglądu jest drewniana fajka i kij. Asael nie ma problemów z poruszaniem się, po prostu czuje nieodpartą potrzebę posiadania kija. Często jednak je gubi i ciągle musi znajdować sobie nowe.

Asael narodził w wiosce Vernis i tam też spędził całe swe młodzieńcze życie. Od zawsze jednak różnił się nie tylko od rówieśników, ale też od całej swej rasy, zarówno fizycznie jak i mentalnie. Od zawsze interesowały go tereny oraz istoty które znajdowały się poza granicami wioski. Już w bardzo młodym wieku zaczął samotnie opuszczać najpierw wioskę, a potem Góry. Zdarzało mu się nawet schodzić do miast i spędzać tam po kilka dni. Podróże te rzecz jasna nie podobały się władzom osady, ale nie mogli nic z tym zrobić. Ze względu na niską urodziwość był traktowany z pogardą, jednak jego niesamowite zdolności magiczne dały mu w wiosce wysoką pozycje. Był idealistą, chciał aby jego rasa wyrwała się z letargu w jakim trwała już od stuleci, pragnął aby zaczęli aktywnie uczestniczyć w życiu polityczno-kulturowo-handlowym Alaranii i wykorzystywali swe nadzwyczajne moce dla dobra innych ras, zwłaszcza ludzi. Zwracał uwagę na fizyczne podobieństwo z ludźmi i głosił potrzebę asymilacji tych dwóch gatunków. Gdy starszyzna dostrzegła iż młodsze pokolenia fellarianów słuchają go z coraz większym zainteresowaniem, a kilka osób nawet nieśmiało zaczęło powtarzać jego hasła, podjęto natychmiastową decyzję o wygnaniu go z wioski. Został publicznie upokorzony, ogłoszony zdrajcą, anarchistą i wrogiem wszystkich fellarian. W ten oto sposób opuścił wioskę. Na początku podróżował wzdłuż Wybrzeża Cienia, później skręcił na Wschodnie Pustkowia gdzie przez wiele lat prowadził pustelnicze życie, obserwował Naturę i uczył się od niej. Wtedy też wynalazł Latającego Holendra, zmienił swe imię i zaczął przemierzać Alaranie wzdłuż i wszerz. Od tamtego czasu minęło już kilka dziesięcioleci, podczas których nigdy nie zatrzymał się nigdzie dłużej niż na kilka tygodni. Podróż i liczne przygody sprawiły iż pozbył się typowej dla mieszkańców Vernis delikatności.