Kobieta ma całkiem przyjemny charakter, może zdawać się, że jest on całkiem miękki, lecz nic bardziej mylnego. Owszem, jest przyjacielska, ciepła dla innych, ma dobre serce i z reguły jest łagodną osobą, lecz kiedy trzeba, potrafi walczyć o siebie lub wyrazić sprzeciw, jeśli z czymś się nie zgadza. Jest kobietą godną zaufania, która powierzone jej tajemnice zatrzymuje tylko dla siebie. Najczęściej nie odmawia pomocy innym, stara się, by wszystko było dobrze. Jest odpowiedzialna, sumienna i otwarta na nowe doświadczenia. Meredith jest osobą oddaną, która bardzo dba o wszelkie przyjaźnie i relacje, w których jest dla kogoś ważna. Z reguły jest uprzejmą osobą, która nie odzywa się niegrzecznie, jeśli nie wymaga tego sytuacja. Aven jest cierpliwa, nawet bardzo, ale jeśli zbyt wiele bodźców atakuje jej spokój, potrafi wybuchnąć, lecz stara się nie robić tego przy niepotrzebnych świadkach. 

Uwielbia podróżować, dlatego wszelkie wyprawy, które na celu mają zakup tkanin, ozdób, czy potrzebnych przedmiotów, traktuje również jako okazję do poznania czegoś nowego, szczególnie że zdarza się jej podróżować do dalekich krajów. Ceni sobie szczerość, nie lubi utrudniania spraw, które na ogół bywają całkiem proste. Bardzo lubi grać na flecie i chociaż nie jest w tym mistrzynią, to naprawdę potrafi ją zrelaksować. Czasem czyta różne dzieła, uznając to za formę rozrywki.

Meredith jest piękną kobietą o szczupłej budowie ciała, lecz to ani trochę nie odbiera jej kobiecego uroku. Kobieta ma śliczne, fiołkowe oczy, w których często można zobaczyć radość i szczerość. Długie, czarne rzęsy podkreślają niezwykłą barwę tęczówek, a wąskie brwi idealnie uzupełniają cały ten obrazek. Aven ma okrągłą twarz, a spojrzenie od razu przyciągają pełne usta o delikatnym kolorze, a całość oblicza uzupełnia mały, zgrabny nos. Meredith ma jasne, proste włosy, które sięgają jej do połowy pleców, lecz najczęściej nosi je upięte w koka czy też splecione w warkocz. 

Dziewczyna porusza się z należytą gracją, choć nie zawsze tak było, ubiera się tak, jak na dwórkę przystało, czasami zdarzają się momenty, że przywdziewa zdobną suknię, by dobrze prezentować się u boku królowej. Głos Meredith jest spokojny, ciepły, jeśli się go słyszy, ciężko jest wyobrazić sobie, że mogłaby krzyczeć w złości, choć nie brakuje mu energii.

Meredith nigdy nie poznała swoich rodziców. Wychowała się w Rododendronii w przyczółku dla sierot, razem z kilkorgiem innych dzieci. Tam uczona była wszelkich umiejętności, które pomogą jej wejść w dorosłe życie tak, by mogła poradzić sobie w nim zupełnie samodzielnie. Dzieciństwo może nie należało do najpiękniejszych, nie było ono tak wesołe, jak u dzieci, które wychowywały się wśród kochającej rodziny. Mimo to, nie mogła narzekać, bo miała dach nad głową, miała co jeść i posiadała przyjaciół, z którymi mogła spędzać czas.

W tej małej dziewczynce o fiołkowych oczach, która wyróżniała się swoją nietypową urodą, można było odkryć wiele talentów, lecz najcenniejszym była gra na flecie. Meredith miała do tego niezwykłą zdolność, dlatego bywały dni, w których dużo ćwiczyła, aby rozwijać swoje zdolności. Szybko okazało się, że ta sama dziewczynka lubi błyskotki, często ozdabiała ubranka starych zabawek przeróżnymi kamyczkami, koralikami, to sprawiało, że na jej słodkich ustach pojawiał się uśmiech, którego tak brakowało wielu dzieciom w jej wieku.
Przez lata była uczona czytania, pisania, choć nie poświęcano jej zbyt wiele uwagi, bo dzieci w sierocińcu było wiele. Z czasem jej zdolności były szlifowane, wrodzone talenty rozwijały się, czyniąc dziewczynkę coraz bardziej samodzielną i gotową do dorosłego życia.
Gdy przyszedł czas na opuszczenie sierocińca, została podjęta decyzja, że Meredith zostanie wysłana na królewski zamek, gdzie zostanie służącą. Dziewczyna nie chciała tego, jej życie miało wyglądać inaczej, ale co mogła zrobić młoda kobieta niemająca żadnego zaplecza finansowego?
Początki na zamku nie były dla niej łatwe, nie do końca potrafiła odnaleźć się w swoich obowiązkach, czuła się obco, zupełnie nie na swoim miejscu. Ale z czasem wszystko zaczynało układać się coraz lepiej. Sumienna, odpowiedzialna dziewczyna starała się, by być dobrą służącą, na którą nie trzeba żadnych skarg. Można było jej ufać, zdobyła sympatię służby, nie było obaw w powierzeniu jej większych zadań, z których wywiązywała się, jak należy. Aven zaczęła wykorzystywać swój talent do szycia, zdobienia tkanin i mogła robić suknie dla szlachcianek, które z reguły były zadowolone z efektów, jakie osiągała ta niepozorna służąca. To, w jaki sposób potrafiła ułożyć tkaniny, wyhaftować piękne wzory czy chociażby odnowić coś, co wyglądało na stare i zupełnie banalne sprawiło, że została dostrzeżona przez osobiste dwórki królowej Niary. Meredith odbyła rozmowę z główną dwórką, która koniecznie chciała poznać jej zdolności, wypytywała o inne umiejętności, a potem osobiście zajęła się tym, by Aven znała etykietę i potrafiła odnaleźć się w towarzystwie szlachty. Młoda dziewczyna bała się nowej funkcji, słyszała o królowych różne historie, nie zawsze były one pochlebne, dlatego z dużą dozą rezerwy podeszła do swojego nowego zadania. Szybko okazało się, że bycie dwórką to nie taka sielanka, to były obowiązki, którym nie każda kobieta potrafiła sprostać. Jednak w przeciwieństwie do opowiastek, które słyszała, Królowa Niara okazała się ciepłą kobietą o ogromnym sercu, która dbała o swoje dwórki, nie chcąc, by stała się im żadna krzywda. Meredith również stała się kimś ważnym w otoczeniu Królowej. Obecnie odpowiedzialna jest za jej stroje, dba o to, by każda kreacja była odpowiednia do okazji, na którą zostanie włożona. Dba również o to, by każda suknia wyglądała tak, jak należy, własnoręcznie zdobi je, haftuje wzory, a nawet wyjeżdża, aby kupować najlepsze materiały, z których później powstają małe arcydzieła. Aven dba by wszystko było wykonane z należydą precyzją, by nikt nie miał nawet okazji na zauważenie żadnego błędu. Co więcej, dzięki wyjazdom w celach zakupienia tkanin czy ozdób, Meredith nie raz ma okazję poznać nowych ludzi, nowe tradycje i kultury i każdy taki wyjazd traktuje jak możliwość do pogłębienia swojej wiedzy i zdobycia nowego doświadczenia.

Nawet jeśli na samym początku nie chciała trafić na zamek, teraz jest wdzięczna za to, że jej opiekunki postanowiły wysłać ją właśnie tutaj. Teraz życie Meredith wygląda zupełnie inaczej i raczej nie chciałaby tego zmieniać. Może realizować swoje pasje, wykorzystywać talenty i sprawiać, że dzięki nim, na twarzach innych, a przede wszystkim Królowej, pojawiają się uśmiechy.