Oglądasz profil – Erdalien

Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Erdalien
Rasa:
Upadły Anioł
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
40 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Ta emanacja odznacza się siłą magiczną, którą można określić jako średnią. Przybiera odcień miedzi przeplatanej grubymi, żelaznymi zawijasami. Ich krańce przyozdobiono srebrnymi pasami. Tu I ówdzie widać kobaltowe pióra namalowane przez doświadczonego malarza. Poświata zachwyca swym niespotykanym turmalinowym blaskiem. Jednakże odstrasza zawodzeniem upiorów i głosami, z pewnością nienależącymi do żadnej żywej istoty. Dodatkową grozę zapewniają jęki torturowanych oraz uczucie zagrożenia. Wszystko się nagle uspokaja i pozostaje jedynie pojedynczy głęboki ton. Sprawia wrażenie lekko buczącego. Nic nie może go zagłuszyć. Zapach, jaki można wyczuć, nie należy do tych ładnych, otóż jest to smród siarki zmieszany z jakąś znikomą wonią lilii. Powłoka zadziwia tym iż charakteryzuje się miękkością, ale posiada także twarde miejsca, choć są nieliczne. Posiada znaczna elastyczność i się nią popisuje, prezentując przy okazji ostre jak brzytwa krańce, gotowe tylko by wbić się w niczego niepodejrzewającą ofiarę, ale i one mają gdzieniegdzie wadliwe, czyli tępe strony. Zakrywa je w bardzo sprytny sposób aksamitny puch. W smaku można poczuć miłą łagodność aury, nim skończy się tym delektować, zaczyna się ona lepić, a od czasu do czasu bywa i sucha.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Erdalien
Wiek:
26
Grupy:
Płeć gracza:
Mężczyzna

Skontaktuj się z Erdalien

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
8
Rejestracja:
8 lat temu
Ostatnio aktywny:
4 lat temu
Liczba postów:
34
(0.04% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.01)
Najaktywniejszy na forum:
Turmalia
(Posty: 29 / 85.29% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
[Turmalia] Wizyta
(Posty: 29 / 85.29% wszystkich postów użytkownika)

Połączone profile


Atrybuty

Krzepa:niezbyt silny, wytrwały, delikatny
Zwinność:bardzo zręczny, precyzyjny
Percepcja:wyostrzony wzrok, czuły słuch, wyostrzony smak, przytępione czucie, wyostrzony zmysł magiczny
Umysł:pojętny, niezbyt błyskotliwy, silna wola
Prezencja:olśniewający, arytokratyczny, charyzmatyczny

Umiejętności

Otwieranie zamkówOpanowany
Skradanie sięOpanowany
SkrytobójstwoBiegły
Sporządzanie truciznPodstawowy
SzpiegostwoOpanowany
SzulerstwoBiegły
Targowanie sięBiegły
Zastawianie pułapekPodstawowy
TorturowanieOpanowany
ZielarstwoPodstawowy
AnatomiaOpanowany
EtykietaPodstawowy
SztyletBiegły
UnikiPodstawowy
AktorstwoBiegły
Gra na lutniBiegły
Gra na lirzeOpanowany
Gra na mandoliniePodstawowy
Gra na bębnachOpanowany
RysunekPodstawowy
GimnastykaOpanowany
ŚpiewOpanowany
Wiedza o duchachPodstawowy
MieczPodstawowy
KastetPodstawowy
NóżOpanowany

Cechy Specjalne

LatanieDar
Dzięki skrzydłom jest w stanie wznosić się na ogromne wysokości, a także bardzo szybko się poruszać. Są one dla niego świetością, dlatego w walce zawsze na nie uważa.
RegenracjaZaleta
Zdolność regeneracji odziedziczona po jego rodzicach. Nie jest ona tak poteżna, jak u nich, lecz dzięki niej jest w stanie podczas walki, a także poza nią leczyć swoje rany, nawet te poważneijsze, lecz niestety nie jest w stanie odtworzyc utraconych kończyn.
Uczulenie na kurzWada
Dostaje kataru i kicha w kontakcie z większą iloscią kurzu
Piętno ciemnościFenomen
Piętno nadane mu przez tajemnicze ostrze. Dzięki niemu nocą jest on w stanie rozpłynąć się, lecz tylko w zupełnej ciemności i przez kilka sekund poruszać się niezauważonym.
Piętno ciemnosciKlątwa
Piętno ma też swoją złą stronę. Jego skóra w kontakcie ze światłe gwiazdy dziennej zaczyna się dymić, a w późniejszym stanie nawet i palić, a to moze doprowadzić nawet i do śmierci.

Magia:

DuchaAdept
ZłaNowicjusz
IstnieniaNowicjusz

Przedmioty Magiczne

Ostrze MunchkinaTajemny
Nie wyróżnia się niczym od zwykłego sztyletu, prócz czerowonym kamieniem w rękojeści. Może przybrać kształt noża, sztyletu bądź miecza jednoręcznego.
Rozmowna księgaBaśniowy
[loteria] Można sobie z nią pogadać poprzez wpisywanie do niej tego, co chcemy przekazać.

Charakter

Dzięki nauce w szkole minstrelów opanował sztukę "maski minstrela", czyli tego, że potrafił kontrolować swoje emocje. Normalnie jest on spokojną personą, którą trudno wytrącić z równowagi. Lubi poznawać nowych ludzi, lecz nie od razu darzy ich zaufaniem. Najczęściej sprawdza ich, jacy są za pomocą "prób" i pytań. Do życia podchodzi z dużym dystansem, umie śmiać się z innych i z siebie. Uwielbia pokazywać siebie wśród tłumu, chodź w obecnej chwili jest to dla niego niemożliwe przez piętno, którym został naznaczony. Przed naznaczeniem uwielbiał nosić się jak arystokracja oraz tak by wyróżniać się z tłumu, lecz teraz musi on chodzić w płaszczu z kapturem, by nie zmienić się w skwarkę, co go denerwuje. Dba o swoje ciało, gdyż uważa, że jest to jego świątynia. Ogranicza potrawy ociekające tłuszczem oraz słodycze, do których ma pociąg. Najczęściej jest on uśmiechnięty i radosny, nawet teraz gdy musi ukrywać się pod cieniem płaszcza. Chętnie pomaga innym, nie tylko znajomym i przyjaciołom, ale także przypadkowym osobom spotkanym na ulicy. Mimo tego, że lubi się wywyższać, to szanuje innych, a jego puszenie się, należy przyjmować jako formę żartu, bądź satyry skierowanej do arystokracji. Nie stroni on od trunków takich jak rum, czy whisky, ale dobrze wie, kiedy należy przestać. Natomiast, kiedy zaczyna polowanie jego płaszcz staje się ochroną, a nie udręką. Staje się on cichy i poważny, a także stapia się on z tłumem. Stara się nie rzucać w oczy, a także kontrolować swoje emocje. Jak normalnie potrafi być głośny, tak podczas zlecenia jest bardzo cichy i wręcz milczący. Inni ludzie dla niego znikają, a zostaje tylko sam cel. Najczęściej pracuje sam, lecz gdy przyjdzie mu pracować z kim innym, przydziela mu trywialne zadania, tylko po to, by główną część roboty wykonać samemu. Robi tak, ponieważ wyznaje przysłowie "Chcesz zrobić coś dobrze, zrób to sam". Z wielką niechęcią przyjmuje pomoc innych.

Wygląd

Z upadku zostały mu się jego. blond, długie włosy, lecz nocą stają się czarne. Jego twarz jest delikatna. Cerę ma lekko bladą, nos ma zgrabny, a uszy niewielkie. Oczy ma błękitne, lecz pod wpływem piętna w nocy robią się czerwone. Twarz ma pociągłą i szczupłą. Usta są niewielkie, a w kącikach ust ma charakterystyczne dołeczki. Jest niezbyt wysoki, ma 165 cm wzrostu. Jest szczupły i ma wyprostowaną postawę. Za dnia nosi się jak arystokracja najczęściej w kolorze niebieskim, nocą zaś ubiera spodnie i koszulę, a na to narzuca czarny płaszcz.

Historia

Z jego historii nie wiadomo zbyt dużo, gdyż kroniki jego rodziny zostały spalone, a on sam nie pamięta swojego życia do 21 roku życia, czyli wieku w którym stał się upadłym. Jego pierwsze wspomnienia, jakie w tym czasie posiada, to dzień, w którym obudził się w niewielkiej chatce na skraju lasu i pamięta kobietę, która się nim wtedy zajmowała. Późniejsze jego życie polegało na podróżach z niewielką grupą cyrkowców, która okazała się także grupą zabójców. U nich posiadł pojęcie o sztuce skrytobójstwa, warzeniu trucizn i innych rzeczach związanych z tą profesją. Był z nimi wiele lat i dzięki nim zyskał niemałe pieniądze. Cyrkowcy, podczas ich ostatnich dni wędrówki dali Erdaleinowi pewną informację o szlachciance z Wybrzeża Jadeitowego, a dokładnie z Leonii. Według ich informacji w jej pałacu miał mieścić się drogocenny kamień, który mógłby dać Erdalienowi wielką fortunę. Ten postanowił, że kiedys go zdobędzie. Po kilku dniach ruszył własną ścieżką, by poznać wielki świat. Podczas kolejnych podróży wstąpił do szkoły minstreli, gdzie zdobył umiejętności aktorskie, śpiewu i grania na wielu instrumentach. Po ukończeniu szkoły ruszył dalej, aż trafił do miasta portowego Turmalia.Niedawno niedaleko miasta Erdalien natrafił na ślady morderstwa. Idąc bardzo widocznym tropem dotarł do niewielkiej wieży, gdzie zauważył martwego człowieka z wbitym sztyletem w serce i wykręconą ręką, tak jakby on sam sobie go wbił. Podszedł on do ciała i wyjął z niego sztylet. W tym samym momencie poczuł on moc magiczną promieniującą od sztyletu, a w tym samym czasie zaczął on zmieniać kształty. Erdalien starał się go puścić, lecz nie było to możliwe. Starał się on zapanować nad bronią. Usłyszał on szept w głowie, szept w języku, którego nie rozumiał. Gdy tylko szept ustał, broń wróciła do pierwotnego kształtu, a on sam mógł ja puścić. Schował ją więc za swój pas i ruszył do miasta. W karczmie zauważył znak na jego piersi. Znał go doskonale z księgi, którą kiedyś czytał. Było to piętno ciemności. Od tego dnia Erdalien zaczął szukać sposobu, jak je zdjąć.
  • Najnowsze posty napisane przez: Erdalien
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data
  • Re: [Turmalia] Wizyta
    W momencie, gdy Erdalien starał się jakoś odciągnąć myśli Gelarum od jej trosk, niedaleko nich wędrowała niewielka postać. Kroczyła ona przez leśną ścieżkę, rozglądając się uważnie. W lewej dłoni dzierżyła dług…
    58 Odpowiedzi
    27802 Odsłony
    Ostatni post 6 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: [Turmalia] Wizyta
    Stał zastanawiając się, co spowodowało, że Gelarum utknęła w postaci smoka, swojej prawdziwej postaci. Oparł się delikatnie plecami o jej łapę i spojrzał się do góry, tak by uchwycić wzrokiem jej pysk i przesła…
    58 Odpowiedzi
    27802 Odsłony
    Ostatni post 6 lat temu Wyświetl najnowszy post