Eliasz jest pełen sprzeczności i dość... nieprzewidywalny. Potrafi być cichy i opanowany, a po chwili być bezczelny i agresywny. Bardzo łatwo oddziałuje na

niego otoczenie, dość łatwo nim manipulować. Zazwyczaj jest neutralny wobec wszystkiego. Lubi towarzystwo tylko niektórych ludzi.

Dość charakterystyczna i rzucająca się w oczy postać. Eliasz wygląda jak typowy kotołak - ma dość spore, czarne uszy wystające z pokrytej czarnymi,

średniej długości włosami głowy, czarny koci ogon. Jest bardzo niski (około 140 cm wzrostu). Wygląda przez to bardzo... dziecinnie.

Nosi czarne, wysoko wiązane buty, kompletnie zakryte jednak przez ciemnozielone szerokie spodnie. Pod czarną, skórzaną kurtą ma zbyt długą, białą

koszulę (w zasadzie wygląda w niej jak w tunice).

U boku ma niewielką, ciemnozieloną torbę podróżną, a na plecach trzyma swoją broń.



W postaci kota jest cały czarny - ma tylko jakby biały krawat.

Eliasz urodził się w rodzinie cyrkowej - całe swoje dzieciństwo spędził w trasie wielkiego cyrku, który był dla niego jedynym domem. Trenował tam
akrobatykę - wyginano go i przeginano -  a kiedy podrósł pozwalano mu nawet występować. Jego rodzice byli kotołakami, co się stało powodem osierocenia
Eliasza. Zostali zamordowani z powodu swojej inności w jednym z miast, w których występowali. Przez pewien czas \\'rodzina\\' cyrkowa
zajmowała się nim,  jednak w wieku 15 lat postanowił uciec z cyrku. Zagnieździł się w jednym z miast, gdzie poznał tajniki złodziejskie i ludzi, którzy stali się jego kolejną
\\'rodziną\\'. Uczył się i praktykował jednocześnie fach włamywania się, kradzieży i zabijania. Wszystko zdawało się być idealne... do czasu, kiedy wpadł w ręce
sprawiedliwości. Eliasz miał zostać stracony - jako złodziej i odmieniec nie miał szans na inny wyrok. Ostatnim ratunkiem stał się pewien czarodziej, który potrzebował
obiektu do swoich badań nad demoniczną krwią. Kotołak miał wtedy 18 lat.

Przez 5 lat po wszczepieniu mu krwi mieszkał na dworze królewskim. Był dworskim barbarzyńcą, odpornym na jakiekolwiek nauki etykiety. Odkryto w nim
wielkie pokłady talentu magicznego, którego nie był on jednak w stanie opanować. Wyczuwał magie na kilometr, mimo iż nie potrafił z niej korzystać.
Długie i mozolne szkolenie doprowadziło jego umiejętności rozpoznawania i wykrywania magii do perfekcji. Wtedy też udało mu się zdobyć swój pierwszy
artefakt - Broszę Ostatniego Bastionu. Kupił ją na bazarze, niemalże za grosze- sprzedawca nawet nie wiedział, co miał na sprzedaż.

Kolejny raz stracił dom w wieku 23 lat, kiedy obudziła się w nim jego ostatnia moc. We śnie zobaczył ogromnego smoka niszczącego miasto. Następnego
dnia wszystko płonęło, gruzy gruzów były jedynym, co pozostało. Tylko moc broszy uratowała go przed niechybną śmiercią.