Luka jest postacią wyalienowaną, chadzającą własnymi ścieżkami. Jego umiłowanie samotności przewyższa nawet skłonności największych pustelników. Swering bywa nieuprzejmy, twardy, zaczepny i kpiący, choć sam zachowuje przy tym opanowanie – w przypadku niepowodzeń nie wybucha złością: tłumi emocje w sobie, by zwrócić to, czym go zraniono z nawiązką.

Jest osobą cichą i małomówną. Wilkołak nie cofnie się przed niczym, aby wypełnić złożoną obietnicę: wyjątkowo lojalny i równie bezwzględny – zrobi wszystko, by osiągnąć swój cel, nawet jeśli wymaga to uśmiercenia kogoś. Podjął się pracy assasyna by móc za co żyć.

Mimo wszystko posiada uczucia, które ignoruje. Nie traci zimnej krwi nawet w krytycznej sytuacji. Pomimo plugawego zawodu potrafi być honorowy.

--Forma człowieka--



Tej formy używa w miejscach gdzie przebywa dużo ludzi, by wmieszać się w tłum oraz przy szpiegowaniu ofiary.Jest średniego wzrostu, ma wtedy niezbyt długie czarne włosy z opadającą grzywką przysłaniającą czerwone oczy. Najczęściej zakłada luźne stroje, których nie musi zdejmować przy przemianie w hybrydę. Nie nosi butów, gdyż te by się zniszczyły przy przemianie. To właśnie w tej formie najczęściej używa broni (w hybrydowej formie przeszkadzają Sweringowi długie pazury). Często chodzi w luźnej, zielonej pelerynie z kapturem, który ukrywa jego twarz. Zakłada do tego kamizelkę w podobnym kolorze, która jest rozpięta i eksponuje jego pionową bliznę na klatce piersiowej będącej pamiątką po pojedynku z ojcem również będącego wilkołakiem. Do tego nosi luźne spodnie które wyglądają na parę rozmiarów za duże. Na ręce widoczny jest pierścień, który pozwala wilkołakowi stworzyć niematerialny miraż swojej osoby. Przy sobie nosi kilka sztyletów przypiętych do paska, glewię i mały miecz.



--Forma hybrydowa--

 

Z tej formy korzysta najczęściej i najlepiej się w niej czuje. Wciąż nosi swoje ubrania, które w tej formie pasują na Luka jak ulał. Przede wszystkim lykan wyciąga się w górę i jest o połowę wyższy niż w swojej ludzkiej formie. Krótkie włosy wydłużają się tworząc rodzaj sierści łączącej się z sierścią wyrastającą na plecach. Ramiona stają się bardziej umięśnione i porośnięte futrem jak cała reszta ciała, a na na dłoniach pokazują wilcze pazury. Nogi zaczynają przypominać wilcze łapy jednak nadal może w nich chodzić jak w ludzkich. Jest to najbardziej zbalansowana przemiana w której wygląda jak każdy wilkołak.



--Forma wilka--



Tę formę Luka przybiera gdy ma zamiar przemierzyć większy obszar lub skryć się w lesie. Nawet w tej formie posiada zdolność logicznego myślenia dzięki czemu nie poddaje się zwierzęcym odruchom. Jest taki sam jaki inne wilki z wyglądu tylko, że nieco większy.



--Forma potwora--



W tę formę Swering przemienia się tylko wtedy gdy zbyt długo poddaje się działaniu Furii. Gdy do tego dochodzi Luka przybiera formę znacznie różniącą się od pozostałych. Przede wszystkim mocno zyskuje na wzroście bo aż trzykrotnie przerasta ludzką postać. Kolejne zmiany ciągną za sobą diametralne zwiększenie masy mięśniowej, które porasta gęste futro. W parze ze zmianami w wyglądzie idą zmiany fizyczne. Lykan posiada w niej niesamowitą siłę jednak w ogóle się nie kontroluje i bezmyślnie niszczy wszystko wokół siebie. Jest to bardzo wyczerpująca przemiana i zbyt długie przebywanie w niej może grozić śmiercią.

-Dzieciństwo-

Trudno nazwać dzieciństwo Sweringa szczęśliwym. Matka zmarła gdy się urodził zaś ojciec nie specjalnie się nim przejmował i nie zajmował się nim. Niemowlęciem zajęła się babcia, która użaliła się nad podrzutkiem. W domu staruszki znalazł namiastkę miłości i rodzinnego ciepła. Choć kobita byłą surowa to bardzo dbała o lykana i pilnowała, by kład się spać wcześnie i nie wychodził w czasie pełni księżyca. Sielanka trwała 10 lat. Wtedy powrócił ojciec Sweringa domagając się oddania dziecka. Gdy starsza pani odmówiła wilkołak zabił ją bez litości, po czym porwał chłopca. Od tej pory Luka przeżywał niekończące się piekło. Bicie i poniżanie było na porządku dziennym, w czasie pełni ojciec chłopaka zmuszał chłopaka do transformacji dla własnej rozrywki. Trwało to 7 lat. Pewnego dnia chłopak obiecał sobie, że choćby nie wiadomo jak długo to trwało, pokona i zabije swojego kata.

-Pierwsza krew-

Luka zaczął ciężko pracować nad sobą i swoim ciałem, codziennie, w każdej wolnej chwili ciężko trenując. Szczególnie ciężko pracował nad opanowaniem swojej zwierzęcej natury co było trudne ze względu na uzależnienie od pełni księżyca, jednak dzięki silnej woli udało mu się dokonać tego co było uznawane za niemożliwe. W dniu pełni w końcu nadszedł czas zemsty. Stanął przed ojcem jako nowa wersja siebie, był gotów wszystko zaryzykować. Stary wilkołak sadystycznie się zaśmiał gdy młodzik rzucił mu wyzwanie po czym przemienił się. Tym razem Luka miał przewagę, gdyż doskonale się kontrolował i nie miał problemów z walką w przeciwnikiem swojego gatunku. Mimo wszystko walka była ciężka co było spowodowane brakiem doświadczenia bojowego. Swering pokonał jednak ojca, dokonał tego co sobie postanowił. W końcu był wolny i szczęśliwy.

-Trudne początki-

Szczęście szybko minęło gdy młody wilkołak musiał sam sobie zacząć radzić. Nie zawsze był w stanie upolować jedzenie więc zaczął kraść z czasem zajmując się poważniejszymi przestępstwami. Często lądował w więzieniu, często też było mu ciężko, jednak nie poddawał się. Przez ten czas nabył wprawy w posługiwaniu się mieczem i sztyletami. Pewnego dnia postanowił napaść na wóz w okolicach Rzeki Motyli. Okazja trafiła się szybko a wilkołak nie czekając na zaproszenie zaatakował wóz. Zrządzeniem losu był to wóz należący o do assasyna który z łatwością rozprawił się z przeciwnikiem. Widząc jednak zawziętość i uparty charakter lykana postanowił go przyuczyć na assasyna. Ciężko trenował Sweringa, który w niesamowitym tempie chłonął wiedzę szybko przerastając swojego mistrza. Mężczyzni przez ten czas zaprzyjaźnili się i często ze sobą rywalizowali. Pewnego dnia zmierzając na spotkanie ze swoim mistrzem nie zastał go w umówionym miejscu. Zamiast tego znalazł tylko jego glewię i karteczkę z napisem "Zrobisz z niej lepszy użytek niż ja".

-Niesamowity morderca-

Nie trzeba było wiele czasu by o Sweringu zrobiło się głośno. Wsławił się jako jeden z najlepszych płatnych zabójców w Alaranii jednak nie spoczął na laurach nadal ciężko trenując. Dzięki ciężkiej pracy nad sobą i magicznemu amuletowi z księżycowym pyłem, zdobytego podczas jednego ze zleceń. Zdołał opanować nową zdolność poprawiającą jego umiejętności, którą nazwał Furią.

-Niezwykły artefakt-

W późniejszym czasie za sprawą incydentu wszedł w posiadanie Pierścienia Mirażu, który pozwalał tworzyć kopie tego, który go nosił. Było to jeszcze zanim na dobre osiedlił się w Fargoth. Niby nic wielkiego, kolejna misja w której musiał poderżnąć komuś gardło. Okazało się jednak że owa misja była pułapką zastawioną na niego i to on sam miał być trupem. Po długiej walce z grupą płatnych zabójców udało mu się ich pokonać większość napastników. Tylko jeden był w stanie walczyć z nim na równi dzięki tworzeniu własnych kopii a właściwie dzięki pierścieniowi, który mu to umożliwiał. By go pokonać Swering musiał najpierw pozbawić przeciwnika owego pierścienia, a najprostszym sposobem na to było oczywiście szybkie podejście do przeciwnika i obcięcie mu ręki, co zresztą uczynił. Pozbawiając ofiarę artefaktu, nie miał już większych problemów z jej dobiciem. Po walce przywłaszczył sobie ów pierścień uznając, że może być przydatny w jego pracy. Po tej przygodzie postanowił przystopować z zabójstwami i osiąść w jednym miejscu. Aktualnie przesiaduje w Fargoth od czasu do czasu zajmując się małymi zleceniami.