Oglądasz profil – Setian

Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Setian
Rasa:
Człowiek
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
27 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Aura przywodząca na myśl zadbany miecz - lśniąca, o jednolicie żelaznej barwie i chłodna niczym stal. Pierwsze skojarzenie potęguje drażniąca nozdrza woń krwi i metalu. Nie towarzyszy jej żaden dźwięk, poświata zaś jarzy się rubinowo. Gorzka i łagodna jednocześnie, smak jest jednak tłumiony przez uczucie suchości na języku. Zarówno twarda, jak i giętka, o ostrych krawędziach i gładkiej powierzchni, niczym starannie wykuta klinga.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Setian
Wiek:
26
Grupy:

Skontaktuj się z Setian

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
9
Rejestracja:
9 lat temu
Ostatnio aktywny:
8 lat temu
Liczba postów:
110
(0.12% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.03)
Najaktywniejszy na forum:
Valladon
(Posty: 48 / 43.64% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
[Valladon] Niech się dzieje
(Posty: 45 / 40.91% wszystkich postów użytkownika)

Połączone profile


Atrybuty

Krzepa:silny, niezłomny, nie do zdarcia
Zwinność:niezwykle zręczny, bardzo szybki, precyzyjny
Percepcja:dobry słuch, pozbawiony zmysł magiczny
Umysł:bystry, błyskotliwy, Żelazna wola
Prezencja:godny, charyzmatyczny

Umiejętności

Szermierka GotlanduMistrz
Ekwilibrystyczna, nietuzinkowa metoda walki mieczem, dostępna do opanowania jedynie w klanie Gotland.
Walka wręczMistrz
Ciężkie życie, upór i niezliczone godziny morderczego treningu uczyniły z Setiana najgroźniejszego wojownika wręcz w klanie.
Przywódctwo (charyzma)Mistrz
Jako przewodni, niejednokrotnie dowodził oddziałem w walkach oraz posiadał własną drużynę, którą szkolił i którą dowodził. Przed opuszczeniem klanu był jedynym w historii dowódcą mogącym pochwalić się stuprocentową skutecznością i zerową liczbą ofiar.
TaktykaBiegły
Jeden z najlepszych i najskuteczniejszy z przewodnich. Lata bycia nauczycielem i dowódcą nauczyły go tego pojęcia w stopniu rzadko spotykanym.
UnikiBiegły
Niebywale przydatne w szermierce, niezbędne w walce wręcz. Bez nich nie byłoby możliwe opanowanie walki na tak wysokim poziomie.
Jazda konnaOpanowany
W siodle się utrzyma, do celu dojedzie, jednak nie jest to wymagana umiejętność w klanie.

Cechy Specjalne

Niezłomna osobowość i ciałoDar
Życie Setiana i jego wewnętrzny upór uczyniły go praktycznie niemożliwym do zmanipulowania człowiekiem. Nie można dostać się do jego umysłu, omamić słowami, a jego wola sprawia, że ciało ma siłę poruszać się nawet wtedy, kiedy już dawno powinno paść z wyczerpania.

Magia:

Nowicjusz

Przedmioty Magiczne

Mroczny

Charakter

Setian jest mocno nietuzinkową osobowością. Nie ma na świecie człowieka który by go znał (poza nim samym). Postać ta posiada wiele masek - od roześmianej duszy towarzystwa, po cichego samotnika – które przybiera zależnie od okoliczności, miejsca i sytuacji. 

Skomplikowane wychowanie sprawiło, że szatyn nie zna czegoś takiego jak strach, a każdą sytuację rozwiązuje na chłodno, poprzez racjonalne myślenie. Mimo swoich umiejętności, nie jest zawadiaką. Nie wdaje się w bójki i nie rozpoczyna konfliktów. Z drugiej jednak strony nie pozwala nikomu na obrazę swojej osoby, a jeśli konflikt wymaga użycia siły, nigdy nie okazuje litości.
Nieznane są jego dokładne losy, a tak dokładniej przeszłość, musiało jednak wydarzyć się coś co ukształtowało jego poglądy na te aktualne. Setian bowiem gardzi uczuciem którego nazwą jest miłość, brzydzi się „istotami wyższymi”, a przede wszystkim każdym kto ośmieli się choćby słowem obrazić kobietę.
To człowiek który nie ma żadnego przyjaciela, a ścieżki jego życia nie są związane z nikim ani z niczym. Nie zależy mu na nim i nie boi się śmierci, a nawet traktuje ją jako coś obowiązkowego na tym świecie.
Jakie są jego cele? Niewiadomo. Chyba nawet on sam tego nie wie. Pewne jest to, że nie ma żadnych wzorców z których by cokolwiek czerpał, ani marzeń do spełnienia których by dążył.

Wygląd

Setian jest człowiekiem niewyróżniającym się zbytnio swoim wyglądem. Jego twarz ma łagodne rysy, co nadaje mu niegroźnego wyglądu. Smukły nos dobrze komponuje się z bladoczerwonymi ustami, a średniej wielkości oczy mają błękitno-zieloną barwę. Posiada osadzoną na długiej szyi głowę pokrytą krótkimi, szatynowymi włosami.

Barwa jego głosu jest męska, niska, ale jednocześnie łagodna, zawierająca w sobie pewną delikatność i coś co sprawia, że słyszący go czują do niego swoiste zaufanie.
Jego ciało jest smukłe i długie, wyposażone w umięśnione od szermierki ręce i nogi oraz uboższej budowy tors. Bohater należy do osób wyższych, posiada bowiem 185 cm. wzrostu. Porusza się pewnym krokiem, a ruch jego osoby przywodzi na myśl pewność siebie i dużą zwinność.
Jak wygląda ubiór tego jegomościa? Gustuje w kolorze ciemnym lub szarym, co podkreśla jego tajemniczość. Najczęściej zakłada na siebie maskujące spodnie i kamizelki, skryte długim płaszczem lub peleryną, czymś co skutecznie zasłania jego ręce.

Historia

Na świecie jest mnóstwo krain, wiele mniejszych które otaczają tą główną. W jednej z nich – której nazwa zaginęła wraz z kolejnymi stuleciami – znajdowała się stolica militarna o nazwie „Ilmar”. Miasto to, otoczone wysokim i grubym murem, pełniło funkcję szkolenia rycerzy z młodych i obiecujących dzieciaków. Mimo niebezpieczeństwa tejże profesji, wielu rodziców posyłało swe pociechy w nadziei, że staną się one naprawdę kimś. Młodzi ludzie trafiali do specjalnej szkoły, skąd wyrastali pod czujnym okiem instruktora na adeptów miecza. Zwieńczeniem ciężkich treningów był odbywający się raz na rok turniej, którego zwycięzca zyskiwał szansę awansu i trafienia do rycerskiej szkoły. Tylko nieliczni wiedzieli, że na każdym finale znajdował się zakapturzony obserwator, wyspecjalizowany wyławiacz talentów. Ktoś, kogo interesowali tylko zwycięzcy, a tak dokładnie triumfatorzy finałów. Nie zawsze owa osoba zostawała zauważona. Trzeba było mieć „to coś”.

Publiczność zawrzała dziko w reakcji na fenomenalny zwód jednego z finalistów. Młody szatyn wyprowadził atak na lewy bok rywala, prawie natychmiast okręcając się przez prawy bok, czego skutkiem było podanie jak na tacy tejże strony rywala. Trzymająca drewniany, ćwiczebny miecz ręka błysnęła z wielką szybkością i oręż uderzył prosto w żebra blondyna, który jęknął cicho z bólu i upuścił miecz. Zgodnie z zasadami to powinien być koniec, jednak szatyn którego imię brzmiało „Setian” od początku zaskakiwał swoją bezdusznością. Czymś co zwabiło na finał najlepszego z wyławiaczy. Również i tym razem chłopak nie dał się tak po prostu poddać przeciwnikowi. Potężne uderzenie w twarz sprawiło, że trysła krew, a blondyn padł nieprzytomny. Dłoń która zadała to cięcie uniosła wysoko miecz w geście triumfu, a publiczność zawyła świętując zwycięstwo i kolejnego mistrza.
Zakapturzony osobnik uśmiechnął się delikatnie i mruknął do siebie pod nosem.
- Biorę go.

W ten oto sposób Setian trafił do znajdującego się nieopodal klanu „Gotland”, stowarzyszenia okrytego legendą. Tylko nieliczne osoby spoza niego wiedziały o jego istnieniu, nawet władca krainy nie miał o tym pojęcia. Klan ten przygarniał do siebie wspomnianych wyżej „wybrańców” i szkolił ich na melmaro, czyli ludzi przewyższających umiejętnościami nawet rycerzy królewskich. W przypadku szatyna nie tylko umiejętności walki przyczyniły się do jego powołania. Znaczną rolę odgrywało też jego okrucieństwo i brak sumienia, a także bycie sierotą. Nikt bowiem nie nadaje się na psa tak dobrze jak właśnie sieroty. Można je nauczyć lojalności i posłuszeństwa, oraz wyszkolić na dowolny sposób.
Setian bardzo szybko awansował i został najmłodszym melmaro w historii – stał się nim w wieku zaledwie osiemnastu lat. Słynny stał się już jego poziom opanowania „szermierki Gotlandu”, jego tajemniczość i chłód.
Nie jest dokładnie wiadomo co działo się w murach klanu, gdyż nigdy nic nie wychodziło z nich na zewnątrz. Nie wiadomo nawet co działo się z tym chłopakiem przed wstąpieniem w szeregi melmaro. Nikt się nim nie interesował, nawet „bracia” jak to trzeba było nazywać swych gotlandzkich kompanów. W sercu Setiana panował mrok, stąd miejsce miało to całe okrucieństwo. Zadawał ból który kiedyś zadano jemu.
Cieszył się uznaniem w klanie, stał się wielkim wojownikiem i przywódcą grupy ludzi. Wszystko układało się „dobrze”, do czasu aż się zakochał… Nie znane są szczegóły i okoliczności, wiadomo jedynie, że jego wybranką stała się wojowniczka Rayua. Zakochał się, a jego miłość była ogromna i czysta. Chyba po raz pierwszy od chwili narodzin ten cały wewnętrzny mrok zniknął. Szatyn zakosztował nieznanego dotąd uczucia – zakosztował szczęścia.
Szczęścia które było bardzo ulotne, nie wiedział bowiem, że w Gotlandzie coś takiego jak miłość nie istnieje. Było jedynie zaspokajanie swoich potrzeb.

Drzwi do siedziby uchyliły się pod wpływem lekkiego pchnięcia i Setian wszedł do mieszkania. Wracał właśnie z przeprowadzanego szkolenia, ale uśmiechał się. Już za chwilę spotka swą ukochaną. Nie zdejmując nawet obuwia wszedł do sypialni… i zamarł. Tak jak myślał, w środku na łożu zastał swą kobietę. Pikanterii dodałby fakt, że była naga. Dodałby, gdyby nie to, że w łóżku był ktoś jeszcze. Nagi mężczyzna, który znajdował się z kobietą w jednoznacznej pozycji.

Jak Setian zareagował na fakt, że został zdradzony? Nie trzeba nawet mówić o tym jak wielki ból mu to sprawiło. Zabił jej kochanka, za co ta go wydała. Karą za zabicie kompana w klanie są straszliwe tortury i powolne rozczłonkowanie. Szatyn chcąc ocalić swoje życie musiał uciekać. Bez problemu pokonał stojących na jego drodze czworo młodszych melmaro – jego wychowanków - i opuścił zakon. Sytuacja sprawiła, że zdążył wziąć ze sobą jedynie swój miecz, którego nazwa brzmiała „Kaxua”, co po gotlandzku znaczyło „Siekacz mroku”.
Dwudziesto-siedmio latek wiedział, że musi opuścić krainę. Wiedział, że Gotlandczycy będą go ścigać i, że kiedyś – nawet w innym królestwie – dojdzie do konfrontacji. Długo się zastanawiał co zrobić, aż w końcu podjął najlepszą chyba decyzję.
Decyzję którą było skierowanie swych kroków w kierunku Alaranii…
  • Najnowsze posty napisane przez: Setian
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data
  • Re: Gotlandzkie spotkanie, gotlandzki finał
    Setian nie zwracał zbytniej uwagi na metody jakimi Jorge czarował uratowaną przez nich kobietę, by ta nie wpadła w panikę i nie zrobiła czegoś głupiego oraz, by po prostu nie zauważyła tego jak melmaro obszedł …
    11 Odpowiedzi
    7792 Odsłony
    Ostatni post 8 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: Gotlandzkie spotkanie, gotlandzki finał
    Kiedy tylko Jorge zorientował się w sytuacji, dobył szybko ostrza, co spotkało się ze sztywnym spojrzeniem Setiana. On sam poza dziejącą się sceną, skupił się również na otoczeniu, nie przyjmując od razu postaw…
    11 Odpowiedzi
    7792 Odsłony
    Ostatni post 8 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: Gotandzkie spotkanie, gotlandzki finał
    Melmaro w spokoju wysłuchał tego co rudowłosa mu odpowiedziała, po czym zamilknął na chwilę, jednak nie w celu zastanowienia się, a po prostu tymczasowego zapanowania ciszy. Na jego ustach pojawił się słaby uśm…
    11 Odpowiedzi
    7792 Odsłony
    Ostatni post 8 lat temu Wyświetl najnowszy post