Charakter, a przynajmniej najważniejsze cechy Mileeny przejawiają się już w jej ubiorze. Jest pewna siebie, za nic ma zdanie innych, a przynajmniej większości, można wręcz pokusić się o stwierdzenie, że uczucie pogardy dla innych towarzyszy jej niesłychanie często. Wychowana w arystokratycznej rodzinie dobrze zna prawo i porządek, publicznie, szczególnie w otoczeniu swoich nie wyrzeknie się go, jednak w rzeczywistości uważa, że 'cel uświęca środki' a prawdo bardzo często w tym przeszkadza. Na ogół wyznaje zasadę, że inni powinni być silni i radzić sobie sami, jednak jeżeli wartościowej w jej mniemaniu jednostce podwinie się noga, jest w stanie udzielić pomocy. Nikt w końcu nie jest nieomylny. Często zachowuje powagę, w wypadkach, kiedy można usłyszeć jej śmiech, zazwyczaj jest to efekt ironii, drwiny bądź cynizmu, nie zaś prostodusznej wesołości. Nie jest jednak samotnikiem, jak mogłoby się wydawać. Przebywa wśród innych po to, by czuć jak bardzo jest od nich lepsza. Ale nie tylko. Ponieważ nie stroni od łóżkowych przygód, często szuka też potencjalnego, urodziwego i godnego partnera. Bądź nawet partnerki. Głównym motorem jej działań jest wizja nemoriańskiej dominacji nad światem, a przynajmniej najważniejszymi regionami i miastami. Nie jest tak bardzo pokojowo nastawiona, jak większość jej pobratymców. Uważa, że tylko nemoriańska dominacja doprowadzi do prawdziwej stabilności, a jej ludzi zdobędą należne sobie miejsce. Zgodnie z tą wizją zdobywa sojuszników negocjacjami oraz pozbywa się przeciwników poprzez zastraszenie czy zabójstwo, nierzadko własnoręcznie wykonując wyrok. Obawia się niepowodzenia oraz zdrady. Często bierze udział w różnych pojedynkach, czy też sama je wywołuje, aby pokazać swoje umiejętności, oraz to, że jest lepsza od innych.

Mileena jest wysoka, mierzy 176 cm. Ma kruczoczarne, proste włosy, które zawsze luźno opadają jej na ramiona oraz łopatki. Dlaczego proste? Otóż odpowiedź jest prosta i leży w jej charakterze. Mileena nienawidzi swoich kręconych włosów, od zawsze chciała się wyróżniać, nawet pomiędzy swoimi pobratymcami. Chciała czuć się inna, lepsza. Sporo czasu zajęło jej sporządzenie odpowiedniego eliksiru, jednak kiedy się udało, spożycie go spowodowało, że jej włosy stały się idealnie proste. Nigdy też nie widziano, aby miała związane włosy. Ma przenikliwe zielone oczy, z których prawie zawsze wyziera spojrzenie pełne wyższości. Jej twarz ma pociągły kształt. Mileena jest pięknością o bladej, prawie białej skórze. Jest jednak pewien szkopuł. Bardzo często nosi maskę, szczególnie poza swoim pałacem i Otchłanią będąc przekonaną o tym, że mało kto jest godzien oglądać jej twarz. Choć jeżeli czuje, że będzie to dla niej korzystne, to ją zdejmuje. Jest postawna i dobrze zbudowana, przez lata ćwiczeń. Widać to szczególnie na udach. Na pewno nie należy do wychudzonych i kruchych. Chodzi niezwykle pewnym krokiem, zawsze ma głowę wysoko uniesioną, kiedy patrzy przed siebie. Bije od niej aura władczości, a może nawet pogardy. Mówi powoli, w opanowany sposób, wyraźnie cedząc każde słowo. Ubiera zdobne szaty, nawet kiedy pojawia się w bojowym wydaniu. Nikt chyba nie widział jej w innym kolorze niż mniej lub bardziej intensywne odcienie błękitu.

Mileena jest kimś znaczącym nawet wśród arystokratycznych Nemorian. Jest jedną z garstki nemoriańskich księżniczek i książąt. Od urodzenia żyła w niewyobrażalnym luksusie, w bogato zdobionym pałacu. Od małego uczona dworskiej etykiety, prezencji, a wraz z wiekiem również dyplomacji, prawa, wiedzy o świecie. Najbardziej jednak fascynowało ją władanie bronią białą. Na tym skupiła się najbardziej, co przerażało niektórych jej nauczycieli, ona jednak nic sobie z tego nie robiła. Wiele wolnych chwil spędzała na trenowaniu swoich umiejętności.
W trakcie jednej z lekcji, nauczyciel wiedzy o świecie wspomniał o zielarzach, których spotkał w trakcie jednej ze swoich podróży. Powtórzył ich słowa o tym, co są w stanie zrobić z prostych roślin, jakie występują naokoło. To wzbudziło duże zainteresowanie Mileeny. Bogatej bibliotece ojcaznalazła wiele informacji na temat ziół, jak i informacje o tym, że można również robić z nich trucizny. Na myśl o tym, że jej rapier stałby sięjeszcze bardziej śmiercionośną bronią, aż podskoczyła z radości. Wkrótce potem uprosiła ojca, aby zabierał ją ze sobą w trakcie swoich podróżypolitycznych. Ojciec zgodził się, chcąc, aby córka była obeznana w świecie. To w ten sposób zwiedziła wiele miejsc, razem z zielarską książką zgłębiając sekrety roślin miejscowych dla każdego regionu. Szybko doskonaliła się w tej sztuce. Jednocześnie krytycznie przyglądała się odwiedzanym miejscu, z każdym miesiącem będąc coraz bardziej pewną tego, że jedynie Nemorianie na szczycie gotowi są prowadzić świat w sensownym kierunku. Kiedy już zdobyła doświadczenie, ojciec wysłał jej na samodzielną misję dyplomatyczną w nemoriańskim przedstawicielstwie. Jako dystyngowana rasa utrzymywali stosunki dyplomatyczne z wieloma miastami. Udało się powstrzymać atak przeciwników na miasto, w zamian za co główny mag miasta wręczył jej magiczny pierścień, dzięki któremu talent magiczny Mileeny, oprócz wrodzonego, poszerzył się o magię wody. Za co księżniczka była wdzięczna. Wkrótce po tym doświadczeniu, powróciła do rodzinnego pałacu, aby jeszcze bardziej pogłębić swoją wiedzę i umiejętności. Widząc postępy córki, ojciec postanowił przekazać jej konia, jednego z najbardziej szlachetnych w swojej stajni. Tak wyposażona w umiejętności i przedmioty wyruszyła wprowadzać swoją misję w rzeczywistość.