Oglądasz profil – Enadelia

Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Enadelia
Rasa:
Maie lasu
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
73 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Niezbyt silna, ale bardzo jasna, błyszcząca aura, o silnej barwie barachitu i cyny. Roztacza wokół siebie intensywną szafirową poświatę. Słychać przy niej wyraźny dźwięk uderzeń młota, a także szum wiatru. Od aury tej bije wyraźne, przyjemne ciepło. Wydziela przyjemny zapach polnych kwiatów i miodu. W dotyku jest aksamitna i gładka, a także giętka. W smaku natomiast mocno kwaśna.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Enadelia
Wiek:
26
Grupy:
Płeć gracza:
Kobieta
Ranga:
[img]http://granica-pbf.pl/images/administrator.png[/img]

Skontaktuj się z Enadelia

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
10
Rejestracja:
10 lat temu
Ostatnio aktywny:
1 rok temu
Liczba postów:
185
(0.20% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.05)
Najaktywniejszy na forum:
Czarna Puszcza
(Posty: 37 / 20.00% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
Mała polanka [Przebudzenie]
(Posty: 37 / 20.00% wszystkich postów użytkownika)

Połączone profile


Atrybuty

Krzepa:niezbyt silny, wytrwały, odporny
Zwinność:niezwykle zręczny, szybki, niedokładny
Percepcja:sokoli wzrok, wszechsłyszący, wyczulony na magię
Umysł:pojętny, ineligentny, Łatwy do złamania
Prezencja:piękny, godny, szarak

Umiejętności

WspinaczkaMistrz
Dzięki swojej zręczności, lekkości i obserwacji zwierząt, potrafi wspiąć się na każde drzewo lub skałę.
JeździectwoOpanowany
Kontakt ze zwierzętami niewątpliwie ułatwił jej naukę jeździectwa. Choć nie jest to dla niej umiejętność niezbędna, przebywając wśród ludzi ograniczonych cywilizacją, stara się do nich upodobnić.
PływanieOpanowany
Jako istota silnie związana z każdym z żywiołów, pływanie jest dla niej umiejętnością niezwykle prostą.
Skradanie sięBiegły
Potrafi poruszać się po lesie zupełnie niezauważona. Umiejętność tą nabyła przyglądając się zwierzętom. W końcu także dla nich stała się zaledwie cieniem, przemykającym między drzewami.
BotanikaOpanowany
Jako leśne stworzenie musiała nauczyć się rozpoznawać różnego rodzaju rośliny, a także znać ich właściwości.
ŚpiewPodstawowy
Urzekający, podobny do śpiewu ptaków.
UnikiOpanowany
Naturianka nie jest zwolenniczką przemocy. Gdy jednak sytuacja tego wymaga, potrafi się bronić. Jej strategia opiera się jednak głównie na wszelkiego rodzaju unikach.
Odnajdywanie źródeł magiiOpanowany
Jest to umiejętność, która czasem ratuje jej życie. Magia to dla niej nierzadko zwyczajnie ogromne porcje energii, dzięki którym może się zregenerować.
PrzetrwanieBiegły
Ena, jak każde dzikie stworzenie, musiała nauczyć się żyć nawet w bardzo trudnych warunkach. Walczyć z niebezpieczeństwami, chronić to, co do niej należy i mierzyć się z własnymi ograniczeniami.
ZielarstwoOpanowany
Zioła to jej pasja. Zielarstwem zajmuje się od najmłodszych lat. Używa ich, gdy tylko ma ku temu okazję.
ZoologiaMistrz
Zwierzęta od zawsze były dla niej rodziną i najbliższymi przyjaciółmi. Przez wiele lat, to właśnie od nich uczyła się wszystkiego, co potrzebne jej było do przetrwania. Mowa zwierząt daje jej możliwość porozumiewania się z każdym zwierzęciem leśnym i z wieloma innymi, których nie sposób spotkać w lesie. Zna ich nawyki i zachowania. Wie, jak zachować się przy nich. Jej wiedza na temat zwierząt jest ogromna.

Cechy Specjalne

Rozmowa ze zwierzętamiZaleta
Rozumie mowę wszystkich zwierząt, a także potrafi się nią posługiwać. Jedynie nieliczni potrafią wtedy usłyszeć jej głos. Większość widzi jedynie poruszające się usta.
Przemiana ciałaDar
Potrafi zmienić się w dowolne zwierzę lub przybrać bezcielesną postać.

Magia: Intuicyjna

ZiemiAdept
Potrafi wzbudzać wstrząsy ziemi, a także tworzyć skały i kontrolować ich ruch. Jej najpotężniejszym zaklęciem jest deszcz skał. Zaklęciem tym formuje odłamki skalne i kieruje je w dowolnym kierunku.
PowietrzaUczeń
Wzbudza podmuchy wiatru i kontroluje pogodę. Przy większym wysiłku zbiera chmury na niewielkim obszarze, wywołując deszcz, a nawet burzę.
ŻyciaNowicjusz
Używa jej do leczenia, a także mutowania żywych stworzeń.

Przedmioty Magiczne

Różany kryształZaklęty
Płatek róży zamknięty w krysztale, na srebrnym łańcuszku. Służy do przechowywania i uwalniania zapasowych pokładów energii. Nie traci ona siły, nie ważne jak długo znajduje się skryta w krysztale. Pokład energii może być uzupełniany przez właściciela poprzez pobranie jej z naturalnych źródeł (np. ziemi lub wody)
Diamentowy talizmanTajemny
Mała srebrna moneta pokryta drobnymi diamentami. Znajdująca się w nim moc jest zapieczętowana, a póki pieczęć nie zostanie zdjęta, działanie mocy nie jest znana tylko osobie, która zamknęła magię w talizmanie. Rozpoznaje właściciela, a pokryta nim energia sprawia, że potencjalny złodziej może zostać okaleczony przez poparzenie.

Charakter

Enadelia jest osobą szlachetną, o dobrym sercu. Jest bardzo pomocna i ciekawska. Może sprawiać wrażenie wścibskiej, jednak nigdy nie ma 

złych intencji. W sytuacjach zagrożenia najczęściej unika ataków, ucieka przed napastnikiem. Nie lubi przemocy. Stara się nie prowokować innych, nie szuka u nikogo zaczepki. Nie ma wysokiej samooceny, ale nie jest wstydliwa. Otwarta na nowe znajomości, czasem zbyt ufna. Daje się ponieść emocjom, co często prowadzi do niekontrolowanego użycia swoich mocy. Zawsze jest wierna swoim przyjaciołom. Nie znosi kłamstwa, brzydzi się zdradą. Natura jest dla niej rodziną, zawsze staje w jej obronie. Czuje potrzebę naprawiania wszelkich szkód wyrządzony przez siebie i innych. Lęka się jedynie o swoich przyjaciół, a więc także o wszystkie bezbronne istoty żywe. Nie uważa swojego życia za szczególnie istotne, więc byłaby w stanie je poświęcić dla ukochanej osoby. Często się zamartwia i dramatyzuje. Wszystkie te cechy sprawiają, że Enadelia sprawia wrażenie małego dziecka, zagubionego w tym świecie i nie zdającego sobie sprawy z wielu rzeczy. Choć nie jest głupia, nie należy raczej do osób, które mogłyby wykorzystywać sytuację na swoją korzyść. Stara się nauczyć być możliwie najbardziej dojrzałą. Miłość jest dla niej najważniejszą wartością, uczuciowo jest jednak niezwykle niestabilną osobą. Zwykle jest wesoła i choć bardzo ceni sobie towarzystwo innych, zwykle przebywa jedynie w towarzystwie Kahen.

Wygląd

Enadelia potrafi zmienić swój wygląd, a nawet przybrać postać zupełnie różniącą się od ludzkiej. Najczęściej przybiera jednak formę niskiej, 

szczupłej młodej dziewczyny o bladej skórze. Ma sercowaty kształt twarzy i delikatne rumieńce. Zwykle zielone oczy czasem zmieniają barwę nawet wbrew jej woli. Często zdradzają uczucia (niebieskie - smutek, żal, rozpacz; brązoweczerwone - złość, zazdrość, nienawiść). Ma długie, ciemne, lekko kręcone włosy, poprzeplatane różami. Nosi jedynie sukienki, najczęściej w ciemnych kolorach. Porusza się prawie bezszelestnie, z gracją. Nie ma wielkiego zasobu słownictwa, czasem używa jedynie równoważników zdań.
Przemiana jej ciała nie ogranicza się jedynie do kilku form, jednak przybranie kilku jej głównych postaci jest dla niej najłatwiejsze. Często przybiera także niematerialną postać, by być zupełnie niezauważoną i poruszać się szybciej niż zwykle.

Historia

Wielka, mieniąca się kropla spadała z nieba, ciągle zmieniając swój kształt. Mętny płyn o wielu kolorach ciągle coś formował, iskrząc się delikatnie. Przedzierając się przez chmury, mgły, wichry i gałęzie, kropla stała się krucha. Tworzyły się na niej rysy, otarcia i wgłębienia. W końcu kryształ opadł na szczyt góry, stoczył się po stokach, przeturlał przez kałuże i wrzosowiska. Spadł z urwiska i roztrzaskał się o skałę. Ulotnił się z niego wielokolorowy pył, który wzniósł się w powietrze. Osiadł na liściach drzew, płatkach kwiatów, zmieszał z ziemią. Z każdym kolejnym deszczem  coraz więcej pyłu zbierało się w całość. Zwierzęta zatrzymywały się nad tworem z niewiadomych powodów. Rośliny rodziły się wokół niego i nigdy nie przekwitały. Nadszedł dzień, gdy cały pył znów zebrał się w jedność. Świetlista kula wypełniona była teraz ziemią, wodą i roślinami. Ożyła. Wykluło się z niej życie i usłyszało ''Ja jestem Stwórcą. Nadaję Ci imię Enadelia''. Pamięta jedynie, że była mała. Mała i krucha. Czuła się niestabilna i zagubiona. Została wychowana przez zwierzęta. Zawsze była wśród lasów, nie znała cywilizacji. Poznała mowę zwierząt i pragnęła stać się jednym z nich. Nauczyła się zmieniać postać na podobieństwo zwierząt. Ma jedynie mgliste wspomnienia z okresu, kiedy uczyła się wspinaczki, pływania i innych umiejętności. Nie pamięta, jak nauczyła się władać energią. Czuła się niepasującym elementem układanki. Do momentu poznania pierwszego człowieka. Był magiem, wielkim myślicielem, miał ogromny zakres wiedzy. Kochał naturę tak jak ona, jednak nie posiadał takich samych umiejętności. Posiadał jednak niezwykłą siłę zarówno magiczną, jak i fizyczną. Pokazał Enadelii cywilizację i nauczył ludzkiej mowy. Wyjaśnił, jak powinna posługiwać się swoimi umiejętnościami. Zaprowadził ją do innych magów i uczonych, którzy ją uczyli. Był jej mistrzem i przyjacielem. Z czasem stał się dla niej najważniejszym istnieniem. Pokochała go, nie potrafiła bez niego żyć. Nauczył ją jak wykonać kryształ różany, opowiedział do czego służy. Okazywał jej wiele troski. Sielanka zakończyła się jednak pewnej burzliwej nocy. Wyszła z małego domku, w którym tymczasowo mieszkała z ukochanym, aby poćwiczyć. Chciała rozwinąć swoje moce, by mu zaimponować. Zauważyła ją, a raczej kryształ na jej szyi, grupka mężczyzn. Po wiosce już wtedy krążyły pogłoski, że posiadaniu Enadelii jest niezwykle silny zaklęty przedmiot. Chcieli ją okraść, jednak ona na to nie pozwalała. Płakała, krzyczała, próbowała walczyć, lecz na nic się to nie zdało. Byli od niej dużo silniejsi, mieli broń i przewagę liczebną. Starała się regenerować, lecz nawet po wykorzystaniu energii kryształu, nie udało jej się zwyciężyć. Gdy myślała, że jej czas dobiegł końca, nad jej ciałem dostrzegła twarz swojego ukochanego. Próbował ją ratować, jednak bezskutecznie. Dziewczyna już się poddawała, gdy mężczyzna zaczął szeptać coś nad jej ciałem. Dostrzegła jedynie jasny blask, poczuła ogromny przypływ energii, a mag... zaczął znikać. Jego postać bladła. W ostatniej chwili wcisnął Enadelii coś do ręki, szepnął ''żegnaj'' i rozmył się w powietrzu.  W dłoni odkryła diamentowy talizman, w którym mag najprawdopodobniej zapieczętował część swojej mocy. Od tamtej pory dziewczyna rzadko ma kontakt z cywilizacją. Przebywa głównie w lesie. Zdarza się, że podczas snu lub wybuchu gniewu, wyrządza wiele szkód. Kiedyś wywołała burzę, która doprowadziła do pożaru. Wtedy właśnie odnalazła Kahen. 
Ciągle dręczy ją poczucie winy, postanowiła więc zrekompensować wszystkie wyrządzone przez nią szkody pomocom innym.
Pewien dzień otwarł przed nią pewne drzwi. Wydarzenie to miało dać jej możliwość zrehabilitowania. Na polance znalazła ciało młodego mężczyzny. Nieprzytomnego, choć wciąż żywego. Uratowała go, używając do tego swoich mocy. Postanowiła, że go nie zostawi. Chciała pomóc mu stanąć na nogi, chciała, by wrócił do zdrowia i - przede wszystkim - chciała, by odzyskał pamięć, którą najwyraźniej utracił wraz z przytomnością. Los pozwolił im żyć przez dłuższy okres czasu razem. Podróżowali, wspierali siebie nawzajem, a Enadelia była w siódmym niebie, gdyż mogła wykazać się swoimi umiejętnościami, by mu pomagać. Alces, bo tak nazywał się nowo poznany mężczyzna, szybko stał się dla niej kimś bardzo ważnym. Miłość pojawiła się między nimi dość niespodziewanie, w końcu dopiero się poznali. Naturianka była pewna, że spotkała nowe oblicze swojej wielkiej miłości. Na ich drodze stanął jednak artefakt, który dostała w prezencie od owej pierwszej wielkiej miłości. Pewnej nocy, gdy Ena wraz z ukochanym schroniła się w opuszczonej chatce, miało miejsce dziwne wydarzenie. Jej talizman, zwykle przyjaźnie mieniący się diamentami, teraz zaczął w niewyjaśniony sposób wysysać z niej energię. Energię, która - jak wiadomo - była dla niej istotą życia. Niewiele dzieliło ją od śmierci, gdy Alces zniszczył go w ogniu. Wtedy cała utracona przez Enadelię energia zaczęła do niej wracać. Co ciekawe, wróciło do niej więcej energii niż wcześniej. Zaniepokojona działaniem artefaktu naturianka, uciekła z chatki, mówiąc Alcesowi, że jeszcze kiedyś się spotkają, gdy zrozumie, co dzieje się z nią i jej talizmanem. Wtedy nie wiedziała jeszcze, jak długa droga ją czeka, nim odnajdzie odpowiedzi na wszystkie swoje pytania.
Zapłakana, zrozpaczona i zdezorientowana, leciała w postaci ptaka w zupełnie nieokreślonym kierunku. To niemądre posunięcie poskutkowało zderzeniem z naturą. A dokładniej z drzewem. Gdy, jeszcze bardziej skołowana, naturianka starała się zorientować, gdzie się znajduje, natknęła się na nieznajomego mężczyznę. Jej ufność jak zwykle zaowocowała rozmową, podczas której nie tylko wyżaliła się nieznajomemu, ale także poznała jego tajemnice i problemy. Mężczyzna ten był wilkołakiem. Nazywał się Istrathil. Opowiedział Enie, że pod postacią wilka zupełnie nad sobą nie panuje. Chcąc pomóc, maie zaproponowała, że posłuży się swoimi umiejętnościami i pomoże mu okiełznać bestię. Pomysł ten okazał się być błędem. Ena nie tylko nie zdołała zapanować nad wilkołakiem, ale także ucierpiała przy tym. Ufając ślepo, iż Is nie zrobi jej krzywdy, nie uniknęła ciosu, który sprawił, że dziewczyna straciła sporą część energii i nie była zdolna do samodzielnej regeneracji. Wtedy właśnie z nieba spadła jej osoba, która mogła jej pomóc. Dosłownie. Znikąd w lesie pojawił się portal, z którego wyłonił się demon, który nie czekając na szczególne wyjaśnienia pomógł naturiance odzyskać siły. Enadelia nie zdążyła nawet zorientować się, co się dzieje. Wciąż była jeszcze osłabiona i zszokowana. Nie wiedziała nawet, czy owy demon się przedstawił, a już prosiła go, by zabrał ją ze sobą. Myśl o znalezieniu odpowiedzi na jej pytania była tak silna, że wybijała się ponad wszystkie inne myśli. Nie musiała czekać długo. Wyruszyli w podróż do nieznanego jej miejsca, gdzie miała nadzieję spotkać osobę, która pomoże jej rozwiązać zagadkę, jaką jest talizman.
  • Najnowsze posty napisane przez: Enadelia
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data