Callista Borealis posiada dość trudny do opisania charakter. Jest pełną godności kobietą, która nie pozwoli obrażać ani siebie, ani swoich bliskich. 

Pomimo, iż jest niezwykle zdyscyplinowana i opanowana, istnieją tematy, które mogą łatwo wyprowadzić ją z równowagi. Jednak lepiej wtedy 

uciekać jej z drogi. Takim tematem jest głównie jej rodzina, o której nie da powiedzieć złego słowa. Dla niej to pewien rodzaj świętości. Jest 

również konsekwentna. To, czego wymaga od innych, wymaga od siebie samej. Jeśli wyczuje temat tabu - nie porusza go. Nie wdaje się zbytnio w 

bliskie znajomości. Jest raczej nieufną istotą oraz nie wpycha nosa w nie swoje sprawy. No, chyba, że jest to jej zadaniem. Dla niektórych może 

wydawać się chłodna i oschła. Jednak zawsze stara się zachowywać dobre maniery, nawet przy wrogach. Jest nieco pedantyczna i bardzo dba 

zarówno o swój wygląd, jak i o swoją broń. Dobrzy obserwatorzy mogą dostrzec w jej oczach pewnego rodzaju smutek, który niezwykle trudno 

określić czego mógłby dotyczyć. Jedyną rzeczą, w której się nie hamuje to torturowanie swoich ofiar, wprost kocha widok ich krwi.

Callista jest szczupłą, średniego wzrostu kobietą. Nie narzeka na swoje ciało. Ba, nawet spokojnie uważa, że ma idealne proporcje. Krótko mówiąc 

nie posiada żadnych kompleksów. Jak dla niej samej, piersi ani nie za małe, ani nie za duże. Tyłeczek ładnie zaokrąglony. Osobiście sama kiedyś 

stwierdziła - Jest czym uwodzić. Wampirzyca jest brunetką o piwnych oczach. Włosy sięgają ramion i są dobrze wycieniowane, dzięki czemu 

ładnie się układają. Oczy zawsze podkreśla ciemnym kolorem, by były bardziej wyraziste i drapieżne. Jedynie nielicznym udaje się dostrzec, że nie 

są pełne śmiechu i chęci zabawy, a smutku. Jej usta zaś zawsze są czerwone niczym wino, jakby zachęcając ofiarę do spicia ostatniej kropli 

wyśmienitego trunku. Zwykle można ujrzeć ją ubraną seksownie, a zarazem wygodnie. Ulubionym strojem kobiety jest czarny gorset we floralne, 

czerwone wzory, czarne, obcisłe, lecz elastyczne spodnie oraz botki na delikatnym obcasiku. Na to zazwyczaj zakłada długi, skórzany płaszcz. 

Biżuterii raczej nie nosi, chyba że tego wymaga. Na co dzień jednak zakłada jedynie delikatny łańcuszek z zawieszonym sygnetem.

Urodzona w mieście Mauria w 301 r. e. a. Była dawniej zwykłym człowiekiem. Jej rodzice zarabiali po przez oddawanie krwi w specjalnych 
budowlach. W ten sposób utrzymywali trzyosobową rodzinę. Przez długie lata rodzina Callisty żyła w dostatku. Nie głodowali ani nie chodzili 
w łachmanach. Jej rodzina miała rzadką grupę krwi, dzięki czemu opłacało im się ją sprzedawać. Kiedy miała 18 lat jej mama zmarła na jakąś dziwną 
i nieznaną chorobę. Pod koniec nie rozpoznawała własnej córki ani męża. Ojciec Callisty bardzo mocno się załamał. Popadł w alkoholizm i hazard. Na 
nieszczęście, lub szczęście młodej dziewczyny, założył się o nią z jednym z krwiopijców, grając w jedną z gier. Jak się łatwo domyślić przegrał, a 
dziewczyna trafiła do domu wampira. Mężczyzna, do którego trafiła, zwał się Mortrimer i jak się okazało był dla niej niezwykle miły i uprzejmy. 
Dziewczyna z poczatku była bardzo nieufna w stosunku do niego, jak i innych mieszkańsów jego domostwa. Uczył ją wszystkiego od podstaw. W 
wieku 18 lat była nadal analfabetką, więc postanowił jej pomóc. W miarę szybko nadrabiała zaległości. Nauczył ją czytać oraz pisać. 
Trenował również jej ciało, pokazywał jak walczyc i jak się bronić przed innymi. W wieku 25 lat zgodziła się na zostanie jego uczennicą. W dniu 
urodzin przeszła przez Rytuał Przejścia. Po Przebudzeniu Mortrimer jeszcze bardziej o nią dbał, niczym o swoją najukochańszą córeczkę. Coraz 
więcej czasu spędzali na trenigach. Wtedy własnie zdecydowała się walczyć bliźniaczymi scymitarami. Nauka obejmowała również między innymi: 
strzelanie z łuku, odczytywanie aur oraz tropenie. Dodatkowo pokazał jej jak używać głosu  do dwóch pożytecznych mocy - hipnozy i fali 
uderzeniowej. Wielkokrotnie kobieta była ostrzegana przed druga mocą. Ponieważ miała dość delikatne struny głosowe, mogły one zostać 
uszkodzone podczas użycia fali uderzeniowej. Wampirzyca miała nadzieję, że już zawsze będzie jej się tak dobrze żyło. Jednak pewnego dnia 
musiało się to zakończyć. 73 lata po przemianie Callisty jej mentor w niewyjaśnionych okolicznościach spłonął. Nie udało się wyjaśnić w jaki sposób 
i przez kogo to się stało. Nikt nie chciał słuchać również  wampirzego dzieciaka, którym była według licznych osób, a tak na prawdę coś miała do 
powiedzenia. Własnie z tego powodu młoda wampirzyca po utracie mistrza postanowiła opuścić miasto. Poprzysięgła sobie, że odnajdzie tego, który 
zniszczył jej spokojny dom. Potrzebowała  również jakiejś odmiany i uwolnienia sie od wspomnień. Co było z nią dalej? O tym akurat mało kto wie. 
Nie lubi opowiadać o sobie chociażby z samego faktu, iż jest nieufna oraz ostrożna. Jeśli uzna, że nie jest to niezbędna do przetrwania wiedza, nie 
ujawni jej. Były dobre i złe chwile, które wielu rzeczy ją nauczyły. Woli zachować swoje tajemnice dla siebie i zwykle zgrabnie omija odpowiedzi. 
Wiadomo jedynie, że dużo podróżowała i stała się najemniczką. Zalubowała w tropieniu i zabijaniu innych jak zwykłą zwierzynę. W większości patrzy 
na innych własnie w ten sposób. Jako swoje oprzyszłe ofiary.