Jestem pesymistką, ale jeśli znajdzie się odpowiednia osoba potrafię zostawić smutki i spojrzeć na świat bardziej przychylnym okiem. W życiu kieruję się 

instynktem samozachowawczym, nie mam sprecyzowanych planów, po prostu szukam dobrej zabawy i mojej drugiej połówki, a przy okazji pomagam 

innym. Panicznie boję się pająków, małej przestrzeni i samotności. Samotności w sensie braku osoby, z którą mogłabym szczerze porozmawiać. Obawiam 

się braku akceptacji w środowisku, którym się otaczam, dlatego staram się zaprzyjaźnić z wieloma osobami. Niekiedy nie daje to zamierzonych rezultatów.

Jestem wysoka, na oko metr siedemdziesiąt pięć, mam długie, ciemne włosy i twarz w kształcie lekkiego trójkąta. Moje oczy są koloru jasnej zieleni, a usta 

pełne i kształtne, są wściekle czerwone. Kontrastuje to z moją śniadą cerą. Dolna warga jest nieproporcjonalnie duża w stosunku do górnej. Jestem 

szczupła, wysportowana, poruszam się z gracją, a figurę mam w kształcie klepsydry. Zazwyczaj ubieram obcisłe topy podkreślające kobiece kształty oraz 

spodnie trzy czwarte. Uwielbiam eksponować moje nogi.  Zawsze mam na szyi zawieszony amulet.

Posiadam czarne skrzydła, dość dużej wielkości.

Pamiętam jedynie pierwsze lata mego życia w Planach Niebiańskich, nawet nie wiem, gdzie się urodziłam  ponieważ pewnego dnia z zaskoczenia napadły 
mnie Elfy i dostałam w głowę czymś ciężkim, co skutkowało praktycznie całkowitą amnezją. Na całe szczęście zostałam znaleziona przez jednego z Upadłych 
Aniołów.  Amulet z wężem dostałam od tegoż właśnie Upadłego Anioła, ponieważ z powodu utraty pamięci popadłam w depresję. 
Nauczył mnie on również podstaw magii i umiejętności. Było to żmudne zajęcie, ale opłaca się wiedzieć choć tyle. Posiadam moją wspaniałą wilczycę - 
Cerxinę. Znalazłam ją nieopodal lasu zranioną w tylną łapę. Od tamtej pory jesteśmy sobie bardzo bliskie. Obecnie nie mam stałego miejsca zamieszkania. 
Po prostu włóczę się po świecie szukając jakichś informacji o mojej przeszłości i drugiej połówki. Chyba można to uznać za mój cel życiowy. Jedyne, co o 
sobie wiem, to, jak zostałam Upadłą Anielicą. Otóż, spotkałam kiedyś jednego z Demonów i od razu się w nim zakochałam. Odeszłam z Planów Niebieskich z 
własnej woli, ponieważ chciałam spędzić resztę życia z  Demonem. Jak się później okazało, nie odwzajemniał on moich uczuć. Dzisiaj nie pamiętam nawet 
jego twarzy. Ba! Nawet imienia. To w sumie chyba nawet lepiej...