Gerald jest człowiekiem który od dzieciństwa wie gdzie jego miejsce. Pracuje twardo w kuźni, najpierw jako pomocnik ojca, potem jako jeszcze jeden kowal. 

Nie ufa wysoko urodzonym, ale też nie nadeptuje im na odcisk. Wie że jedynie sprowadziłby na siebie niechcianą uwagę. Jest odważny,  ale rozsądny. W 

wiosce uchodzi za człowieka godnego zaufania, uczciwego, czasami rozstrzygającego spory, a na pewno umiejącego pomóc i doradzić. Jest spokojnym 

człowiekiem, najpierw myśli potem robi. Nie ukrywa jednak emocji,  jest empatyczny, chętny do pomocy, choć nie łatwowierny. Z raz podjętej decyzji się nie 

wycofa, trzyma się swoich zasad moralnych i światopoglądowych. Ceni sobie ludzi prawa, choć i tych którzy są łaskawi i traktują dobrze swoich 

pobratymców. Nie wszczyna bójek, jednak raz uniesionego miecza nie opuści. Jest pewny siebie, wie czego chce, a czego nie. ceni bardziej życie niż śmierć. 

Lubi zwierzęta i nie ma serca zostawić rannego zwierzaka na śmierć. Choć nie ma problemu by polować na zające czy sarny.  Dzieci i kobiety szanuje i tak też 

się do nich odnosi. Kocha swoje wioskę i pracę, choć czasami marzy mu się przygoda, daleko od domu, wśród magów, tajemnic i wynalazków.

Gerald jest wysokim dobrze zbudowanym mężczyzną, o szerokich barkach i umięśnionych ramionach.  Zdaje się że ma lekko pochylone ramiona, od wielu 

lat ciężkiej pracy kowalskiej. Prezentuje się jednak godnie. Zwykle swoje długie jasne włosy nosi związane w kitkę. Nosi się w prostych rzeczach, nie bywa 

na balach ani spotkaniach szlachty więc i po co ma szczególnie się ubierać. Całe życie pracował w kuźni,  więc  niezmiennym elementem jego ubioru był 

fartuch kowalski. Gdzieś w skrzyniach zakopany leży jednak strój tradycyjny, w postaci ciemno zielonej tuniki, paska i spodni, no i butów na specjalne 

okazje. Kiedy wyrusza do miasta, to na prosty szary strój kowalski zarzuca płaszcz z zielonego lnu, spinany na ramieniu broszą od ojca. Na szyi nosi 

rzemyk na którego końcu wisi wykuta przez niego mała podkówka na szczęście. Ma piwne oczy i zarost na podbródku i krótkie wąsy.

Jego rodzina od wielu pokoleń zajmuje się kowalstwem w małej wiosce Livaria. Z dumą mówią o sobie, uważając że ich dalecy przodkowie 6 pokoleń temu 
kuli zbroje i miecze dla króla. Z tego też tytułu, uczą się swojego fachu dokładnie i z sercem. Ich znakiem rozpoznawczym jest młot kowalski w podkowie. 
Chociaż oczywiście teraz i tak pewnie nie ma to dla nikogo znaczenia. Oni jednak pamiętają o tamtych czasach, które z opowieści ojca i pradziada, stać ich 
było na o wiele więcej. Jego ojciec nie doczekał się innego syna niż jego samego, dlatego to mu przyszło nauczyć się i kontynuować tradycję rodziny.  Od 
dzieciństwa uczył się wartości metali, stopów z jakich można wykonać różne miecze, procesów kowalstwa, sposób na prawie że magicznych by wykonać 
zdobienia, innym razem miecze lekkie ale niezwykle silne. Z zachwytem wpatrywał się w rozgrzany do czerwoności metal, a stukot młoda kowalskiego był 
kołysanką do snu. Jego ojciec umarł zniszczony przez chorobę, kilka lat po tym jak Gerald przejął kuźnie i interes rodziny. Wszystkie sześć sióstr zostało 
wydane dobrze za mąż. Część mieszka w mieście, dwie w ich małej wsi. On sam stał się troszkę wioskowym sołtysem, często to do niego przychodzą ludzi po 
radę i pomoc. Otworzyło mu to wiele domów i utworzyło znajomości i więzi w wiosce. Mimo wielu ładnych i młodych dziewczyn w wiosce , nie wziął żadną za 
żonę.  Ojciec nauczył posłał go za młodu na dwie zimy szkolenia do przyświątynnej szkoły. Nauczył się tam pisać, czytać i liczyć, choć na niezbyt szczególnie 
wysokim poziomie.  Wszystkie umiejętności, zdobył dzięki nauce ojca i własnemu doświadczeniu, okazało się to wystarczające by zdobyć sobie wyższy 
status w wiosce. Po ojcu odziedziczył duży dom, kuźnie i małą stajnie oraz studnie.