Ma pokojowe usposobienie i stara się pomagać ludziom. Jego nienaganne maniery świadczą o wzorowym wychowaniu. Raczej nie interesuje go 

polityka, 

ale także nie stoi na uboczu społeczeństwa. Nie ma bardzo widocznych lęków i obaw, ale w głębi dusz boi się odtrącenie przez społeczność. Chce 

rozmawiać z 

ludźmi a nie tylko ze zwierzętami , chociaż bardzo je kocha.Jest cierpliwy i pewny siebie. Nie lubi, gdy się ktoś rządzi i próbuje zrobić na nim 

wrażenie. Lecz 

umie docenić przyjaźń i pielęgnuje ją. Nigdy nie zdradza przyjaciół i jest lojalny wobec nich.

Lubi przygody i ciągłe wydarzenia.Ma dużo celów, które kształtują coraz bardziej jego umiejętności i charyzmę.

Laceron nie rzuca się  bardzo w oczy. Jest średniego wzrostu i przeciętnej budowy ciała, ma jasną cerę. Jego długie, białe włosy opadają 

swobodnie. 

Charakterystyczne(jak u każdego elfa) są szpiczaste i odstające uszy, a jego oczy odstraszającym brązem, błyszczą w słońcu.

Ubiera się elegancko, ale  prawie nigdy nie rozstaje się  ze swoim łukiem i strzałami, ręcznie robionymi. jego zielona peleryna powiewa, gdy tylko 

zawieje 

lekki wiaterek. Porusza się dostojnie i z wrodzoną gracją. Jego głos zachwyca piękną barwą.

Laceron przyszedł na świat w małej wiosce zaraz przy lesie, nazywaną Kharlik. Tam też się wychował, pod opieką swoich rodziców:  Sinthel i 
Telanisa, 
którzy także byli elfami. 

Gdy dorósł bardzo chciał opuścić rodzinny dom i udać się w świat. Rodzice go nie powstrzymywali, bo wiedzieli, ze tak będzie dla niego najlepiej. 
Wyruszył 
w daleką wyprawę, miejscami bardzo niebezpieczną, ale dzięki nabytym umiejętnością poradził sobie w tych trudnych chwilach. Poznał po drodze 
pewnego 
wilka i sie z nim zaprzyjaźnił. Niestety w walce  z ogromnym niedźwiedziem znalazł sie w niefortunnym miejscu, skąd nie było ucieczki., Niedźwiedź  
skoczył 
na niego z ostrymi pazurami i Laceron juz sie modlił gdy nagle straszna bestia opadła przed jego stopami. To wilk wbił pazury w cielsko 
niedźwiedzia. Gdy 
juz myśleli, że jest po wszystkim miś odwrócił sie i zaatakował tym razem wilka. Wilk zaatakowany z taka siłą padł na ziemie martwy, a mężczyzna 
dobił 
niedziewiedzia . Laceron myśląc, ze juz nie będzie miął tak wiernego i dobrego przyjaciela wędrował dalej sam. 

Teraz dalej szuka dla siebie miejsca, ale jakoś nie może znaleźć, nie potrafi tez pogodzić sie ze strata wilka. Ma nadzieje, ze niedługo odnajdzie tą 
wioskę, to 
miasto gdzie będzie mógł się osiedlić i poznać dobrych ludzi...