Postać ta nie należy do osób co przesadnie dużo mówią, chodź przez to wydaje się słodsza i bardziej tajemnicza. Lucia przesadnie nie lubi mówić o sobie, 

gdyż nie wiele pamięta z dzieciństwa i uważa, że jej przeszłość to jej sprawa. Gdy pracuje z kimś to stara się unikać zbędnych rozmów, kłótni,  chodź to czy 

się zgodzi z wszystkimi zależy od tego jak długo zna daną istotę, ponieważ  nie jest zbyt ufna i nie daje kierować sobą komuś obcemu...  

Jest osobą, która nie zna słowa szczęście  chociaż śpiew przypomina jej to uczucie, Lucia ma piękny głos i uwielbia śpiewać , chociaż nigdy nie robi tego 

publicznie,  boi się , że inni ją wyśmieją...

Postać ta jest niezwykle piękna , pomimo swojego młodego wieku z wyglądu przypomina dorosłą kobietę, ma długie czarne włosy i skrzydła tego samego 

koloru. Jej skrzydła są czarne, wyglądają na poniszczone, mają jedynie 2 metry długości a ich rozłożenie sprawia Luci ból, lecz mimo bólu potrafi latać. 

Lucia 

jest zgrabna, przeciętnego wzrostu i ma bladą skórę.

Zawsze ma zawiązane oczy bandażem , więc ich kolor nie jest nikomu znany, przez bandaż na oczach Lucia wydaje się słaba i nie winna.  

Lucia przeważnie ma na sobie to samo ubranie, czyli  długą, czarną, obcisłą i lekko poniszczoną suknię. 

Postać ta niewiele pamięta ze swojej przeszłości, gdyż straciła pamięć, a jej wspomnienia pokazują się w snach... 
Kiedyś została znaleziona w lesie przez pewnego nie zbyt sympatycznego mężczyznę, który zaniósł ją do piwnicy i zamknął w jednym z pokoi. Pokój ten nie 
miał okien, przez cały czas było w nim ciemno, ściany były czarne i poniszczone, a na podłodze były ślady krwi, i pazurów.W pokoju były jedynie dwa 
poniszczone koce i nic poza tym. Mężczyzna nie traktował Luci dobrze, lubił patrzeć jak cierpi, często ją torturował i zawsze dawał jej jedzenia, i wody tylko 
tyle by mogła przeżyć. Lucia powoli zaczęła już tracić zmysły, nie miała do kogo się odezwać, nigdy nie mogła wychodzić z pokoju  i ciągle tylko te same 
cztery ściany.. Mężczyzna zmartwił się, że może w końcu stracić swoją ''zabawkę'', więc dał jej łasiczkę, zawiązał oczy bandażem i powiedział, że jeśli kiedyś 
zdejmie bandaż to odbierze jej zwierzę, i je zabije. Lucia nie wiedziała na początku co to jest za zwierzę, lecz szybko polubiła łasiczkę i dała jej na imię 
Ataman.  Pewnego dnia, gdy mężczyzna wchodził do jej pokoju spadła mu taca, Lucia przestraszyła się i szybko zdjęła bandaż, aby zobaczyć co się stało. 
Mężczyzna podniósł tacę, spojrzał na nią i wściekł się, gdyż mówił jej czym to grozi, a Lucia pomimo tego, iż nie widziała zbyt dobrze, gdy przypomniała 
sobie jego słowa, spojrzała się na niego przestraszona... Później pamięta już tylko tyle, że obudziła się z zawiązanymi oczyma w lesie razem z łasiczką.