Często pokazuje że jest wredną złośnicą robiąc innym na złość, lub ich wkurzać, choć tak naprawdę lubi czasem pomagać. Jest bardzo emocjonalna. Lubi 

zawierać nowe znajomości. Łatwo się przywiązuje do istot lub rzeczy. Nienawidzi być sama, woli przebywać z kimś, czuje się wtedy o wiele bezpieczniej i 

lepiej. Często żartuje i pięknie się śmieje. Nie cierpi wilgoci i zimna. Dla przyjaciół jest lojalna i opiekuńcza. Rzadko wie kiedy powinna się zatrzymać i 

przestać, przez co jest trochę bezlitosna. Z chęcią podejmuje wyzwania. Nigdy się jeszcze nie bała śmierci gdyż nikt z jej otoczenia nie był w krytycznej 

sytuacji ani również ona. Lubi nowe doświadczenia. Przez to że jest wolna i nie ograniczona myśli że może robić wszystko co jej się podoba. Wielbi 

komplementy i dobre słowa kierowane w jej stronę. Jest dosyć zmienna więc nagle może się zmienić zależnie od sytuacji o 180 stopni.

Jako wróżka jest małych rozmiarów, zaledwie 25 centymetrów wysokości. Jej wygląd jest tak naprawdę przybliżony do ludzkiego, tylko że w znacznym 

pomniejszeniu i z dodatkowymi fruwającymi elementami. Długie płomieniste włosy sięgające jej do pośladków. Tak naprawdę dzięki nim zauważalna jest 

nawet w ciemności. Zmysłowe czerwone usta i piękne ogniste oczy podkreślające jej urok. Długie uszy podobne do elfich. To wszystko na ponętnej i 

pociągającej twarzyczce. Szczupłą i smukłą sylwetkę z idealnym wcięciem w talii podkreśla piękna zielona postrzępiona suknia z dużym dekoltem. Sięga 

ona mniej więcej do kolan. Z jej pleców wyrastają srebrzyste skrzydełka. Namiętne podłużne nogi zakończone bosymi stopami.

21 lat temu istniał sobie pewien człowieczek. Był zwykłym zjadaczem chleba na wsi, po za tym że nie miał szczęścia w miłości. Pragnął się związać z osobą o 
płci przeciwnej bardzo mocno. Przypadkowo zawędrował pewnego razu do jaskini którą znalazł przechadzając się po lesie nieopodal. Z początku wyglądała 
jak każda inna, na samej jej końcu odnalazł coś co miało odmienić jego życie. Dostrzegł prawdopodobnie ludzki szkielet leżący nie ziemi. Tknął go patykiem 
który udawał broń. Truposz się trochę posypał, lecz nagle nasz dzielny bohater dostrzegł coś w rodzaju ducha. Udawał że się nie boi lecz tak naprawdę 
umierał ze strachu w myślach. Miła nieznana istota zapewniła go że jest przyjazna i za to że ją uwolnił spełni jedno jego życzenie. Mężczyzna bez namysłu 
odrzekł ''stwórz piękną kobietę!''
Wszystko było by pięknie i żyli by do końca życia szczęśliwie gdyby owa ukryta tu kreatura nie była podstępnym, złośliwym oszustem. Żerując na tym że 
dokładnie nie opisał tej osoby którą by chciał dostać dała mu wróżkę. Małą, wredną, skrzydlatą wróżkę...
W sumie jego historia kończy się tam gdzie zaczyna się jej historia. Zjadacza chleba wkurzył ten fakt niemiłosiernie, nie chciał przyjąć takiej kobiety. Choć 
ona próbowała nawiązać z nim jakiś kontakt ten miał ją za nic. Cóż, nie ma nic na siłę. Z uśmiechem nieznająca świata wróżka odleciała w siną dal.
Wiele podróżowała wiele zwiedziła, ważnym faktem było jej dłuższy okres życia podczas którego mieszkała razem z pewnym Czarodziejem. Miał on świra 
na punkcie dziwnych istot. Wiele się od niego nauczyła i zawdzięcza dzięki niemu zdobyła magiczny przedmiot. Przez to jednak że był zbyt zboczony i 
niemoralny, zwłaszcza po dłuższym czasie przebywania z nim, opuściła go lecąc dalej w świat.
Spotkała wiele ludzi, wiele przeżyła, ale dla niej o ciągle mało, jeszcze się nie wyszalała...