Oglądasz profil – Niloufar

Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Niloufar ''Nilo'' Cooney
Rasa:
Wampir (przemieniona z Górskiego
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
691 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Aura charakteryzuje się ponadprzeciętną siłą oraz żelazną barwą przeplatająca się na przemian ze srebrną. U podłoża widnieje cynowy odcień, który idąc wyżej zmienia się na barachitowy. Naprawdę doświadczona osoba w czytaniu magicznych emanacji może spostrzec jeszcze miedziane, błyszczące drobinki. Niegdyś obsydianowe światło zostaje coraz bardziej niszczone przez nową, bursztynową poświatę. Niesie ze sobą zawodzenie wiatru i delikatny szept liści. Zmienia się on w głęboki ton oraz rumor spadających w oddali głazów. Może to niepokoić, lecz śmiech dzieci i liczne głosy poniekąd uspokajają. Niespodziewanie pojawia się pojedynczy, głęboki ton. Nie jest zbyt silny, lecz mimo wszystko stara się z całych sił by nic go nie zagłuszyło. Niegdyś niosła ze sobą jedynie delikatną woń lasu, teraz coraz bardziej ją wypiera zapach świeżej krwi, któremu towarzyszy metaliczny posmak w ustach. W dotyku raczej twarda, acz znajdą się i słabe punkty. Dzięki swej elastyczności potrafi je dobrze zamaskować poprzez odwracanie uwagi popisowym zgięciami. Aksamitna powłoka, którą można porównać do puchu kusi, lecz trzeba uważać, by nie nadziać się na ostre miejsca, czekające na ofiarę. W smaku poprzez swój pikantny posmak wywołuje wielkie pragnienie jednak jakby na złość jej lepkość skleja wargi, by uniemożliwić jego ugaszenie.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Niloufar
Wiek:
33
Grupy:
Płeć gracza:
Kobieta

Skontaktuj się z Niloufar

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
12
Rejestracja:
12 lat temu
Ostatnio aktywny:
-
Liczba postów:
226
(0.24% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.05)
Najaktywniejszy na forum:
Kryształowe Królestwo
(Posty: 40 / 17.70% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
W królestwie kryształu [Pielgrzymka]
(Posty: 30 / 13.27% wszystkich postów użytkownika)

Podpis

Ethran

"- Chce się pan ze mną ożenić ze względu na kontrole graniczne? - zapytała zdezorientowana. (...)
- Chcę się z panią ożenić, bo nie mogę już bez pani żyć. I chcę to zrobić dzisiaj, bo to by wszystko znacznie uprościło. - Trzymał jej stopę. - Słodkie. Naprawdę są malutkie. Jak właściwie daje pani radę na nich chodzić?
Nawet w najśmielszych snach Corrisande nie wyobrażała sobie, że mężczyzna, który poprosi ją o rękę, będzie przy tym odwrócony plecami i będzie robił uwagi na temat jej bosych stóp. (...)"


Ju Honisch, "Obsydianowe serce" cz. 2.

Połączone profile


Atrybuty

Krzepa:silny, wytrwały, wrażliwy
Zwinność:bardzo zręczny, bardzo szybki, perfekcyjny
Percepcja:sokoli wzrok, czuły słuch, czuły węch, wyostrzone czucie, czuły zmysł magiczny
Umysł:bystry, błyskotliwy, silna wola
Prezencja:piękny, godny, charyzmatyczny

Umiejętności

JeździectwoMistrz
Nilo zaczęła od koni, lecz z czasem stwierdziła, iż bardziej przydatnymi wierzchowcami są hipogryfy - jednego z nich nawet oswoiła, i stał się jej towarzyszem.
PolowanieBiegły
Gdy nachodzi taka potrzeba, potrafi coś upolować, choć zazwyczaj pomaga jej w tym Ethran. iPo przemianie zmuszona jest do ciągłego szkolenia się w tej umiejętności./i
WspinaczkaBiegły
Umiejętność ta jest ściśle związana ze zdolnością sprawnej wspinaczki.
HodowlaOpanowany
Przy opiece nad hipogryfem umiejętność ta jest niezwykle potrzebna.
TresuraOpanowany
A jak niby miała oswoić stworzenie, jakim jest hipogryf?
Władanie bronią białą [2 miecze]Mistrz
ŁucznictwoBiegły
RysunekOpanowany
Nilo zawsze przejawiała niezwykły talent do tworzenia szkiców.
ŚpiewOpanowany
Nie można tego nazwać sztuką, lecz gdy odrobinę się postara, Nilo potrafi oczarować wszystkim swą przepiękną barwą głosu.
BestiologiaOpanowany
Podróżując, wiele się nauczyła o bestiach i stworach.
PrzetrwanieOpanowany
iUmiejętność nabyta po przemianie./i
EtykaOpanowany
iUmiejętność nabyta po przemianie./i
Walka wręczOpanowany
iUmiejętność nabyta po przemianie./i

Cechy Specjalne

Mowa zwierząt i zwierzątZaleta
Zdolności rasowe (elfie).
Sprawna wspinaczkaZaleta
A kto widział góry bez stromych klifów? A w końcu nie zawsze jest czas, by biegać okrężnymi drogami...
TelepatiaDar
Cecha rasowa. Potrafi się porozumiewać z innymi wampirami (a także wybranymi ludźmi) za pomocą myśli.
Głód krwiWada
Wada rasowa. Po przemianie, Niloufar ma wzmożony apetyt na krew, przez co bywa bardziej nieprzewidywalna niż zazwyczaj.
Podatność na srebro, czosnek i słońceSkaza
Wada rasowa.

Magia: Rozkazy

PowietrzaAdept
Nilo oprócz tego, iż rozmawia z wiatrem, potrafi naginać go do własnej woli.
ZiemiUczeń
W koegzystowaniu ze wszelkiego rodzaju naturą, jest to dziedzina niezwykle potrzebna, choćby w znikomym jej stopniu.
IstnieniaUczeń
Wraz z Magią Życia, pozwala na powoływanie do życia nowych istnień.
ŻyciaUczeń

Przedmioty Magiczne

Naszyjnik z krzyształemZaklęty
Kryształ zmienia swoją barwę z różowej na bursztynową, gdy w pobliżu czai się jakieś niebezpieczeństwo.

Charakter

Jest uparta, przekorna i złośliwa, a jednocześnie uprzejma, honorowa i miła. Jej najgorsze cechy ujawniają się jednak tylko wtedy, gdy rozmówca ją wyprowadzi z równowagi - choć doprowadzenie jej do takiego stanu jest bardzo trudne, gdyż Nilo wykazuje się prawie zawsze stoickim spokojem. Charakteryzuje ją swoiste poczucie humoru - nieraz potrafi być poważna i chłodna w obyciu, ale też potrafi zaśmiać się z dobrego żartu. Świat ocenia podług swojej własnej miary, i czasami przez to trudno określić, jak zachowa się w danej sytuacji.

Z natury jest samotniczką, i do każdej nowo poznanej osoby podchodzi z nieufnością. Za jedynego przyjaciela uważa Ethrana, ale w każdej chwili może się to zmienić, jeżeli tylko towarzysz wie, jak ją podejść.
Gdy spotyka się ją po raz pierwszy, można ją uznać za osobę bardzo zamkniętą w sobie. Niewiele ma do powiedzenia, lecz słucha wyjątkowo cierpliwie i nie ocenia rozmówcy. Nie można jednak być wobec niej nachalnym, gdyż może w każdej chwili wybuchnąć gniewem.
hr /biPO PRZEMIANIE:/i/b Jest bardziej gwałtowna i nieprzewidywalna, również ze względu na głód krwi. Nieco częściej niż dotychczas objawia się też u niej wojskowe zdyscyplinowanie. O ile wcześniej honor i chęć pomocy stawiała na pierwszym miejscu, tak z przykładnej obywatelki stała się teraz bezwzględną zabójczynią.

Wygląd

Niloufar jest piękną osobą, a jej urodą zachwyca się każdy, gdy tylko ją ujrzy. Ma niewiele ponad 170 cm wzrostu, jest szczupła i ma długie, ciemno-brązowe włosy. Jej oczy przybierają delikatny odcień fioletu i różu, a jasna cera podkreśla pełne, różowe usta. Na prawym ramieniu ma wytatuowaną runę, choć nigdy się nie dowiedziała, skąd się wzięła.

Zazwyczaj nosi zbroję o kolorze złota i brązu, a rękawice zakrywają jej trzy palce dłoni. Nosi też płaszcz o tym samym odcieniu, który jest połączony z naramiennikiem okalającym także jej szyję. Przy pasie ma przypięty miecz, a łuk i kołczan ze strzałami zazwyczaj nosi na plecach. Jej jedyną biżuterią jest zaklęty naszyjnik.
Porusza się z gracją, choć przebywanie głównie wśród mężczyzn odcisnęło widoczne piętno na jej zachowaniu i sposobie bycia.
hr /biPO PRZEMIANIE:/i/b Po przemianie w wampira, obie pary kłów elfki wydłużyły się, a w oczach można zauważyć czerwonawy błysk. Ciało ma chłodniejsze niż za życia, a rysy twarzy nieco się wyostrzyły. Zbroję zmieniła na wygodniejszą suknię z rozcięciami po obu bokach do pasa, dodatkowo ma drugi miecz i czarny płaszcz. Na przedramionach ma karwasze stworzone z lekkiego stopu metali.

Historia


***ŻYCIE PRZED PRZEMIANĄ***


Krzyki... Słychać je wokół, gdziekolwiek się nie ruszyć. Przerażenie, jakie w nich się mieści, nie dochodzi do głowy młodej dziewczyny, pędzącej przez środek miasta na swym kasztanowym koniu. Jej ciemne włosy rozwiewają się na wietrze, a jej błękitne oczy są pełne łez. Gdy już przekroczyła bramę, obejrzała się raz jeszcze na mury ukochanego miasta, które było przepełnione rozgoryczeniem i strachem mieszkańców. Po chwili ruszyła dalej w nieznane, mając nadzieję na znalezienie nowego domu gdzieś wśród górskich szlaków...

~~~


Płacz... To płacze małe dziecko, noszone na rękach przez matkę. Mała dziewczynka ma co najwyżej parę miesięcy, a jej jasne oczy są przepełnione łzami, tak jak kiedyś oczy jej matki opuszczającej swoje rodzinne miasto. Obydwie mieszkają w białym domu, zagubionym gdzieś pośród szczytów górskich. Dziecko po chwili przestało płakać, a matka położyła je w łóżeczku, śpiewając córce starą elfią pieśń...

~~~


Zachód słońca... Taki oto widok miała przed sobą młoda dziewczyna, siedząca na skraju klifu. Obok niej stał hipogryf, najwidoczniej jej towarzysz. Dziewczyna zachwycała się tym widokiem jeszcze przez moment, chcąc się nacieszyć tym widokiem, po czym wsiadła na swego wierzchowca i poleciała na nim w stronę domu. Jej oczy z odcieniem fioletu i różu mieniły się w blasku słońca. Tylko one są widoczną różnicą pomiędzy dziewczyną a jej matką, której oczy miały odcień pogodnego nieba...

~~~


Strach... Uczucie to przepełniało młodą wojowniczkę, gdy próbowała się bronić przed bandytami. Napadli jej dom w nocy, lecz ostrzegł ją głęboki krzyk jej hipogryfa i bursztynowy blask jej naszyjnika. Była wprawną wojowniczką, choć jej umiejętności nie były odpowiednio dobre, by móc uchronić jej matkę przed śmiercią, a ją samą przed tym atakiem. Miała tylko nadzieję, że przeżyje...

~~~


Zapachy... Pomieszczenie, w którym znajdowała się młoda kobieta, było nimi przepełnione. Czarownica uczyła ją różnych dziedzin magii, rysunku i śpiewu, mówiąc o potrzebie znania tych umiejętności. Pomogła jej też z hodowli i tresury, a także bestiologii, wiedząc o wiernym przyjacielu jej młodej uczennicy. Dziewczyna spędziła tam wiele lat, co przyniosło jej oczekiwane umiejętności...

~~~


Z takim oto snem Niloufar budzi się każdego ranka. Sen ten przychodzi nagle, jak i nagle odchodzi. Kobieta niewiele pamięta ze swojej
przeszłości, od kiedy parę miesięcy temu obudziła się na klifie pewnego szczytu. Jedynym wspomnieniem jest ten sen, a to, co wiąże jej sny z przeszłością, to hipogryf, nie odstępujący jej ani na krok. Od tamtej pory podróżuje tu i tam, mając tylko nadzieję, że w końcu znajdzie miejsce, które będzie mogła nazwać swoim domem, a także odpowiedzi na jej niekończące się pytania...




***PRZEMIANA***


Ten wieczór był nader chłodny. Miasto już opustoszało, jedynie jeszcze parę odważnych - bądź też wyjątkowo głupich - osób kręciło się po ulicach, spiesząc się w znane tylko sobie miejsca. Nikt jednak nie zauważał elfki, leżącej gdzieś w zaułku w zakrwawionej tunice.
- Co jest, gdzie ja jestem... - wymruczała. Wyczulone bardziej niż dotychczas zmysły drażniły umysł dziewczyny, powodując silny ból głowy. Wtem poczuła pewien zapach - tak znajomy, a jednak obcy... Jedyne, co skojarzyła, że porwała się nagle z ziemi jak opętana i pobiegła przed siebie.

~~~


- Jesteś tak niepokorna... Uspokój się - powiedział mężczyzna swym hipnotyzującym głosem. Był wysoki i szczupły, z ostrymi rysami twarzy. Kruczoczarne, proste włosy miał średniej długości, a gdzieniegdzie można było ujrzeć białe pasmo. - Jeśli dalej będziesz się opierała, ból będzie trwał jeszcze całe wieki... - dodał, przegryzając swymi długimi kłami tętnicę w nadgarstku. Parę kropel krwi spadło na ziemię, gdy podchodził do Niloufar siedzącej na fotelu. - Pij, malutka... - Przyłożył jej ranę do ust, by mogła nasycić się życiodajnym napojem.



***PO PRZEMIANIE***


- NIE - ryknął mężczyzna. - Nie będziesz sama wychodziła, czy to w dzień, czy w najczarniejszą noc. Jest na to za wcześnie.
- To kiedy będzie odpowiedni czas? Za sto lat, tysiąc? - wrzasnęła Nilo. Była wściekła, że po całych dwóch stuleciach, jej mentor nadal traktował ją jak "świeżaka". Już od dawna ujawniał się w niej gwałtowniejszy charakter, a ze względu na swe wcześniejsze wojskowe szkolenie, potrafiła to wykorzystać na swój sposób i korzyść.
- Jesteś niedorozwiniętą wywłoką, dziwką i najgor... - nie zdążył nawet dokończyć, gdyż młoda wampirzyca rzuciła mu się do gardła. Mentor, choć potężniejszy, nie potrafił odrzucić uczennicy od siebie, nim ta nie wyssała z niego prawie całej krwi. Gdy w końcu skończyła, mistrz ledwo sapał, a z kącika ust dawnej elfki spływała strużka ciemnoczerwonej krwi.
- Masz za swoje - odparła, wychodząc z pomieszczenia i zostawiając mężczyznę na pastwę losu.

~~~


Cóżeś zrobiła, moje dziecko...
Słowa te jak przez mgłę dotarły do Niloufar. Wiedziała, że to mentor nawiązał z nią kontakt, lecz nie miała siły... Na nic. Był świt, a ona leżała półżywa w tym samym zaułku, w którym się obudziła niegdyś z piekielnym bólem głowy... Wiedziała, że to jedna z wielu lekcji, które jeszcze w życiu zazna, lecz wiedziała, że to życie - NOWE życie - jest tego warte... A dzięki takim lekcjom na pewno o wiele więcej się nauczy, niż przez dwieście lat życia w zamknięciu.



Od ostatnich wydarzeń minęło już sto pięćdziesiąt lat. Niloufar wciąż szuka swego zaginionego domu, o którym opowiadał jej niegdyś Galanoth, wciąż też towarzyszy jej nieznośny, mechaniczny krab... I wciąż nie odnalazła swego przyjaciela, Ethrana. Jednak wampirzyca zdołała nabyć wiele cennych umiejętności, jak i informacji, dzięki którym przeżyła sama tak długi okres czasu... Stała się zabójczynią.
  • Najnowsze posty napisane przez: Niloufar
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data